pierwsza-pomoc-w-diagnozie-przedszkolnej-109-5375.pdf

Diagnoza przedszkolna

Zadaniem nauczyciela jest prowadzenie obserwacji pedagogicznych

mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwojowych dzieci

oraz dokumentowanie tych obserwacji.

Z początkiem roku poprzedzającego rozpoczęcie przez dziecko nauki

w klasie I szkoły podstawowej należy przeprowadzić analizę gotowości

dziecka do podjęcia nauki w szkole (diagnoza przedszkolna).

Załącznik nr 1 do Rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej

z 15 stycznia 2009 r. (Dz. u. z 2009 r. nr 4, poz. 17).

Agnieszka Czeglik

PIerWsza PomoC

w diagnozie przedszkolnej

dzo ważny moment w życiu

dziecka. Towarzyszy mu nie tyl-

ko atmosfera radości, ale i niepokoju.

To, w jakim stopniu dziecko poradzi

sobie w nowej rzeczywistości, zależy

od stopnia dojrzałości szkolnej.

jaki pozwala mu podjąć obowiązki

szkolne. W oparciu o liczne deinicje

można utwierdzić się w przekonaniu,

że warunkiem dobrego startu w szko-

le jest nie tylko znajomość liter czy

umiejętność czytania i pisania (na co

szczególnie zwracają uwagę rodzice

naszych wychowanków).

Oceniając gotowość dziecka do podjęcia

obowiązku szkolnego, trzeba uwzględ-

nić rozwój wszystkich sfer, tzn. umysło-

wej, emocjonalnej, społecznej i motorycz-

nej. Rozstrzygając sposoby diagnozowa-

nia dojrzałości szkolnej, należy sięgnąć

do rozporządzenia Ministra Edukacji

Narodowej, które reguluje tę kwestię,

ale nie wskazuje narzędzia , jakim na-

leży się posługiwać ( Rozporządzenie z 23

grudnia 2008 r. w sprawie podstawy pro-

gramowej wychowania przedszkolnego oraz

kształcenia ogólnego w poszczególnych ty-

pach szkół , Dz. U. nr 4, poz.17/2009).

Ponadto w przywołanym rozporządze-

niu mówi się o „prowadzeniu obser-

wacji pedagogicznych”, co oznacza, że

powinny to być działania prowadzone

systematycznie i w dłuższym okresie

czasu, a to całkowicie wyklucza np. te-

sty. O diagnozie przedszkolnej napisała

Elżbieta Koźniewska w „Dyrektorze

Szkoły” (2009/8). Oto fragment jej wy-

powiedzi o trafności diagnozy dziecka

przedszkolnego:

Diagnoza jest rezultatem wielu czynności

podejmowanych w związku z potrzebą po-

znania i zrozumienia osoby, zjawiska lub

zdarzenia. Diagnoza wykonywana jest ze

względu na ważny, określony cel, a me-

todologia wymaga, aby określić, kto może

ją przeprowadzić, jakimi metodami i w ja-

kich warunkach, w jakim czasie i miejscu.

Wykonanie czynności zgodnie z przyjętą

procedurą ma doprowadzić do udzielenia

trafnej odpowiedzi na sformułowane py-

tanie i umożliwić rozwiązanie zaistniałego

problemu.

Trafność diagnozy będzie zatem większa,

jeżeli nauczyciel zastosuje wybraną me-

todę zgodnie z instrukcją i spełni kryteria

„dobrego obserwatora”. Dobry obserwa-

tor potrai zaplanować obserwację, wie co,

kiedy i w jaki sposób będzie obserwować,

potrai wybrać wskaźniki i oddzielić opis

od interpretacji i ocen. Od kilkunastu lat

wiele uwagi poświęca się zniekształceniom

procesu spostrzegania społecznego, takim

twarzą w twarz z diagnozą

Według Marii Kwiatkowskiej dojrza-

łość szkolna to gotowość dziecka do

rozpoczęcia nauki w szkole, która po-

lega zarówno na gotowości dziecka do

podjęcia nowych zadań, jak i na zdol-

ności przystosowania się do nieznane-

go środowiska oraz ogólnie zmienio-

nej sytuacji życiowej.

Stefan Szuman dojrzałością szkolną

nazywa osiągnięcie przez dzieci takiego

poziomu rozwoju izycznego, społecznego

i psychicznego, które czyni je wrażliwymi

i podatnymi na systematyczne naucza-

nie i wychowanie szkoły podstawowej.

Natomiast Barbara Wilgocka-Okoń,

mówiąc o dojrzałości szkolnej, ma na

myśli taki stopień rozwoju dziecka,

bliżej przedszkola  10.109 październik 2010

R ozpoczęcie nauki stanowi bar-

blizejprzedszkola.pl

jak np. efekt „halo”, gdy zauważenie pozy-

tywnej cechy wpływa na to, że dostrzegamy

wyłącznie inne pozytywne cechy. Wszyscy

ulegamy emocjom, często kierujemy się

stereotypami, uprzedzeniami, systemem

wartości i tylko świadomość tego zjawiska

nie pozwala mu ulegać i bardziej obiektyw-

nie opisywać zdarzenia (Wojciszke 2004).

Przykładem może być wpływ przekonania

nauczyciela, że dzieci zdolne dadzą sobie

radę, a pomagać trzeba tym, które wymaga-

ją więcej powtarzania i wyjaśnień. Czy ten

nauczyciel równie często będzie dostrzegał

przejawy uzdolnień, jak przejawy trudności

dziecka?

Wobec założonego zadania, jakim jest diag-

noza dziecka w wieku przedszkolnym, po-

mocne będzie, jeżeli nauczyciel będzie mógł

omówić wyniki obserwacji z doświadczo-

nym współpracownikiem i jeżeli czynności

diagnostyczne zostaną powtórzone po ja-

kimś czasie w formie tzw. obserwacji kon-

trolnej. Przydatne będzie także zbieranie

informacji o dalszych losach dzieci po

rozpoczęciu przez nie nauki w szkole. Nasze

doświadczenie wzbogaci się o wiedzę, które

z naszych przewidywań okazały się trafne,

a które nie. Z powyższych rozważań wy-

nikają kryteria, według których nauczyciel

może wybierać lub tworzyć własną metodę

diagnozy. Korzystna metoda: opiera się na

obserwacji dzieci w naturalnych warun-

kach; ukierunkowuje obserwacje na aktyw-

ność dziecka w kilku obszarach, z uwzględ-

nieniem jego motywacji i emocjonalnej od-

porności; jest zaopatrzona w instrukcję sto-

sowania (gdzie, kiedy, potrzebne pomoce);

zawiera wskazania do interpretacji wyni-

ków obserwacji; interpretacje metody chro-

nią dziecko przed „etykietowaniem”; umoż-

liwia sformułowanie propozycji działań

wspierających rozwój dziecka. Nauczyciele,

a niekiedy i rodzice, mogą wykorzystywać

różne metody diagnozy w zależności od ro-

dzaju trudności dziecka. Przykładem może

być Skala Ryzyka Dysleksji (SRD), opra-

cowana przez prof. Martę Bogdanowicz,

szeroko stosowana w badaniach przesiewo-

wych w przedszkolu.

