Alina Smyczek, Jolanta Szwiec Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny
w: Orkisz, Piszczek, Smyczek, Szwiec „Edukacja uczniów”
met. głęboka
Diagnoza – podstawa do zaplanowania edukacji każdego ucznia
Po dokonaniu diagnozy N-l ma dane dzięki którym może ułożyć IPET. W indywidualnym programie powinny się znaleźć
1. Dane personalne ucznia
2. Krótka charakterystyka ucznia (dominujące nastroje, ulubione formy aktywności, zachowania nietypowe) oraz zalecenia specyficzne (wskazówki, jak należy postępować z uczniem, aby zapewnić mu poczucie bezpieczeństwa, jak reagować w sytuacjach zachowań nietypowych).
3. Opis grupy szkolnej, do której uczeń należy, jaj głównych założeń programowych i stylu pracy (jeżeli uczeń bierze udział w zajęciach grupowych),
4. Tyg. harmonogram zajęć (lub harmonogram zajęć indywidualnych – gdy nauczanie ind.)
5. Cele ogólne i szczegółowe dot. poszczególnych sfer aktywności życiowej oraz sposoby ich realizacji. (Cele ogólne – wynikają z diagnozy umj. funkcjonalnych, można wyodrębnić kilka ważniejszych sfer aktywności życiowej. Cele ogólne realizuje się „małymi kroczkami” -> cele szczegółowe. Cele szczegółowe – poszczególne umj. funkcjonalne. Ważne by wszystko, czego chcemy nauczyć ucznia było rzeczywiście przydatne w jego życiu codziennym.
Każdy cel ogólny należy uszczegółowić – w jaki sposób cel będzie realizowany, czyli jak należy postępować aby uczeń opanował poszczególne umiejętności.
Rozkładanie zadania na małego kroki – tzw. analiza zadaniowa -> patrz Schopler)
6. Zgoda rodziców na realizację programu (by DZ mogło korzystać w domu ze zdobywanych umiejętności -> generalizacja)
7. Ocena osiągnięć (obejmuje to, co uczeń potrafi, jest kontynuacją i corocznym uzupełnieniem diagnozy umj. funkcjonalnych)
8. Podpis osoby odpowiedzialnej za przygotowanie programu.
Całoroczna praca zespołu w oparciu o IPET
- potrzebna współpraca całoroczna,
- niezbędne regularne spotkania zespołu wszystkich realizatorów programu (optymalna częstość spot. określana przez członków zespołu, ale nie rzadziej niż co 2 m-ce),
- Podczas spotkań wykonywane są m.in. następujące zadania przez członków zespołu:
1. określają cele szczegółowe edukacji (realizacja w krótkim okresie) -> IPET – spis wielu celów – zadań. Zadania są dobrane tak, by dawały uczniowi szansę samodzielnej aktywności i pozwoliły nabyć umiejętności w różnych sferach. By ułatwić nauczycielom korzystanie z IPET-u warto wpisać poszczególne zadania na karty uczniów (patrz przykład, s. 21),
2. Dyskutują sposoby ich realizacji – Zespół określa szczegółowe warunki, w których uczeń będzie wykonywał zadanie. Ustalając miejsce i czas wykonania zad. Należy pamiętać o stwarzaniu maksymalnej ilości naturalnych sytuacji uczenia się. Nie należy stwarzać sztucznych sytuacji. Trzeba oszacować czas potrzebny na wykonanie danej czynności.
Zespół ustala stosowne do realizacji zadania pomieszczenie, a nawet miejsce w nim. Niezbędne – przedyskutowanie sposobu wykonania zadania i ustalenie brzmienia poleceń wydawanych uczniowi. Trzeba ustalić, czy początek i koniec zadania będzie zaznaczony jakimś szczególnym sygnałem.
3. Dobierają pomoce dydaktyczne – muszą być one:
a) bezpieczne i estetyczne,
b) powinny być dobierane stosownie do wieku życia,
c) powinny dostarczaą optymalnej ilości różnorodnych bodźców sensorycznych,
d) powinny pozwalać na samodzielne ich używanie i zdobywanie doświadczeń,
e) mają przybliżać świat, w którym żyje uczeń (db. jak przedmioty codziennego użytku),
f) dobrane starannie i indywidualnie.
Najważniejszych wskazówek dot. wyboru dostarcza sam uczeń: ważne są jego reakcje, nastroje w obcowaniu z nową rzeczą, zaangażowanie, możliwość bycia sprawcą, zainteresowanie efektem działania. Najczęściej używane pomoce to:
- siedziska i miejsca do leżenia,
- przedmioty do stymulacji wzroku; wystrój Sali,
- materiały do stymulacji dotykowej,
- przedmioty do stymulacji powonienia,
- źródła dźwięków.
4. przeglądają i omawiają zapisy obserwacji i wynikające z nich wnioski,
Zapis obserwacji – program edukacyjny opiera się na umiejętnościach i możliwościach rozwojowych ucznia. Aby je wykorzystać, musimy o nich wiedzieć: zaobserwować je, zanotować czas, miejsce i inne okoliczności wystąpienia. Po ustaleniu IPET trzeba bacznie obserwować nowe zachowania ucznia. Zapiski ważne przy ustalaniu okoliczności i uwarunkowań nietypowych zach. uczniów.
Ważne od początku porządkować materiał obserwacyjny (np. podział arkusza na rozdziały w. schematu). Jest on ważnym dokumentem osiągnięć ucznia. Podając daty i godziny obserwacji możemy prześledzić dynamikę aktywności ucznia.
5. analizują przebieg realizacji celów szczegółowych i weryfikują je -> analiza realizacji zadań i ich weryfikacja: członkowie zespo0łu przekazują swoje spostrzeżenia dot. Realizacji programu; oceniają czy zad. Jest db. Wybrane, czy prawidłowo ustalono sposób jego wykonania i dobrano pomoce dydaktyczne.
6. planują różne wydarzenie i imprezy okolicznościowe.
Przykłady IPET – s. 87 i 95
gosia1987_20