Zagrożenia wynikające ze stosowania pestycydów:
Wysoka toksyczność i długi czas degradacji
Niszczenie organizmów pożytecznych
Akumulacja w środowisku, prowadząca do bioakumulacji w tkankach roślin i zwierząt prowadząca do chorób i mutacji
Zasolenie i wymywanie nawozów
Zanieczyszczenie gleby i wód
Niepożądane efekty po zastosowaniu pestycydów w rolnictwie są ważne z powodu całego szeregu aspektów ekologicznych, na które wpływają, a często znacznie bardziej niż początkowo zakładano.
• Wpływ stosowania pestycydów na ekosystemy biologiczne
• Obniżenie ilości dostępnego pokarmu
• Obniżenie ilości konkurentów
• Obniżenie ilości wrogów biologicznych
• Obniżenie bioróżnorodności w bio-społecznościach
• Konsekwencje sukcesji gatunków
• Wpływ pestycydów na zdrowie
Najważniejsze efekty działania pestycydów na zdrowie to:
• upośledzenie centralnego układu nerwowego
• dermatozy, oparzenia i inne choroby skórne
• choroby żołądka i zatrucia
• osłabienie, zawroty głowy, paraliż stóp
• upośledzenie układu oddechowego
• zmiany operacyjne wątroby i nerek
• nagromadzenie się metabolitów toksyn
• działanie mutagenne i nowotworowe
• nowotwory (prostaty, żołądka, przełyku, płuc, ust, skóry, układu oddechowego i limfy - białaczka)
• zahamowanie wielu działań biologicznych ciała
• współdziałanie z paleniem i napojami alkoholowymi
ZAGROŻENIA WYNIKAJĄCE ZE STOSOWANIA NAWOZÓW:
• Wady wynikają ze złego stosowania i nadużywania gdy brak dokładnych analiz zasobności gleby
• Zasolenie i wymywanie nawozów
• Zanieczyszczenie wód powierzchniowych i gruntowych
KONSEKWENCJE STOSOWANIA ROŚLIN MODYFIKOWANYCH
• Rozwój oporności u owadów co prowadzi do powstania opornych populacji szkodników
• Powstawanie nowych alergenów i toksyn
• Zachwianie funkcji organizmów symbiotycznych
• Niebezpieczeństwo ucieczki genu do roślin spokrewnionych
• Rozwój oporności na antybiotyki
Pojawienie się opornych chwastów
Skutki intensyfikacji produkcji rolnej
• Emisje szkodliwych gazów
• Powstawanie i rozprzestrzenianie się pyłów i kurzu
• Toksyczne wycieki pestycydów
• Zanieczyszczenia wody i gleby
• Niszczenie bioróżnorodności
• Wprowadzanie obcych gatunków
• Zmiana krajobrazów rolniczych
Rolnictwo jest odpowiedzialne, w obrębie Unii Europejskiej, za około 10% emisji gazowych, które powodują “efekt cieplarniany”. Europejski Program do spraw Zapobiegania Zmianom Klimatu (ECCP), obowiązujący od marca 2000, o redukowaniu emisji gazów odpowiedzialnych za powstanie efektu cieplarnianego do 8% do 2012.
Głównymi źródłami emisji gazów wywołujących efekt cieplarniany w rolnictwie są:
• emisje N2O z gleb, spowodowane głównie przez użyźnianie nawozami azotowymi
• emisje CH4 spowodowane przez fermentację jelitową u przeżuwaczy – 41% całkowitej emisji CH4 w Unii są spowodowane przez rolnictwo
• emisje CH4 i N2O z obróbki nawozu naturalnego.
ZALECENIA MINIMUM ROLNOŚRODOWISKOWEGO
• właściwe stosowanie nawozów organicznych i mineralnych
• bezpieczne dla środowiska przechowywanie odchodów zwierząt gospodarskich
• przestrzeganie zakazów obowiązujących podczas stosowania środków ochrony roślin
• zakaz wypalania traw
• zakaz emisji ścieków bytowych i płynnych nawozów organicznych do zbiorników otwartych i wód płynących
• utrzymanie czystości i porządku w gospodarstwie
SYSTEM NATURA 2000
• spójny system obszarów chronionych na całym terytorium Wspólnoty Europejskiej, określany mianem europejskiej sieci ekologicznej, która zapewni warunki do zachowania pełnego dziedzictwa przyrodniczego krajów Unii Europejskiej.
• W skład sieci mają wejść:
• Obszary specjalnej ochrony ptaków (OSO), zidentyfikowane na podstawie dyrektywy Rady 79/409/EWG w sprawie ochrony dzikich ptaków (Special Protection Areas, SPAs)
• Specjalne obszary ochronne (SOO), wyselekcjonowane na podstawie dyrektywy Rady 92/43/EWG w sprawie ochrony siedlisk naturalnych oraz dzikiej fauny i flory (Special Areas of Conservation, SACs).
Utworzenie sieci obszarów chronionych ma sprzyjać zachowaniu miejsc występowania zagrożonych gatunków roślin i zwierząt oraz odbudowy liczebności populacji do poziomu gwarantującego ich trwałość. Zostanie to osiągnięte przez zachowanie siedlisk przyrodniczych (biotopów) oraz siedlisk gatunków ptaków, które chronione są na podstawie Dyrektywy Ptasiej. Do ważnych zadań Dyrektywy Siedliskowej należy także przywracanie utraconych walorów siedliskom, które pełniły lub powinny pełnić rolę ważnego ogniwa w strukturze sieci
monc1a