„Pantofle Tomka”
Scenka ta ma nauczy dbania o własne rzeczy oraz pozostawiania ich na ustalonym, stałym miejscu.
Występują:
Tomek
Babcia
Scenografia:
Pokój z meblami (np. łóżko, szafa, stół, krzesła)
Rekwizyty:
; ; ;
Pewien chłopiec, urwis wielki,
gubił zawsze pantofelki.
Tu pantofel, pantofel tam,
każdy leżał sobie sam.
Ale potem kłopot wielki ...
(Wchodzi chłopiec, szuka pantofli, zagląda pod i za meble...)
Chciałbym być już na spacerze,
lecz jak babcia mnie zabierze?
Bez pantofli wyjść nie mogę.
Co ja teraz biedny zrobię?
Ale się rozgniewa babcia ...
(Babcia wchodzi.)
To kawaler jeszcze w kapciach?
Gdzie pantofle? Szukasz znów?
Gdzie je zostawiłeś, mów!
Były tutaj ... ale ...
Znowu nie ma?
Nie ma wcale ...
Szukaj zaraz, nie narzekaj,
Ja usiądę i poczekam.
Czas ucieka. Tomek biega.
I zagląda tu i tam ...
Leży, widzę, leży ...
(Wyciąga z za szafy jeden pantofel.)
Tylko jeden? To niewiele.
Gdzie jest drugi pantofelek?
TOMEK (szuka)
Gdzieś się schował.
O, tam leży!
(Wyciąga spod łóżka drugi but.)
Schowaj buty, gdzie należy.
Będę stawiał, obiecuję,
bo szukanie ciężka praca ...
A porządek się opłaca.
Babcia ze mną kłopot ma!
Chodź na spacer,
no raz, dwa ...
(Wychodzą.)
Sylwinka_p