„BŁOGIE ŻYCIE”
Z NAUK ŚRI NISARGADATTY MAHARAJA
SENTENCJE, KTÓRE MOGĄ ODMIENIĆ TWOJE ŻYCIE...
Perły wśród rozmów ze Śri Nisargadattą Maharajem
Jeżeli niczego nie żądasz od świata ani od Boga, jeżeli niczego nie chcesz, niczego nie szukasz, niczego nie oczekujesz, to Najwyższy stan przyjdzie do ciebie bez zaproszenia nie wzywany, nieoczekiwany!
*
Zapomnij to, co wiesz, ale pamiętaj, że to ty jesteś tym, który wie. Nie pogrążaj się cały czas w swoich doświadczeniach. Pamiętaj, że jesteś poza tym, który doświadcza, wiecznie jesteś tym, który się nie urodził i który nie umrze.
Pamiętaj, że nie możesz porzucić tego, czego nie znasz. Aby siebie przekroczyć, musisz siebie poznać.
Człowiek, który twierdzi, że wie, co jest dobre dla innych, jest niebezpieczny.
Nie może istnieć świadomość bez wszechświadomości, ale może istnieć wszechświadomość bez świadomości, tak jak w głębokim śnie.
Świadomość nie świeci sama z siebie. Świeci światłem, które pochodzi spoza niej.
Umysł musi się nauczyć, że poza poruszającym się umysłem znajduje się tło świadomości, które się nie zmienia. Umysł musi dojść do poznania prawdziwego ja i szanować je oraz przestać je zasłaniać, jak księżyc, który zasłania słońce w czasie zaćmienia.
Wszelka świadomość jest ograniczona, a tym samym bolesna. U podstaw świadomości leży pragnienie, potrzeba doświadczania.
Kiedy zrozumiesz, że nazwy i kształty są pustymi skorupami bez żadnej wartości, a to, co rzeczywiste nie ma nazwy ani kształtu, bo jest czystą energią życia i światłem świadomości, będziesz odczuwał spokój, pogrążony w głębokiej ciszy rzeczywistości.
Karmienie idei: „ Jestem grzesznikiem, nie jestem grzesznikiem”, jest grzechem. Utożsamianie się z czymś określonym jest największym ze wszystkich grzechów. To co nieosobowe jest rzeczywiste, to co osobowe pojawia się i znika.
Jeśli chcesz grzeszyć, to grzesz z głębi serca i otwarcie. Grzechy także czegoś uczą gorliwego grzesznika, tak jak cnoty czegoś uczą gorliwego świętego. Mieszanie jednego z drugim jest czymś bardzo zgubnym. Nic nie potrafi zablokować cię tak skutecznie jak kompromis, ponieważ pokazuje on brak gorliwości, bez której niczego nie można dokonać.
Jedynym celem przyzwoitego i dobrze zarządzanego życia jest uwolnienie człowieka z niewoli chaosu i brzemienia smutku.
Gdy uwalniasz się od tego świata, możesz coś z nim zrobić.
Nic wartościowego nie przydarzy się umysłowi, który dokładnie wie, czego chce.
Ten, kto zna tylko święte pisma, to tak jakby niczego nie znał. Wiedzieć znaczy być.
Twoje ja jest twoim najwyższym nauczycielem. Nauczyciel z zewnątrz jest zaledwie kamieniem milowym. Wyłącznie twój wewnętrzny nauczyciel będzie szedł z tobą aż do celu, ponieważ on sam jest tym celem.
W twoim świecie byłbym najbardziej nieszczęśliwym z ludzi. Budzić się, jeść, rozmawiać, ponownie kłaść się spać - cóż za zawracanie głowy!
Moje doświadczenie jest takie : wszystko jest błogością. Ale pragnienie szczęścia stwarza ból. W ten sposób szczęście staje się nasieniem bólu. Cały ocean bólu rodzi się z pragnienia. Porzuć pragnienie przyjemności, a wtedy nie będziesz wiedział, czym jest ból.
Aby poznać świat, zapominasz o sobie - aby poznać siebie, zapominasz o świecie.
Co jest warte twoje szczęście, skoro musisz starać się i pracować na nie. Prawdziwe szczęście jest spontaniczne i nie wymaga wysiłku.
Przyjemność i ból kolejno po sobie następują. Szczęście jest czymś niewzruszonym. To, czego możesz szukać i odnaleźć, nie jest niczym realnym. Odnajdź to, czego nigdy nie zgubiłeś, odnajdź to, czego nikt nie może ci odebrać.
Szczęście, to harmonia pomiędzy tym, co wewnątrz i tym, co na zewnątrz. Jednak identyfikowanie się z tym, co na zewnątrz powoduje cierpienie.
Kiedy już będziesz miał całkowitą pewność, że nic oprócz wyobraźni nie może sprawić ci kłopotu, to będziesz ignorował twe pragnienia i lęki, koncepcje i idee i będziesz żył samą prawdą.
Mądrość leży w tym, by nigdy nie zapominać, że ja jest zawsze obecnym źródłem doświadczającego i jego doświadczenia. Mądrość jest całkowitą negacją tego co nierzeczywiste. Widzenie tego co nierzeczywiste jest mądrością. Poza tym znajduje się tylko to, co niewyrażalne.
Wolność jest wolnością od martwienia się. Uświadamiając sobie, że nie masz wpływu na rezultaty, przestajesz przywiązywać wagę do swoich pragnień i lęków. Pozwól im przychodzić i odchodzić. Nie karm ich swoim zainteresowaniem i uwagą.
Wszystkie twoje problemy biorą się z tego, że się określasz, a tym samym ograniczasz. Kiedy nie będziesz myślał o sobie, że jesteś tym lub tamtym, wszystkie problemy znikną.
Czysty umysł widzi rzeczy takimi, jakimi są - jako bańki mydlane w świadomości. Bańki te pojawiają się, znikają i znowu się pojawiają, nie mając realnego bytu. Każda bańka jest ciałem, a te wszystkie ciała są mną.
Kiedy wysiłek jest potrzebny, pojawia się. Kiedy istotna staje się bezwysiłkowość, to ona zaczyna przewodzić. Nie musisz stale ponaglać życia. Po prostu płyń razem z nim i całkowicie zaangażuj się w chwilę obecną, która jest umieraniem teraz dla teraz, albowiem życie jest umieraniem. Bez śmierci nie ma życia.
Czy człowiek szczęśliwy szuka szczęścia? Jakże niespokojni są ludzie, jak nieustannie są w ruchu! Cierpią dlatego, że szukają ulgi w przyjemności. Całe szczęście, jakie mogą sobie wyobrazić, to zapewnienie sobie powtarzalnych przyjemności.
W chwili gdy poznasz swą prawdziwą istotę, niczego się już nie będziesz obawiać. Śmierć daje wolność i siłę. Aby być wolnym w tym świecie, musisz umrzeć dla świata.
Nie utożsamiaj się ze światem, a nie będziesz cierpiał.
Ewangelia samorealizacji raz usłyszana, nigdy nie popadnie w zapomnienie. Jak nasiono pozostawione w ziemi, poczeka na odpowiednią porę roku, by wykiełkować i rozwinąć się w potężne drzewo.
Kiedy wszystkie fałszywe samoidentyfikacje zostaną odrzucone, pozostaje jedynie wszechobejmująca miłość.
Nie ma czegoś takiego jak osoba. Są jedynie restrykcje i ograniczenia. Całkowita ich suma stanowi definicję osoby.
Z mojego punktu widzenia wszystko dzieje się samo z siebie, całkiem spontanicznie. Człowiek wyobraża sobie jednak, że pracuje dla jakiejś zachęty, że zmierza do jakiegoś celu.
Cierpienie jest wołaniem o dociekanie, wszelki ból wymaga dokładnego badania. Nie bądź leniwy w myśleniu.
Jedynym celem życia jest życie.
Umysł tworzy czas i przestrzeń, i swe własne wytwory bierze za rzeczywistość. Wszystko znajduje się tu i teraz, ale my tego nie widzimy. Naprawdę wszystko jest we mnie i dzieje się przeze mnie. Nie ma niczego innego. Już sama idea czegoś "innego" jest katastrofą i nieszczęściem.
Czas istnieje w umyśle, przestrzeń istnieje w umyśle. Prawo przyczyny i skutku także jest sposobem myślenia. W rzeczywistości wszystko znajduje się tu i teraz, wszystko jest jednym. Różnorodność i rozmaitość istnieją jedynie w umyśle.
W rzeczywistości nic się nie dzieje. Na ekranie umysłu przeznaczenie ciągle wyświetla swoje filmy, wspomnienia poprzednich projekcji i w taki sposób iluzja nieustannie odnawia samą siebie. Filmy pojawiają się i przemijają - światło odcięte jest przez ignorancję. Ujrzyj więc światło i zlekceważ film.
Sentencje pochodzą z książki „ Błogie życie” wydanej przez wydawnictwo LIMBUS / patrz : Księgarnia LIMBUS /
bhagavi