Jak_to_jest_z_ta_darmowa_energia.pdf

JAK TO JEST Z DARMOWĄ ENERGIĄ?

Istnieje wiele rozwiązań technicznych pozwalających czerpać bez ograniczeń energię

z naszego otoczenia, jednak wszystkie te wynalazki są skutecznie blokowane przez

sektor finansowy i energetyczny, oraz rządy państw bojące się utraty kontroli nad

społeczeństwami.

Nie jestem przesadnym zwolennikiem teorii spiskowych - ani w nauce i zastosowaniu badań

w przemyśle, ani w polityce. Każdy czytelnik po przeczytaniu tego zdania pomyśli zapewne:

„Twierdzi, że nie wierzy w spiski, ale coś jest na rzeczy, bo inaczej by o tym nie pisał..." - i w

zasadzie będzie miał rację! Bo choć nie należy mnożyć bytów ponad miarę i potrzebę (teoria

Williama z Ockham, angielskiego franciszkanina żyjącego w latach 1300-1349, z którą

zresztą się zgadzam), to jednak trudno nie zadać sobie prostego pytania: Dlaczego do dziś

korzystamy ze sposobów wytwarzania (i przetwarzania) energii, które należą właściwie do

XIX wieku i wcześniejszych (z jednym niechlubnym wyjątkiem - energetyką jądrową)?

Pytanie jest proste i odpowiedź dla osób w miarę uważnie obserwujących środowisko

obecnego homo sapiens w jest zasadzie również prosta - bo ludzie są chciwi. Przy czym

temat ten wymaga rozwinięcia.

WYTWARZANIE ENERGII DZISIAJ

Może to się wydać dziwne, ale w zasadzie nie odeszliśmy daleko od ogniska wędrownego

łowcy - energię uzyskujemy w większości ze spalania różnego typu mediów. Od tego

schematu odbiega trochę wykorzystanie energii wody (elektrownie wodne) i wiatru.

Niewątpliwie daleko od naszego ogniska plasuje się energetyka jądrowa. Ale trudno mi ją

nazwać wielkim osiągnięciem, bo nie jest taka tania w rachunku ciągnionym, a po drugie

niesie ze sobą trudne do oszacowania zagrożenie ekologiczne. Wystarczy jakiś duży,

aczkolwiek z punktu widzenia przetrwania naszego gatunku niegroźny, kataklizm, który w

przypadku uszkodzenia kilku elektrowni atomowych może zmienić się w kataklizm

ostatecznie kładący kres panowaniu człowieka na Ziemi. Być może dla tej ostatniej wyszłoby

to na dobre. Na przykład solidne trzęsienie ziemi w terenie „sejsmicznie bezpiecznym" i

bum... nawet strach myśleć o konsekwencjach.

W rzeczy samej wszystkich wielbicieli energetyki jądrowej należałoby moim zdaniem

przymusowo kwaterować w osiedlach mieszkalnych gdzieś w pobliżu składów zużytego

paliwa. Choć nie, nawet najgorszemu wrogowi nie należy tego życzyć, W końcu oni mają

jedynie ograniczoną wyobraźnię. Cóż, taki defekt psychiczny i nie wypada znęcać się nad

inwalidami.

Inne metody (wykorzystujące energię wiatru, słońca) stanowią mniejszość.

Oczywiście nie można nie doceniać postępu w poszczególnych segmentach (na przykład

spalanie fluidalne), oraz innych znakomitych rozwiązań, takich jak pompy ciepła lub pompy

kawitacyjne, jednak należy zwrócić uwagę na to, że wszystkie te metody wymagają

pośredniego lub bezpośredniego zasilania paliwami (surowce!) lub energią elektryczną (w

większości surowce!).

Niewątpliwie krokiem w dobrym kierunku jest poszukiwanie energii z tak zwanych źródeł

odtwarzalnych (metan uzyskiwany z odpadów organicznych, rośliny szybko rosnące

przeznaczone do opalania, wykorzystywanie słomy zbóż), lecz są to metody mające ścisłe

powiązanie z konkretnym miejscem i nie zawsze możliwe do zaadaptowania w innych.

A co więcej, każda z nich może być reglamentowana bądź koncesjonowana przez państwo

i... opodatkowana.

GDZIE TEN POSTĘP?

Prawdziwy postęp w jakiejkolwiek dziedzinie związany z odkryciami nowych zjawisk

tworzony przez jednostki (Tesla, Marconi) bądź zespoły badawcze tworzone przez te

jednostki (Edison) zostaje wtłoczony w ramy badań finansowanych przez państwo albo

prywatne i bogate firmy lub korporacje. To jest już „postęp sterowany i ukierunkowany", w

którym nie ma miejsca dla osób negujących obowiązujące teorie, nie mówiąc o

„podstawowych prawach nauki". Przynajmniej w sferze jawnej.

Wszyscy indywidualnie i nieszablonowo myślący odszczepieńcy mogą co najwyżej zejść do

piwnicy, a niektórym pozwoli się, ewentualnie, podziałać piętro wyżej, czyli w garażu. Te

działania obecnej nauki pięknie pokazuje książka Zakazana archeologia Michaela Cremo i

Richarda Thompsona.

KRÓTKA WYCIECZKA OBJAZDOWA PO GARAŻACH

Zajrzyjmy do tych garaży i zobaczmy, jakie to bezeceństwa tam się wyprawia. Pierwszy etap

podróży to Australia.

To właśnie tam garażowy wynalazca zbudował silnik napędzający kosiarkę, który działał

na... wodę. (1) Któregoś dnia wrócił do domu, rzucił rodzinie na stół milion dolarów, czy coś

koło tego, a potem stwierdził, że nie chce już więcej gadać ani słyszeć o swoich

maszynkach. Kilka miesięcy później ktoś odstrzelił mu głowę z dubeltówki w drzwiach

wejściowych jego własnego domu.

Pozostańmy w kraju z Krzyżem Południa na fladze. W czasopiśmie Melbourne Age z 13

lipca 1993 roku na 5 stronie opisano „system bezpiecznej produkcji ozonu" - małe czarne

pudełeczko zmniejszało spalanie paliwa w samochodach o dwie trzecie. Pracownicy Agencji

Ochrony Środowiska wspólnie z naukowcami z Uniwersytetu Swinburn potwierdzili w

prywatnych (sic!) rozmowach z wynalazcą, że jest to najlepsze rozwiązanie tego typu, z

jakim się spotkali. Wynalazcą był niejaki Mike Holland, który założył firmę „Oz Smart

Technologies".

Mamy rok 2005. I co? Było dość czasu. Czy mamy jakiś przewrót technologiczny? Czy

poprawił się slan naszych kieszeni (dla tych, którzy jeszcze nic nałapali, wyjaśniam, że

zamiast płacić przy tankowaniu baku - przy obecnych cenach - 160 zł, płaciliby o 100 zł

mniej)? Czy ma to wpływ na ekonomię naszego kraju. Odpowiedź wpisuje się wspaniale w

tradycję odpowiedzi ekspedientek sklepów mięsnych z czasów stanu wojennego: NIE MA.

„Oz Smart Technologies" nie istnieje, a Mikę Holland rozpłynął się w upalnym, falującym

powietrzu australijskich pustkowi. (2)

Przenieśmy się teraz na inny kontynent, cofając się kilkadziesiąt lat wstecz. Najpierw

frustrujący przykład mieszanki niekompetencji i thrillera. W latach trzydziestych ubiegłego

stulecia niejakiemu Henry'emu T. Morayowi odmówiono udzielenia patentu na “zimną

katodę półprzewodnikową", ponieważ urzędnik udzielający patentu nie potrafi! zrozumieć

(sic!), w jaki sposób może ona emitować elektrony (to była niekompetencja). Wynalezienie

dwadzieścia lat później tranzystora udowodniło, że urządzenie Moraya mogło działać.

