Przyrost lub spadek przewidywanego kapitału obrotowego netto powoduje zmniejszenie lub zwiększenie stanu środków pieniężnych związanych z działalnością bieżącą operacyjną. Zmiany stanu zapasów, należności, rozliczeń międzyokresowych i zobowiązań krótkoterminowych oraz ich wpływ na saldo środków pieniężnych mają swoje odzwierciedlenie w zestawieniu przepływów pieniężnych zbudowanym metodą pośrednią na podstawie bilansu oraz rachunku zysków i strat[1].
A. Przepływy środków pieniężnych z działalności operacyjnej
I. Zysk ( strata ) netto
II. Korekty razem
1. Amortyzacja
2. Zysk z tytułu różnic kursowych
3. Odsetki i udziały w zyskach
4. Zysk ( strata ) z działalności inwestycyjnej
5. Zmiana stanu rezerw
6. Zmiana zapasów
7. Zmiana stanu należności
8. Zmiana stanu zobowiązań krótkoterminowych, z wyjątkiem kredytów i pożyczek
9. Zmiana stanu rozliczeń międzyokresowych
10. Inne korekty
III Przepływy pieniężne netto z działalności operacyjnej
Rys.1.6.POPRAWIC: Kapitał obrotowy a rachunek przepływów pieniężnych.
Źródło: Opracowanie własne na podstawie Ustawy o rachunkowości
Powyższe korekty pozwalają w efekcie określić rzeczywisty strumień pieniężny netto osiągnięty w działalności operacyjnej[2].
Przyrost zapasów powoduje zmniejszenie środków pieniężnych. Wynika to z tego, że koszt zużycia materiałów i surowców jest ewidencjonowany w rachunkowości w momencie sprzedaży produktów z nich wytworzonych, a środki pieniężne wydane na zakup materiałów i surowców nie są wliczone w koszt własny sprzedaży produktów, czyli nie występują jeszcze w rachunku zysków i strat. Im więcej firma gromadzi zapasów, tym więcej środków pieniężnych jest w tych zapasach zamrożone.
Przyrost należności handlowych powoduje zmniejszenie środków pieniężnych, ponieważ sprzedaż jest ewidencjonowana przez sprzedającego w momencie wystawienia faktury, a nie w momencie otrzymania zapłaty. Oznacza to, że należności muszą być w tym czasie finansowane z innych źródeł, co wymaga poniesienia na nie wydatku pieniężnego. Jest to często odroczenie zapłaty w wyniku udzielonego kredytu kupieckiego, będącego finansowaniem zapasów u odbiorcy[3].
Elementem aktywów obrotowych są również krótkoterminowe rozliczenia międzyokresowe czynne. Stanowią one poniesione z góry wydatki, które należy wliczać w koszty w ciągu następnych okresów, których one dotyczą. Przyrost tych rozliczeń wiąże się więc z pomniejszeniem stanu środków pieniężnych[4]. Są to na przykład koszty zakupu, koszty remontu środków trwałych, czynsze i dzierżawy płatne z góry, koszty przygotowania nowej produkcji[5].
Z kolei zwiększenie stanu rozliczeń międzyokresowych biernych i przychodów przyszłych okresów w rachunku przepływów pieniężnych wykazuje się jako zwiększenie środków pieniężnych.
W pierwszym przypadku przewiduje się powstanie wydatków w terminie późniejszym w stosunku do okresów, w których należałoby je zaliczyć do kosztów osiągania przychodów. W kosztach tworzy się więc rezerwę w wysokości przewidywanej części wydatków dotyczących okresów liczenia wyniku finansowego[6].
W przypadku przychodów przyszłych okresów również następuje zwiększenie środków pieniężnych przez np.:
· pobrane od kontrahentów wpływy za świadczenia, które będą wykonane w następnych okresach sprawozdawczych;
· środki pieniężne otrzymane na sfinansowania nabycia lub wytworzenia środków trwałych, w tym także środków trwałych w budowie oraz prac rozwojowych[7].
Korekta w postaci zmiany stanu rezerw – w przypadku ich wzrostu – ma za zadania „wycofanie” z wyniku kolejnych wartości memoriałowych, a w przypadku zmniejszenia stanu „skorygowanie” memoriałowych kosztów do wartości, które – stając się wymagalnymi zobowiązaniami- mogły pociągać za sobą pieniężne rozchody[8].
Również przyrost zobowiązań krótkoterminowych powoduje zwiększenie środków pieniężnych. Koszty zakupu na kredyt kupiecki są ewidencjonowane w rachunkowości w momencie otrzymania faktury, a na ogół niedokonywana jest zapłata Zakup na kredyt kupiecki jest odroczeniem zapłaty w stosunku do daty sprzedaży. Powoduje to więc, że poprawia się płynność finansowa przedsiębiorstwa[9].
Rachunek przepływów pieniężnych wyjaśnia więc i obrazuje wpływ zmian w składnikach majątku podmiotu oraz w źródłach jego finansowania na wartość przyrostu środków pieniężnych. Ustalenie dzięki temu sprawozdaniu czynników o zasadniczym znaczeniu dla tej wartości pozwala określić poprawę lub pogorszenie zdolności płatniczej podmiotu oraz dalsze jej perspektywy[10].
[1] D. Krzemińska, op. cit., str. 107.
[2] M. Gmytrasiewicz, A. Karmańska, Rachunkowość finansowa, Difin, Warszawa2002, str. 619.
[3] D. Krzemińska, przytoczona za: R. Gasza, S. Kalinowski, J. Mizerka, A. Skowroński, op. cit., str. 60.
[4] Podstawy rachunkowości, Praca zbiorowa pod redakcją naukową prof. dr hab. Z. Messnera, Stowarzyszenie Księgowych w Polsce, Katowice 1997, str. 101.
[5] K. Sawicki, op. cit., str. 94.
[6] Praca zbiorowa pod redakcją naukową prof. dr hab. Z Messnera, op. cit., str101.
[7] Ustawa o rachunkowości
[8] M. Gmytrasiewicz, A. Karmańska, op. cit., str. 632.
[9] D. Krzemińska, przytoczone za: R. Gasza, S. Kalinowski, J. Mizerka, A. Skowroński, op. cit., str. 109.
[10] M. Gmytrasiewicz, A. Karmańska, op. cit., str. 595.
ewunia696