praca dyplomowa-Tuning PC.doc

(14004 KB) Pobierz
PRYWATNE STUDIUM „SCHOLAR”

ZESPÓŁ SZKÓŁ TECHNICZNYCH

PRACA DYPLOMOWA

 

 

Emil Niźnikowski

Grzegorz Krawczyński

 

 

 

 

TUNING, WYCISZANIE, OVERCLOCKING KOMPUTERA PC

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Promotor:

 

 

 

 

Spis treści

1.     Wstęp…………………………………………………………………………...3

2.     Przykłady modyfikacji obudowy komputerowej……………………………....3

2.1  Sposoby wycinania otworów………………………………………………5

2.2  Montaż okienka w bocznej ścianie obudowy……………………………....7

2.3  Montaż dodatkowych wentylatorów……………………...………………..9

3.     Przykłady modyfikacji zasilacza……………………………………………...13

3.1  Przeźroczysta pokrywa zasilacza…………………………………………14

4.     Przykłady modyfikacji kabli………………………………………………….16

4.1  Okrągłe kable sygnałowe własnej roboty…………………………………16

4.2  Kable zasilające…………………………………………………………...17

4.3  Profesjonalne okrągłe kable………………………………………………18

4.4  Porządkowanie kabli we wnętrzu obudowy………………………………19

5.     Metody chłodzenia zestawu komputerowego ………………………………..20

5.1  Chłodzenie tradycyjne…………………………………………………….20

5.2  Wentylatory……………………………………………………………….24

5.3  Ogniwa Peltiera………………………………………………...…………24

5.4  Chłodzenie wodne………………………………………………….……..26

5.5  Wydajne chłodzenie własnej roboty……………………………………...27

5.6  Układ chłodzenia wodnego dla kilku podzespołów………………………29

6.     Wyciszanie komputera PC…………………………………..………………..31

6.1  Karta graficzna…………………………………..………………….…….31

6.2  Procesor…………………………………………………….……………..32

6.3  Płyta główna……………………………………………..…..……………34

6.4  Obudowa……………………………………………….…………………36

6.5  Zasilacz…………………………………………………………...……….41

6.6  Twardy dysk………………………………………………………………43

6.7  Dodatkowe wentylatory…………………………………………………..46

7.     Panele sterujące……………………………………….………………………47

7.1  Prezentacja możliwości dostępnych paneli………………….……………47

7.2  Panel sterujący pracą wentylatorów własnej roboty………………..…….50

8.     Overclocking komputera PC……………………………………………...…..53

8.1  Podkręcanie procesorów………………………………………….……....53

8.2  Podkręcanie pamięci RAM……………………………………….………56

8.3  Podkręcanie karty graficznej………………………….…………………..59

8.4  Testowanie stabilności i wydajności komputera………….………………61

8.5  Kontrola temperatury……………………………………………………..63

9.     Spis rysunków i fotografii zamieszczonych w pracy…………………………64

10. Bibliografia…………………………………………………………………...65

10.1 Książki……………………………………..…………………………….65

10.2 Czasopisma………………………………………………………………65

10.3 Strony internetowe…………………………………..…………………..65

 

 

1.Wstęp

 

 

              Nuda i monotonia na stałe zagościła w świecie pecetów, zdecydowana większość sprzedawanych pecetów to szare skrzynki z niskimi walorami estetycznymi. W niniejszej pracy jest połączonych kilka elementów, które są ze sobą dość związane. Podkręcanie, wyciszanie oraz tuning wizualny. Wydajny sprzęt chłodzący jest przeraźliwie głośny a praca na takim pececie nie należy do przyjemnych. Walka z hałasem wydawanym przez nasz komputer wiąże się z koniecznością modyfikacji, a od tego już krok do upiększenia naszego peceta. Trochę zdolności manualnych, trochę dobrej woli, samozaparcia i jeśli dysponujemy wolnym czasem możesz zmienić swojego peceta w coś innego.

 

 

2.Przykłady modyfikacji obudowy komputerowej

 

              Najczęściej modyfikowaną częścią komputera jest bez wątpienia

obudowa. Ten niezbędny element charakteryzuje się zazwyczaj jasno beżowym kolorem (Rys.1), pospolitymi kształtami.

Rys.1 Tania obudowa do komputera

 

W przypadku tanich obudów dochodzi jeszcze problem jakości wykonania oraz hałasu generowanego przez obudowę. Do modyfikacji można użyć dwóch możliwości. Pierwsza z nich to obudowa z wyższej półki o bardzo dobrej jakości wykonania, oferująca spore możliwości modyfikacji (Rys.2,3). Niestety wariant ten wiąże się ze sporą ceną. Wydaje mi się, że większość użytkowników, którzy zdecydują się na zakup obudowy z wyższej półki, raczej nie zrobi tego po to, by taką obudowę później tuningować. Drugim rozwiązaniem branym przeze mnie pod uwagę była tania, typowa obudowa komputerowa, którą można kupić w większości sklepów komputerowych. Należy liczyć się z tym, że taka obudowa w większości przypadków będzie charakteryzować się raczej kiepskim wykonaniem i przeciętnym, głośnym zasilaczem. Rozeznanie, jakie przeprowadziłem wśród znajomych oraz

zaprzyjaźnionym sklepie komputerowym, jednoznacznie wskazywało, że to właśnie tanie obudowy są najbardziej popularne.

 

Rys.2 Droga obudowa komputerowa



Rys.3 Najdroższa i zarazem najlepsza obudowa dla “moderów”

 

2.2.Montaż okienka w bocznej ścianie obudowy

 

              Przeźroczyste okno zamontowane w bocznej ścianie to jedna z najczęściej spotykanych modyfikacji. Przy stosunkowo niedużym nakładzie pracy i pieniędzy można uzyskać bardzo ciekawy efekt. Zazwyczaj okno montujemy w bocznej ścianie obudowy po stronie, w której montujemy płytę główną i inne podzespoły komputera. Dzięki temu widać wnętrze komputera, a w połączeniu z podświetleniem możemy uzyskać niesamowity, kosmiczny efekt. Okno to dobry początek przeróbek, gdyż daje możliwość ukrycia drobnych błędów przy wycinaniu otworów, a także pozwala na dalsze modyfikowanie pozostałych części obudowy. Okna montowane w bocznych ścianach obudowy wykonujemy z przeźroczystego pleksi rys.6.



Rys.6 Zestaw pleksi do montażu w bocznej ścianie obudowy [www.4max.com.pl]

Montaż szyby zaczynamy od dokładnego sprawdzenia, w którym miejscu bocznej ściany powinna zostać osadzona. Jeżeli nie mamy zamiaru malować obudowy, to musimy dokładnie zabezpieczyć zewnętrzną stronę blachy przed porysowaniem podczas wycinania. Najlepszym sposobem ochrony blachy jest taśma ochrona używana przez malarzy. Za pomocą taśmy należy dokładnie okleić zewnętrzną stronę bocznej ściany obudowy. Oklejamy obszar, który znajdzie się na zewnątrz wyciętego otworu. Jeżeli planujemy malowanie obudowy, to możemy zrezygnować z oklejania blachy taśmą ochronną. Po zabezpieczeniu blachy przymierz jeszcze raz okno do obudowy i bocznej ściany. Połóż ją obok szyby a następnie za pomocą ołówka umieszczonego w podkładce dokładnie obrysuj szybę.  Użycie podkładki jest bardzo ważne, gdyż pozwala ona narysować odpowiednio większy otwór, dzięki czemu upchniemy w nim szybę oraz uszczelkę trzymającą szybę na miejscu. Po odrysowaniu kształtu szyby wraz z odpowiednim odstępem potrzebnym na uszczelkę pora przystąpić do wycinania otworu.  Wycinanie otworu na okno zajmie nam od kilku do kilkunastu minut w zależności od wybranej metody. Musimy pamiętać, że instalacja szyby za pomocą uszczelki pozwala na ukrycie drobnych błędów podczas cięcia, ale nie oznacza to, że uda się zatuszować każdą niedokładność.

Po skończeniu pracy z wycinarką należy wygładzić krawędzie blachy za pomocą pilnika lub kamienia szlifierskiego zamontowanego na wiertarce. Uszczelkę należy dokładnie nasunąć na krawędź blachy, w przeciwnym wypadku może być problem z założeniem szyby lub będzie ona wypadać wraz z uszczelką. Po założeniu całej uszczelki postaraj się równo połączyć ją na krawędzi. Drobne przerwy można zniwelować po osadzeniu szyby. Zostaw folię ochronna na szybie. Możesz tylko oderwać fragment na narożniku, by było, za co złapać. Folia zabezpieczy szybę przed porysowaniem podczas montażu i zdejmiemy ja dopiero na końcu pracy.

Wsuń krawędź szyby w odpowiednie wycięcie uszczelki. Następnie, podważając śrubokrętem brzeg uszczelki, powoli wkładaj szybę do uszczelki.

Po osadzeniu szyby należy wsadzić w uszczelkę dodatkowe zabezpieczenie. Mam

tutaj na myśli drugą gumową uszczelkę. Przypomnę, że rowek, w którym montujemy

to zabezpieczenie, znajduje się po wewnętrznej stronie ściany bocznej.

Gumowy klin należy wcisnąć w otwór na brzegu uszczelki za pomocą śrubokręta.

Dopiero teraz możesz zdjąć folie z szyby. Wystarczy, że pociągniesz za naderwane narożniki i delikatnie zerwiesz folie z całej szyby Folia jest na tyle mocna, że nie przerwie się podczas wyciągania jej z pod uszczelki.  Uzyskany efekt jest ciekawy, ale po podświetleniu obudowy będzie jeszcze lepiej(rys.7).



Rys.7 Obudowa z wstawioną szybą pleksi.

2.3 Montaż dodatkowych wentylatorów

Pierwszy wentylator można zamontować na tylnej ścianie obudowy pod zasilaczem. Większość obudów komputerowych ma tam odpowiednie miejsce do montażu. „Żeberka" zaproponowane przez producenta obudowy do zamaskowania wentylatora ograniczają przepływ powietrza, a poza tym powietrze przepływające przez otwory świszczy w bardzo nieprzyjemny sposób. Dlatego też bezwzględnie należy wyciąć tam normalny otwór o średnicy 80 mm.  Jeżeli chcemy się dostać do przedniej ściany obudowy, musisz zdjąć plastikowy panel maskujący. Operacja ta nie jest skomplikowana i zazwyczaj sprowadza się do odkręcenia kilku śrub we wnętrzu obudowy. W niektórych obudowach zamiast śrub można spotkać zatrzaski, które należy odblokować. Zapewne zastanawiamy  się, dlaczego akurat to miejsce jest najlepsze na instalację dodatkowych wentylatorów. Odrobina teorii na temat obiegu powietrza we wnętrzu zamkniętej obudowy komputera jest tu na miejscu (rys.8)



Rys.8 Schemat przypływu powietrza w standardowej obudowie

Zacznijmy od strzałki umieszczonej z prawej strony rysunku. Symbolizuje ona miejsce, w których zimne powietrze powinno być zassane do wnętrza obudowy. Po chwili powietrze we wnętrzu obudowy zostanie zagrzane i jako lżejsze zacznie się unosić do góry — pionowa strzałka. Następnie ciepłe powietrze powinno zostać wyciągnięte na zewnętrz komputera — ostatnia strzałka.

Niestety w większości obudów i dość rozbudowanych konfiguracji sprzętowych obieg powietrza jest zakłócony z różnych powodów. Najczęściej spotykaną przyczyną zakłóceń jest plątanina kabli we wnętrzu komputera oraz duża ilość zamontowanych urządzeń. Wyobraź sobie, że w miejscu pionowej strzałki widocznej na rysunku   znajdą się kable zasilające i kable sygnałowe kilku twardych dysków oraz napędów optycznych, to już wystarczy do zablokowania swobodnego przepływu powietrza. Bardzo często konstrukcja przedniego panelu uniemożliwia lub bardzo utrudnia zasysanie powietrza do wnętrza komputera. Natomiast zasilacz, przez który ciepłe powietrze jest wyciągane na zewnętrz, ma zbyt małą wydajność, by usunąć nagromadzone ciepło. Przyjrzyjmy  się teraz kolejnemu schematowi   Rys.9  na którym wstawiłem dodatkowe wentylatory wymuszające obieg powietrza we wnętrzu komputera.

                                                                                                                                                                       Instalacja dodatkowego wentylatora pod zasilaczem pozwoli na wydajniejsze wyssanie gorącego powietrza.



Rys.9 Zmodyfikowany przepływ powietrza w obudowie komputera

Musisz wiedzieć, że to właśnie okolice pod zasilaczem mają najwyższa temperaturę.

Wentylator umieszczony na górnej ścianie będzie wyciągał ciepłe powietrze do góry,

dzięki czemu ułatwi „życie" zasilaczowi, który będzie miał do przepompowania na zewnętrz znaczniej mniej ciepłego powietrza. Dokładniej mówiąc, będzie pobierał chłodniejsze powietrze. W przypadku zasilaczy z aktywną regulację obrotów temperatura ma duże znaczenie i wymienne przekłada się na pracę wentylatora. Dlatego warto zainwestować w górny wentylatorek.

Został jeszcze wentylator na przedniej ścianie, który odpowiada za wciąganie powietrza do wnętrza obudowy. Instalacja wentylatora w tym miejscu pozwoli na wtłoczenie większej ilości powietrza, a to umożliwi lepsze chłodzenie podzespołów zamontowanych w dolnych partiach obudowy. Jeżeli coś się nam nie uda, to nie będzie tego widać. Na sam koniec zostawiłem do wycięcia otwór w górnej ścianie obudowy. Niestety, w tym przypadku nie możemy sobie pozwolić na popełnienie błędów. Otwór jest widoczny i musi być wycięty idealnie. Najlepiej w tym przypadku skorzystać z otwornicy.  Wycinanie otworu zaczynamy od narysowania na blasze całego kształtu wentylatora. Można to zrobić za pomocą niezmywalnego cienkopisu. Jeżeli planujesz pomalować obudowę, to wentylator możesz odrysować na zewnętrznej ścianie. Gdy natomiast nie masz w planie malowania, odrysuj wentylator po wewnętrznej stronie. Nie zapomnij okleić taśmą maskującą blachy elementu, nad którym będziesz pracował.  Następnie należy wyciąć otwór za pomocą miniaturowej szlifierki kątowej oraz tarczy szlifierskiej. Po wycięciu otworu należy wyrównać krawędzie blachy za pomocą końcówki z kamieniem szlifierskim. Na końcu jeszcze raz przymierzamy wentylator i zaznaczamy lokalizację otworów, a następnie po dobraniu odpowiedniej średnicy wiertła wiercimy otwory do zamocowania wentylatorka.  Po wycięciu wszystkich otworów pora zająć się montażem wentylatorów we wnętrzu obudowy. Na początek przykręcamy wentylator umiejscowiony na przedniej ścianie obudowy. Do większości wentylatorów dołączono komplet śrub, za pomocą których przykręcisz wentylator. Jeżeli nie masz odpowiednich śrub, możesz je zastąpić dłuższymi śrubami z nakrętkami, które można kupić w każdym sklepie z tego typu asortymentem. Ważne, by długość śruby wynosiła od 3 do 3,5 cm, a jej grubość nie powinna być większa niż 4,5 mm. Przedni wentylator przykręcamy bez dodatkowych osłon, gdyż przód wentylatora będzie chroniony przez przedni panel obudowy. Natomiast od tyłu wentylatora nie będzie luźnych kabli, a więc nic nie przeszkodzi w jego pracy. Pamiętaj, że przedni wentylator wciąga powietrze do środka obudowy, a więc strzałka na boku wentylatora powinna być skierowana do środka. Montując wentylator tylny, musisz użyć metalowej osłony. Wydaje mi się, że w tym przypadku wystarczy osłona wykonana z drutu (rys.10), gdyż i tak nie będzie widoczna podczas pracy na komputerze.



Rys.10 Standardowa osłona na wentylator [www.4mac.com.pl]

Osłonę należy nałożyć na zewnętrzną stronę otworu. Wentylator umieszczamy od środka obudowy i przykręcamy za pomocą śrub. Podczas montażu w obudowie dodatkowych wentylatorów warto użyć gumowych podkładek i umieścić je między blacha obudowy a wentylatorem. Tylny wentylatorek powinien wyciągać ciepłe powietrze z wnętrza obudowy, dlatego strzałka na nim namalowana powinna być skierowana na zewnętrz. Pora zająć się modyfikacją przedniego panelu obudowy. Dokonamy zmian dolnej części przedniego panelu. Postanowiłem wyciąć tam duży prostokątny otwór, a następnie zamaskować go specjalną siatką stalową. Dzięki temu przód będzie wyglądać ciekawiej, a drobna stalowa siatka zapewni lepszą cyrkulację powietrza. Po dokładnym zmierzeniu przodu obudowy i dopasowaniu lokalizacji otworu w przednim panelu zaznaczyłem jego miejsce za pomocą niezmywalnego pisaka. Po przygotowaniu otworu pora zająć się wycięciem odpowiedniej wielkości siatki, która zostanie wklejona w otwór od wewnętrznej strony.

 

 



3.Przykłady modyfikacji zasilacza

Rys.11 Standardowy zasilacz

              Doskonalić można wszystko i nic nie stoi na przeszkodzie, by zająć się modyfikacją zasilacza komputerowego. Musisz liczyć się z tym, że nawet najdrobniejsza ingerencja w zasilacz (rys.11) powoduje utratę gwarancji, dlatego, zanim coś przebudujesz i ulepszysz, zastanów się, czy warto.

 

3.1.Przeźroczysta pokrywa zasilacza

 

              Pokrywa zasilacza mogłaby zostać wykonana z pleksi. Dzięki temu wnętrze zasilacza będzie doskonale widoczne, a po podświetleniu da piorunujący efekt, który zadowoli większość „moderów".

Do wykonania projektu potrzebujemy:

• pleksi o grubości 2 mm,

• palnika gazowego lub opalarki do lakiem,

• noża do cięcia wykładzin,

• linijki.

Rozmiar potrzebnego pleksi jest uzależniony od wymiarów zasilacza.

Na kawałku pleksi rysujemy linie ograniczające potrzebny element.

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin