Prawo powszechnego ciążenia – Każde dwa ciała (masy) przyciągają się wzajemnie z siłą wprost proporcjonalną do iloczynu ich mas, a odwrotnie proporcjonalne do kwadratu odległości między ich środkami. Fg=G*[(m1*m2):r2], G=6,67 *10-11

Oddziaływania grawitacyjne ciał o małych masach (ze względu na małą wartość G) mają bardzo małą wartość, są praktycznie niemierzalne. Istotną rolę pełnią te oddziaływania jeżeli oba ciała albo jedno z nich  ma dużą masę np. planeta.

W wyniku oddziaływania grawitacyjnego między dowolnym ciałem a planetą lub księżycem ciała te uzyskują przyspieszenia zwane grawitacyjnymi. mag=GmMp:Rp2   ag=GMp: Rp2

Siła grawitacyjna pełni rolę siły dośrodkowej w ruchu planet wokół słońca, księżyców wokół planet oraz sztucznych satelitów. Fd=(mV2):r=m v2r,  Fg=Fd,  V2=(GMs):Ro

Pierwsza prędkość kosmiczna jest to prędkość jaką należy nadać ciału wyżuconemu z powierzchni Ziemi aby poruszało się po orbicie w pobliżu Ziemi. VI2=(GMz):Rz

Satelita stacjonarny to taki, który porusza się z taką samą prędkością kątową co Ziemia. Obserwator z Ziemi widzi go zawsze w tym samym miejscu. w=(2p):T, Rs3=(GMzT2):(4p2)

Ciężarem ciała nazywamy siłę wypadkową. W związku z ruchem obrotowym Ziemi wokół własnej osi na każde ciało na powierzchni Ziemi oprócz siły grawitacyjnej działa siła odśrodkowa. Przyspieszenie nadaje więc ciałom wypadkowa sił grawitacyjnej i odśrodkowej. Na biegunie Fw=Fg, na równiku Fw=Fg-Fod. Najmniejszą wartość siła wypadkowa będzie miała na równiku, a największą na biegunie. Stąd przyspieszenie ziemskie zmienia swoją wartość w zależności od szerokości geograficznej.

Polem grawitacyjnym nazywamy obszar działania sił grawitacyjnych. Każde ciało może być źródłem pola grawitacyjnego. Do badania pola używamy ciała próbnego (masy próbnej), którą charakteryzuje się tym, że jest dużo mniejsza od masy źródła pola. Graficznie pole przedstawiamy za pomocą tzw. linii pola. Rysujemy je tak aby wskazywały kierunek i zwrot siły działającej na umieszczone w danym punkcie pola masę próbną.

Pola dzielimy: *jednorodne (linie równoległe do siebie i w każdym punkcie na ciało działa taka sama siła) np. pole w pobliżu powierzchni Ziemi, *centralne (linie biegną promieniści wokół źródła pola, mają zwrot do środka np. pole grawitacyjne Ziemi w dużej odległości. Źródłem pola centralnego są punkty materialne i ciała o symetrii kulistej. Siła grawitacyjna nie jest stała będzie zależna od kwadratu odległości od źródła pola. Maleje, im dalej źródła pola tym jest mniejsza.