Planując i prowadząc diagnozę przed-

szkolną w kierunku gotowości eduka-

cyjnej, nauczyciel powinien pamiętać

o uwarunkowaniach osobistych dziecka

(rodzina, grupa przedszkolna, interak-

cje społeczne), które mają walor stymu-

lujący lub wyhamowujący naturalny

rozwój dziecka. Ponieważ wokół diag-

nozy przedszkolnej pojawiało i nadal

pojawia się dużo pytań, warto powołać

się na komunikaty MEN porządkujące

najważniejsze informacje (patrz: ramki

str. 40).

uczniem” wskazuje: sposób przeprowa-

dzenia diagnozy przedszkolnej (pyta-

nia do rodziców, próby diagnostyczne,

metody), sposób na dokonanie analizy

umiejętności dzieci (tabele do zapisu

i policzenie punktacji), sposób wykorzy-

stania uzyskanych informacji (przykła-

dy budowania planów pracy indywidu-

alnej). Efekty takiej oceny mogą jednak

być dla nauczyciela niezadowalające,

ponieważ zawsze dopatrzy się on braku

kilku punktów w tej czy innej kategorii

– rozwój nigdy nie bywa harmonjny na

wszystkich płaszczyznach. Z drugiej zaś

strony mogą wskazać w sposób czytel-

ny słaby punkt w rozwoju dziecka.

W oparciu o arkusze diagnostyczne na-

uczyciele nierzadko wystawiają nega-

tywne lub pozytywne opinie dotyczące

dojrzałości szkolnej. Zapominamy przy

tym często, że najważniejsze jest wycho-

wanie, a nie tylko wiadomości i umie-

jętności. Warto również mieć świado-

mość, że zdiagnozowanie jakiegoś bra-

ku u dziecka należy zawsze traktować

jako punkt wyjścia do korygowania go,

a nie jako wyrok skazujący dziecko na

niepowodzenie. Bardzo łatwo tu o ob-

winianie dziecka. A należy pamiętać,

że ono nigdy nie jest winne. Profesor

Edyta Gruszczyk-Kolczyńska mówi:

to są ,,przedobrzone” metody i ja wcale nie

chcę ich stosować, ponieważ z takich aktów

zachowań oraz ich oceny nie wynika wcale,

że mam pełny obraz dziecka. Według Pani

Profesor kluczem do sukcesu pracy

z dzieckiem jest zobaczenie w nim do-

bra. Ja zaczynam od obserwacji – królowej

metod diagnostycznych. Cały czas obser-

wuję – interesuje mnie sposób funkcjonowa-

nia, nie detal, a cały człowiek. Oczywiście

przeprowadzenie diagnozy jest nie-

zbędne, by móc zweryikować własne

wnioski, wykluczyć wszelkie pomyłki.

Ważniejsze koncepcje i metody bada-

nia dojrzałości szkolnej zostały opisa-

ne przez Edytę Gruszczyk-Kolczyńską

i Ewę Zielińską w książce Zajęcia dydak-

tyczno-wyrównawcze dla dzieci, które roz-

poczynają naukę w szkole (rozdział 3).

Analizując różne narzędzia diagnostycz-

ne, natknęłam się na arkusz: ,,Od pięcio-

latka do sześciolatka”, zaproponowany

w programie wychowania przedszkol-

nego Iwony Brody ,,Od przedszkolaka

Z diagnozą za pan brat

Na podstawie własnych kilkunastolet-

nich doświadczeń mogę stwierdzić, że

bardzo niekorzystne dla diagnozowania

dzieci jest masowe posługiwanie się róż-

nego rodzaju ,,gotowcami” i wprowa-

dzanie do praktyki pedagogicznej za-

wartych w nich wskazówek. Uważam,

że nie daje to możliwości dopasowania

wszystkich narzędzi do możliwości na-

szych przedszkolnych wychowanków.

Trzeba patrzeć na poziom rozwoju dzie-

ci, a pomóc w tym może właśnie diag-

noza do nauki szkolnej. Profesor Edyta

Gruszczyk-Kolczyńska wiele razy pod-

kreślała w swoich wystąpieniach, że

należy zwrócić uwagę na konieczność

postrzegania dziecka w całości.

