Co oznaczają skróty w nazwach filmów 1) Kopie nagrywane w kinach Cam, Telesync (TS) [NAJGORSZA JAKOŚĆ] CAM (skrót od ang. camera), kinówka – metoda kopiowania filmów.Nagranie jest wykonywane w kinie, zwykle za pomocą kamery cyfrowej. Czasami używany jest do tego mały statyw, lecz przeważnie jest to niemożliwe. Telesync (TS) jest to metoda kopiowania filmów. Nagranie jest wykonywane w kinie, jednak - w odróżnieniu do kopii Cam także nagrywanej w kinie - stosuje się zewnętrzne źródło dźwięku (pochodzące najprawdopodobniej z kinowego gniazdka do słuchawek dla ludzi z uszkodzonym słuchem). Często Telesync jest filmowany w pustym kinie lub specjalnym pomieszczeniu z projektorami, przy użyciu profesjonalnej kamery. Powoduje to, że jakość obrazu i dźwięku jest wyższa niż w przypadku Cam, ponadto poszczególne kopie TS mogą się pod tym względem znacząco różnić. Duża część filmów oznaczonych jako Telesync jest nazywana błędnie i powinna być oznaczona jako Cam. 2) Kopie Przedpremierowe [ŚREDNIA JAKOŚĆ] Workprint(WP) to wersja robocza filmu, która zazwyczaj pochodzi z przecieków ze studia montażowego. Charakteryzuje się różną jakością obrazu, brakiem efektów specjalnych oraz brakiem niektórych dźwięków (lub całkowitym brakiem dźwięku). Film w wersji workprint oznaczony jest nazwą wytwórni oraz licznikiem. Telekino (Telecine,TC) – proces konwersji obrazu z taśmy filmowej na sygnał telewizyjny analogowy (PAL HDTV lub NTSC) bądź cyfrowy. Jest to także nazwa maszyny, służącej temu zadaniu. SCR, DVDSCR, lub po prostu SCREENER - Kopia promocyjna filmu fabularnego lub DVD (ang. Screener) jest rozsyłana do krytyków filmowych, sklepów video (dla kierowników i pracowników) oraz innych specjalistów z branży filmowej, a także producentów i dystrybutorów, przed oficjalną premierą filmu (kinową lub DVD). Kopia promocyjna zawiera wiele zabezpieczeń przed kopiowaniem i rozprowadzaniem. Najczęściej każdy wysyłany screener jest opatrzony indywidualnym oznaczeniem (np. znakami wodnymi na filmie) oraz napisami stwierdzającymi, że nie jest to film do rozpowszechniania i wszelkie próby jego powielania (kopiowania) i rozpowszechniania są zabronione i karane przez prawo.Zawiera także napisy stwierdzające, że jest on przeznaczony dla odpowiedniego grona odbiorców.Prawie zawsze pokazana jest też nazwa wytwórni filmowej np. napis "Property of Universal" itp. 3) Domowy ripping [NAJLEPSZA JAKOŚĆ] VHSRip (ang. Video Home System Ripping) − jest to inaczej zgrywanie obrazu z taśmy VHS na inny cyfrowy nośnik, np. DVD. TVRip (TeleVision Ripping) − jest to zrzut sygnału audiowizualnego w standardzie PAL lub NTSC na cyfrowe nośniki danych. Zrzut odbywa się najczęściej za pomocą komputerowego odbiornika telewizyjnego. Jakość obrazu jest zbliżona do danych wejściowych. Ponieważ sygnał jest analogowy a dane są zapisywane cyfrowo, jest to digitalizacja obrazu. R5 (R5,R5.LiNE) to nazwa specyficznego formatu DVD, stosowana do oznaczania kopii bootleg filmów rozpowszechnianych w internecie. R5 nawiązuje do regionu DVD (Region 5), odnoszącego się do krajów byłego ZSRR, Afryki oraz Indii. Przemysł filmowy stworzył ten format DVD, który może być produkowany znacznie szybciej i taniej niż tradycyjne DVD, aby rywalizować z pirackimi kopiami filmów, pojawiającymi się w internecie bardzo szybko. DVBRip (ang. Digital Video Broadcast Ripping) - jest to zgrywanie ścieżki obrazu oraz dźwięku z cyfrowego odbiornika satelitarnego lub naziemnego DVB za pomocą karty telewizji satelitarnej lub naziemnej na inne cyfrowe nośniki danych. PDTV (ang. Pure Digitally Television) czyli czysto cyfrowa telewizja.Oznacza że plik (film, serial, itp.) został zgrany z telewizji cyfrowej. Jakość można porównać z HDTV, jednak rozdzielczość jest mniejsza. Format bliźniaczy do DSRip. HDTV-Rip (z ang. High Definition Television - Ripping) - jest to metoda, która obejmuje kopiowanie sygnału wideo, nagrywanie programów telewizyjnych lub filmów nadawanych w wysokiej rozdzielczości (np. transmisji DVB-S), często z dźwiękiem 5.1 surround. Rozdzielczość to 1920x1080 lub 1280x720. BDRip (z ang. Blu-ray Disc Ripping) - metoda uzyskiwania z płyty Blu-ray materiału filmowego w dowolnym formacie.Można się również spotkać ze skrótem BRRip (z ang. Blu-Ray Ripping). DVDRip (z ang. Digital Versatile Disc Ripping) - metoda uzyskiwania materiału filmowego w dowolnej formie z płyty DVD-Video. TAGOWANIE WERSJI FILMU (RELEASE’Y) NUKED – kopia wypuszczonego filmu posiada błędy, lub grupa która go wydała złamała zasady panujące na scenie. Jeśli release otrzymał nuke’a przykładowo na skutek błędnie zsynchronizowanego dźwięku w stosunku do obrazu to zazwyczaj pojawia się FIX, który po uruchomieniu niweluje zaistniały defekt. Przykładowe rodzaje nuków. - oversized – release zajmuje zbyt dużo miejsca na skutek czego nie mieści się na żadnym ze standardowych nośników danych (CDR – 700MB, DVD-R – 4.7 GB). - blurred.line – zamazana linia znajdująca się przykładowo w dolnej części ekranu. - watermark – na obrazie znajduje się logo (przykładowo znaczek kina, w którym danym film jest wyświetlany). - cbr.audio – plik z dźwiękiem CBR posiada pełen strumień kodowany ze stałym bitrate (jakość dźwięku lepsza, ale rozmiar pliku większy). - out.of.sync – dźwięk jest niepoprawnie zsynchronizowany w stosunku do obrazu. - no.ivtc – brak usunięcia zdublowanych klatek (przykładowo, co piąta klatka jest duplikatem poprzedniej – usunięcie duplikatów powoduje zmianę wyświetlanych klatek na sekundę z 29.97 na 23.976). - mislabeled TS/CAM – release wydany przykładowo pod nazwą DVDscr, który okazuję się być wersją TS czy też CAM. - blended.fields – niektóre obszary obrazu są “zmiksowanymi” klatkami filmu, które następują kolejno po sobie (efekt ducha). - invalid.proper – wadliwy proper, czyli błędnie poprawiona wersja releasu, który zawierał błędy. - bad.ivtc – nuke na skutek nieprawidłowego procesu konwersji szybkości wyświetlanych klatek. - bad.resolution – błędnie dobrana rozdzielczość dla zripowanego obrazu. - bad.cam.angle – obraz zarejestrowany pod niewłaściwym kątem. - bad.framerate – nieprawidłowo ustawiona liczba klatek wyświetlanych na sekundę, bądź pominięcie niektórych klatek. - bad.cropp – nieprawidłowe usunięcie czarnych pasków lub brak ich usunięcia. - bad.ar – nieprawidłowe proporcje obrazu (przykładowo koło ma kształt elipsy). PROPER – poprawiona wersja releasu, który już się pojawił, ale zawierał błędy. REPACK – grupa, która wydała release zauważyła w nim błąd i postanowiła wydać poprawioną wersję. LIMITED – w ten sposób oznacza się kopię filmu wyświetlanego w małej ilości kin lub wydanego na DVD w wersji limitowanej. DC (director’s cut) – jest to wersja reżyserka filmu. SE (special edition) – jest to edycja specjalna danego tytułu (przykładowo może posiadać dodatkowe sceny; komentarze do scen; rozmowy z aktorami, reżyserem, kaskaderami itd.) UNRATED – wersja nieocenzurowana. STV (Straight To Video) – skrótem tym oznaczane są filmy, które swoją premierę mają na płytach DVD bądź kasetach VHS. Filmy takie nie są wyświetlane w kinach. REENCODE – rekompresja (na przykład do formatu DivX bądź XviD) releasu grupy, która go wypuściła (często rekompresji poddawane są releasy CAM, TS). DUPE – zdublowany release filmu, który już się pojawił. SUBBED – kopia filmu z napisami naniesionymi na obraz. UNSUBBED – kopia filmu bez naniesionych na obraz napisów. INTERNAL – kopia filmu do użytku wewnątrz grupy ripującej. Oznaczenie to jest stosowane między innymi w przypadku wypuszczenia kopii starszego filmu (aby nie zostać oskarżonym o naśladownictwo innych grup, który owy film już wypuściły), gdy jakość wypuszczonej kinówki jest bardzo słaba (aby nie obniżyć prestiżu grupy), a także z powodu ilości dostępnych już kopii danego filmu. JAK ROZPOZNAĆ JAKOŚĆ WIDEO FILMU PO JEGO PARAMETRACH TECHNICZNYCH WIDEO BITRATE (Kbps): 1.) Jakość bardzo zła od 0 do 500 Kbps 2.) Jakość zła od 500 do 700 Kbps 3.) Jakość średnia od 700 do 900 Kbps (film o tych parametrach wygląda już przyzwoicie) 4.) Jakość dobra od 900 do 1100 Kbps 5.) Jakość bardzo dobra od 1100 do 1500 Kbps 6.) Jakość doskonała od 1500 Kbp
mirek1902