Naiwny i prostoduszny wynalazca nie poddał się i w roku 1940 zaprezentował przed

członkami Komisji ds. Użyteczności Publicznej (Public Utilities Commission) generator

„darmowej" energii, który wytwarzał na wyjściu napięcie 250 000 V (dwieście pięćdziesiąt

tysięcy V). Ot, taka energia z niczego. Następnego dnia ktoś go zastrzelił w laboratorium i

zabrał wszystkie notatki oraz rzeczony generator (a to był właśnie wspomniany thriller). (3)

Powędrujemy w czasie nieco do przodu. Chemik John Andrews zaprezentował w roku 1974

przedstawicielom marynarki wojennej USA dodatek do wody, który zamieniał ją w paliwo.

Według jego szacunków pozwoliłby on na obniżenie ceny 1 litra benzyny do pół centa. Kiedy

przedstawiciele marynarki wojennej wybrali się do niego w celu wynegocjowania zakupu

technologii i receptury, zastali w laboratorium ogromny bałagan, zaś chemik zaginał. O tym

wynalazku Nexus wspominał parę lat temu.

W lipcu tego samego roku prokurator okręgowy z Los Angeles. działając na “polecenie z

góry", najechał warsztat Eda Graya i skonfiskował prototyp generatora wytwarzającego

darmową energię (free energy) wraz z całą dokumentacją. Wysunął przy okazji różne

bezpodstawne zarzuty przeciw Grayowi i skutecznie utrącał wszelkie usiłowania jego

adwokatów dążących do odzyskania skonfiskowanych rzeczy. W wyniku tych działań Ed

Gray został w końcu zmuszony do ogłoszenia bankructwa.

Można tak bez końca... ot, choćby Howard Johnson (USA) walczył sześć lat z Urzędem

Patentowym o przyznanie patentu na silnik oparty na stałych magnesach (4) Kohei Minato

(Japonia), który opracował silnik działający na podobnych zasadach, musiał wprowadzić

zmiany w swoim patencie dodając elektromagnesy zasilane niewielkim prądem, bo przecież

silnik bez zasilania, to nie silnik! (5)

Długo by opowiadać o urządzeniach zmniejszających znacznie zużycia paliwa, o

generatorach darmowej energii tworzonych w garażach i innych fascynujących

rozwiązaniach, których twórcy boją się je ujawniać, a jeśli już to zrobią, to są zastraszani,

doprowadzani do bankructwa, pomieszania zmysłów bądź wymazywani z naszej

rzeczywistości przy pomocy lupary (sycylijska nazwa “obrzyna”).

Można by wiele o wynalazkach mogących zmienić nasze życie na łatwiejsze i spowodować,

że energia byłaby dostępna w każdym miejscu i w każdej ilości, bez potrzeby przesyłania jej

na znaczne odległości.

Nasuwa mi się również na myśl patent Josepha Pappa, Węgra, uciekiniera z

komunistycznego raju po gwałtownej erupcji uczuć Armii Radzieckiej wobec Węgrów w roku

1956. Ówże Papp skomponował sprytną mieszankę gazów szlachetnych, która po

potraktowaniu jej impulsem elektrycznym zmieniała swoją objętość, po czym wracała do

stanu wyjściowego. Papp opracował rozwiązanie, w którym pojemniki z tą mieszanką zostały

umieszczone w cylindrach silnika samochodowego. Według słów wynalazcy pojemniki z

gazem wymagały regeneracji co 90 tysięcy kilometrów. (6) Wyobraźcie sobie samochód, który

jeździ bez tankowania! Szacunkowe obliczenia pozwalają sądzić, że w mojej kieszeni

pozostałoby 36 tysięcy złotych. Jaka szkoda, że Papp już umarł.

Jak zapewne wszyscy już się domyślili, to, że samochody nie musiałyby podjeżdżać do stacji

benzynowych, było wystarczającym powodem, żeby rozwiązanie Pappa nie zostało, jak to

się teraz ładnie mówi, skomercjalizowane.

TAJNE PATENTY l KNEBLE

Biorąc pod uwagę to, że Stany Zjednoczone przodują, tak w rozwoju przemysłowym, jak i w

demokracji, oraz ostatnio w usilnym dbaniu o bezpieczeństwo obywateli, pozostańmy u nich

i rozejrzyjmy się uważnie.

We wszystkich wymienionych tu przykładach można zaobserwować pewien schemat: ktoś

wymyśla urządzenie, które może sprawić, że ludziom będzie żyło się taniej, zdrowiej i

ogólnie lepiej, i z miejsca pojawiają się jakieś nieczyste siły usiłujące takiego niepoprawnego

wynalazcę przywołać do porządku, nierzadko - ostatecznego.

Jak twierdzi Gary Vesperman w swoim artykule “Działania na rzecz odtajnienia patentów

związanych z energią” (7) , w Urzędzie Patentowym USA działa dziewięcioosobowy komitet

oceniający nadsyłane patenty z punktu widzenia skutków, jakie niosą one dla

bezpieczeństwa narodowego. Ponieważ „bezpieczeństwo narodowe" jest bardzo pojemnym

pojęciem, wszystkie wynalazki dotyczące metod wytwarzania taniej energii są

utajniane, a wynalazcę obowiązuje zakaz dalszej pracy nad wynalazkiem, publikacji

oraz rozmów na jego temat pod groźbą kary 20 lat więzienia . Jeśli się nie

podporządkujesz, to jesteś wrogiem narodu i idziesz siedzieć. Taki zakaz znany jest pod

pojęciem „gag orders", co w wolnym tłumaczeniu znaczy „ordynacja kneblowa".

Dotyczy on zresztą nie tylko wynalazków związanych z energią, ale wszelkich, które mogłyby

w jakiś sposób uniezależnić członków społeczeństwa od nadzoru władz. Spotkało to na

przykład twórców urządzenia zabezpieczającego przed podsłuchiwaniem rozmów

prowadzonych za pomocą radiostacji CB (8) oraz telefonów autorstwa Carla Kicolaia, Williama

Raike'a, Carla Quale'a i Davida Millera z Seattle w stanie Washington. Agencja

Bezpieczeństwa Narodowego (NSA) utajniła patent po sześciu miesiącach od jego wydania

motywując to względami bezpieczeństwa państwa.

Podobne przepisy i działania są na porządku dziennym we wszystkich krajach świata. W

Polsce również (9) . Wszędzie na świecie służby specjalne, wywiad wojskowy przejmują

prawem kaduka dorobek badawczy, modele i dokumentacje wynalazczą. W Polsce stało się

tak z Lucjanem Łągiewką i profesorem Gumułą.

Czy rzeczywiście jest to działanie na korzyść narodu, społeczeństwa? Wydaje się, że nie.

Zresztą każdy czytelnik Nexusa ma już zapewne wyrobiony pogląd na ten temat.

Wróćmy na razie do Najwspanialszego Kraju Wzorcowej Demokracji (nie będę używa!

akronimu, bo źle się kojarzy), czyli USA. Jak poda! kilka lat temu Don Kelly w Space Energ?

Journalu, ilość utajnionych patentów „energetycznych" można szacować na około trzy

tysiące. Z kolei Thomas Valone z „In-tegrity Research Instilute", byty rzecznik patentowy,

ocenia, że ich liczba przekracza nawet cztery tysiące. Zgłaszający nie otrzymują numeru

patentu, a wynalazcy (wynalazca nie koniecznie musi być zgłaszającym aplikację

patentową) prawie nigdy nie otrzymują rekompensaty z tytułu używania ich wynalazków.

I znów na usta ciśnie się pytanie:

„W jakiż to sposób wynalazek pozwalający na domowe wytwarzanie energii elektrycznej

może zagrozić bezpieczeństwu państwa?”

BENEFICJENCI

A może tu nie chodzi tylko o bezpieczeństwo państwa? Zadajmy więc inne pytanie: „Qui

bono?" - kto na tym korzysta? Lub raczej - kto może stracić na rozwoju tego typu nowych

technologii indywidualnej produkcji energii? Odpowiedź jest prosta: przede wszystkim

producenci energii i surowców energetycznych. No, bo, po cholerę, komu benzyna, jeśli

wszyscy będą korzystali z silnika Pappa lub silnika na magnesy stałe? Po co komu

okręgowe Zakłady Energetyczne i sieci przesyłowe, jeśli w garażu będzie mu się kręcić

gustowny generator darmowej energii?