Wiele z proponowanych metod zakłada

ocenę dziecka według przyjętej punkta-

cji. Z takim rozwiązaniem możemy się

zetknąć np. w arkuszu badania gotowo-

ści szkolnej, umieszczonym w programie

edukacji przedszkolnej ,,Nasze przed-

szkole” Małgorzaty Kwaśniewskiej

i Wiesławy Żaby-Żabińskiej czy też

w arkuszu diagnozy przedszkolnej za-

mieszczonym w programie „Zanim będę

uczniem” Elżbiety Tokarskiej i Jolanty

Kopały. Autorki tego programu propo-

nują dokonać oceny gotowości dziecka

do nauki szkolnej na podstawie testu

zbudowanego z 36 zadań badających

sferę rozwoju izycznego, umysłowego

i społecznego. Maksymalnie dziecko

może osiągnąć z tego testu 108 punktów.

Określone zostały również trzy pozio-

my gotowości szkolnej: wysoki (82-108

pkt), przeciętny (55-81 pkt) i niski (poni-

żej 55 pkt). Szczegółowe przedziały dla

poszczególnych sfer rozwoju oraz jakoś-

ciowa interpretacja wyniku znajduje się

w oddzielnym aneksie.

Natomiast diagnoza przedszkolna pro-

ponowana w programie ,,Zanim będę

R E K L A M A

Książki, na które autorka powołuje się w tym artykule

kupisz w sklepie BlizejEdukacji.pl

tel. 12 2 57 43 35, e-mail: sklep@blizejedukacji.pl

bliżej przedszkola  10.109 październik 2010

Diagnoza przedszkolna

lista oznak Uzdolnień małego dziecka

według kim tegel:

nień w przypadku dzieci zdolnych.

Listę oznak uzdolnień małego dziecka

można również znaleźć w ramce obok.

Jeśli wyniki obserwacji są niepokoją-

ce w jakimś obszarze rozwoju dziecka,

konieczne jest podjęcie działań korygu-

jących. Oczywiście nie powinno się to

odbyć bez konsultacji ze specjalistami

poradni psychologiczno-pedagogicznej

oraz z rodzicami. Ważne jest opracowa-

nie indywidualnego programu wspoma-

gania i korygowania rozwoju dla dzieci,

które osiągnęły niski poziom gotowości

szkolnej.

Na zakończenie przytoczę słowa Al-

berta Einsteina: Większość nauczycieli

traci czas na zadawanie pytań, które

mają ujawnić to, czego uczeń nie umie.

Podczas gdy nauczyciel z prawdzi-

wego zdarzenia stara się za pomocą

pytań, ujawnić to, co uczeń umie lub

czego jest zdolny się nauczyć.

o zachowywanie się bądź posługiwanie zabawkami czy urządzeniami

w sposób niezwykły lub nowatorski;

o wczesna umiejętność czytania (,,czytanie” pojęte jako ,,rozumienie” znaczenia tekstu drukowanego”) i przypo-

minania sobie faktów;

o umiejętność rozróżniania wielu rozmaitych podzbiorów w dużych zbiorach przedmiotów;

o zadawanie pytań na tematy trudne do uchwycenia (np. śmierć, czas);

o wykazywanie zainteresowań różnymi zależnościami (np. cyklami życia);

o opowiadanie dowcipów, których nie rozumieją rówieśnicy;

o kwestionowanie opowiadań odwołujących się do wydarzeń, które nie mogły zaistnieć w rzeczywistości.

do pierwszaka”. Proponowany arkusz

diagnostyczny oraz sposób realizacji za-

dań jest opracowany tak, aby można było

diagnozować dzieci w trakcie codzien-

nych zajęć oraz swobodnej działalności

dzieci. Stopień opanowania umiejętności

oznaczony jest czterema literkami:

o A, B – dziecko osiągnęło gotowość

szkolną w stopniu doskonałym

i bardzo dobrym

o C, D – dziecko osiągnęło gotowość

szkolną w stopniu średnim i ni-

skim.

