próba rozciągania stali.doc

UNIWERSYTET WARMIŃSKO-MAZURSKI W OLSZTYNIE

WYDZIAŁ NAUK TECHNICZNYCH

BUDOWNICTWO – Materiały budowlane

Temat: Próba rozciągania stali.

Piotr Grzonkowski

rok II, gr. 2b

12.12.2007r

Temat: Próba rozciągania stali.

Wykres stali rozciąganej

                            σ – naprężenia

Dla stali = tgα;              } moduł sprężystości ( moduł Younga) charakterystyczny dla danego materiału

tgα =

R005 – granica sprężystości (naprężenia sprężyste, które w rozciąganej próbce stalowej powodują powstanie trwałych odkształceń względnych (plastycznych) Et = 0,05%.

Rh – granica proporcjonalności, naprężenia w których obowiązuje jeszcze prawo Hooka.

Rh max =

Re – wyraźna granica plastyczności oznaczana jako Re – są to naprężenia, które w rozciąganej próbce powodują powstanie znacznych wydłużeń trwałych, nawet bez wzrostu wartości siły rozciągającej. Dla stali, która nie posiada wyraźnej granicy plastyczności Re, należy oznaczyć tzw. umowną granicę plastyczności równą naprężeniom wywołującym trwałe odkształcenia względne Et = 0,2%.

Re =               ReH – granica plastyczności górna

                                          ReL – granica plastyczności dolna

Rm – wytrzymałość stali na rozciąganie – naprężenia wywołane siłą rozciągającą o maksymalnej wysokości. Naprężenia te powodują zniszczenie struktury stali, objawiające się przewężeniem.

A – maleje geometrycznie

F – maleje liniowo

Ru – zrywające (rzeczywiste max naprężenia w rozciąganej próbce)

Ru =              

Ćwiczenie 1. à Trwałe wydłużenie względne.

Ap = %

Ap – trwałe wydłużenie względne

L0 – długość odcinka przed badaniem

Lu – długość odcinka po badaniu

p – krotność próbki (5 lub 10)

p = 5 → L0 = 5,65 *

p = 10 → L0 = 11,3 *

S – pole przekroju

Z = %

Z – przewężenie względne

S0 – przed badaniem

Su – po badaniu

5