OGNIWA PROCESU NAUCZANIA - UCZENIA SIĘOgniwa wyróżnione przez W. Okonia dotyczą momentów nauczania – uczenia się, przebiegu tego procesu, a także pożądanych wyników. Mają one charakter dyrektyw postępowania dydaktycznego przeznaczonych dla nauczyciela. Tok pracy na lekcji: podający, poszukujący.
OGNIWA W TOKU POSZUKUJĄCYM.
1. Pierwszym ogniwem jest uświadomienie sobie przez uczniów określonych trudności (pod kierunkiem nauczyciela) o charakterze teoretycznym lub praktycznym.
2. Drugim ogniwem jest słowne określenie napotkanej trudności, sformułowanie problemu.
3. Trzecim ogniwem jest formułowanie hipotezy prowadzącej do rozwiązania problemu.
4. Czwartym ogniwem jest weryfikacja empiryczna.
5. Piątym ogniwem jest włączenie nowych wiadomości i umiejętności do sytemu posiadanej wiedzy, ich utrwalenie i zastosowanie w działalności teoretycznej i praktycznej.
Tok poszukujący wymaga od ucznia samodzielności, myślenia, zapewnia trwalszą wiedzę.
Kupisiewicz:
Ogniwa procesu nauczania - uczenia się w podającym toku pracy dydaktycznej:
1. Pierwszym z nich jest przygotowanie do pracy.
Sprowadza się ono do wytworzenia u uczniów pozytywnej motywacji, sprzyjającej uczeniu się , a niekiedy wręcz warunkującej jego efekty końcowe. W tym celu nauczyciel opierając się na uprzednio sporządzonym planie lub konspekcie lekcji zaznajamia uczniów z zadaniami danej lekcji lub jednostki metodycznej.
2. Podanie uczniom nowego materiału. Realizacji tego ogniwa służy bądź słowo mówione bądź pisane.
3. Zadaniem trzeciego ogniwa tzn. syntezy przekazanego uczniom materiału jest wyeksponowanie zawartych w tym materiale idei przewodnich, podstawowych faktów , zasadniczych tez w celu ich uporządkowania oraz utrwalenia.
4. Kontrola stopnia opanowania przez uczniów przekazywanych im wiadomości. Jednym z głównych zadań nauczycieli w toku realizacji tego ogniwa jest wykrycie braków i luk w wiadomościach i umiejętnościach dzieci i młodzieży.
Ogniwa procesu nauczania – uczenia się w poszukującym toku pracy dydaktycznej:
1. Uświadomienie sobie przez uczniów pracujących pod kierunkiem nauczycieli określonej trudności o charakterze teoretycznym lub praktycznym jest punktem wyjścia do samodzielnego sformułowania przez nich problemu, który mają rozwiązać przede wszystkim w drodze poznania bezpośredniego.
2. Drugim z kolei ogniwem jest słowne określenie napotkanej trudności tzn. sformułowanie problemu oraz zebranie i uporządkowanie zarówno danych jak i niewiadomych, które wiążą się bezpośrednio i pośrednio z problemem.
3. Formułowanie hipotezy prowadzące do rozwiązywania problemu oraz uzasadniać każdą z nich na podstawie dotychczasowej wiedzy. W wyniku tej teoretycznej weryfikacji następuje selekcja wysuwanych przez uczniów hipotez.
4. Weryfikacja empiryczna. Empiryczną weryfikację hipotez przeprowadza się przede wszystkim na lekcjach przedmiotów matematyczno – przyrodniczych. Czynności wymagane w toku realizacji tego ogniwa uczniowie wykonują samodzielnie.
5. Włączenie nowych wiadomości i umiejętności do systemu posiadanej przez nich wiedzy , utrwalenie i zastosowanie w działalności teoretycznej i praktycznej wchodzi w skład kolejnego ogniwa. Zapewnia ono uczniom nie tylko utrwalenie uczniom wiedzy , lecz również uczynienie jej operatywną , przydatną w sytuacjach typowo szkolnych.
6. Operatywna wiedza nabyta przez uczniów dzięki uczeniu się i nauczaniu, stanowi podstawę kształtowania ich naukowego poglądu na świat oraz istotny składnik formułowania przez nich i przestrzegania określonych kryteriów oceny różnorakich zjawisk i wydarzeń przyrodniczych. Wiedza ta pomaga uczniom właściwie oceniać postępowanie zarówno innych osób jak i własne , wpływając tym samym na tworzenie u nich wartościowych społecznie postaw i przekonań.
Dodek15