Dodatkowo pod każdą badaną umiejęt-

nością przytoczone są bardzo ciekawe

przykładowe zadania i sytuacje eduka-

cyjne, które można stosować stopniowo

podczas zajęć codziennych lub w zaba-

wie indywidualnej. Jedno jest pewne,

diagnozy pomagają nauczycielom po-

dejmować rozsądne decyzje dotyczą-

ce losów przyszłych uczniów. Jak za-

uważają Edyta Gruszczyk-Kolczyńska

i Ewa Zielińska: Można bowiem ustalić,

które dzieci: sprostają trudom i wymaga-

niom stawianym im w edukacji szkolnej już

na początku I klasy; rozwjają się szybciej od

rówieśników i można je wcześniej posłać do

szkoły; potrzebują specjalistycznej pomocy

w osiągnięciu dojrzałości szkolnej lub któ-

rym trzeba odroczyć obowiązek szkolny.

Na stronie 41 przedstawiam dwie pro-

pozycje doknania analizy jakościowej po

przeprowadzonej diagnozie pozwalają-

ce stwierdzić, co dziecko potrai, a nad

czym trzeba jeszcze pracować.

ci? Moja odpowiedź brzmi: nie wiem ,

ponieważ jestem zdania, iż punktem

wyjścia do planowania działań diagno-

stycznych musi być zawsze bardzo do-

bra znajomość grupy.

Dzieci, które przychodzą do przed-

szkola, zazwyczaj są na różnym po-

ziomie edukacyjno-wychowawczym,

wynikającym z różnic kulturowych

i społecznych rodzin, w których się

wychowują. Różnią się czasem także

stanem zdrowia czy predyspozycjami

psychospołecznymi. Nierzadko zdarza

się, że dziecko funkcjonuje na różnych

poziomach w poszczególnych sferach

rozwojowych. Pomjam oczywiście

fakt, aczkolwiek bardzo istotny i ostat-

nio często występujący na szeroką

skalę w całym kraju – liczebność dzie-

ci w grupach (często 30-osobowych)

i diagnozowanie wychowanków w ha-

łasie, tłoku i rozproszeniu.

Proponuję więc tworzyć własne narzę-

dzia i posługiwać się najczęściej wyko-

rzystywanymi w przedszkolu techni-

kami diagnostycznymi, to jest rozmo-

wą, obserwacją, analizą dokumentów

i wytworów czy skalą pomiarową. Aby

ułatwić opracowanie narzędzi diag-

nostycznych, należy wziąć pod uwa-

gę najważniejsze aspekty gotowości

szkolnej dziecka (patrz: strona obok).

Wnikliwa diagnoza gotowości szkolnej

pozwoli każdemu nauczycielowi na

udzielenie dziecku wsparcia poprzez

dostosowanie stopnia

trudności zajęć wy-

równawczych do po-

ziomu jego rozwoju,

a poprzez pracę indy-

widualną na wyrów-

nywanie szans eduka-

cyjnych lub rozwjanie

umiejętności i uzdol-

Życzę wszystkim nauczycielom wy-

chowania przedszkolnego, aby pyta-

nia diagnostyczne pomogły w sposób

obiektywny ocenić umiejętności dzie-

ci. Drogie Koleżanki, bądźcie kreatyw-

ne, twórcze i elastyczne. 

Bibliograia:

Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E., Zajęcia

dydaktyczno-wyrównawcze dla dzieci, które rozpo-

czynają naukę w szkole, Warszawa 2009.

Koźniewska E., Diagnoza przedszkolna, „Dyrektor

Szkoły”, wkładka „Niezbędnik dyrektora”, nr 8,

2009.

Podstawy Pedagogiki Przedszkolnej , red. M. Kwia-

tkowska, Warszawa 1988.

Program edukacji przedszkolnej ,,Nasze Przedszkole”

M. Kwaśniewskiej i W. Żaby-Żabińskiej, Grupa

Edukacyjna S.A., 2009.

Program wychowania przedszkolnego „Od przed-

szkolaka do pierwszaka”, I. Brody, Wydawnictwo

WSiP, 2010.

Program ,,Zanim będę uczniem” E. Tokarskiej oraz

J. Kopały, Wydawnictwo Edukacja Polska, 2009.

Szuman S., O dojrzałości szkolnej dzieci siedmio-

letnich , „Nowa Szkoła” nr 6, 1962.

Wilgocka-Okoń B., Dojrzałość szkolna, [w:] Ency-

klopedia Pedagogiczna, red. W. Pomykało, War-

szawa 1993.

Wojciszke B ., Człowiek wśród ludzi. Zarys psy-

chologii społecznej, Warszawa 2004.

Nauczycielu: ,,Ludzi słuchaj,

a swój rozum miej”

agnieszka czeglik – nauczyciel dyplomowany z 18-letnim sta-

żem pracy. Dyrektor Przedszkola Publicznego nr 18 w Szczecinie,

nauczyciel akademicki w Wyższej Szkole Nauk Humanistycznych

w Szczecinie.

W pracy zawodowej szczególną uwagę zwraca na sferę wychowaw-

czą dzieci w działalności przedszkola. W kontaktach z dziećmi stara

się traktować je w sposób partnerski, pełen szacunku, a jednocześnie

nie pozbawiony humoru.

Nasuwa się zatem najważniejsze pyta-

nie: jakimi narzędziami należy się po-

siłkować podczas diagnozowania dzie-

bliżej przedszkola  10.109 październik 2010

dziecko gotowe do podjęcia naUki szkolnej

o powinno znać:

– swoje imię i nazwisko;

– adres zamieszkania;

– imiona rodziców;

– nazwę zawodu rodziców, jeśli pracują;

– nazwy zwierząt domowych;

– nazwy dni tygodnia, pór roku.

o powinno umieć:

– prawidłowo trzymać ołówek (pomiędzy palcami wskazującym, środkowym

i kciukiem);

– posługiwać się przyborami do rysowania, kolorowania i pisania zawsze tą samą

ręką (prawą lub lewą);

– kolorować obrazek bez wychodzenia za linię;

– narysować postać człowieka z zachowaniem odpowiednich proporcji;

– poprawnie odwzorować kształty geometryczne, szlaczki literopodobne;

– lepić z plasteliny, gliny lub masy solnej;

– ciąć nożyczkami wzdłuż wyznaczonej linii prostej, falistej i łamanej;

– sprawnie wykonać proste ćwiczenia gimnastyczne, np.: skakać na jednej nodze,

rzucać i łapać piłkę;

– samodzielnie się rozebrać i ubrać;

– zawiązać sznurowadła i zapiąć guziki;

– odróżnić prawą i lewą stronę ciała u siebie oraz osoby stojącej naprzeciwko;

– wymienić kilka różnic w dwu pozornie podobnych do siebie przedmiotach lub

obrazkach;

– grupować przedmioty według barwy, kształtu, wielkości itp.;

– sortować znane przedmioty lub ich obrazki według określonej zasady, np.: owoce,

zwierzęta, zabawki;

– wybrać takie same obrazki, litery, wyrazy;

– złożyć widokówkę pociętą na kilka części;

– dobrać w pary obrazki lub przedmioty z uwzględnieniem jakiejś cechy wspólnej,

np.: krowa – mleko, liść – drzewo;

– odróżniać dźwięki różnych pojazdów, instrumentów, głosy zwierząt;

– odtworzyć prosty układ rytmiczny wystukany przez dorosłego, np.: ( - . - . ), (- - - -);

– dokonać analizy (podzielić wyraz na sylaby), np.: lo-ko-mo-ty-wa;

– dokonać syntezy (złożyć w całość) wyraz wypowiedziany sylabami;

– wyróżnić głoskę (zarówno samogłoskę, jak i spółgłoskę) na początku i na końcu

wyrazu;

– zróżnicować wyrazy dźwiękopodobne, np.: bułka – półka, Tomek – domek;

– swobodnie liczyć do 10, także wspak;

– przeliczyć elementy w zbiorze i powiedzieć, ile ich jest;

– dodawać i odejmować na konkretach, np.: patyczkach lub palcach do 10;

– porównać ze sobą dwa zbiory, powiedzieć, gdzie jest więcej, a gdzie mniej;

– opowiedzieć, co przedstawia dany obrazek;

– poprawnie wymawiać wszystkie głoski oraz dłuższe wyrazy, np.: hipopotam,

kaloryfer;

– budować zdania poprawne pod względem gramatycznym;

– przez dłuższą chwilę skupić się na słuchaniu opowiadania, bajki lub muzyki;

– zapamiętać teksty krótkich wierszyków i piosenek;

– zgodnie bawić się w grupie, zaczekać na swoją kolej;

– doprowadzić rozpoczętą pracę lub zabawę do końca;

– posprzątać po sobie po zakończeniu pracy lub zabawy;

– podporządkować się poleceniom;

– wykonać 3-4 polecenia według kolejności podanej przez dorosłego;

– bez problemu rozstać się z rodzicami lub opiekunami;

– łatwo nawiązywać kontakt z dorosłymi i rówieśnikami.

bliżej przedszkola  10.109 październik 2010

Diagnoza przedszkolna

KOgO ObEJMuJE DIAgnOZA pRZEDsZKOLnA

komunikat men do nauczycieli i dyrektorów przedszkoli

Dodany: 21 września 2009, uaktualniony: 21 września 2009

Diagnoza przedszkolna musi objąć wszystkie dzieci koń-

czące w tym roku pięć lat oraz dzieci sześcioletnie. Zgodnie

z rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej w spra-

wie podstawy programowej wychowania przedszkolne-

go oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach

szkół, zadaniem nauczycieli jest prowadzenie obserwacji

pedagogicznych mających na celu poznanie możliwości

i potrzeb rozwojowych dzieci oraz dokumentowanie tych

obserwacji.

Na podstawie zmian w Ustawie o systemie oświaty każde

dziecko pięcioletnie ma prawo do edukacji przedszkolnej,

gdyż za rok jego rodzic ma prawo do zdecydowania o po-

słaniu swojego dziecka do pierwszej klasy. Może to zro-

bić na podstawie własnej oceny dojrzałości dziecka oraz

informacji uzyskanych od nauczyciela przedszkola, który

poinformuje rodziców o tym, czy działania przedszkola

wspomagające dziecko w przygotowaniu go do podjęcia

nauki w szkole odnoszą dobre efekty.

Dlatego wszystkie dzieci w grupach pięciolatków powinny

być objęte odpowiednim postępowaniem diagnostycznym,

tak jak i sześciolatki obecne jeszcze w edukacji przedszkol-

nej. Zakłada się, że przez dwa lata okresu przejściowego

sześciolatki będą się edukować w przedszkolach tym sa-

mym programem co pięciolatki, a w kolejnym roku szkol-

nym pójdą razem do szkoły. W edukacji przedszkolnej po-

winny pozostać jednak te dzieci, już wówczas sześcioletnie,

które nie opanowały umiejętności określonych w podsta-

wie programowej, a więc nie będące wystarczająco przy-

gotowane do rozpoczęcia nauki w szkole. Stanie się tak,

jeśli rodzice uważają, że dla dobra ich dzieci lepiej jest, aby

jeszcze rok dłużej, także jako sześciolatki, edukowały się

w przedszkolu, razem z sześciolatkami, które wcześniej nie

chodziły do przedszkola.

