wytwórnia chemiczna Nr 1 w Bieruniu Starym w materiałach UB.pdf

(594 KB) Pobierz
794836147.001.png
ARTUR CABAN
WYTWÓRNIA CHEMICZNA NR 1
W BIERUNIU STARYM W
MATERIAŁACH
URZĘDU BEZPIECZEŃSTWA
( 1947-1955)
Społeczny Komitet 600-lecia Bierunia
Bieruń 2005
ISBN 83-912296-4-5
1
OD AUTORA
Do momentu ujawnienia tzw. „listy Wildsteina" niewielu
zdawało sobie sprawę z istnienia indeksu nazwisk osób
zaangażowanych we współpracę ze Służbami Specjalnymi:
pracowników etatowych UB-SB, tajnych współpracowników,
kandydatów na TW, oraz poszkodowanych. Wprawdzie w 1992 r.
ogłoszono tzw. „listę Macierewicza", to jednak ze względu na
ograniczoną ilość ujawnionych nazwisk nie miała ona takiego
odbioru społecznego jak „lista Wildsteina”. Należy podkreślić, iż
„listę Wildsteina” sporządzono na wewnętrzne potrzeby
badawczo-inwentaryzacyjne centrali IPN w Warszawie. Wiedza
jaką posiadają Polacy na temat treści kryjących się pod pojęciem
„listy" jest znaczna, zwłaszcza jeśli chodzi o pokolenie urodzone
i żyjące na co dzień w PRL. Większość zdaje sobie sprawę, iż nie
rozliczenie się z systemem totalitarnym będzie nieustannie ciążyć
na teraźniejszości, ponieważ osoby tamtej epoki w dalszym ciągu
mają przemożny wpływ na politykę państwa.
Celem niniejszego opracowania natomiast jest ukazanie, na
przykładzie zakładu przemysłowego o „ strategicznym znaczeniu
dla PRL” , mechanizmów działania aparatu bezpieczeństwa,
przede wszystkim w stosunku do zatrudnionych w „Wytwórni
Chemicznej nr 1" pracowników, a także tych wszystkich, którzy,
nie będąc związani z fabryką, mogliby w jakikolwiek sposób
negatywnie wpłynąć na jej bezpieczeństwo. Jest rzeczą oczywistą,
iż ujawnienie informatorów pracujących dla aparatu
bezpieczeństwa a wywodzących się z Bierunia Starego i okolic
mogłoby wywołać, w tak zżytej ze sobą społeczności lokalnej,
trudne do przewidzenia reperkusje, dlatego przedstawione poniżej
treści służyć mają tylko i wyłącznie refleksji nad wycinkiem
najnowszej historii PRL.
2
Autor ma świadomość, iż zasygnalizowane w tekście
działania aparatu bezpieczeństwa w żaden sposób nie wyczerpują
szeroko rozumianej tematyki „rozliczenia się z przeszłością" a są
tylko hasłem wywoławczym do dalszych badań i poszukiwań.
Całość opracowania została podzielona na dwie części, pierwsza:
„Obsada personalna i zadania Referatu Wojskowego" dotyczy
w szczególności tego wszystkiego, co wiązało się z wewnętrznym
zabezpieczeniem Wytwórni nr 1 przed „wrogim elementem",
w drugiej części - „Sprawa obiektowa Organizacja założona na
byłych członków bieruńskiej AK" - przedstawiono historię
bieruńskiej AK. na podstawie materiałów zgromadzonych przez
Urząd Bezpieczeństwa.
Przyjęto zasadę, iż wszystkie cytaty z dokumentów zapisane
zostały kursywą. Ze względu na specyficzny ,język" jakim
posługiwali się funkcjonariusze UB niektóre określenia zostały
wyjaśnione poniżej.
Pojęcia użyte w tekście:
- figurant: osoba rozpracowywana przez UB (SB),
- agent: aktywnie rozpracowywał osoby i środowiska, był
najbardziej cenionym źródłem informacji,
- rezydent: tajny współpracownik (TW), posiadał własną siatkę
informatorów, działał w imieniu oficera operacyjnego w małych
społecznościach lokalnych, w których wszyscy się znali,
- informator: obserwował osoby będące w zainteresowaniu UB
(SB)
Formalnie
od
1960
r.
agent,
rezydent
i informator
w nomenklaturze
SB
występują
pod
nazwą
Tajnego
Współpracownika.
- kontakt poufny: wykorzystywany przez UB (SB) do
zdobywania wstępnych informacji o osobie lub środowisku
z pominięciem tajnego współpracownika, osoba udzielająca
informacji mogła nie wiedzieć (lub zdawała sobie z tego sprawę),
iż przekazuje informacje funkcjonariuszowi UB (SB),
-materiały
kompromitujące:
stosując
szantaż
w ramach
3
werbunku danej osoby na tajnego współpracownika UB (SB)
wykorzystywała materiały kompromitujące kandydata w jego
środowisku; mogły to być materiały z „obszaru" etyczno-
moralnego, a także informacje świadczące o wrogiej lub prze-
stępczej działalności kandydata,
- mieszkania konspiracyjne: odbywały się w nich spotkania
z agenturą,
- sprawa obiektowa: wszczynana w momencie, kiedy UB (SB)
chciało uzyskać stały nadzór nad danym środowiskiem, by na czas
można było zapobiec „wrogim wystąpieniom",
- teczka ewidencyjna (kwestionariusz ewidencyjny): zakładana
osobom, które podejrzewano, iż mogą podjąć „wrogą działalność"
lub wcześniej już taką podejmowały.
4
Zgłoś jeśli naruszono regulamin