Zdj. AP głowy strzałki:Ułożenie: chory siedzi na stole, badana kończyna dolna nawrócona do wewnątrz o kąt około 30*, dzięki takiemu ułożeniu uzyskuje się swobodne wyrzutowanie do zewnątrz głowy strzałki, przyśrodkowy brzeg stopy jest pochylony do wewnątrz.
Kaseta: 13x18 ułożona podłużnie, głowa strzałki na środek kasety, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na środek głowy strzałki i przebiega od przodu i strony bocznej ku tyłowi i stronie przyśrodkowej, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: przy dobrym ułożeniu na zdjęciu widoczna jest wolno wyrzutowana głowa strzałki.
Ochrona: fartuch z gumy ołowianej, ograniczenie wiązki promieniowania do niezbędnego minimum.
Zdj. AP stawu kolanowego:
Ułożenie: chory siedzi na stole, kończyna dolna badana wyprostowana, jest ona nawrócona lekko do wewnątrz, druga noga odwiedziona w bok.
Kaseta: 18x24 ułożona podłużnie lub 24x30 dzielona, środek kasety na wysokości stawu kolanowego, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na okolicę stawu kolanowego, tuż poniżej wierzchołka rzepki i przebiega od przodu ku tyłowi w płaszczyźnie strzałkowej, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na zdjęciu widoczna jest szpara stawu kolanowego oraz przednio-tylne rzuty kości tworzących ten staw.
Zdj. AP porównawcze obu stawów kolanowych:
Ułożenie: chory siedzi na stole, obie dolne kończyny wyprostowane leżą swobodnie, lekko nawrócone do wewnątrz.
Kaseta: 24x30 ułożona poprzecznie środek kasety znajduje się na wysokości szpar stawów kolanowych, to znaczy na poziomi linii łączącej wierzchołki obu rzepek, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na punkt leżący nieco poniżej środka linii łączącej wierzchołki obu rzepek, inaczej mówiąc na środek kasety i przebiega w płaszczyźnie strzałkowej środkowej od przodu ku tyłowi, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na dobrze wykonanym zdjęciu powinny być widoczne zupełnie symetryczne rzuty obu stawów kolanowych.
Zdj. AP porównawcze obu stawów kolanowych przy ugiętych kolanach:
Ułożenie: chory leży na plecach, obie kończyny dolne zgięte w stawach kolanowych pod kątem 120*, pod kolana podkładamy odpowiedniej wysokości wałek.
Kaseta: 24x30 ułożona poprzecznie, do zdjęcia używamy kasety elastycznej, układamy ją na wałku tuż pod kolanami, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na środek linii łączącej wierzchołki obu rzepek i przebiega w płaszczyźnie strzałkowej środkowej, prostopadle do goleni.
Ocena zdjęcia: na zdjęciu widoczne są oba stawy kolanowe, rzuty bliższych nasad kości piszczelowej i szpar stawowych uwidaczniają się podobnie jak na zdjęciu wykonanym przy wyprostowanych kolanach, rzuty dolnych nasad kości udowych wobec skośnego d dołu padania promieni są w dużym stopniu zniekształcone.
Ochrona: fartuch z gumy ołowianej, ograniczenie wiązki promieniowanie do niezbędnego minimum.
Zdj PA porównawcze obu stawów kolanowych:
Ułożenie: zdjęcie można wykonać przy wyprostowanych kolanach lub przy ugiętych. W pierwszym przypadku chory leży na brzuchu ze swobodnie wyciągniętymi nogami, ułożonymi równolegle obok siebie. W drugim przypadku choremu podkładamy pod dolną część brzucha grubą poduszkę lub wałek, miednica jest wtedy uniesiona ponad poziom stołu, a kolana są lekko ugięte, chory przyjmuje pozycję jakby na wpół klęczącą.
Kaseta: 24x30 ułożona poprzecznie, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na punkt leżący w środku linii łączącej szpary stawowe, inaczej mówiąc na środek kasety i [przebiega od tyłu ku przodowi, w płaszczyźnie strzałkowej środkowej, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na zdjęciu widoczne są oba stawy kolanowe w rzucie tylno – przednim. Ustawione prostopadle do płaszczyzny kasety szpary stawowe są wyraźnie widoczne. W drugiej alternatywie „przy kolanach ugiętych” rzut dolnych nasad kości udowych jest nieco zniekształcony perspektywicznie.
Zdj. Boczne przyśrodkowo-boczne stawu kolanowego:
Ułożenie: chory leży na boku strony badanej, badana kończyna lekko ugięta w kolanie (nie za mocno!), aby wyrzutować rzepkę, przylega boczną powierzchnią do stołu.
Kaseta: 18x24 ułożona podłużnie lub 24x30 dzielona, środek kaset na wysokości szpary stawowej, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na punkt leżący na wysokości szpary stawowej w połowie odległości między wierzchołkiem rzepki a tylną powierzchnia stawu, inaczej mówiąc na środek kasety i przebiega od strony wewnętrznej ku bocznej, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na dobrze wykonanym zdjęciu rzuty powierzchni stawowej obu kłykci kości udowej, nakładają się na siebie.
Zdj. Osiowe rzepki – rzut dogłowowy:
Ułożenie: chory leży na brzuchu, badana kończyna zgięta maksymalnie w stawie kolanowym, należy zwrócić uwagę, aby udo przylegało dokładnie do powierzchni stołu i aby płaszczyzna strzałkowa goleni była prostopadła do stołu.
Kaseta: 13x18 ułożona podłużnie, środek kasety znajduje się pod rzepką, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na wierzchołek rzepki, trafia ja stycznie i przebiega osiowo w stosunku do rzepki od nóg w kierunku głowy.
Ocena zdjęcia: na zdjęciu widoczna jest w rzucie osiowym rzepka oraz szpara stawowa, oddzielająca ją od nasady kości udowej.
Zdj. Osiowe rzepki wdł. Laquerriera:Ułożenie: chory siedzi na stole, badana kończyna ugięta w stawie kolanowym i biodrowym, pod kolano podłożona podpórka.
Kaseta: 13x18 ułożona poprzecznie, chory trzyma kasetę rękoma opierając ją dłuższą krawędzią o przednią powierzchnię uda powyżej stawu kolanowego (uwaga! Ręce chorego w rękawicach ochronnych), płaszczyzna kasety jest ustawiona prostopadle do płaszczyzny stołu, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na wierzchołek rzepki i trafia ją stycznie, przebiega poziomo, osiowo w stosunku do rzepki, od nóg do głowy, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na zdjęciu widoczna jest rzepka w rzucie osiowym.
Ochrona: fartuch z gumy ołowianej, rękawice ochronne, ograniczenie wiązki promieniowania do niezbędnego minimum.
Zdj. PA rzepki wdł. Kuchendorfa:
Ułożenie: chory leży na brzuchu, jest on tak ułożony, że stopa zwisa swobodnie poza brzeg stołu, kończyna badana jest nieco odwrócona do zewnątrz, rzepkę tej kończyny odciągamy na zewnątrz w stosunku do kości udowej, kolano przyciskamy do powierzchni stołu.
PC: pada na środek rzepki i przebiega od tyłu ku przodowi, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na dobrze wykonanym zdjęciu widoczna jest wyrzutowana boczna część rzepki.
Zdj. Boczne rzepki:
Ułożenie: chory leży na boku strony badanej, badana kończyna lekko ugięta w kolanie przylega powierzchnią boczna do stołu.
Kaseta: 13x18 ułożona podłużnie, rzepka na środku kasety, zdjęcie bez kratki przeciwrozproszeniowej.
PC: pada na środek przyśrodkowego brzegu rzepki i przebiega od strony przyśrodkowej ku bocznej, prostopadle do kasety.
Ocena zdjęcia: na zdjęciu przy dobrym ułożeniu widoczna jest rzepka w rzucie bocznym i szpara stawowa oddzielająca rzepkę od powierzchni stawowej uda.
Zdj. Szpary stawowej stawu kolanowego (ocena łąkotek):
Dla uzyskania ustawienia szpotawego, między stawy kolanowe wkładamy twardą pelotę, a następnie przy pomocy rąk lub opaski staramy się zbliżyć do siebie kostki wewnętrzne. Na zdjęciu wykonanym w ten sposób szpary stawowe po stronie zewnętrznej będą nieco szersze.
Dla uzyskania ustawienia koślawego stawów kolanowych wkładamy pelotę dostatecznie szeroko między uda. Na stawy nakładamy mocną opaskę. Następnie staramy się oddalić od siebie dalsze odcinki goleni. Na zdjęciu wykonanym w takim ustawieniu wewnętrzne odcinki szpar stawowych będą nieco szersze.
Sisi199