METODA DELACATO
Źródło: Carl Delacato „Dziwne, niepojęte. Autystyczne dziecko”, Fundacja Synapsis, Warszawa 1995
U dzieci autystycznych występują uszkodzenia mózgu powodujące zaburzenia sensoryczne.
Osoby mające takie zaburzenia nie radzą sobie z bodźcami, które docierają do mózgu z otaczającego świata.
W przypadku dzieci z autyzmem jeden (lub więcej) z kanałów odbioru bodźców (wzrokowych, słuchowych, smakowych, zapachowych lub dotykowych) działa wadliwie. Dziwne, powtarzające się ruchy, sensoryzmy są próbą unormowania pracy (naprawienia) tego kanału sensorycznego. Poprzez wielokrotne powtarzanie stymulacji dziecko samo próbuje się wyleczyć.
Pierwszym etapem terapii jest ustalenie , który z kanałów wadliwie funkcjonuje, następnym odczytanie zakodowanego zachowania. Później szuka się sposobu unormowania tego kanału.
Kiedy działanie kanału ulegnie normalizacji, zanika konieczność powtarzania pewnych zachowań, dziecko może zwrócić uwagę na otaczający je świat.
Delacato wyróżnia trzy kategorie zaburzeń:
NADWRAŻLIWOŚĆ:
Bardzo niski próg czuciowy pozwala na przekazywanie do mózgu zbyt dużej ilości danych sensorycznych.
Najmniejszy bodziec aktywuje cały układ nerwowy, w rezultacie dzieci czują dotyk, zapach, smak, odbierają dźwięki i wrażenia wzrokowe zbyt dobrze.
To dzieci zatykające uszy przy najmniejszym hałasie, które denerwuje najlżejszy zapach, dla których dotknięcie jest bolesne, których czucie smaku jest tak wyostrzone, że nie mogą jeść wielu rzeczy, których oczy są zbyt wrażliwe.
NIEDOWRAŻLIWOŚĆ:
Powolny układ nerwowy przekazuje do mózgu za mało informacji.
Kanały sensoryczne nie pozwalają dostać się do mózgu wystarczającej ilości informacji. Dotrzeć mogą jedynie silniejsze bodźce.
Dzieci ze słabo rozwiniętym zmysłem smaku, które jedzą wszystko. Lubią głośne dźwięki, biją się i szczypią.
BIAŁY SZUM:
Odpowiednie części mózgu, odpowiedzialne za odbiór i integrację bodźców sensorycznych funkcjonują wadliwie, same wytwarzając zakłócenia lub szum w systemie.
U takich dzieci wewnętrzny hałas zakłóca prawidłowy odbiór bodźców.
Niektóre dzieci mające słuchowy biały szum słyszą bicie własnego serca, odgłosy procesu trawienia i krążenia krwi. Dzieci z czuciowym białym szumem często czują, że coś je dotyka, mimo, że nic takiego się nie dzieje.
irma81