Techniczne czasopiśmiennictwo elektryczne i energetyczne w Polsce do 1945 roku.pdf

(296 KB) Pobierz
Techniczne czasopiśmiennictwo elektryczne i energetyczne w Polsce do 1945 roku
Energetyka Miesięcznik STOWARZYSZENIA ELEKTRYKÓW POL...
http://www.elektroenergetyka.pl/historia.html
O nas Numer bieżący Email
Szukaj.... Szukaj
Numer bieżący
HISTORIA...
Okładka
Techniczne czasopiśmiennictwo elektryczne
i energetyczne w Polsce do 1945 roku
Streszczenia
Summaries
Z życia redakcji
Elektrotechnika stopniowo zaczęła się wyodrębniać z fizyki w wieku XIX,
zwanym niekiedy wiekiem pary i elektryczności. Nie powstało jednak na ziemiach
polskich, aż do 1919 roku, samodzielne czasopismo poświęcone problemom
elektryczności. Nie oznacza to oczywiście, ze nie ukazywały się artykuły, czy
informacje na temat dynamicznie rozwijającej się elektrotechniki. Były one
publikowane w języku polskim w czasopismach o charakterze przyrodniczo –
technicznym przede wszystkim na terenie zaboru rosyjskiego i austriackiego.
Jako pierwsze wymienić można Izys Polską, czasopismo techniczno –
ekonomiczno – rolnicze wychodzące w Warszawie w latach 1820 – 1828. Tam też
ukazywały się czasopisma: Dziennik Politechniczny. Inżynieria i Budownictwo, a
także Gazeta Przemysłowo—Rzemieślnicza ukazująca się od 1884 aż do 1939 r.
Prenumerata
Reklamy, ogłoszenia ...
Numer gratis, ankieta
Dla Autorów
Nasza historia
Cicer cum caule
Ciekawe strony
Archiwum
Z kolei we Lwowie ukazywała się, założona w 1877 roku Dźwignia,
przekształcona po sześciu latach w Czasopismo Techniczne, organ Towarzystwa
Politechnicznego Lwowskiego i przez kilka lat Krakowskiego Towarzystwa
Politechnicznego. W składzie redakcyjnym było wielu elektryków, późniejszych
założycieli Stowarzyszenia Elektryków Polskich. Wymienić można spośród nich:
Maurycego Altenberga, Kazimierza Drewnowskiego, a wśród autorów artykułów na
tematy związane z elektrotechniką znaleźli się Roman Cieślewski, Tadeusz
Gayczak, Zdzisław Szpor i wielu innych wybitnych elektryków polskich.
Od roku 1866 rozpoczął się ukazywać w Warszawie Przegląd Techniczny
istniejący do dziś. Na jego łamach wiele miejsca poświęcano problemom
elektrotechniki w artykułach takich pionierów elektryki, jak: Tomasz Arlitewicz,
Alfons K ü hn, Stanisław Odrowąż – Wysocki czy Bernard Szapiro. Ten ostatni
został redaktorem uruchomionego od 1904 roku działu Elektrotechnika. Właśnie z
Przeglądu Technicznego wyłoniło się pierwsze samodzielne czasopismo
elektrotechniczne Przegląd Elektrotechniczny, który rozpoczął się ukazywać w
maju 1919 roku.
W okresie międzywojennym, wraz z burzliwym rozwojem elektryfikacji
kraju nastąpił rozkwit czasopiśmiennictwa i elektrycznego i energetycznego.
Spośród wielu tytułów biuletynów i miesięczników czy tygodników wymienić można
takie, jak Biuletyn Informacyjny Związku Elektrowni Polskich, Elektryczność w
1 of 8
20100428 15:22
285957437.038.png 285957437.039.png 285957437.040.png 285957437.041.png 285957437.001.png 285957437.002.png 285957437.003.png 285957437.004.png 285957437.005.png 285957437.006.png 285957437.007.png 285957437.008.png 285957437.009.png 285957437.010.png 285957437.011.png 285957437.012.png 285957437.013.png 285957437.014.png 285957437.015.png 285957437.016.png 285957437.017.png 285957437.018.png 285957437.019.png 285957437.020.png 285957437.021.png 285957437.022.png 285957437.023.png 285957437.024.png 285957437.025.png 285957437.026.png 285957437.027.png 285957437.028.png
Energetyka Miesięcznik STOWARZYSZENIA ELEKTRYKÓW POL...
http://www.elektroenergetyka.pl/historia.html
domu, Informacje dla przyjaciół (wydawnictwo Fabryki Aparatów Elektrycznych K.
Szpotański i Ska), Kuchnia Elektryczna, Światło i Siła, Tramwajarz.
Szczególne znaczenie dla energetyki miało pismo Technika Cieplna
ukazujące się w latach 1923 – 1939. Był to miesięcznik poświęcony problemom
gospodarki cieplnej i sprawom dozoru kotłów. Czasopismo redagowane przez
inżyniera Jan Komarnickiego było organem Stowarzyszenia Dozoru Kotłów.
Przypomnieć można, że była to organizacja powołana do czuwania nad sprawnością
działania kotłów parowych, głównie z punktu widzenia bezpieczeństwa ich
eksploatacji, lecz zajmowała się także zagadnieniami gospodarki cieplnej, a w
niektórych przypadkach sprawowała także nadzór nad urządzeniami
elektrycznymi. W szczególności zajmowała się, na zlecenie Wyższego Urzędu
Górniczego w Katowicach, nadzorem nad urządzeniami elektrycznymi kopalń węgla
kamiennego. Dotyczyło to przede wszystkim Stowarzyszenia katowickiego
kierowanego przez jednego z najwybitniejszych polskich energetyków i
elektryków profesora Jana Obrąpalskiego, jednego z Prezesów SEP i prekursora
teorii i praktyki napędów elektrycznych w górnictwie i hutnictwie.
Swoistą ciekawostką jest fakt, że miesięcznik Technika Cieplna był
subsydiowany przez wszystkie trzy Stowarzyszenia Dozoru Kotłów w Polsce: w
Warszawie, Katowicach i Poznaniu i dzięki temu posiadał nakład 100 tysięcy
egzemplarzy. Był dostarczany wszystkim użytkownikom kotłów parowych oraz
pracownikom Stowarzyszenia Dozoru Kotłów w całej Polsce.
Jednocześnie w okresie międzywojennym wzrosły bardzo na znaczeniu
czasopisma SEP. Zaliczał się do nich przede wszystkim Przegląd
Elektrotechniczny, na którego łamach w latach 1926 – 1939 ukazywały się jako
dodatek Sprawozdania i Prace Polskiego Komitetu Energetycznego, krajowego
reprezentanta Światowej Konferencji Energetycznej. Zamieszczane w nim były:
v obszerne artykuły techniczne związane z pracami komitetu nad
elektryfikacją i energetyzacją Polski;
v protokoły i sprawozdania dotyczące prac poszczególnych komisji
fachowych komitetu;
v stenogramy narad i dyskusji nad kluczowymi sprawami
technicznymi i ekonomicznymi rozwoju elektryfikacji kraju, w których brali udział
czołowi przedstawiciele administracji państwowej, sfer gospodarczych i nauki
polskiej.
W 1933 roku SEP założył Wiadomości Elektrotechniczne, czasopismo
przeznaczone dla elektryków praktyków pracujących przede wszystkim w
przemyśle i budownictwie, a także dla projektantów i producentów urządzeń,
maszyn i aparatów elektrycznych. Ponadto w dwudziestoleciu wychodziło
kilkadziesiąt tytułów czasopism radio i teletechnicznych.
W okresie wojny i okupacji wszystkie te czasopisma przestały się
ukazywać. Okupanci niemieccy i sowieccy niszcząc polską kulturę nie dopuścili
również do wydawania czasopism technicznych w języku polskim. Kilka czasopism
2 of 8
20100428 15:22
285957437.029.png 285957437.030.png
Energetyka Miesięcznik STOWARZYSZENIA ELEKTRYKÓW POL...
http://www.elektroenergetyka.pl/historia.html
czy biuletynów technicznych ukazywało się w Wielkiej Brytanii i w jenieckim
obozie oficerskim w Woldenbergu.
Naukowo – techniczne czasopismo energetyczne po 1945r.
Energetyka
Po początkowym okresie prób powrotu do czasopism technicznych
wydawanych przez wielu, różnorodnych wydawców, w procesie przekształcania
Polski w kraj totalitarny centralnie zarządzany i sterowany. scentralizowano
także prasę techniczną podporządkowując ją z jednej strony powstałej w 1945
roku Naczelnej Organizacji Technicznej, a z drugiej Urzędowi Kontroli Prasy,
Publikacji i Widowisk, czyli po prostu cenzurze prewencyjnej, któremu nadano
dodatkowe uprawnienia dysponenta papieru drukarskiego, decydującego o
każdorazowym nakładzie czasopisma.
W efekcie na tzw. rynku wydawniczym pozostało wydawnictwo notowskie,
wydające czasopisma naukowe oraz czasopisma zakładowe o charakterze
biuletynów.
„Ojcem” czasopism energetycznych stał się
inżynier Józef Michejda , człowiek o nie tylko
ciekawym życiorysie, ale i o bardzo szerokich
zainteresowaniach, świadomy w pełni roli, jaką
odegrać mogą w dokształcaniu i doskonaleniu
inżynierów elektryków i energetyków
zajmujących się rozbudową na wielką skalę
polskiego przemysłu energetycznego,
czasopisma techniczne umożliwiające
stosunkowo tanio i w szybkim tempie
zapoznanie się z nowoczesną techniką
zagraniczną i to zarówno w zakresie budowy jak
i eksploatacji, a także wymianę doświadczeń
między krajowymi twórcami techniki
energetycznej.
Urodził się Józef Michejda w 1900 roku w Wędryni na Śląsku Cieszyńskim
w wędryńskiej linii rodu Michejdów, rodu osób wybitnie utalentowanych, którzy
odcisnęli mocno swoje piętno w dziejach Śląska Cieszyńskiego i wnieśli istotny
wkład do nauki i kultury polskiej. Ojciec Józef był nauczycielem ludowym i
działaczem społecznym. Naukę rozpoczął w 1912 roku w gimnazjum cieszyńskim,
przerywając ją w latach 1918 – 1919, kiedy to wstąpił jako ochotnik do
tworzącego się Wojska Polskiego i wziął udział w walkach o granice odrodzonej
Polski z Czechami i Ukraińcami. Od 1920 r. studiował na Wydziale Techniki
Maszynowej i Elektrotechniki Politechniki Gdańskiej. Po ukończeniu w 1928 r.
studiów pracował w polskich oddziałach firm Siemens i Brown Boveri, kolejno w
Grudziądzu, Poznaniu i Warszawie nie tylko dzięki świetnemu przygotowaniu, ale
także biegłej znajomości języków obcych: niemieckiego, francuskiego i
angielskiego. W latach 19311939 przeniósł się na Górny Śląsk, gdzie w 1932 roku
został pierwszym polskim dyrektorem Elektrowni Chorzów, a następnie Śląskich
Zakładów Elektrycznych Ślązel w Chorzowie i Katowicach. W czasie wojny, w
początkowym okresie działał w podziemiu w ZWZ, a po rozbiciu przez gestapo
Śląskiego Okręgu ZWZ, mimo listów gończych udało mu się zmylić prześladowców
3 of 8
20100428 15:22
285957437.031.png 285957437.032.png
Energetyka Miesięcznik STOWARZYSZENIA ELEKTRYKÓW POL...
http://www.elektroenergetyka.pl/historia.html
i ukrywał się na Rzeszowszczyźnie pracując w spółdzielczości.
Od 1945 roku zajmował kierownicze stanowiska w nowo organizowanej
energetyce śląskiej. Był dyrektorem Zjednoczenia Energetycznego Zagłębia
Węglowego, a później po kolejnej reorganizacji Zjednoczenia Energetycznego.
Odbudowa przemysłu śląskiego, jego dalszy rozwój i sprawne działanie
umożliwiające dostarczanie odbudowującemu się krajowi energii elektrycznej były
w dużej mierze jego zasługą.
Józef Michejda był człowiekiem, który
doceniał znaczenie prasy technicznej.
Wobec dotkliwego braku odpowiedniej
literatury technicznej powołał we wrześniu
1947 roku Biuletyn Techniczny ZEZW ,
który po dwukrotnej zmianie nazwy stał
się w dwa lata później miesięcznikiem
Energetyka.
Pierwszy zespół redagujący czasopismo w
1947 roku składał się z panów Józefa
Michejdy i Bronisława Lisa jako redaktora
naczelnego. Pierwsze kolegium redakcyjne
Energetyki powstało w 1949 roku i składało się
z redaktora naczelnego oraz panów: Tadeusza
Franka, Stefana Krzyckiego, Józefa Michejdy,
Sergiusza Minorskiego i Eugeniusza
Zadrzyńskiego.
Przez wiele lat, aż do końca swego życia Józef Michejda współpracował z
redakcją. Pełnił także odpowiedzialne funkcje w Ministerstwie Energetyki, był
dyrektorem Państwowej Inspekcji Energetycznej. Aresztowany w 1954 r. pod
bezpodstawnym zarzutem udziału w spisku mającym na celu obalenie władzy
ludowej był więziony bez procesu. W końcu 1955 roku został zwolniony z powodu
„braku podstaw do wniesienia aktu oskarżenia”. Nie mogąc po uwolnieniu pracować
w energetyce poświęcił resztę życia pracy w Energetyce oraz w założonej przez
siebie w 1953 roku redakcji czasopisma Gospodarka Cieplna – Energetyka
Przemysłowa, poprzedniczki Gospodarki Paliwami i Energią.
Był aktywnym członkiem i działaczem SEP od 1935 r. Zmarł w 1991 r.
4 of 8
20100428 15:22
285957437.033.png 285957437.034.png 285957437.035.png
Energetyka Miesięcznik STOWARZYSZENIA ELEKTRYKÓW POL...
http://www.elektroenergetyka.pl/historia.html
i pochowany został na Cmentarzu Ewangelicko – Augsburskim w Warszawie.
Kiedy w 1947 roku Józef Michejda powołał do
życia Biuletyn Techniczny Zjednoczenia
Energetycznego Zagłębia Węglowego jego
pierwszym naczelnym redaktorem został
Bronisław Lis , mgr inż. elektryk, specjalista w
dziedzinie użytkowania mocy i energii
elektrycznej zakładów przemysłowych oraz strat
energii elektrycznych.
Bronisław Lis urodził się 17 października 1899 r. w Łukawicy (pow. Lesko)
jako jedyny syn Jana i Honoraty z Dobrowolskich. W latach 19191926 studiował
na Oddziale Elektrotechnicznym Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej.
Pracę zawodową rozpoczął jeszcze przed dyplomem w Akcyjnym Towarzystwie
Elektrycznym we Lwowie.
W latach 1927 1946 był zatrudniony w Miejskich Zakładach
Elektrycznych (MZE) we Lwowie. W czasie wojny i okupacji niemieckiej i
sowieckiej pracował nadal w MZE, a w latach 194546 jako kierownik
Elektroinspekcji w Energozbycie Lwowskiego Energokombinatu.
W czerwcu 1946 roku wyjechał ze Lwowa transportem repatriacyjnym,
przybył na Górny Śląsk i zamieszkał początkowo w Tarnowskich Górach, a
następnie w Bytomiu gdzie mieszkał aż do śmierci. 29 sierpnia 1946 r. podjął
pracę w Zjednoczeniu Energetycznym Zagłębia Węglowego (ZEZW), którą
kontynuował aż do przejścia na emeryturę. Zajmował się problematyką
użytkowania energii elektrycznej, jej limitowania, a także praktyką i teorią strat
energii elektrycznej.
Jak już wspomniano we wrześniu 1947 r. został naczelnym redaktorem
początkowo Biuletynu Technicznego ZEZW, w dwa lata później przekształconego
w miesięcznik Energetyka. Funkcję redaktora naczelnego pełnił aż do 1975 r.
Poświęcił wiele pracy i starań dla rozwoju czasopisma, nie szczędząc swego czasu.
Bardzo dbał o czystość języka polskiego w publikowanych artykułach i pod tym
względem Energetyka zajmowała jedno z pierwszych miejsc wśród czasopism
technicznych, a on sam był powoływany do opracowania redakcyjnego wielu
poważnych wydawnictw energetycznych, na przykład publikacji Komitetu
Elektryfikacji Polski PAN. Jako redaktor naczelny Energetyki dbał o to, by
odpowiadała ona potrzebom energetyków zawodowych i zawierała artykuły
poświęcone aktualnym i najbardziej palącym sprawom branży.
Oprócz artykułów w Energetyce opublikował kilka książek z dziedziny
racjonalnego użytkowania energii elektrycznej przeznaczonych dla szerokich
kręgów inżynierów i techników. Książki te, napisane w sposób zrozumiały i
przejrzysty, a na dodatek piękną polszczyzną, cieszyły się dużą popularnością i
były wielokrotnie wznawiane. Należą do nich: Straty energii w sieciach
5 of 8
20100428 15:22
285957437.036.png 285957437.037.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin