Dziewczyna z prowincji.pdf

Dziewczyna

z prowincji

ROZDZIAŁ PIERWSZY

To moja firma. Moja.

Edward Cullen powtarzał sobie te słowa jak mantrę. Jęknął pod

wpływem wypełniającej go frustracji i uderzył dłońmi o biurko.

Tym razem Carlise naprawdę przeszedł samego siebie - nie tylko

nastawił przeciwko sobie swoich synów, chcąc, by rywalizowali o

rodzinną firmę, ale postawił warunek, że firmę zdobędzie ten, który

będzie miał spadkobiercę. Edward obrócił się gwałtownie i oparłszy

się o biurko, patrzył na panoramę Sydney i Botany Bay. Był to jak na

czerwiec w Australii niezwykle słoneczny poranek, jednak fakt ów w

żaden sposób nie złagodził złości, którą odczuwał Edward. Nie mógł

przestać myśleć o tym, co powodowało Carlisem, gdy stawiał

każdemu z nich tę obrzydliwą propozycję dotyczącą spadkobiercy.

„Obaj musicie się ożenić i spłodzić spadkobiercę. Ten, który zrobi

to jako pierwszy, dostanie firmę".

Jacob, przyrodni brat Edwarda, nie zasługiwał na VP Tech.

Owszem, to była krew z krwi Carlisa, kość z jego kości, ale młody

mężczyzna wiele lat temu obrócił się do nich plecami. To Edward

trzymał z rodziną, zostawał w pracy po godzinach, powoli, lecz

równomiernie rozkręcając interes, aż jego oprogramowanie One-Click

Office stało się najpopularniejsze w Australii.

Edward Cullen nie odszedł. Nigdy. Każdą godzinę poświęcał na

pracę dla firmy swojego ojczyma. Latami harował w pocie czoła.

Niech go diabli, jeśli teraz pozwoli, by firma wymknęła mu się z rąk.

Szybkim krokiem podszedł do barku, wyciągnął whisky i nalał

sobie pół szklanki.

Od tak dawna był całkowicie zaprzątnięty bogaceniem się,

udowadnianiem, na co go stać, że ledwie pamiętał, Jak to jest, gdy

praca nie jest najważniejsza. Edward mógłby przysiąc, że za każdym

razem, gdy zarobił kolejny milion, za każdym razem, gdy udało mu

się podpisać korzystny kontrakt, widział dumę na pokrytej

zmarszczkami twarzy Carlisa, dumę, której szorstki w obyciu, rzadko

okazujący uczucia mężczyzna nie potrafił ukryć. Najwyraźniej w jego

oczach Edward nadawał się do tego, by przynosić miliony dolarów

zysku, ale nie był na tyle dobry, by być jednym z Cullenów, by się

stać spadkobiercą VP Tech.

Uczucie goryczy sprawiło, że ścisnął mu się żołądek. Zagryzł

wargi. Carlise nie zaszczycił go nawet wyjaśnieniem; po prostu

postawił swoje warunki, po czym wyjechał do Europy, zostawiwszy

Edwarda sam na sam z bombą.

Zadzwonił telefon. Edward natychmiast wrócił do biurka i

odstawił szklankę.

- Chciałbym, żebyś poznał pewną uroczą, młodą kobietę -

powiedział Carlise po przywitaniu się.

O wilku mowa.

- A więc wróciłeś.

- Tak. Pamiętasz Eleazara Denali, kardiochirurga z Melbourne?

Edward poczuł, że cokolwiek by powiedział, i tak byłoby to jak

grochem o ścianę.

- Nie.

Carlise zignorował jego odpowiedź.

- Ma córkę. Dwudziestosiedmioletnią. Blondynka, niezwykle

atrakcyjna i...

- Nie obchodzi mnie to, nawet jeśli ta dziewczyna to Miss

Universe - przerwał mu Edward. - Nie jestem wysoko-dochodowym

ogierem na aukcji. Nie miałem wyjścia, więc zgodziłem się na tę

niedorzeczną umowę, ale sam wybiorę sobie żonę. - Rzucił

słuchawkę, która uderzyła głucho o widełki.

Dopiero po dłuższej chwili uspokoił się na tyle, by móc zebrać

myśli. Wyciągnął z biurka dużą żółtą kopertę i chwilę obracał ją w

rękach.

Prywatny detektyw i - o ironio - niedorzeczna propozycja Carlisa

położyły kres obsesji Edwarda na punkcie nieuchwytnej Belli Swan.

Przez ostatnie dziewięć tygodni Edward robił wszystko, by o niej

nie myśleć, nie myśleć o tej jednej wspaniałej nocy. Mimo to

dziewczyna stawała mu przed oczyma z zadziwiającą intensywnością.

Sądził, że przynajmniej częściowo już się z tej fascynacji wyleczył,

lecz nawet teraz, gdy przypominał sobie jej uśmiech, robiło mu się

gorąco.

Smukła, z czarnymi, miękkimi włosami i niesamowicie

niebieskimi oczami kobieta nie chciała się ulotnić z jego pamięci.

Bella. Imię dobre dla gwiazdy filmowej. Przywołuje na myśl kobietę

elegancką, dystyngowaną. Wyjątkową.

Nie wiadomo, jak i dlaczego Bella zapadła mu głęboko w serce.

Myśl o niej nie pozwalała mu się skupić na pracy, nawiedzała go

podczas spotkań z klientami, a także w nielicznych chwilach wolnych

od pracy. Najgorsze były wczesne poranki, przed wschodem słońca.

Nie mógł się otrząsnąć z erotycznych snów, które zawdzięczał właśnie

jej. Śnił o jej ustach całujących go po całym ciele, o tym, że dotyka jej

miękkiej i gładkiej niczym jedwab śnieżnobiałej skóry. Te sny

sprawiały, że leżał w łóżku wstrząsany dreszczami pożądania,

tęskniąc za tajemniczą, czarnowłosą nieznajomą.

Usilnie chciał o niej zapomnieć, zapomnieć o tym, co w istocie

było romansem na jedną noc. Trzy dni temu udało mu się ziścić to

pragnienie, lecz trzeba przyznać, że los okrutnie sobie z Edwarda

zakpił. To właśnie trzy dni temu jego ojczym postawił swoje warunki.

Od tej chwili Edward myślał tylko i wyłącznie o VP Tech - o tym, jak,

pomimo absurdalnych żądań ojczyma, zdobyć firmę. Był wściekły, a

równocześnie, choć sam przed sobą nie chciał się do tego przyznać,

był rozczarowany.

Edward rozerwał kopertę i zaczął drobiazgowo przeglądać jej

zawartość. Uważnie czytał raport.

Po tylu bezsennych nocach i porankach spędzonych na

rozmyślaniu i wspominaniu tej jednej jedynej nocy Edward w końcu

zabrał się za działanie. Chciał, by rzeczywistość przyćmiła fantazję i

skutecznie go odczarowała. Bella mogła być mężatką, mogła być

zaręczona. Może ta noc była ostatnią nocą szaleństwa, a natychmiast

potem wyszła za ukochanego z lat dzieciństwa?

Gdy czytał raport, uniósł brwi. Bella Swan była właścicielką

pensjonatu Bed and breakfest na prowincji w New South Wales.

Natychmiast włączył laptop i wstukał w wyszukiwarce „pensjonat

Jindalee", po czym wszedł na jego stronę. Nic dziwnego, że sytuacja

finansowa Belli była kiepska i że zaciągnęła kredyt w banku, którego

nie była w stanie spłacić. To miejsce wyglądało na kompletną dziurę.

Zdaje się, że nikt o nim nie słyszał. Znajdowało się na obrzeżach Gum

Tree Falls - miasteczka, które nie liczyło więcej niż pięciuset ludzi.

Edward przeleciał oczyma raport dotyczący jej sytuacji

finansowej, po czym przeszedł do opisu sytuacji życiowej.

I wtedy osłupiał.

Bella była obecnie w ósmym tygodniu ciąży. - Co u diabła?

Doznał wrażenia, jakby ściany gabinetu zafalowały. Zabrakło mu

tchu i tak mu zaschło w gardle, że z trudem przełknął ślinę.

Pod wpływem silnych emocji rzucił dokumentami o ścianę, a

kartki zaczęły fruwać po pokoju. Nie. To niemożliwe. Niemożliwe, by

miał przeżywać to jeszcze raz.

Przeszedł go dreszcz, czuł, jak napinają mu się mięśnie. Już raz

go to spotkało. Wydawało mu się, że będzie miał dziecko. Dziecko,

które byłoby przynajmniej odrobinę podobne do niego, którym by się

opiekował i które by kochał. Któremu przekazałby wszystko to, co

udało mu się zdobyć, całe bogactwo i doświadczenie. Otoczyłby je

miłością i troską. To dziecko nigdy nie zaznałoby tego, czego zaznał

Edward w dzieciństwie.

Teraz wydawało mu się to żałosne, ale był wniebowzięty, gdy

Tanya powiedziała mu, że będą mieli dziecko.

Był po prostu głupi.

Udawała. Wszystko udawała. Edward przysiągł samemu sobie, że

już nigdy nie da się w ten sposób nabrać.

Ale to... to wszystko zmieniało.

Zacisnął zęby. Po szalonej, namiętnej nocy Bella uciekła jak

złodziej. To musiało być nad ranem. Gdyby nie czarne figi, które

znalazł w pościeli, to wszystko mogłoby się wydawać jedynie

upojnym, rozkosznym snem.

Jego myśli wymknęły się spod kontroli i ponownie oddał się

gorącym wspomnieniom. Zaczął przywoływać każde westchnienie

Belli, każdy ich pocałunek, lecz po chwili otrząsnął się i wrócił do

rzeczywistości. Jego myśli przybrały bardziej złowrogi wymiar.

Szybko zaczął rozważać, jakie ma opcje. Czy to czysty przypadek,

czy wyrachowanie? A może w grę wchodził plan szantażu?

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: