Funkcje informacji w gospodarce
• Informacja jako zasób
• Informacja jako podstawa decyzji
• Informacja jako czynnik produkcji
Kategorie informacji dla gospodarki
• Operacyjne
• Planistyczne
• Ostrzegawcze
• Opiniodawcze
• Kontrolowane
Cechy użytecznej informacji
• Adekwatność
• Prawdziwość
• Aktualność
• Jasność i zrozumiałość
Przetwarzanie informacji
• Zbieranie
• Przechowywanie
• Przekształcanie
• Wyszukiwanie
• Przesyłanie i udostępnianie
Filary społeczeństwa informacyjnego:
• nauka;
• edukacja;
• infrastruktura ICT;
• innowacyjność.
Relacje w handlu elektronicznym
• B2B
• B2C, C2B
• C2C
• B2A, A2B
• C2A, A2C
System informacyjny (SI) -Wielopoziomowa struktura pozwalająca na transformowanie określonych informacji wejściowych na informacje wyjściowe za pomocą odpowiednich procedur i modeli
SI = {P, I, T, O, M, R}
Gdzie: P- zbiór podmiotów, które użytkują system;
I - zasoby informacyjne
T- zbiór narzędzi stosowanych w procesie przetwarzania inf.
O- zbiór rozwiązań systemowych stosowanych w danej organizacji
M- zbiór metainformacji
R- relacje pomiędzy poszczególnymi zbiorami
System informatyczny - wyodrębniona część systemu informacyjnego, która z punktu widzenia przyjętych celów została skomputeryzowana.
Cechy społeczeństwa informacyjnego:
• Informacja i wiedza źródłem tworzenia dochodu narodowego
• Tanie, powszechne metody przetwarzania informacji
• Preferowanie bytów niematerialnych (e-biznes)
• Nowe zawody i specjalności
• Zindywidualizowane, inteligentne usługi i produkty
• Nowy model kształcenia (e-learning)
• Odmienne konflikty i niebezpieczeństwa
Warianty rozwoju społeczeństwa informacyjnego:
1. Społeczeństwo techno totalitarne:
• Ludzie zdominowani przez ICT
• Integracja człowieka z systemem kontroli
• Fizyczna i psychiczna izolacja pracowników
• Pogłębianie się nierówności w dostępie do informacji
2. Społeczeństwo sieciowe
• Nowy ład gospodarczy oparty na logice sieci
• Kolektywna inteligencja (inteligencja roju)
• Równowaga pomiędzy człowiekiem, naturą i technologią
3. Społeczeństwo kontynuacji
· Zmiany mają charakter ewolucyjny;
· Dwoistość społeczeństwa
Uwarunkowania udanego przedsięwzięcia informatycznego
Udane przedsięwzięcie informatyczne to stan:
· Projekt ukończono i wdrożono;
· Zakres projektu nie został ograniczony w stosunku do wstępnie zamierzonego;
· Użytkownicy akceptują wdrożony projekt oraz użytkują go zgodnie z założeniami;
· Utrzymano się w harmonogramie i budżecie;
· System jest godny z celami organizacji i wspomaga ich osiągnięcie;
Czynniki warunkujące udane przedsięwzięcie informatyczne
· Zdolność ustalania celów biznesowych i przekładania ich na strategię informacyjną
· Sposób realizacji projektu;
· Zespół wykonawczy(rola lidera projektu)
· Szkolenia
· Technologia informacyjna
Gospodarka oparta na wiedzy (Knowledge-based Economy) – GOW
a) ujęcie makroekonomiczne
GOW w ujęciu makroekonomicznym, to gospodarka, która cechuje się przede wszystkim rozwojem dziedzin, które związane są z przetwarzaniem informacji, rozwojem nauki oraz gałęzi przemysłu zaliczanych do tzw. wysokiej technologii.
Jest to gospodarka, która bezpośrednio bazuje na produkcji, dystrybucji oraz wykorzystywaniu wiedzy i informacji.
Innowacje uznaje się za kluczowe procesy, które charakteryzują nową rzeczywistość gospodarczą, a umiejętności i kompetencje za podstawę ich rozwoju;
b)ujęcie mikroekonomiczne
W ujęciu mikroekonomicznym GOW oznacza gospodarkę, w której źródłem przewagi konkurencyjnej większości przedsiębiorstw są przedsięwzięcia wiedzochłonne.
Konkurencja sprowadza się do szybkiego generowania innowacyjnych pomysłów, dotyczących nie tylko produktów i usług, lecz także procesów biznesowych, modeli organizacyjnych oraz otoczenia, w którym organizacje funkcjonują.
ARCHITEKTURA KOMPUTERA
- Jednostka centralna
- Urządzenia do wprowadzania i wyprowadzania danych (wejścia, wyjścia/ input, output)
- Urządzenia pamięci zewnętrznej
- Urządzenia transmisji danych
Jednostka centralna
- Pamięć wewnętrzna (operacyjna) PAO
- Procesor: układ sterowania, arytmometr, zespół rejestrów (tzw. pamięć podręczna)
- Kanały wejścia i wyjścia (łączące jednostkę centralną z urządzeniami zewnętrznymi)
Zadania jednostki centralnej
- Wykonywanie operacji arytmetyczno-logicznych na argumentach będących zawartością komórek pamięci PAO i rejestrów
- Automatyczne wykonywanie programów według ustalonej kolejności
- Inicjowanie komunikacji pomiędzy PAO a urządzeniami zewnętrznymi
- Koordynowanie czasowe współpracy układów jednostki centralnej i całego systemu
Pamięć operacyjna - PAO
Przechowuje programy i dane, które są aktualnie potrzebne do przebiegu procesu przetwarzania. PAO dzieli się na jednostki zwane komórkami pamięci, z których każda ma swój niepowtarzalny adres (numer). Komórka pamięci to bajt (8 bitów) lub słowo rozkazowe (wielokrotność 8 bitów tj. 16, 32, 64 itd...). Pojemność pamięci mierzona w B, KB, MG, GB
Podział PAO:
*ROM (Read Only Memory) – pamięć do odczytu – BIOS, pamięć wideo, podstawowe sterowniki do obsługi komputera)
*RAM (Random Access Memory) – pamięć ulotna
Zadania BIOS (Basic Input Output System):
- Przeprowadzanie po uruchomieniu komputera testów podstawowych układów i urządzeń;
- Inicjowanie pracy systemu komputerowego poprzez ustawienie poszczególnych podzespołów w odpowiednich trybach pracy i zainicjowanie struktur systemowych;
- Zapewnienie podstawowych procedur obsługi np. standardowych urządzeń (klawiatura, napęd dyskowy itp.)
Podstawowe parametry PAO
Pojemność - liczba bitów informacji, jakie można zapisać do modułu pamięci (B, KB, MB, GB);
Czas dostępu – określa czas, jaki musi upłynąć od momentu podania poprawnego adresu odczytywanego z pamięci do czasu ustalenia wartości tego słowa na wyjściu pamięci).
PROCESOR:
Arytmometr - Wykonuje działania arytmetyczno-logiczne na liczbach dwójkowych umieszczonych aktualnie w jego rejestrach.
Układ sterowania
Pobiera z pamięci kolejne rozkazy, dekoduje je, oblicza adresy komórek pamięci, w których przechowywane są argumenty operacji, kontroluje proces wykonywania rozkazów oraz steruje arytmometrem w celu wykonania niezbędnych operacji artymetyczno-logicznych.
Czynności pobierania i wykonywania rozkazu stanowią tzw. cykl pracy procesora.
Zespól rejestrów (pamięć podręczna)
Stosowana w celu krótkotrwałego przechowywania argumentów ostatnio wykonywanych operacji w celu zmniejszenia liczby odczytów z pamięci wewnętrznej
Jest to tzw. bufor pomiędzy stosunkowo wolną pamięcią i szybkim procesorem (przechowujący najczęściej używane dane)
Efektywność i działanie pamięci podręcznej mierzona jest tzw. współczynnikiem trafień (uśredniony stosunek liczby odczytów z pamięci podręcznej do całkowitej liczby odczytów).
PODZIAŁ OPROGRAMOWANIA:
Oprogramowanie systemowe
To zbiór programów pozwalających realizować podstawowe zadania komputera związane z zarządzaniem jego zasobami (pamięcią, zbiorami, folderami, urządzeniami itp.)
System operacyjny
Jest zbiorem programów, które działają jak pośrednik między użytkownikiem a komputerem. Zadaniem SO jest tworzenie środowiska, w którym użytkownik może wykonywać zadania w sposób wygodny i wydajny.
System operacyjny – zarządca zasobów komputerowych
Funkcje systemu operacyjnego
- Śledzenie zasobów systemu komputerowego
- Narzucanie strategii wykorzystania zasobów
- Przydzielanie zasobów
- Odzyskiwanie zasobów
Języki programowania
Aby komputer mógł zrealizować powierzone mu zadanie, konieczne jest wykonanie wielu czynności polegających m.in. na:
- Opracowaniu algorytmu rozwiązania zadania
- Kodowaniu algorytmu w wybranym języku
- Uruchomieniu programu
Zespół wymienionych czynności określany jest mianem programowania.
ALGORYTM - to sposób (przepis) wyliczający jednoznacznie kroki, które trzeba wykonać na danych określonego zadania, aby otrzymać poprawne rozwiązanie (jeśli istnieje) w skończonym czasie.
Cechy algorytmu:
- Uniwersalność rozwiązania
- Szczegółowość opisu
- Jednoznaczność rozwiązania
- Zbieżność (skończona liczba operacji)
- Odpowiednia struktura (obligatoryjny początek i koniec)
Kodowanie algorytmu
Aby opisać algorytm na użytek komputera, należy posłużyć się językiem programowania.
Język programowania - składa się z notacji i reguł, według których pisze się programy. Wiąże się on zwykle ze sztywna składnią dopuszczającą używanie jedynie specjalnych kombinacji wybranych symboli i słów kluczowych.
Oprogramowanie użytkowe
Obejmuje zbiór pakietów programowych lub programów realizujących konkretne zadania merytoryczne i spełniających określone potrzeby użytkowników komputera.
Rodzaje oprogramowania użytkowego:
- Edytory tekstowe
- Arkusze kalkulacyjne
- Systemy zarządzania bazami danych
- Programy graficzne i multimedialne
PRZEGLĄD PROCESÓW TECHNOL. W KOMP. (tryby pracy komputera)
Wieloprogramowanie
- Tryb działania komputera pozwalający na przetwarzanie w większym przedziale czasu więcej niż jedno zadanie;
- Kilka zadań może na przemian używać jednostki centralnej i czekać na zakończenie operacji wejścia-wyjścia.
Efekt: wieloprogramowanie pozwala podnieść efektywność wykorzystania komputera – następuje zmniejszenie przestojów JC, urządzeń wejścia / wyjścia itp.
Wieloprzetwarzanie
Oznacza przetwarzanie danych dzielone pomiędzy dwie lub więcej JC, które komunikują się między sobą bezpośrednio lub pośrednio.
Wieloprzetwarzanie pozwala na:
- Zwiększenie mocy obliczeniowej systemu
- Efektywniejsze wykorzystanie zasobów komputerowych, podział obciążeń i funkcji komputera;
- Zwiększenie niezawodności systemu połączonych komputerów
Wielodostęp
Oznacza wykorzystanie komputera przez co najmniej dwóch użytkowników jednocześnie (lub pozornie jednocześnie – żaden z użytkowników nie jest świadom postępowania pozostałych)
Cechy wielodostępu:
...
misia.x3