A że współpraca polityków i lobby energetycznego jest zjawiskiem trwałym i opartym na

szafowaniu publicznym pieniądzem lekką ręką, to przecież wiadomo nie od dzisiaj. Jeśli ktoś

myśli, że na Kapitolu siedzą wyłącznie reprezemanci narodu bez skazy na honorze, to jesi

bardziej naiwny niż niemowlę. Już pierwsze słowa projektu ustawy energetycznej są

wzorcowym przykładem hipokryzji : „Aby zwiększyć oszczędność energii, badania i rozwój..."

Jaka oszczędność, jakie badania? Macie przecież ponad 4000 utajnionych patentów, które

pozwalają na dostarczenie całej ludzkości energii za darmo! Cała ta ustawa zresztą to jeden

gigantyczny podarunek społecznych środków dla przemysłu energetycznego.

Ta „współpraca" przemysłu energetycznego z politykami jest, nota bene, zawsze bardzo

intratna. Zjawisko to jest globalne, a w samych Stanach Zjednoczonych związek między

dotacjami na kampanię wyborczą a późniejszymi zwolnieniami podatkowymi i subwencjami

jest prosty „jak drzewce dzidy", jak powiada Yarpen Zigrin, bohater powieści Andrzeja

Sapkowskiego: oto 69,5 miliona dolarów przeznaczonych na kampanię zaowocowało 36

miliardami dolarów w postaci zwolnień i subwencji. To dopiero interes - ponad 52000

procent zysku. Handel narkotykami przy tym to jak zabawa w piaskownicy. I taka skuteczna

ssawka z budżetu do prywatnych kieszeni ma przestać działać tylko dlatego, że ktoś sobie w

garażu wymyślił jakiś generator punktu zerowego lub coś innego? Wolne żarty. (10)

A TAK WŁAŚCIWIE, O CO TU CHODZI?

To wszystko nie jesi takie proste i oczywiste, jak by się mogło zdawać. Dlatego proponuję

teraz przyjrzenie się tym wzajemnym powiązaniom władzy, kapitału i interesów, które nie

pozwalają nam żyć w lepszym, tańszym świecie. Jasno i prostymi słowami wyłożył to Peter

Lindeman w swoim artykule „The World of Free Energy” (11) . Pozwolę sobie teraz na krótkie

zaprezentowanie jego poglądów.

Współdziałają razem cztery, potężne siły, które tę niemoc powodują. Twierdzenie, że istnieje

jakiś “generalny spisek”, by ukrywać i blokować te wynalazki, prowadzi do powierzchownego

rozumienia świata i powoduje, że wcale nie czujemy się za ten stan odpowiedzialni. Nasz

brak reakcji i obawa przed zmianami wywołujące pragnienie pozostawania w

nieświadomości zawsze były interpretowane przez dwie z tych czterech sił jako „ciche

przyzwolenie".

Parę słów wprowadzenia. Podstawy ekonomii wyróżniają trzy klasy przemysłu: kapitał,

towary i usługi. Pierwszy, kapitał, ma trzy podklasy. Są to:

- dobra naturalne (wszelkiego rodzaju surowce, np. rudy żelaza, oraz źródła energii, np.

energetyka wodna lub szyby naftowe);

- pieniądz (druk pieniędzy papierowych, oraz bicie monet - ta funkcja leży zazwyczaj w

gestii rządu);

- kredyt (pożyczanie pieniędzy na procent oraz wzrost wartości złożonych depozytów).

Wyraźnie z tego widać, że energia funkcjonuje w ekonomii w taki sam sposób, jak złoto,

żela/o, drukowanie pieniędzy czy udzielanie kredytów przez bank.

W większości krajów istnieje „monopol pieniężny". Wolno mi zarabiać tyle pieniędzy, ile

chcę. ale tylko w banknotach emitowanych przez państwo. Nie mogę „mieć życzenia" być

wynagradzanym w złocie, certyfikatach albo innych rodzajach „pieniędzy". Ten „pieniężny

monopol" znajduje się w rękach niewielkiej liczby banków, które należą do kilkunastu

Najbogatszych Rodzin (np. w USA Rezerwa Federalna, mimo mylącej nazwy, jest bankiem

prywatnym). W Polsce tak jeszcze nie jest, ale nie martw się. czytelniku, już niedługo

będziemy cieszyć się niezależnością NBP, wszak za kilka lat wejdziemy do strefy euro. Owe

NR (Najbogatsze Rodziny) mają w swoich planach przejęcie 100 procent zasobów

kapitałowych świata, by móc kontrolować każdego poprzez umożliwianie (lub nie) dostępu

do dóbr i usług.

Gdyby każdy obywatel Ziemi mógł mieć dostęp do niezależnego źródła bogactwa (w naszym

przypadku są to urządzenia do wytwarzania taniej, darmowej energii), to te plany ległyby w

gruzach raz na zawsze. Dlaczego? To proste - obecnie przyspieszenie lub zwolnienie

gospodarki można wywołać manipulując stopa, procentową. Jeśli jednak w ekonomii

pojawiłoby się niezależne źródło kapitału (tu: energia) i każde przedsiębiorstwo lub osoba

prywatna mogłaby zwiększać swój kapitał bez pożyczania go w banku, manipulacje stopami

procentowymi nie dawałyby spodziewanych efektów.

Technologie wytwarzania darmowej energii zmieniają wartość pieniądza. Najbogatsi

(wraz Kredytodawcami) nie chcą mieć konkurencji. Oni chcą nadal dzierżyć wytyczną

kontrole nad podażą pieniądza. Dla nich darmowa energia to nie jest coś, co należy tępić lub

utajniać - takie coś powinno być zakazane raz na zawsze!

Tak wiec, uogólniając, pierwszą sita nie dopuszczającą do rozprzestrzeniania się technologii

darmowej energii są Najbogatsze Rodziny Świata wraz z swoimi bankami motywowane

przez wyimaginowaną „władzę z boskiego nadania", chciwość i pazerną potrzebę

kontrolowania wszystkiego (poza sobą, oczywiście). Używają zastraszania, podpaleń,

zabójstw. Ośmieszają wynalazki i odkrycia przy pomocy „ekspertów" (sceptycy różnej maści

i chowu). Wykupują prawa do technologii w celu jej utajnienia. Stosują szeroką gamę

bodźców finansowych w celu manipulowania ewentualnymi zwolennikami nowoczesnych

rozwiązań. Wspierają także z całych sił ogólne przekonanie o słuszności teorii naukowej

głoszącej, że „darmowa energia" jest niemożliwa (prawa termodynamiki).

Drugą siłą są rządy państw. W tym wypadku nie tyle chodzi o zagrożenie prawa wyłączności

emisji pieniędzy, ile o zapewnienie „bezpieczeństwa narodowego". W stosunkach

gospodarczych istnieje Złota Zasada: „Ten, kto ma złoto, ustanawia zasady". Podobnie jest

w polityce, tyle że tu ta zasada ma brzmienie bardziej darwinowskie: „Przeżywa najlepiej

przystosowany", przy czym „przystosowany" oznacza tu stronę najsilniejszą, która jest

gotowa do stosowania najbardziej brutalnych i niegodziwych metod walki. Zastosowany

może być absolutnie każdy dostępny środek w celu uzyskania i utrzymania przewagi nad

„przeciwnikiem", przy czym „przeciwnikami" są wszyscy, bez względu na to, czy są uważani

za przyjaciół, czy wrogów.

Żaden rząd nigdy nie zrobi niczego, co mogło by dać rzeczywistą lub urojoną przewagę

przeciwnikowi. Nigdy! To byłoby wszak narodowe samobójstwo. Dlatego jakiekolwiek

działanie (jednostki, przedsiębiorstwa) na terenie kraju lub za granicą, które może być

zinterpretowane jako dające przewagę przeciwnikowi, zawsze będzie uważane za

„zagrożenie dla bezpieczeństwa państwa".

Darmowa energia to najgorszy koszmar dla każdego rządu. Twierdzi się otwarcie, że

taka technologia to iskra, która może wywołać nieograniczony wyścig zbrojeń. Swobodny do

niej dostęp może zakłócić równowagę sił w obecnej sytuacji międzynarodowej. Każde

państwo chciałoby ją mieć na wyłączność i zrobi wszystko, aby inne państwa jej nie miały.

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: