Nowe Drogi Energii (NEW Energy Ways)
Manipulowanie ciałem energetycznym, rozwój i system samo leczenia
Wprowadzenie
Witam w Nowych Drogach Energii lub w skrócie NEW (New Energy Ways). NEW jest najprostszym i równocześnie najbardziej zaawansowanym systemem rozwoju bioenergetycznego spotykanym w dzisiejszym świecie. Jest jednocześnie bardzo prosty do nauczenia i praktykowania oraz nie wymaga żadnego wcześniejszego doświadczenia bądź wiedzy. Każdy może nauczyć się NEW i osiągnąć szybkie rezultaty. Jest on również bardziej efektywny, jak sądzę i będę starał się ukazać, od innych systemów manipulowania i/lub rozwoju ciała energetycznego (bioenergetycznego) obecnych w dzisiejszym świecie. Rezultaty, osiągane za pomocą NEW są dość szybkie dla większości ludzi, z wyczuwalnymi wrażeniami przepływu energii przy pierwszej próbie jego wykorzystania. System NEW ma wiele do zaoferowania zarówno zaawansowanym praktykom jak i nowicjuszom. Może być używany jako samodzielny system lub jako metoda ulepszenia innych istniejących systemów, np.: Tai Chi, Qi Gong (Chi-Kung), Yoga, Tantra czy Reiki, wymieniając tylko niektóre. Może być także użyty do ulepszenia różnych form duchowego lub psychicznego leczenia i do wzmocnienia jakichkolwiek zdolności psychicznych. Wszystkie zdolności (naturalne lub wyćwiczone) wymagające używania własnej energii, mogą być rozwinięte stosowaniem systemu NEW. Można go również stosować do wzmocnienia systemu odpornościowego (immunologicznego) w samoleczeniu, poprawy osiągnięć w sporcie i przyśpieszania leczenia urazów fizycznych. Wykorzystując użycie zupełnie nowej techniki manipulowania ciałem energetycznym opartej na zmyśle dotyku, nazywanej wyobrażaniem dotyku (ang. Tactile Imaging, w skrócie TI), system NEW koncentruje się na mniejszych, drugorzędnych i trzeciorzędnych ośrodkach (centrach) energii ludzkiego ciała energetycznego. Podczas pracy nad nimi, przepływ energii w ciele fizycznym/energetycznym i jego podstawowych ośrodkach energetycznych (czakry główne) w znacznym stopniu wzrasta. Ścieżki i kanały energetyczne tworzące wewnętrzną strukturę ciała energetycznego (często nazywane meridianami) oraz jego miejsca magazynowania energii, są przez to oczyszczane, odbudowywane i powiększane. Dzięki temu, progresywnie, coraz więcej energii witalnej jest dostępnej dla fizycznego i energetycznego ciała rozwijanego systemem NEW. Opis systemu NEW był tworzony z myślą o początkujących, ale wypełnia również potrzeby średnio zaawansowanych i zaawansowanych oraz biegłych w innych systemach bioenergetycznego rozwoju. Wszystko, czego potrzebujesz, aby nauczyć się systemu NEW, jest starannie opisane w tym podręczniku. Przedstawione informacje zostały podzielone na proste i krótkie części. Są one podstawą dla każdego, kto chce zająć się jakimkolwiek rozwojem bioenergetycznym, psychicznym czy też duchowym lub samoleczeniem. Biorąc pod uwagę samoleczenie, moje badania pokazują, że energia pozyskana indywidualnie jest wyjątkowo zharmonizowana z własnym ciałem fizycznym/energetycznym, ma dużo większą moc działania i jest efektywniejsza niż jakakolwiek ilość energii pozyskanej dzięki innej osobie, np. uzdrowicielowi, bioenergoterapeucie. Zastosowane w niniejszym materiale terminy i zwroty zostały stworzone na styl zachodni i są w większości jasne w zrozumieniu. Dokonano tego w celu uniezależnienia się od tradycyjnej terminologii wschodniej, która jest niejasna dla przeciętnego człowieka. Wschodnie terminy, powszechnie używane w trakcie pracy nad energią człowieka powodują, że zrozumienie i nauka są znacznie utrudnione. Na przykład, jeśli zapytam:, „Co to jest niższy Dantian, i gdzie jest umiejscowiony?", Wątpię, żeby większość zrozumiała, o co pytam. Ale jeśli zapytam: "Co to jest pod-brzuszny ośrodek gromadzenia energii i gdzie się znajduje?", każdy będzie miał pewne pojęcie, o co pytam. Oczywiście mówię o jakimś ośrodku gromadzenia energii, który prawdopodobnie znajduje się pod pępkiem, w okolicy podbrzusza. Niższy Dantian (terminologia Chi Kung) i pod-brzuszny ośrodek gromadzenia energii (mój termin) są jedną i tą samą rzeczą. Tak więc w sprawie terminologii zachodniej i wschodniej pozostanę przy własnych terminach. Na koniec, zanim zaczniemy, parę terminów, które będą często używane: • Bioenergia - termin opisujący energię związaną z ciałem fizycznym i jego ciałem energetycznym. • Bioenergetyczny - termin opisujący wrażenie, działanie lub przetwarzanie energii związanej z ciałem fizycznym i jego ciałem energetycznym. • Energetyczny - termin opisujący wrażenie, działanie lub przetwarzanie energii związanej bardziej z ciałem energetycznym niż ciałem fizycznym.
Ciało energetyczne
Ciało energetyczne jest skomplikowaną strukturą. Pod wieloma względami możemy je przyrównać do subtelnego odzwierciedlenia energii ciała fizycznego, stanowiącego wysoce złożoną materię eteryczną. Materia eteryczna nie jest naukowo zdefiniowana, ale wyrażając się metafizycznie, jest to substancja łącząca, która istnieje pomiędzy materią i nie-materią, substancja łącząca to co fizyczne z nie-fizycznym. Ciało energetyczne zawiera kilka współzależnych energetycznych obiegów. Zdefiniowałem je logicznie, poprzez doświadczenia, obserwacje i wnioskowanie. Moja terminologia, definicje i opisy tu umieszczone przedstawiają prostą drogę do zrozumienia i uporania się z naturą i procesami zachodzącymi w ciele energetycznym człowieka, nie będąc zbyt technicznym lub tajemniczo ezoterycznym.
Pięć głównych obiegów energii
1. Obieg główny Obieg Kundalini
2. Obieg magazynowania 3 główne ośrodki magazynowania energii
3. Obieg podstawowy 7 podstawowych ośrodków energii (Czakry główne)
4. Obieg drugorzędny Wspomagające drugorzędne ośrodki energii (mniejsze czakry)
5. Obieg trzeciorzędny Obszary (porty) wymiany energii
Każdy z tych obiegów ma wiele różnych funkcji na poziomie fizycznym, bioenergetycznym i czysto energetycznym. Mimo, że każdy z nich wydaje się być całkowicie niezależnym obiegiem bioenergetycznym, są one między sobą ściśle powiązane i współpracują ze sobą wspomagając się nawzajem w wymianie energii i funkcjonowaniu. Razem tworzą jedną całość podstawowej bioenergetycznej struktury zasilającej fizyczne ciało. Podstawowe ośrodki energii i ich wyższe funkcje nie mogą być właściwie rozwijane lub używane (nie licząc sytuacji przypadkowych lub naturalnych zdolności), dopóki ich podległe zasilające struktury energetyczne nie zostaną wystarczająco rozwinięte. Jeśli w pierwszej kolejności są podejmowane próby rozwijania wyższych ośrodków, musi upłynąć sporo czasu zanim zostaną rozwinięte na tyle, aby podołały nowym wymaganiom. Niższe struktury energetyczne zaczną w końcu się rozwijać w odpowiedzi na wyższe wymagania energetyczne, ale będzie to zachodziło bardzo powoli, często wymagając wielu lat pracy. Początkowa praca nad rozwojem bioenergetycznym, zwłaszcza dotycząca podstawowych ośrodków energii, powoduje dość spore zakłócenia i rozregulowanie w dotychczasowej strukturze ciała energetycznego. Formowane są nowe kanały energetyczne, a stare są odbudowywane i oczyszczane. Takie działanie zachodzi w odpowiedzi na zwiększone potrzeby dla struktur wspomagających poprzez zmianę zapotrzebowania na energię ośrodków podstawowych. Dopóki struktury wspomagające nie zostaną rozwinięte tak, aby mogły sprostać tym większym wymaganiom, energia będzie wznoszona/pobierana z obszarów magazynowania energii ciała energetycznego. To może prowadzić do bioenergetycznego ubytku w ciele eterycznym i nawet powodować energetyczne wyczerpanie ciała fizycznego, co jest równoznaczne fizycznemu zmęczeniu. Podczas gdy wyżej wymienione objawy nie zawsze występują we wstępnych stadiach rozwoju energetycznego, to zawsze należy o nich pamiętać: zmęczenie, zawroty i bóle głowy, problemy z trawieniem, depresje, skurcze, bóle i różnego rodzaju emocjonalne niestabilności mogą tymczasowo stać się problemem o rozmaitym stopniu uciążliwości. Można to zwłaszcza zauważyć, kiedy zalecane procedury i ostrzeżenia podane w tym podręczniku nie są przestrzegane. Praca na podstawowymi ośrodkami nigdy nie powinna być podejmowana zbyt intensywnie lub we wczesnym stadium rozwoju. Aby uniknąć większości potencjalnych problemów i przed podjęciem jakiejkolwiek pracy nad podstawowymi centrami energii, należy rozwinąć, wytrenować i uwarunkować struktury wspomagające tak, aby mogły sobie dobrze poradzić ze zwiększonym przepływem energii. Pierwszym krokiem w rozwoju ciała energetycznego jest stymulacja i oczyszczanie osobnych drugorzędnych ośrodków energii, obszarów wymiany energii oraz łączenie kanałów energetycznych. Mimo że ten proces wygląda na pracochłonny, daje on duże korzyści w dalszym rozwoju. W momencie gdy proces ten się rozpocznie, energia zacznie przepływać swobodniej i z większą siłą przez całe ciało energetyczne. Sam ten fakt powoduje szybszy i zdrowszy rozwój w każdym aspekcie ciała energetycznego, podczas gdy równocześnie wzmacnia to system odpornościowy i inne procesy samoleczenia ciała fizycznego.
Przepływ energii
Przeciętna osoba normalnie absorbuje jedynie małą ilość energii dostępnej dla niej każdego dnia. Energia jest pochłaniana podczas snu, ale również przez spożywanie pokarmów, oddychanie i światło słoneczne. Przyjmijmy, że przeciętna osoba pochłania 100 jednostek surowej energii w ciągu dnia i jest to wystarczająca ilość dla jej zwykłych dziennych potrzeb. Lecz jeśli ta sama osoba podejmie ćwiczenia rozwoju bioenergetycznego, to zużycie energii wzrośnie i zacznie używać 200 lub więcej jednostek surowej energii (witalności) w ciągu dnia. Ten deficyt 100 jednostek zostanie zazwyczaj zrównoważony przez energię z obszarów magazynowania. Rezultatem tego może być wyczerpywanie się obszarów magazynowania energii, co daje objawy wyczerpania energetycznego opisywane wcześniej. Jednakże, po krótkim czasie i poświęcanej temu uwadze, ciało energetyczne może być przygotowane tak, aby sprostać wszystkiemu. Najlepiej jest to robić poprzez stymulację, rozwijanie i kształtowanie wszystkich ważnych drugorzędnych i trzeciorzędnych ośrodków. Ciało energetyczne w miarę szybko może dostosować się i rozwinąć do zaspokojenia jakichkolwiek nowych zapotrzebowań energetycznych, ale tylko gdy proces rozwoju jest inteligentnie poprowadzony. Jeżeli niższe centra energii zostawi się swojemu własnemu rozwojowi, jako reakcja zwiększonego zapotrzebowania energetycznego centrów energii wyższego rzędu, całościowy rozwój ciała energetycznego może być bardzo powolny.
Drugorzędne ośrodki energii
Według moich obserwacji, drugorzędne ośrodki energii mają wiele cech wspólnych z podstawowymi ośrodkami (głównymi czarkami), lecz są mniejsze, prostsze i spełniają mniej funkcji. Ich głównym celem jest oczyszczanie, ulepszanie i przetwarzanie energii otrzymanej poprzez system trzeciorzędny (obszary wymiany energii), w energię posiadającą takie właściwości, które są potrzebne. Można myśleć o drugorzędnych ośrodkach energetycznych jako o pewnego rodzaju elektroniczno-bioenergetycznych komponentach ciała energetycznego.
1@
3@--|--@4
2@
Powyższy schemat prezentuje typowy drugorzędny ośrodek energii (kostny), który wydaje mi się logiczny. Drugorzędny ośrodek energii najłatwiej jest zobrazować jako ośrodek posiadający 4 bieguny i centralny rdzeń przechodzący przez środek kości. Każdy biegun jest małym wirem podobnym do struktury energetycznej, który rozwija się ku powierzchni skóry bezpośrednio ponad stawem kostnym, w środku i na zewnątrz powierzchni skóry. Te bieguny są połączone z większym wewnętrznym kanałem, który biegnie przez środek wszystkich kości. Energia przepływająca przez sam rdzeń kości może być przyczyną wibracji lub mrowienia wewnątrz kości i uczucia ruchu energii, które można przyrównać do płynącej wody, co jest dosyć częste podczas pracy z systemem NEW. Kostne drugorzędne ośrodki energii są także połączone poprzez kanały energetyczne przebiegające przez ciało, mięśnie, ścięgna i nerwy, ale również przez powierzchnię skóry. Trochę inne, lecz o podobnych funkcjach są drugorzędne ośrodki przyłączone bezpośrednio do fizycznych organów, splotów nerwowych, gruczołów i mięśni. Te rodzaje drugorzędnych ośrodków nie są bezpośrednio przyłączone do systemu kostnego. Niektóre z nich zdają się mieć tylko jeden lub dwa bieguny rozwijające się na powierzchni skóry, a inne wydają się nie mieć wcale żadnych wirów na powierzchni. Do tej pory nie zbadałem dokładnie tego typu drugorzędnych ośrodków energii. Drugorzędne centra energii i ich łączące kanały energetyczne zdają się całkiem dobrze zgadzać z tradycyjnymi meridianami akupunktury i z konkretnymi jej punktami. Nie dziwi też fakt, że istnieją uderzające podobieństwa pomiędzy drugorzędnym systemem jako całością a ludzkim systemem nerwowym i układem krążenia.
Obszary wymiany energii
Obszary (porty) wymiany energii (trzeciorzędny system) są malutkimi, przypominającymi pory, ośrodkami energii z bardzo prostymi funkcjami. Można je przyrównać do milionów malutkich porów i włosów pokrywających skórę ludzkiego ciała. Ich podstawową funkcją jest absorbowanie i uwalnianie energii, a na wyższym poziomie także jej wykrywanie. Cała powierzchnia skóry jest w niedużym stopniu pokryta tymi porami, lecz największa ich koncentracja występuje tylko na kilku głównych obszarach ciała.
1. Część spodnia stóp 2. Część spodnia dłoni3. Kanał nosowy i płuca 4. Wargi, jama ustna i język 5. Genitalia
Ręce i stopy są największymi przewodnikami energii do ciała i przez to zawierają największą koncentrację portów wymiany energii. Co za tym idzie, są one najważniejszymi obszarami do stymulacji, rozwoju i uwrażliwiania na działania świadomości, podczas wczesnych ćwiczeń rozwojowych.
Ośrodki magazynowania energii
Ludzkie ciało energetyczne ma trzy główne ośrodki magazynowania energii (witalności), gdzie różnego typu energie są zbierane i magazynowane. Różnią się one w znacznym stopniu od podstawowych centrów energetycznych (głównych czakr), z którymi dzielą ten sam ogólny obszar, chociaż można powiedzieć, że są energetycznie wzajemnie związane.
Podbrzusze Pozycja Pomiędzy pępkiem a spojeniem łonowym, około 5 cm w głąb ciała przeciętnego rozmiaru Funkcja Magazynowanie surowej energii witalnej
Pod-serce Pozycja Środek klatki piersiowej przy podstawie mostka, 5 cm w głąb ciała Funkcja Magazynowanie surowej energii emocjonalnej
Pod-brew Pozycja Pomiędzy krawędziami oczodołów na środku łuku brwiowego, 5 cm w głąb ciała przeciętnego rozmiaru Funkcja Magazynowanie surowej energii mentalnej i psychicznej
Spośród tych trzech ośrodków magazynowania, najważniejszym i najbezpieczniejszym do aktywnego napełniania jest pod-brzuszny ośrodek magazynowania. Wszystkie trzy ośrodki magazynowania są wzajemnie połączone. Kiedy ośrodek pod-brzuszny jest napełniony, to automatycznie napełnia się ośrodek pod-sercowy. Kiedy napełniony jest pod-sercowy ośrodek magazynowania, to napełnia się pod-brwiowy. Więc kiedy energia jest kierowana wyłącznie do ośrodka pod-brzusznego, oba wyższe centra ponad nim są w tym samym czasie automatycznie napełniane. Odkryłem, że bezpośrednie napełnianie któregokolwiek z tych dwóch wyższych ośrodków magazynowania jest bardzo nierozważną praktyką. Może to spowodować, jak pokazało mi doświadczenie, wiele negatywnych efektów. Może dokonać się destabilizacja ciała energetycznego i znacząco obniżyć ogólne poziomy energii. To nie tylko wstrzymuje rozwój, lecz może także mieć ujemne skutki odnośnie stabilności emocjonalnej, mentalnej i psychicznej. Napełnianie wszystkich ośrodków magazynowania jest długotrwałą pracą. Regularne wznoszenie energii może zająć kilka miesięcy lub więcej , zanim poziomy energetyczne znacząco wzrosną. Ten powolny start jest głównie spowodowany zużyciem energii, która normalnie byłaby zmagazynowana, na wczesny rozwój energetyczny. Trzeba podkreślić fakt, że nie trzeba całkowicie napełnić pod-brzusznego ośrodka magazynowania zanim energia zacznie przepływać w pod-sercowy bądź pod-brwiowy ośrodek. Kiedy ośrodek pod-brzuszny jest rozwijany i napełniany, odpowiednio przygotowana energia jest odprowadzana do pozostałych dwóch wyższych ośrodków automatycznie. Jeżeli stosowane są procedury zamieszczone w tym podręczniku, wszystkie trzy ośrodki magazynowania będą się napełniały i rozwijały równocześnie, naturalnie i w odpowiednio zrównoważony sposób, a w przypadku długotrwałego rozwój ciała energetycznego, równowaga jest wyjątkowo ważna. Niestety, nie ma żadnej prostej i szybkiej drogi w używaniu systemu NEW. Jeżeli pragniesz posiadać psychiczne zdolności, co jest często oczekiwane, ćwicz regularnie medytację transową i pracuj codziennie nad napełnianiem swojego ośrodka pod-brzusznego i używaniem pozostałych obiegów energii opisanych w tym podręczniku. Spraw, aby medytacja transowa i wznoszenie energii stały się częścią twojego codziennego życia, a twoje ciało energetyczne bezpiecznie i progresywnie rozwinie się w naturalny, zrównoważony i zdrowy sposób. Jakiekolwiek uśpione zdolności psychiczne zaczną się ujawniać, kiedy będą gotowe i kiedy powstaną uwarunkowania energetyczne, które na nie pozwalają. Teoretycznie dobrym pomysłem może wydawać się praca jedynie na centrach wyższego rzędu, jeżeli chcemy rozwinąć zdolności psychiczne, jednak takie postępowanie może rodzić wiele potencjalnych problemów. Można tego uniknąć przygotowując najpierw ośrodki drugorzędne, przez co ogólny postęp będzie zawsze dużo szybszy.
Żadnej wizualizacji
Wszystkie potrzebne umiejętności do jakiejkolwiek pracy z energią lub do metafizycznego rozwoju zebrane razem, mogą zdawać się nieco przytłaczające. Ale bez paniki! Pojedynczo rozpatrywane umiejętności konieczne do rozwoju są bardzo proste. Wyjaśnione w odpowiedni sposób są bardzo łatwe do nauczenia i praktykowania. Każdy może się ich nauczyć! Kolejne rozdziały są dokładnie przemyślane i ułożone tak, aby proces uczenia był łatwy i zrozumiały. Żadne wcześniejsze umiejętności nie są wymagane. Kolejne rozdziały są zaprojektowane zarówno z myślą o początkujących, jak i o potrzebach średnio zaawansowanych i zaawansowanych praktyków. Każdy może się nauczyć i używać tych technik, nawet jeśli nigdy wcześniej nie miał do czynienia z pracą nad energią i rozwojem. Mówię to bez żadnej powściągliwości. Pewne elementy teorii, techniki i procesy są całkiem nowe, podczas gdy inne elementy są jedynie sprytnymi innowacjami do istniejącej już wiedzy; wszystkie jednakże są wyjątkowo efektywne. Przy używaniu tych technik pierwsze rezultaty nie będą wymagały lat pracy. Przeciwnie, ich efektywność może być odnotowana już przy pierwszych próbach ich stosowania.
Co nowego o wizualizacji?
Spójrzmy prawdzie w oczy, 99% ludzi nie potrafi wizualizować orzeszka! Nie, powiedzmy inaczej, 99% ludzi uważa, że nie potrafi wizualizować. Ale to też jest źle powiedziane, ponieważ wiem, że 100% ludzi może doskonale wizualizować. Każdy to robi cały czas, nie wiedząc o tym. Jeżeli jesteś jedną z tych osób, które mają problemy z wizualizacją, to jest to rozdział, na który długo czekałeś. Powyższy problem pojawia się po prostu dlatego, że wizualizacja jest generalnie słabo objaśniana i uczona w dzisiejszych czasach. Wizualizacja jest uważana przez wielu za umiejętność, której trzeba poświęcić lata, aby ją opanować. W rzeczywistości jest wyjątkowo łatwa i nie wymaga żadnego czasu na opanowanie. Jest naturalną zdolnością, którą każdy posiada i używa cały czas. To jest umiejętność, której każdy potrafi użyć bez żadnego treningu czy praktyki. W większości dzisiejszych technik New Age, opartych na wizualizacji, pojawia się wiele wewnętrznych problemów. Przyglądając się im dokładniej, jest to szczególnie widoczne przy popularnych technikach rozwoju ciała energetycznego i czakr. Napotkałem na wiele problemów odnoszących się do tej jednej rzeczy, na tyle poważnych, że w dużej mierze podnosiły one poziom trudności w wykonywanych pracach rozwojowych. Wydłużało to znacznie czas w oczekiwaniu na jakikolwiek postęp. Ilustrując część tego problemu: jeżeli należysz do medytacyjnej lub rozwojowej grupy, idź i zapytaj każdego z osobna, jak naprawdę radzi sobie z wizualizacją. Zauważ lekko zmartwiony wyraz twarzy wywołany tym pytaniem, gdy będziesz nalegał na odpowiedź, szczególnie u tych, którzy jej uczą. Jeżeli są całkowicie szczerzy, to większość przyzna się, że ma kilka podstawowych problemów z wizualizacją lub też w ogóle nie potrafi tego robić. Jednakże znajdziesz też i takich, którzy będą twierdzić, iż nie mają najmniejszych problemów z tym. Tych kilku szczęśliwców może z łatwością widzieć okiem umysłu cokolwiek będą wizualizować - tak, jakby patrzyli w mały telewizor za ich zamkniętymi powiekami. Ta garstka ludzi, z tym rodzajem zdolności widzenia, jest nieumyślnie częścią tego szeroko zakrojonego, samo propagującego się problemu.
Zdolności widzenia okiem umysłu (wyobraźni) - czy wizualizacja?
Źródłem całego problemu jest powszechnie używany termin - wizualizacja, jak również nieadekwatne wyjaśnienia, które ludzie otrzymują w trakcie uczenia się tej nieodzownej umiejętności. Wielu nauczycieli w tym temacie sugeruje studentom, że z odrobiną praktyki, pewnego dnia będą oni w stanie widzieć to, co wizualizują, tak jakby patrzeć w mały telewizor w środku głowy. Niestety, podczas gdy tylko część tego jest prawdą, wymagane jest więcej niż tylko trochę praktyki i umiejętności, aby to zrobić. Nie jest to coś, czego można się szybko nauczyć, pomijając oczywiście naturalne zdolności. Podsumowując: wizualizacja NIE jest umiejętnością wizualną. Nie powinieneś oczekiwać, że zobaczysz to, co wizualizujesz. Jeżeli rzeczywiście coś widzisz, to nie można już wtedy mówić o wizualizacji. Staje się to wtedy rodzajem zdolności wizualnych oka umysłu. Podczas jakiegokolwiek rodzaju medytacji czy ćwiczenia wymagającego głębokiego stanu fizycznego i umysłowego (mentalnego) relaksu, przy połączeniu z ćwiczeniem wizualizacji, zawsze znajdą się takie osoby, które rozwiną częściowe jasnowidzenie lub półświadomy rodzaj snu na jawie, bądź też kombinację tych dwóch. To są umiejętności wizualne, sprawiające, że ludzie je posiadający rzeczywiście widzą to, co wizualizują oczyma umysłu. Świadome śnienie Normalny stan świadomego śnienia ma miejsce wtedy, gdy umysł śniącego staje się świadomym tego, iż śni, podczas, gdy fizyczne ciało śpi. Przytomny umysł obejmuje wtedy kontrolę nad krainą snów, zdobywając tym samym zdolności kreatywne i wpływ na to, co się dzieje
Wizualny aspekt jasnowidzenia pojawia się wówczas, gdy można zobaczyć wizję okiem umysłu, tak, jakby jasnowidz patrzył w mały telewizor w środku głowy. Świadome sny i jasnowidzenie są bardzo wizualnymi doświadczeniami oka umysłu. Nie zrozumcie mnie źle, bo nie ma nic złego w tym typie zdolności świadomego śnienia czy jasnowidzenia rozszerzającego wizualizację. To jest bardzo interesująca i użyteczna zdolność, ale większość ludzi jej nie posiada. Nie jest też łatwo jej się nauczyć (pomijając przypadki bądź naturalne zdolności). Jest więc rozsądnym sugerować, że błędne jest oczekiwanie, aby każdy miał lub był zdolny szybko i łatwo nauczyć się tego rodzaju zdolności - "obrazowej" wizualizacji okiem umysłu. Problem pojawia się w momencie, kiedy powyższy typ wizualnej zdolności oka umysłu staje się akceptowaną normą, do której każdy ma aspirować. Kiedy to się zdarza, ludzie zaczynają wierzyć, że muszą rozwinąć ten stopień wizualnej zdolności oka umysłu, aby poprawnie wizualizować. Wszystko to zaczyna się w grupie, gdzie jedna osoba (z reguły prowadzący) mówi pozostałym, że on/ona może rzeczywiście zobaczyć to, co wizualizuje. Kiedy to się dzieje, reszta grupy od razu myśli, że robi coś źle. Zaczynają myśleć, że brakuje im podstawowych umiejętności i przez to nie mogą nadążyć za grupą. Z czasem, jeśli pozostają w tych przekonaniach, wpadają w starą jak świat pułapkę, że nigdy nie nauczą się poprawnie wizualizować i przez to nie będą mogli znacząco się rozwinąć. A wiara jest rzeczywiście potężną rzeczą. Podobny problem narasta, gdy początkujący przebywają z bardziej zaawansowanymi studentami lub z tymi, którzy uświadomili sobie, że wizualizacja jest konstruktywnym używaniem wyobraźni. Ci ludzie, nawet jeśli nie widzą nic podczas wizualizacji, to zawsze używają wizualnych określeń, kiedy opisują swoje wizualizacje lub percepcje pozazmysłowe. Na przykład określenia: "widzę", "widziałem", "zobaczyłem", "ujrzałem", są wizualnymi określeniami powszechnie używanymi w dzisiejszych grupach rozwojowych. Te wizualne określenia są także nawykowo używane w ruchach New Age, nawet jeśli w większości przypadków nic nie jest widziane w żaden wizualny sposób. Przy wizualizacji powinno się używać bardziej odpowiednich zwrotów, jak: "wyczuwam", "czuję", "odbieram", "wyobrażam", chociaż zazwyczaj ich się nie używa. Jednak wizualne określenia są powszechnie używane i nadal będą. Ale pamiętajmy o tym, czym wizualizacja jest, a czym nie jest; i starajmy się o tym wszystkich uświadamiać. Z powodu powyższych problemów i nieporozumień jest wiele osób, które zrezygnowały z rozwoju. Uważają one, że nie są zdolne do poważnego postępu, ponieważ wierzą, że brakuje im zdolności "obrazowej" wizualizacji. Większość ludzi doświadczających tego problemu jednak kontynuuje swoją drogę z grupą rozwojową. Udając mówią, że rzeczywiście widzą to, co wizualizują i nigdy nie przyznają, że jest to dla nich problem. Nie chcą, aby ktoś pomyślał, że mają niskie wrodzone zdolności. Pojawia się również inna część tego problemu: cała energetyczna stymulacja, manipulacja i techniki rozwoju energetycznego nauczane dzisiaj są "całkowicie" oparte na wizualizacji. Jeżeli ktokolwiek ma jakiekolwiek problemy z wizualizacją, to nie może używać właściwie jakiejkolwiek techniki opartej na wizualizacji. Bez żadnego innego alternatywnego rozwiązania nie mogą rozwijać się właściwie. Rozwiązaniem tych wszystkich problemów jest po prostu zrozumienie, czym wizualizacja jest i jak naprawdę działa. Kiedy to jest jasne, każdy staje się równym w ćwiczeniach rozwojowych opartych na wizualizacji. To pozwala wszystkim na rozwijanie się do jakiegokolwiek poziomu, do którego aspirują. Wierzę i w pełni staram się tutaj pokazać, że każdy, bez wyjątku, może z łatwością i doskonale wizualizować, jeżeli zostanie odpowiednio nauczony. Ćwiczenia i techniki rozwoju podane w tym materiale NIE są oparte na wizualizacji. Zamiast tego używany jest zwięzły, nie-wizualny system nazywany wyobrażaniem dotyku. Jest on oparty na aktywnym używaniu świadomości ciała, używaniu zmysłu dotyku i czucia. Te techniki są bardzo łatwe do nauczenia i używania. Są także dużo bardziej efektywne, niż techniki oparte na wizualizacji mogłyby kiedykolwiek być. Osoba, która rzeczywiście widzi to, co wizualizuje, może być na nieco gorszej pozycji, kiedy zaczyna po raz pierwszy używać nie-wizualnej techniki wyobrażania dotyku i podanych tutaj procedur. To znaczy, jeżeli nie zmieni swoich sposobów pracy. Takie osoby będą musiały przestać próbować wizualnie widzieć to, co robią i zacząć to odczuwać świadomością ciała, aby te techniki zadziałały efektywnie. To znaczy, że jeśli nie potrafisz dobrze wizualizować i nie widzisz tego, co wizualizujesz, to będzie ci bardzo dobrze szło z tymi nowymi technikami.
Konkretne użycie wyobraźni
Każda osoba, bez wyjątku, jest zdolna do łatwego tworzenia najbardziej złożonych scenariuszy okiem wyobraźni. Pytałem się wielu osób, które twierdzili, że nie potrafią wizualizować, czy fantazjują sobie czasem lub czy marzą w ciągu dnia lub czy wyobrażają sobie jakieś rzeczy. Odpowiedzi była zawsze oczywista: TAK! Każdy jest w pełni zdolny do używania swojej wyobraźni do budowania szczegółowych fantazji swoim okiem umysłu, nawet jeśli twierdzą, że nie potrafią efektywnie wizualizować, tak jak było to omawiane powyżej. Więc powiedzmy sobie raz na zawsze: wyobraźnia JEST wizualizacją, a wizualizacja JEST wyobraźnią. To jest jedna i ta sama zdolność. Pamięć odgrywa ważną rolę w wyobraźni. Czy kiedykolwiek coś zgubiłeś: klucze, długopis, swojego chomika, pieniądze itd.? Jeśli tak, to zapewne po bezowocnych poszukiwaniach tej rzeczy próbowałeś odtworzyć ostatnie działania swoim okiem wyobraźni, aby przypomnieć sobie, gdzie zgubiłeś tą rzecz. Zapewne przeszedłeś przez wszystkie czynności okiem umysłu, idąc krok po kroku. Odtwarzanie działań i wydarzeń w ten sposób jest czystym wyobrażaniem sobie zdarzenia okiem umysłu, konstruktywnym używaniem wyobraźni, opartym całkowicie na pamięci. To jest doskonała wizualizacja! Każdy ma naturalną zdolność do robienia tego kiedykolwiek zechce, perfekcyjnie i bez żadnego treningu.
• Ćwiczenie wyjaśniające:
Wstań i idź do kuchni, wypij szklankę wody i wróć do miejsca, w którym teraz jesteś. Kiedy będziesz to robił, obserwuj wszystko, co robisz, widzisz i czujesz przez cały czas. Kiedy już to zrobisz, usiądź, zamknij oczy i zrelaksuj się przez moment. Przypomnij sobie to, co właśnie zrobiłeś od samego początku i odtwórz całą sekwencję działań za pomocą swojej wyobraźni, okiem umysłu. Ważne jest, aby odczuwać wszystko tak, jakby się rzeczywiście to robiło. To jest dokładnie tak, jak tworzy się fantazję opartą na elementach prawdziwego życia. Przypomnij sobie, jak wstawałeś z krzesła, stanąłeś i jak wyglądał pokój w ruchu, kiedy się obracałeś. Przypomnij sobie kroki, jakimi szedłeś do kuchni, co zobaczyłeś i co poczułeś, kiedy tam doszedłeś. Przypomnij sobie, jak wyglądała twoja ręka i jak ją odczuwałeś, kiedy sięgałeś po szklankę, napełniałeś ją i piłeś z niej, jak smakowała woda, jak pachniała i jak ją czułeś. Przypomnij sobie, jak odstawiałeś szklankę i jak wracałeś na miejsce i jak z powrotem siadałeś. Rób to w czasie rzeczywistym tak, aby długość odtwarzania tego okiem umysłu była mniej więcej taka sama, jak czas rzeczywistego działania. Przy powyższym ćwiczeniu odtwarzasz i odgrywasz zapamiętane akcje okiem umysłu. Nie będziesz ich rzeczywiście widział, lecz będziesz zdolny "odbierać" je przejrzyście okiem umysłu. Jest to dokładnie tak, jak każda fantazja, którą tworzysz okiem wyobraźni, i może być na tyle rzeczywiście odczuwana, że prawie to widzisz. Fantazja jest konstruktywnym używaniem wyobraźni; coś co jest powszechnie nazywanym "wizualizacją". Raz jeszcze zrelaksuj się i zamknij oczy zanim przejdziesz do następnego ćwiczenia. Chcę, żebyś stworzył całkowicie fikcyjny scenariusz okiem umysłu, ze wszystkimi elementami wziętymi całkowicie z twoich wspomnień. Chcę, żebyś przypomniał sobie, fantazjował, czesanie włosów. Odtwórz to w umyśle, okiem umysłu, nie robiąc tego w rzeczywistości. Wyobraź sobie, że naprzeciwko ciebie stoi stół, a na nim leży szczotka do włosów. Ostrożnie poczuj, jak sięgasz (bez rzeczywistego działania) i bierzesz wyobrażoną szczotkę i podnosisz ją powoli do swojej głowy. Zacznij czesać swoje włosy. Poczuj swoje ramię i rękę poruszającą się, kiedy robisz to okiem wyobraźni. Poczuj swoją rękę ciągnącą grzebień przez włosy ciągle powtarzającą ten ruch. Wyobraź sobie, jakie to uczucie, gdy grzebień porusza się w twoich włosach i muska twoją głowę. Na koniec odłóż wyobrażony grzebień na wyobrażony stół i zrelaksuj się. Musisz czuć te wszystkie momenty, kiedy budujesz je okiem wyobraźni. Nie poruszaj się fizycznie, ani nie staraj się niczego faktycznie zobaczyć okiem umysłu. Wyobrażaj sobie, fantazjuj, czuj, odbieraj to, co się dzieje tak, jakby działo się naprawdę. Udało ci się w powyższym ćwiczeniu stworzyć zwięzłą konstrukcję czystej wyobraźni (złożoną fantazję) okiem umysłu. Od teraz, kiedy będziesz wykonywać jakiekolwiek ćwiczenie wizualizacji lub konstruktywnej wyobraźni, niezależnie od tego jak długie i złożone ma ono być, będzie to po prostu odpowiednikiem tego, co robiłeś w tych ćwiczeniach. W ten sam sposób wygląda prowadzona medytacja, kiedy głos prowadzi cię przez fantazje, takie jak tu opisywane, kiedy muzyka i efekty specjalne stymulują twoją wyobraźnię i przenoszą tam twój umysł. W rzeczywistości nie widzisz tego, co wizualizujesz lub wyobrażasz, ale masz niezwykle szczegółową świadomość i percepcję tego wszystkiego.
• Wskazówka:
Niektóre z pierwszych ćwiczeń mogą spowodować lekkie zawroty głowy bądź nudności w żołądku i dole klatki piersiowej, a nawet głęboko kostne uczucie mrowienia w rękach i nogach. Te ćwiczenia zmierzają do przemieszczania świadomości ciała poza granice fizycznego ciała. To wpływa na ciało eteryczne i często wywołuje odczucie przemieszczenia się energii z efektami opisanymi powyżej. Wykonując te ćwiczenia w stanie transu, mogą one spowodować także doświadczenie wyjścia z ciała w skrócie nazywanym OBE (Out-of-Body-Experience). Aby uzyskać więcej informacji odnośnie tego aspektu, zobacz Traktat o OBE (Treatise on OBE), dostępny na stronie internetowej www.astraldynamics.com. Lepszym rozwiązaniem jest zakupienie książki autora pt. Astral Dynamics. Zawiera ona ilustrowaną wersję systemu NEW - Nowe Drogi Energii, ukierunkowaną głównie na trening OBE i nie obejmuje wszystkich aspektów systemu NEW, jak na przykład samoleczenia. Ostatnie ćwiczenie konstruktywnej wyobraźni. Z zamkniętymi oczyma przypomnij sobie, jakie to uczucie chodzić boso po soczystej trawie w piękny, słoneczny dzień, kiedy otaczają cię drzewa, krzewy i kwiaty. Zbuduj to ze swoich wspomnień, okiem umysłu, i poczuj się tak, jakbyś tam był, wewnątrz swojej stworzonej fantazji. Przypomnij sobie, kiedy rzeczywiście robiłeś coś takiego lub przypomnij sobie scenę z filmu lub telewizji, której możesz użyć w tym celu. Poczuj, jak idziesz po trawie w stronę masywnego, starego drzewa z ciężkimi, liściastymi gałęziami zwisającymi dokoła. Niektóre z gałęzi dotykają ziemi. Poczuj, jak drzewo staje się większe, w miarę jak do niego podchodzisz. Przechodzisz przez małą przerwę pomiędzy gałęziami i teraz poruszasz się w spokojnym cieniu jego wspaniałych gałęzi. Znajdujesz się w cichym, spokojnym miejscu ukryty pod gałęziami drzewa. Czujesz zapach żywego drewna i liści drzewa pomieszany z delikatnym zapachem mchu, ściółki, uschłych liści i wilgotnej ziemi. Podchodzisz bliżej do wielkiego pnia starego drzewa i widzisz, że żywe drewno i masywna struktura korzeni wymodelowała komfortowo wyglądający fotel. Delikatnie zielony mech jest wszędzie i możesz poczuć jego przyjazny dotyk pod stopami. Podchodzisz bliżej, siadasz w tym ogromnym fotelu i relaksujesz się. Odchylasz się w tył z rękoma założonymi za głowę, zamykasz oczy i słuchasz, czujesz, wąchasz ten sekretny świat wokół siebie. Słyszysz wiatr lekko szepczący i mruczący pomiędzy gałęziami. Dookoła słyszysz śpiew ptaków i brzęczenie owadów, wołających i świergoczących do siebie. Powąchaj i poczuj wiatr, kwiaty, drzewa, liście, mech i trawę wokół siebie. Posiedź tam przez chwilę, czując się całkowicie zrelaksowanym i czując jedność ze światem, pozwalając, aby wszystkie twoje troski i problemy odpłynęły w nicość. Po pewnym czasie, weź głęboki oddech i powróć do swojej drugiej rzeczywistości, delikatnie przywracając swoje fizyczne ciało z powrotem do pełnej świadomości. Właśnie zbudowałeś bardzo złożoną i szczegółową fantazję okiem wyobraźni. Była ona pełna akcji, widoków, dźwięków, zapachów i percepcji dotyku, opartych całkowicie na twojej pamięci i zbudowana za pomocą wyobraźni. To jest dokładnie to, co powinieneś robić przy prowadzonej medytacji, kiedy głos prowadzi cię przez fantastyczny scenariusz jak jeden z powyższych, kiedy muzyka i efekty specjalne stymulują twoją wyobraźnię i przenoszą tam twój umysł. W rzeczywistości nie widzisz tego, co wizualizujesz lub wyobrażasz, ale masz niezwykle szczegółową świadomość i percepcję tego wszystkiego.
Rady dla niewidomych
Jeśli jesteś niewidomy i nie potrafisz używać wyobraźni w sposób wzrokowy, proszę zaadaptuj i przerób wszystkie ćwiczenia w tym podręczniku do ćwiczeń wykorzystujących zmysły, jakie posiadasz, np.: dotyk, dźwięk, zapach i inne. Można to łatwo zrobić z jakimkolwiek ćwiczeniem wizualizacji lub kreatywnej wyobraźni opisanymi powyżej. Można to zrobić z każdą prowadzoną medytacją zawierającą wzrokowe szczegóły i instrukcje. Zamień kolory, sceny i opisy widoków czymś z twojej własnej nie-wzrokowej pamięci percepcji. Użyj swoich własnych zapamiętanych percepcji pięknego spaceru w parku lub na wsi i po prostu zaadaptuj to ćwiczenie tak, aby ci odpowiadało. Wykorzystaj swoje rozszerzone zmysły słuchu, węchu, dotyku, smaku i świadomości przestrzeni.
Mobilna świadomość ciała (MBA)
Punkt świadomości twojego ciała jest ulokowany w oczach. To jest jego naturalne położenie - ale nie musi tam pozostać. Mobilna (ruchoma) świadomość ciała (ang. Mobile Body Awareness, w skrócie MBA) jest umiejętnością przenoszenia i skupiania świadomości ciała na poszczególnych częściach ciała fizycznego. Choć zdolności tej można nauczyć się bardzo prosto i szybko, jest ona niezwykle ważna. Połączona z innymi technikami pozwala na dynamiczne manipulowanie ciałem energetycznym i jego centrami energetycznymi. Umożliwia to bezpośrednią stymulację części ciała energetycznego i zwiększenie przepływu energii w sposób zamierzony i kontrolowany.
Wszystkie poniższe ćwiczenia nie wymagają ani głębokiego relaksu, ani transu. W zupełności wystarczy lekki relaks. Po prostu zamknij oczy, weź kilka głębokich oddechów, przez chwile pozwól swojemu umysłowi wyciszyć się i uspokoić, i możesz zaczynać. To wszystko, czego potrzeba. Proponuję również, aby początkowo nie używać łóżka, chyba że musisz. Usiądź w wygodnym fotelu, z bosymi nogami, połóż poduszkę pod stopy, załóż luźne ubranie i nie krzyżuj nóg. Fotel nie jest konieczny, po prostu wykorzystaj to, co masz pod ręką i na czym będzie ci wygodnie. Na przykład jeśli masz uraz kręgosłupa, tak jak ja, siedzenie z wyprostowanymi plecami może być fizycznie niemożliwe.
Wskazywanie i akcentowanie
Przy każdym kolejnym ćwiczeniu, delikatnie podrap lub potrzyj określone części ciała, które będziesz stymulować. Jest to czynność, która pomaga wskazać i zaakcentować określony obszar ciała fizycznego. Można wówczas łatwiej i dokładniej skupić świadomość ciała. Użyj małego patyka lub linijki, jeżeli masz trudności z sięgnięciem do niektórych części ciała. Drapanie i/lub pocieranie nie będzie potrzebne, kiedy już przyzwyczaisz się do techniki i będziesz potrafił wskazać poszczególne części swojego ciała samą świadomością; większości osób nie zajmuje to zbyt dużo czasu. Powtórz ćwiczenia MBA podane poniżej bez drapania i zobacz, czy obędziesz się bez tej pomocy. Spróbuj zrobić to z zamkniętymi oczami, tak abyś koncentrował tylko swoją świadomość ciała, ale jeśli to konieczne, można użyć wzroku. Podobnie jak drapania, wzroku powinno przestać się używać wtedy, gdy ćwiczenia te jest łatwo jest wykonywać z samą świadomością ciała. Jest to konieczne, gdyż niektóre z poniższych ćwiczeń nie pozwalają na używanie wzroku do akcentowania świadomości ciała.
Koncentrowanie świadomości ciała
Aby zademonstrować przemieszczanie punktu świadomości ciała i wskazywanie określonej części ciała, wykonajmy następujące ćwiczenie:
• Lekko podrap paznokciem skórę na lewym kolanie, aby je zaakcentować. Zrób to na tyle mocno, aby zostało lekkie uczucie mrowienia w tym miejscu, kiedy przestaniesz drapać. Zamknij oczy i poczuj to mrowiące miejsce swoją świadomością. Bądź intensywnie świadomym miejsca, na którym się koncentrujesz. Skup na nim swoją świadomość, aż będzie się odróżniało. Poczujesz mrowienie w kolanie i z łatwością będziesz w stanie zlokalizować je i skupić się na nim. Poczuj to mrowiące miejsce samą swoją świadomością ciała, swoim zmysłem dotyku, swoim zmysłem czucia. Skoncentruj się na tym obszarze i przez chwilę zapomnij o reszcie swojego ciała. Delikatnie porusz kolanem i poczuj je jeszcze bardziej, stań się świadomym jego jako całego stawu. Poczuj jego zarys i kształt i naprawdę poczuj je swoją świadomością ciała. Twój punkt świadomości ciała jest teraz skupiony w całości na lewym kolanie.
• ...
Retland