Dlatego obecnie, zgodnie z nową podstawą programową,

zadaniem nauczycieli wszystkich dzieci z grup pięciolat-

ków i sześciolatków objętych wychowaniem przedszkol-

nym, jest poprowadzenie obserwacji pedagogicznych

mających na celu poznanie możliwości i potrzeb rozwo-

jowych tych dzieci oraz dokumentowanie swoich ob-

serwacji. Z początkiem roku szkolnego poprzedzającego

możliwe rozpoczęcie przez dziecko nauki w klasie I szkoły

podstawowej (w październiku – listopadzie) należy prze-

prowadzić analizę gotowości dziecka do podjęcia nauki

w szkole (diagnoza przedszkolna).

W oparciu o zgromadzone wyniki diagnozy przedszkolnej

nauczyciel przedszkola ma opracować i zrealizować indy-

widualny dla każdego dziecka program wspomagania i ko-

rygowania rozwoju ucznia. Celem takiej analizy jest także

zgromadzenie informacji, które po przekazaniu rodzicom

mają im pomóc w poznaniu stanu gotowości swojego dzie-

cka do podjęcia nauki w szkole podstawowej, aby mogli

je wspomagać w osiąganiu tej gotowości, odpowiednio do

ich potrzeb. Następnie, najlepiej w kwietniu, nauczyciel

ma przeprowadzić kolejną diagnozę, której wynik będzie

pomocny rodzicom w podjęciu decyzji dotyczącej rozpo-

częcia przez dziecko nauki w klasie I szkoły podstawowej.

KOMunIKAT W spRAWIE WyDAWAnIA InfORMACJI O gOTOWOśCI

DZIECKA DO pODJęCIA nAuKI W sZKOLE pODsTAWOWEJ

Dodany: 16 czerwca 2010, uaktualniony: 21 czerwca 2010

Ministerstwo Edukacji Narodowej informuje dyrektorów

szkół, punktów i zespołów przedszkolnych oraz szkół

podstawowych z oddziałami przedszkolnymi, że od 15

czerwca obowiązuje rozporządzenie Ministra Edukacji

Narodowej z 28 maja 2010 roku w sprawie świadectw, dy-

plomów państwowych i innych druków szkolnych.

Zobowiązuje ono przedszkola i szkoły podstawowe, w któ-

rych zorganizowano oddziały przedszkolne, do wydania

rodzicom dzieci objętych rocznym przygotowaniem przed-

szkolnym (w terminie do 15 czerwca) „Informacji o goto-

wości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej” na

druku według wzoru nr 70, określonego w załączniku nr 3

do rozporządzenia.

Jeżeli do 15 czerwca informacja nie została wydana, dy-

rektor placówki powinien bezzwłocznie dopełnić tego

obowiązku, aby przed końcem roku szkolnego zapewnić

rodzicowi możliwość poznania wyników pracy placów-

ki z jego dzieckiem. „Informacja o gotowości dziecka do

podjęcia nauki w szkole podstawowej” jest wydawana

wyłącznie tym rodzicom, którzy samodzielnie mogą zde-

cydować o przekazaniu jej szkole, w której dziecko rozpo-

cznie naukę, jeśli uznają, że zawarte w niej uwagi mogą

pomóc w dalszej pracy z dzieckiem oraz wspomaganiu

jego rozwoju. Informacja nie jest świadectwem ukończe-

nia przedszkola czy oddziału przedszkolnego.

Jest ona jedynie podsumowaniem pracy z dzieckiem,

opisującym opanowanie podstawy programowej wy-

chowania przedszkolnego. Wskazuje również obszary,

w których dziecko potrzebuje wsparcia w kolejnym etapie

kształcenia ze względu na swoje zdolności lub problemy.

Obowiązek takiej oceny (gotowości dziecka do podjęcia

nauki w szkole) zapisany został w podstawie programo-

wej wychowania przedszkolnego, która realizowana jest

od 1 września 2009 r.

Załącznik druku nr 70 – Rozporządzenie MEN można znaleźć w Dz. U. nr 97, poz. 624 z 28 maja 2010,

a przytoczoną treść komunikatu znajdziecie na stronie www.men.gov.pl

4 40

bliżej przedszkola  10.109 październik 2010

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: