zapomniana_sluzba_cywilna.pdf

SáuĪba cywilna III RP:

zapomniany obszar

praca przygotowana przez Witolda Filipowicza

Fundacja im. Stefana Batorego

Program Przeciw Korupcji

Warszawa, styczeĔ 2004 rok

1. Podwójny podziaá.

Utworzenie korpusu sáuĪby cywilnej miaáo na celu zbudowanie wewnątrz aparatu administracyjnego formacji, której

charakter obrazuje przepis art. 153 ust. 1 Konstytucji RP; rzetelna, bezstronna, profesjonalna, dziaáająca w interesie

obywateli i paĔstwa, bez wzglĊdu na opcje polityczne zmieniających siĊ rządów.

W obecnym ksztaácie ustawy o sáuĪbie cywilnej, korpus skáada siĊ z pracowników sáuĪby cywilnej i urzĊdników

sáuĪby cywilnej. Pierwszą grupĊ wiąĪe z administracją rządową stosunek pracy na podstawie typowych umów o pracĊ.

UrzĊdnikami zaĞ zostają mianowani ci pracownicy, którzy – speániając okreĞlone wymogi – zdadzą odpowiedni egza-

min kwalifikacyjny. Nabywają tym samym wiĊcej uprawnieĔ i przywilejów, w tym pewnoĞü i stabilnoĞü zatrudnienia.

Takie rozróĪnienie wydaje siĊ uzasadnione. WiĊksze kwalifikacje, potwierdzone zdanym egzaminem, wiĊksze upraw-

nienia. Jednak cele i zadania dla wszystkich czáonków korpusu sáuĪby cywilnej są te same, a korpus sáuĪby cywilnej

jest formacją jednolitą. NiezaleĪnie od statusu czáonka korpusu, jak i zajmowanego stanowiska.

Tymczasem daje siĊ zauwaĪyü pewną prawidáowoĞü; brak lub marginalizowanie znaczenia roli pracowników admini-

stracji publicznej niĪszego szczebla i wpáywu ich zachowaĔ na spoáeczny odbiór jakoĞci administracji w ogóle. ĝwia-

dectwem tego odbioru mogą byü choüby badania CBOS z lutego br., z których wynika, Īe przeszáo 90% pytanych oby-

wateli ocenia jakoĞü administracji zdecydowanie negatywnie, uznając jako typową dla urzĊdów praktykĊ przekupstwo,

nepotyzm i kumoterstwo. 1

Opinia publiczna w duĪej mierze ksztaátowana jest poprzez doniesienia medialne. NaleĪy wiĊc braü pod uwagĊ moĪ-

liwoĞü przejaskrawiania poglądów na fali ogólnej niechĊci i znaczącego spadku zaufania do sáuĪb publicznych. Zapew-

ne jakaĞ czĊĞü respondentów swoje negatywne oceny opiera na zasáyszanych opiniach innych osób. Naturalna skáon-

noĞü do dawania wiary wieĞciom záym przekáada siĊ na emocjonalnym ich powtarzaniu, czasem bez racjonalnych

podstaw.

Ale zaprezentowane w raporcie dr Anny Kubiak badania opinii przedsiĊbiorców na temat korupcji w administracji

zdają siĊ potwierdzaü te ogólnospoáeczne przekonania. 2 : “Sami przedsiĊbiorcy uznają korupcjĊ za problem spoáeczny

wiĊkszej wagi, niĪ ogóá Polaków. CzĊĞciej teĪ, niĪ ogóá spoáeczeĔstwa, dostrzegają korupcjĊ w urzĊdach róĪnych

szczebli – od gminy poczynając, na urzĊdach centralnych koĔcząc. WiĊkszoĞü z nich (66%) wyraĪa przekonanie, iĪ

korupcja w Polsce stale siĊ rozszerza, a blisko 30% stwierdza, iĪ stwarza im coraz wiĊksze problemy w prowadzeniu

firmy.” 3

Tak jak nieprawdopodobną byáaby teza, Īe urzĊdnik wysokiego szczebla sam, jednoosobowo, przez szereg miesiĊcy

prowadzi jakiekolwiek sprawy urzĊdowe, tak równie nieprawdopodobna byáaby teza, iĪ owe ponad 90% obywateli

swoje negatywne oceny opiera na doĞwiadczeniach bezpoĞredniego kontaktu wyáącznie z wyĪszymi urzĊdnikami admi-

nistracji. Wydaje siĊ bardziej uzasadnione przypuszczenie, Īe ten negatywny obraz tworzony jest wáaĞnie w wyniku

kontaktów z urzĊdnikami niĪszego szczebla. To tu wáaĞnie zaáatwianych jest dziesiątki tysiĊcy codziennych spraw i tu

równieĪ nastĊpuje styk najwraĪliwszych obszarów dziaáania administracji z gospodarką i obywatelem: tysiące postĊpo-

waĔ o udzielanie zamówieĔ publicznych, wydawanie róĪnych pozwoleĔ, koncesji, decyzji.

Trudno zatem zrozumieü, dlaczego w tej ogólnospoáecznej dyspucie, w doniesieniach medialnych, w artykuáach,

opracowaniach czy raportach autorzy niemal wyáącznie skupiają siĊ na ocenie jakoĞci administracji poprzez pryzmat

opisu zachowaĔ urzĊdników wyĪszego i najwyĪszego szczebla. Dotyczy to w szczególnoĞci administracji rządowej,

czyli de facto korpusu sáuĪby cywilnej.

ĩadna sprawa przechodząca przez jakikolwiek urząd administracji nie pozostaje w rĊkach pojedynczej osoby.

Choüby i najwyĪszego szczebla. 4 A jednak dokonuje siĊ, byü moĪe nawet nieĞwiadomie, pewnego rodzaju podziaáu

jednolitej przecieĪ formacji na dwie róĪne sfery, na stanowiska waĪne i maáo znaczące. Trudno doszukaü siĊ jakiegoĞ

racjonalnego uzasadnienia takiego podziaáu.

Na stronach internetowych UrzĊdu SáuĪby Cywilnej znaleĨü moĪna taką oto informacjĊ: “Misją sáuĪby cywilnej jest

zapewnienie sprawnego funkcjonowania paĔstwa przyjaznego obywatelom. Korpus sáuĪby cywilnej to ludzie, którzy są

zobowiązani do przestrzegania okreĞlonego systemu wartoĞci, norm i procedur. Gwarantują one skutecznoĞü dziaáania

paĔstwa i konsekwentny wzrost poziomu usáug Ğwiadczonych dla obywateli. Jako czáonkowie korpusu sáuĪby cywilnej

wysoko stawiamy sobie poprzeczkĊ. Nasza praca, oprócz wynagrodzenia, daje nam takĪe satysfakcjĊ wynikającą z po-

czucia przynaleĪnoĞci do grupy profesjonalistów w sáuĪbie obywatelom . Inicjatywa, samodzielnoĞü, odpowiedzialnoĞü i

szacunek dla czáowieka, to cechy szczególnie cenne i wymagane w naszej pracy. Artykuá 153 Konstytucji RP oraz usta-

1 Dane zaczerpniĊte z raportu: “SáuĪba cywilna III RP: punkty krytyczne”, napisanego na zlecenie Programu Przeciw

Korupcji Fundacji im. Stefana Batorego. Raport zaprezentowany zostaá 24 czerwca 2003 r. w siedzibie Fundacji.

2 “Opinia publiczna i przedsiĊbiorcy o korupcji” – raport z badaĔ dr Anna Kubiak, Raport sfinansowany ze Ğrodków

Fundacji im. Stefana Batorego (prezentacja odbyáa siĊ 4 wrzeĞnia 2003 r. w siedzibie Fundacji)

3 strona 46 Raportu.

4 “UrzĊdnik z opaską na oczach” , W. Filipowicz, miesiĊcznik Komentarze, nr 3, czerwiec 2003 r. (tytuá oryginalny

peánego tekstu “Piramida strachu, spolegliwoĞci, niewiedzy...?”

wa o sáuĪbie cywilnej z dnia 18grudnia 1998 roku zobowiązują nas do przestrzegania zawsze takich zasad jak: rzetel-

noĞü, profesjonalizm, bezstronnoĞü i neutralnoĞü polityczna; nie wolno nam publicznie manifestowaü poglądów poli-

tycznych, a w dziaáalnoĞci zawodowej kierowaü siĊ interesem jednostkowym lub grupowym.”

TreĞü powyĪszej deklaracji zdaje siĊ równieĪ potwierdzaü sáusznoĞü poglądu o jednolitym charakterze korpusu sáuĪby

cywilnej. Tymczasem, poza wspomnianymi przemilczeniami i marginalizacją roli urzĊdnika niĪszego szczebla, analiza

samej ustawy o sáuĪbie cywilnej nasuwa podejrzenie, Īe taki podziaá na stanowiska waĪne i niewaĪne zdaje siĊ byü

sankcjonowany prawnie.

Porównanie procedur naboru do pracy w sáuĪbie cywilnej pogáĊbia to wraĪenie. Obsada póátora tysiąca wyĪszych

stanowisk zostaáo poddanych szczególnym rygorom weryfikacji, natomiast nabór na pozostaáe sto tysiĊcy posad niĪsze-

go szczebla pozostawiono praktycznie bez Īadnej kontroli.

Z jakiego powodu ustawodawca przyjąá taką liniĊ rozumienia jednolitej grupy, mającej byü filarem administracji pu-

blicznej? CzyĪby przyjĊto za pewnik, Īe niĪsze szczeble mają znikomy wpáyw na jakoĞü administracji, a nadzór dyrek-

torów generalnych nad przebiegiem rekrutacji stanowi wystarczającą gwarancjĊ przestrzegania wáaĞciwych reguá, by w

procesie naboru nie dochodziáo do przejawów nepotyzmu, kumoterstwa czy wrĊcz handlu miejscami pracy?

Przyglądając siĊ wielu ogáoszeniom o naborze na wolne stanowiska pracy w sáuĪbie cywilnej, moĪna czasem odnieĞü

wraĪenie, Īe ukazaáy siĊ niekoniecznie dlatego, iĪ taka byáa potrzeba urzĊdu lecz dlatego, Īe byá kandydat, którego

chciano zatrudniü.

Pozostawienie poza kontrolą tego obszaru zastanawia. Powstaje w ten sposób szerokie pole dowolnoĞci dziaáaĔ, a to

juĪ samo w sobie stwarza powaĪne zagroĪenie pojawiania siĊ zjawisk patologicznych. Przede wszystkim przejawów

wspomnianych juĪ nepotyzmu i kumoterstwa. Skutki zatrudniania “swoich ludzi” na okreĞlonych stanowiskach mogą

nie tylko dawaü negatywne rezultaty w przyszáoĞci, ale teĪ mieü duĪy wpáyw na sposób funkcjonowania poszczegól-

nych komórek organizacyjnych. Suma takich negatywnych zjawisk wpáywa na jakoĞü caáego aparatu administracyjne-

go, a to z kolei wywiera wpáyw na jakoĞü funkcjonowania paĔstwa. TĊ jakoĞü dostrzegamy na co dzieĔ i niejestto

wizerunek paĔstwa przyjaznego.

Próby weryfikacji przebiegu rekrutacji i wyników tych quasi-konkursów wykazują, Īe zwykáy obywatel nie jest w

stanie nie tylko wyegzekwowaü swoich praw, ale teĪ napotyka na powaĪne trudnoĞci w uzyskaniu rzeczowej, precyzyj-

nej informacji od instytucji bĊdących zobowiązanymi do udzielania wyjaĞnieĔ. àącznie z bezceremonialnym áamaniem

prawa poprzez brak reakcji w ogóle na kierowane pytania.

Przedstawiona w niniejszym opracowaniu praktyczna strona stosowania przepisów ustawy o sáuĪbie cywilnej, w od-

niesieniu do procedur naboru na wolne stanowiska pracy, o której mowa w art. 21-22 usc, ma na celu ukazanie na kon-

kretnych, autentycznych przykáadach, jak wygląda w rzeczywistoĞci wypeánianie zasad konstytucyjnych i ustawowych

w tym i w Ğwietle zasad kodeksu etyki sáuĪby cywilnej. Ukazuje, poprzez praktykĊ, rzeczywisty poziom kwalifikacji,

wiedzy i sposób rozumienia zasad i reguá ustanowionego prawa. MoĪe równieĪ stanowiü przyczynek do rozwaĪaĔ, na

ile dokonaáy siĊ zmiany w ĞwiadomoĞci i mentalnoĞci w porównaniu do postaw urzĊdniczych poprzedniego ustroju.

Pojawia siĊ równieĪ sygnaá bardzo niebezpiecznej tendencji. Mianowicie jeszcze jeden podziaá, juĪ nie w sferze

urzĊdniczej, lecz sferze konstytucyjnych praw obywatelskich. Przepisy ustawy o sáuĪbie cywilnej, a raczej ich interpre-

tacja, zdają siĊ taki podziaá tworzyü – na obywateli pierwszej i drugiej kategorii. Niewątpliwie kontrowersyjna teza, ale

nie da siĊ jej chyba odrzuciü bez choüby chwili zastanowienia.

Projekt nowelizacji ustawy o sáuĪbie cywilnej, czwarty w przeciągu póátora roku, mimo rozbudowania przepisów w

zakresie obecnych art. 21 i 22 usc, wydaje siĊ pozostawiaü istniejący stan rzeczy praktycznie bez zmian. Monitoring,

statystyka, sprawozdania – nie wydają siĊ byü takimi instrumentami kontroli, które w zasadniczy sposób ograniczaáyby

dowolnoĞü i arbitralnoĞü urzĊdnika, a tym samym furtka do zachowaĔ korupcyjnych, co najmniej nepotyzmu i kumoter-

stwa, nadal zdaje siĊ byü szeroko otwarta.

Potrzeba podejmowania kroków, które káadáyby tamĊ potencjalnym zagroĪeniom patologicznych zachowaĔ w admi-

nistracji, równieĪ w odniesieniu do korpusu sáuĪby cywilnej, nie narodziáa siĊ na fali nagáaĞnianych ostatnio afer. Wie-

lokrotnie w przeszáoĞci i to na róĪnych poziomach wskazywano niepokojące tendencje pogarszania siĊ jakoĞci sáuĪb

publicznych, a jako jedną z przyczyn wskazywano brak kontroli spoáecznej nad zachowaniami urzĊdników;

“W sáabych demokracjach istnieje ogromne niebezpieczeĔstwo zagnieĪdĪenia siĊ mafii i powiązania jej z czĊĞcią

aparatu paĔstwowego oraz z silnymi grupami spoáecznymi, zagarniającymi dla siebie coraz wiĊksze obszary Īycia

spoáecznego. Temu niebezpieczeĔstwu moĪe zapobiec silne paĔstwo. A takie jest tylko wówczas, gdy obywatele nie

boja siĊ go. Najpierw musi byü wiĊc ograniczone, by mogáo byü silne. Tylko w ograniczonym paĔstwie moĪe wytwo-

rzyü siĊ silne spoáeczeĔstwo. A silne spoáeczeĔstwo jest drugim sposobem ograniczenia paĔstwa, bez porównania

waĪniejszym niĪ konstytucje. Bo tylko ono moĪe obroniü paĔstwo przed jego wáasnymi organami, kiedy zdarzy im siĊ

wykroczyü poza swe uprawnienia albo pomyliü interes paĔstwa z interesem rządzących.” 5

Nadzieje związane z ustanowieniem sáuĪby cywilnej i tym samym zapoczątkowanie procesu porządkowania struk-

tur paĔstwa oraz perspektywy zahamowania destrukcyjnych tendencji wewnątrz administracji wyraĪane byáy jeszcze na

etapie projektów sprzed lat, w okresie tzw. reformowania centrum gospodarczego, które miaáo stworzyü zdrowe zasady

w relacjach administracja-gospodarka i w samej administracji:

5 Wiktor OsiatyĔski , Wiedza i ĩycie , nr 11/1996

WewnĊtrzne spory urzĊdnicze sumują siĊ ze sporami kompetencyjnymi pomiĊdzy resortami. Powstaje gmatwani-

na sprzecznych decyzji, zarządzeĔ, okólników. Wszystko to trafia do przedsiĊbiorstwa, które albo przytomnie deleguje

kilka osób do odpowiadania na otrzymane dyrektywy, dziaáając dalej wedáug wáasnego rozeznania, albo mota siĊ

pomiĊdzy sprzecznymi dyspozycjami, aĪ w koĔcu ogáasza upadáoĞü.(...) U podstaw tych wszystkich zmian, zdarzeĔ i

zamierzeĔ znajduje siĊ szeregowy pracownik, który czĊsto ze zdumieniem obserwuje wprowadzane nowe przepisy i

ich przestrzeganie, w zaleĪnoĞci od tego, kogo aktualnie dotyczą, jak siĊ podejmuje decyzje, jakimi kompetencjami

mogą siĊ poszczyciü decydenci, co sobą reprezentują przeáoĪeni. Wprowadzenie ustawy o sáuĪbie cywilnej moĪe byü

istotnym elementem planowanych przemian. Wielu pracowników, mając ustawowe gwarancje pewnoĞci zatrudnie-

nia, na pewno czynnie wáączyáoby siĊ w procesy usprawnieĔ. NieusuwalnoĞü pracownika za wskazanie konkretnych,

piramidalnych báĊdów (i nie tylko báĊdów) swoich przeáoĪonych, powoli wyzwalaáoby inicjatywĊ i chĊü dziaáania.(...)

Najtrudniejszym i najdáuĪszym etapem bĊdzie zmiana mentalnoĞci ludzkiej, uksztaátowana na przestrzeni dziesiątków

lat. Wedáug prof. Tatarkiewicza ta mentalnoĞü wyksztaácaáa siĊ juĪ od czasów záotej wolnoĞci szlacheckiej, poprzez

zabory, okupacjĊ i ostatnie powojenne póáwiecze. Stworzenie rzeczywistego systemu silnej demokracji, ale nie demo-

kracji infantylnej, gdzie kaĪdy osioá ryczy na swoją nutĊ, lecz takiej, w której kaĪdy miaáby sposobnoĞü do przedsta-

wienia bez obawy swojego punktu widzenia wraz z rzeczową argumentacją, moĪe daü podstawy do zapoczątkowania

dáugiej i ciernistej drogi przemian. 6

Przykáady róĪnych zdarzeĔ przedstawiane w dalszej czĊĞci mogą byü cząstką obrazu, w którym miejscu tej drogi

przemian siĊ znajdujemy.

2. UrzĊdnik zna prawo...

“Zarządzanie, czyli administrowanie jest przedáuĪeniem rządzenia (...). RozróĪnienie kwestii zarządzania spra-

wami publicznymi i w innych sferach Īycia spoáecznego ma istotne znaczenie, Īeby wáaĞciwie rozróĪniaü adresatów

kierowanych opinii i oceniaü zachowania i dziaáania ludzi. Zarządzaniem zajmują siĊ ludzie specjalnie do tego przy-

gotowani i powoáani. Grupy te przyjĊáo siĊ okreĞlaü wspóáczeĞnie jako: sáuĪba cywilna, korpus cywilny, korpus

urzĊdniczy, administracja, biurokracja. M. Weber nazwaá te grupĊ ludzi biurokracją – czyli profesjonalnych urzĊdni-

ków zorganizowanych w formie hierarchicznej piramidy, którzy mają do wypeánienia racjonalne funkcje w warun-

kach istnienia uniwersalnych i sformalizowanych zasad i procedur postĊpowania.” 7

Na uĪytek niniejszego opracowania postanowiono przeprowadziü rodzaj testu, który miaáby unaoczniü poziom zna-

jomoĞci owych zasad i procedur postĊpowania. Nie tylko poprzez wykazanie znajomoĞci konkretnych przepisów prawa,

ale teĪ i sposobów ich pojmowania w szerszym kontekĞcie – sprawnoĞci dziaáania administracji, jawnoĞci i przejrzysto-

Ğci Īycia publicznego. Samo wykazywanie znajomoĞci przepisów nie dawaáo podstaw do oczekiwania jakichĞ niespo-

dzianek. UrzĊdy, mając rozbudowane sáuĪby prawne, bez trudu i w kaĪdym czasie są w stanie taką znajomoĞcią obo-

wiązującego prawa siĊ wykazaü. Jednak juĪ nieco inaczej przedstawiaü siĊ moĪe sposób rozumienia konkretnego prze-

pisu, interpretacji jego znaczenia.

SondaĪ ten nie jest Īadną ankietą badawczą w rodzaju badaĔ prowadzonych przez wyspecjalizowane podmioty.

Jest wyáącznie sondaĪem przeprowadzonym na uĪytek tego opracowania, choü zapewne profesjonalnie przygotowany i

przeprowadzony w szerszym zakresie mógáby daü interesujący materiaá.

Do tego sondaĪowego badania wytypowano 10 urzĊdów administracji rządowej. W szczególnoĞci te, które w dal-

szej czĊĞci zostaną zaprezentowane, jako praktycznie stosujące prawo, m.in. w zakresie, w jakim jego znajomoĞü tu

wykazaáy. Ankieta miaáa wiĊc na celu przeprowadzenie konfrontacji teoretycznej znajomoĞci zasad i procedur z ich

praktycznym stosowaniem.

Do Ankiety doáączono list przewodni wyjaĞniający motywy, które uzasadniaáy podjecie takiej inicjatywy 8

1. Jak PaĔstwa zdaniem naleĪy rozumieü treĞü art. 5 ustawy o sáuĪbie cywilnej (dalej: usc): czy jako

jednolitą dyspozycjĊ odnoszącą siĊ do caáej ustawy, czy teĪ do jej poszczególnych czĊĞci?

Gáówny Urząd Geodezji i Kartografii

Art. 5 usc daje kaĪdemu obywatelowi prawo do pozyskania informacji na temat wolnych stanowisk pracy w sáuĪbie

cywilnej. Konkretne i wyczerpujące wymagania w przedmiocie ubiegania siĊ o pracĊ w danym miejscu okreĞlane są w

ogáoszeniu opublikowanym w Biuletynie SáuĪby Cywilnej, PowyĪszy zapis stwarza wiĊc moĪliwoĞü pozyskania nie-

zbĊdnej wiedzy na temat wszystkich stanowisk w sáuĪbie cywilnej w kontekĞcie moĪliwoĞci podjĊcia staraĔ o ubieganie

siĊ o ich objĊcie, zebranym w jednej publikacji ukazującej siĊ co dwa tygodnie.

Mazowiecki Kurator OĞwiaty

6 Fragment pracy rocznej CSSTiRL Uniwersytetu Warszawskiego – “Wpáyw czynników o charakterze nieformalnym na

zachowania urzĊdników administracji publicznej” W. Filipowicz, lipiec 1996 r.

7 Nauka o paĔstwie i polityce – Eugeniusz ZieliĔski, DW ELIPSA, Warszawa, 2001, s. 169

8 TreĞü listu doáączona w Aneksie

TreĞü art. 5 ustawy o sáuĪbie cywilnej dotyczy uregulowaĔ prawnych zawartych w caáej ustawie, wskazuje na to usytu-

owanie tego przepisu w pierwszym rozdziale okreĞlającym przepisy ogólne.

Ministerstwo Edukacji

Nie moĪna tego artykuáu rozumieü jako jednolitej dyspozycji odnoszącej siĊ do caáej ustawy. Art. 5 ustawy o sáuĪbie

cywilnej (KaĪdy obywatel ma prawo do informacji o wolnych stanowiskach pracy w sáuĪbie cywilne/, a nabór do sáuĪ-

by cywilnej jest otwarty oraz konkurencyjny) stanowi dyspozycją odnoszącą siĊ do tych czĊĞci ustawy, które regulują

sprawy wyáaniania kandydatów do korpusu sáuĪby cywilnej, a wiĊc do art. 21 i art. 22 ustawy o sáuĪbie cywilnej (nabór

kandydatów do pracy w sáuĪbie cywilnej - poza wyĪszymi stanowiskami) i do rozdziaáu 4 ustawy “Obsadzanie wyĪ-

szych stanowisk w sáuĪbie cywilnej", w tym gáównie do art, 44 (regulacja odnoĞnie ogáaszania konkursów na wyĪsze

stanowiska).

Ministerstwo Spraw WewnĊtrznych i Administracji

Moim zdaniem pomimo tego, Īe bezpoĞrednio treĞü art. 5 ustawy o sáuĪbie cywilnej naleĪy rozumieü jako jednolitą

dyspozycjĊ odnoszącą siĊ do procedury naboru w sáuĪbie cywilnej, to jednak poĞrednio naleĪy odnosiü ją do caáej

ustawy o sáuĪbie cywilnej gdyĪ dyspozycja cytowanego artykuáu zakáada, Īe nabór do sáuĪby cywilnej jest konkuren-

cyjny czyli zatrudnienie w sáuĪbie cywilnej znajdują kandydaci najzdolniejsi, najlepiej przygotowani, którzy w konfron-

tacji z innymi kandydatami w wiĊkszym stopniu bĊdą odpowiadaü stawianym warunkom oraz wymogom i bĊdą jak

najlepiej wypeániaü podstawowy cel ustawy, a mianowicie zapewnienie zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i poli-

tycznie neutralnego korpusu sáuĪby cywilnej.

Ministerstwo Zdrowia

Zdaniem Ministerstwa Zdrowia art. 5 ustawy o sáuĪbie cywilnej: “KaĪdy obywatel ma prawo (io informacji o wolnych

stanowiskach pracy w sáuĪbie cywilnej, a nabór do sáuĪby cywilnej jest otwarty i konkurencyjny" - naleĪy rozumieü

jako dyspozycjĊ odnoszącą siĊ do konkretnej czĊĞci ustawy, w tym przypadku do procedury naboru, Nie moĪe on bo-

wiem mieü zastosowania do innych czĊĞci ustawy, np> dotyczącej mianowania, szkoleĔ, itp.

2. Czy PaĔstwa zdaniem art. 45 usc daje prawo odwoáania od wyników rozstrzygniĊcia procedury

naboru wyáącznie w odniesieniu do konkursów, o których mowa w art. 41 usc?

Gáówny Urząd Geodezji i Kartografii

OdpowiedĨ na powyĪsze pytanie wydaje siĊ byü jednoznacznie zapisana w art. 45 usc i odnosi siĊ do odwoáaĔ osób

ubiegających siĊ o wyĪsze stanowiska pracy w sáuĪbie cywilnej, okreĞlone w art. 41 niniejszej ustawy.

Mazowiecki Kurator OĞwiaty

Prawo odwoáania od wyników rozstrzygniĊcia procedury dotyczy wyáącznie naboru na wyĪsze stanowiska w sáuĪbie

cywilnej, które są precyzyjnie wymienione w art. 41 ustawy o sáuĪbie cywilnej.

Ministerstwo Edukacji

Dyspozycja zawarta w art. 45 - zarówno jej treĞü (Osoby uczestniczące w konkursie mogą záoĪyü odwoáanie od jego

wyniku do Szefa SáuĪby Cywilnej), jak teĪ miejsce przepisu w ustawie (rozdziaá “Obsadzanie wyĪszych stanowisk w

sáuĪbie cywilnej") - wyraĨnie wskazują, Īe prawo odwoáania siĊ odnosi siĊ tylko do procedury konkursu na wyĪsze

stanowisko w sáuĪbie cywilnej,

Ministerstwo Spraw WewnĊtrznych i Administracji

ChociaĪ w art. 45 ustawy o sáuĪbie cywilnej nie jest bezpoĞrednio sprecyzowany rodzaj konkursu, to jednak ilekroü w

ustawie o sáuĪbie cywilnej mowa jest o konkursie to zawsze dotyczy on wyĪszych stanowisk w sáuĪbie cywilnej (inne-

go typu konkursów obowiązująca ustawa o sáuĪbie cywilnej nie okreĞla), które wymienione są w art. 41 usc i dlatego

art. 45 usc, moim zdaniem, daje prawo odwoáania od wyników rozstrzygniĊcia procedury naboru wyáącznie w odnie-

sieniu do konkursów na wyĪsze stanowiska w sáuĪbie cywilnej.

Ministerstwo Zdrowia

Zdaniem Ministerstwa Zdrowia art. 45 ustawy o sáuĪbie cywilnej: “Osoby uczestniczące w konkursie mogą záoĪyü

odwoáanie od jego wyniku do Szefa SáuĪby Cywilnej" - dotyczy konkursów, o których mowa w art. 41.

3. W jakim zakresie wedáug PaĔstwa przepisy ustawy o dostĊpie do informacji publicznej zobowiązu-

ją urząd do ujawnienia informacji dotyczącej procedury naboru, o której mowa w art. 21- 22 usc?

Gáówny Urząd Geodezji i Kartografii

JawnoĞü informacji dotyczy upowszechnienia informacji o wolnych stanowiskach pracy poprzez m.in. ogáoszenie w

miejscu ogólnie dostĊpnym (przy postĊpowaniach konkursowych na wyĪsze stanowiska w sáuĪbie cywilnej). Ogólnie

dostĊpne są równieĪ informacje w Biuletynie SáuĪby Cywilnej, Ze wzglĊdu na ustawĊ o ochronie danych osobowych

szczegóáowe informacje o uczestnikach postĊpowania nie ujawnia siĊ,

Mazowiecki Kurator OĞwiaty

Urząd zobowiązany jest do ujawnienia informacji dotyczącej procedury naboru w zakresie zamieszczenia ogáoszenia w

Biuletynie SáuĪby Cywilnej o wolnych stanowiskach pracy.

Ministerstwo Edukacji

Przede wszystkim sam fakt upowszechniania informacji o wolnych stanowiskach pracy w urzĊdach sáuĪby cywilnej (w

sposób uregulowany w ustawie o sáuĪbie cywilnej) jest wykonaniem dyspozycji przepisów ustawy o dostĊpie do infor-

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: