Wojsko Polskie walki o Bydgoszcz 1945.pdf

(1437 KB) Pobierz
Województwo Kujawsko-Pomorskie
www.szklakipamieci.kujawsko-pomorskie.pl
Szlak walki - II wojna światowa
Polski czołg T-34 na ulicach Bydgoszczy
Miejsce: Bydgoszcz
Wojsko Polskie w walkach o Bydgoszcz w 1945 roku
Szybkie postępy Armii Czerwonej sprawiły, że Bydgoszcz
błyskawicznie znalazła się blisko frontu. Była ona broniona
przez pospiesznie zebrane zgrupowanie składające się z uczniów
szkół wojskowych, rekonwalescentów, członków Służby Pracy
Rzeszy i Volksturmu. Niemcy uzbrojeni byli w broń ręczną
i granatniki przeciwpancerne. W późniejszej fazie walki
garnizon wzmocniło kilka dział kaliber 88 mm oraz kompania
grenadierów pancernych z 4. Dywizji Pancernej.
23 stycznia 1945 roku do miasta wdarły się pierwsze jednostki
radzieckie. Następnego dnia do miasta nad Brdą dotarły
pododdział 1. Brygady Pancernej. Jako pierwszy z wrogiem
nawiązał kontakt bojowy batalion zmotoryzowany. Stoczył on
ciężką walkę na ulicy Kujawskiej. Niemcy zostali ostatecznie
pokonani, gdy na miejscu znalazły się czołgi T-34 z 1. batalionu
czołgów. Polacy szybko dotarli do Zbożowego Rynku.
Następnie łamiąc opór nieprzyjaciela pododdziały 1. Brygady
Pancernej uderzyły na zachód. Polscy pancerniacy, wspólnie z
żołnierzami radzieckimi, zdobyli więzienie i uwolnili
przetrzymywanych tam więźniów. Następnie dotarli oni do
Placu Poznańskiego, gdzie entuzjastycznie przywitali ich
mieszkańcy Bydgoszczy.
Walki w 1945 roku
Walki w 1945 roku to zapomniany epizod
dziejów naszego regionu. Do tej pory
przedstawiany był on jako łatwe zwycięstwo
Armii Czerwonej. Rzeczywistość była
bardziej skomplikowana. Bitwa o Bydgoszcz
była bardzo zacięta i pociągnęła za sobą
śmierć tysięcy żołnierzy radzieckich
i niemieckich. W walkach tych uczestniczyli
także żołnierze polscy. Bój o Bydgoszcz był
dla nich wstępem do krwawego prze-
łamywania Wału Pomorskiego.
Na przłomie 1944 i 1945 roku Stalin
przygotowywał się do ofensywy, która dałaby
mu upragnione zwycięstwo. Dla dowódców
rosyjskich jasne było, że przez Polskę wiodła
najkrótsza droga do serca wroga – Berlina.
Armia Czerwona zakładała przełamanie
niemieckiej obrony i wprowadzenie szybkich
jednostek pancernych, które włamałyby się
głęboko w zaplecze niemieckie. Dowództwo
niemieckiej armii chciało opóźnić natarcie
nieprzyjaciela na rozbudowanych liniach
o b r o n n y c h , a n a s t ę p n i e o s t a t e c z n i e
powstrzymać odwodami pancernymi.
Rosjanie przygotowali do nowej ofensywy
1
797595540.050.png 797595540.061.png 797595540.066.png 797595540.067.png 797595540.001.png 797595540.002.png 797595540.003.png 797595540.004.png 797595540.005.png 797595540.006.png 797595540.007.png 797595540.008.png 797595540.009.png 797595540.010.png 797595540.011.png 797595540.012.png 797595540.013.png 797595540.014.png
Województwo Kujawsko-Pomorskie
www.szklakipamieci.kujawsko-pomorskie.pl
Szlak walki - II wojna światowa
W tym czasie drugie zgrupowanie 1. Brygady Pancernej ulicą
Długą dotarło na Stary Rynek. Późnym popołudniem czołgi
1. batalionu 1. Brygady Pancernej zdobyły nienaruszony Most
Królowej Jadwigi. Miało to olbrzymie znaczenie dla dalszych
walk w mieście. W nocy pluton z 3. batalionu pancernego zajął
zakłady Dynamit AG Vorm. Alfred Nobel & CO Bromberg
i uwolnił kilka tysięcy przymusowych robotników.
Następnego dnia, 25 stycznia 1945 roku, piechota radziecka
wspierana przez czołgi 1. Brygady Pancernej przystąpiła do
oczyszczania północnej części Bydgoszczy. Do zadania tego
wyznaczono dwa plutony T-34, po jednym z 2. i 3. batalionu
czołgów. Natarcie postępowało powoli ze względu na uporczywą
obronę małych grup niemieckich żołnierzy uzbrojonych
w granatniki przeciwpancerne. Polskie czołgi i radziecka
piechota dotarła ulica Gdańską aż do skrzyżowania z ulica
Artyleryjską. Kompleks koszarowy na ulicy Gdańskiej był silnie
broniony. Niemieckie działo kaliber 88 mm zniszczyło czołg
numer 319. Natomiast granatnik przeciwpancerny uszkodził
T-34 o numerze 313. Doprowadziło to do załamania się natarcia.
W tym czasie reszta 1. Brygady Pancernej zajmowała się ochroną
kluczowych budynków w mieście.
W nocy Bydgoszcz opuściła większość niemieckich żołnierzy,
którzy wycofali się na północ. Rankiem 26 stycznia 1945 roku
żołnierze 1. Brygady Pancernej zajęli po krótkiej walce dworzec
kolejowy w Bydgoszczy oraz kompleks koszarowy przy ulicy
Gdańskiej. W tym czasie reszta brygady chroniła różnego
rodzaju obiekty na terenie miasta i pełniła służbę wartownicza.
gigantyczne siły. W sumie Armia Czerwona
liczyła wtedy 7 milionów żołnierzy, 115.000
dział i moździerzy, 15.100 czołgów i dział
samobieżnych oraz 15.815 samolotów.
Niemcy mogli im przeciwstawić mniej niż
2 miliony żołnierzy. Główne uderzenia miał
wykonać 1 Front Białoruski dowodzony przez
marszałka Georgija Żukowa i 1 Front
Ukraiński dowodzony przez marszałka Iwana
Koniewa z przyczółków na Wiśle. Pierwszy
z nich miał nacierać na kierunku poznańskim,
a drugi wrocławskim. Liczyły one w sumie
2 . 2 0 0 . 0 0 0 ż o ł n i e r z y, 3 6 . 0 0 0 d z i a ł
i moździerzy, 6460 czołgów i dział
s a m o b i e ż n y c h i 4 7 7 2 s a m o l o t ó w.
Podporządkowana 1. Frontowi Białoruskiemu
była 1. Armia Wojska Polskiego dowodzona
przez generała Stanisława Popławskiego.
Liczyła ona blisko 100.000 żołnierzy. Jej
podstawową siłę uderzeniową stanowiło pięć
dywizji piechoty, brygada pancerna i brygada
kawalerii. Ich przeciwnikiem były jednostki
niemieckie z Grupy Armii „A.” Była ona
znacznie słabsza od Rosjan i Polaków.
Niemcy w pasie natarcia obu frontów
radzieckich mieli zaledwie 400.000 żołnierzy,
4000 dział i moździerzy, 1100 czołgów i dział
samobieżnych i 400 samolotów.
1. Front Białoruski rozpoczął ofensywę
14 stycznia 1945 roku. W ciągu 24 godzin wbił
się on na 100 kilometrów w linie obrony
nieprzyjaciela. Już 17 stycznia zajęta została
Warszawa. Następnego dnia 1. Armia Wojska
P o l s k i e g o o t r z y m a ł a r o z k a z m a r s z u
w kierunku Bydgoszczy w drugim rzucie
1. Frontu Białoruskiego, bezpośrednio za 47.
Armią.
Bydgoszczanie witają żołnierzy Armii Czerwonej i 1 . Armii Wojska Polskiego
2
797595540.015.png 797595540.016.png 797595540.017.png 797595540.018.png 797595540.019.png 797595540.020.png 797595540.021.png 797595540.022.png 797595540.023.png 797595540.024.png 797595540.025.png 797595540.026.png 797595540.027.png 797595540.028.png 797595540.029.png 797595540.030.png 797595540.031.png
 
Województwo Kujawsko-Pomorskie
www.szklakipamieci.kujawsko-pomorskie.pl
Szlak walki - II wojna światowa
Obsługa polskiego moździerza na pozycjach bojowych
W ciągu dnia do Bydgoszczy dotarli żołnierze 4. pułku czołgów ciężkich. W tym czasie do miasta
weszły także pododdziały 1. Brygady Kawalerii. Żołnierze 2. i 3. pułku ułanów oraz 2. baterii 4.
dywizjonu artylerii i 13 dywizjonu artylerii pancernej zostali skierowani do wschodniej części miasta.
Polscy żołnierze nie spotkali się już z poważnym oporem. Następnie kawalerzyści udali się na ulicę
Ugory. Polskie działa rozbiły ogniem wprost niemiecką barykadę, a żołnierze oczyścili teren z
nieprzyjaciela. Opór Niemców był minimalny. Musieli to być dosłownie pojedynczy żołnierze lub
członkowie Volksturmu. W czasie walk zostało rannych dwóch żołnierzy z 2. baterii 4. dywizjonu
artylerii. Na tym walki brygady zakończyły się. Jedyna ofiara śmiertelna zabity ułan była skutkiem
potrącenia przez czołg.
Po południu do Bydgoszczy wszedł 8. i 9. pułk piechoty z 3. Dywizji Piechoty. Pierwsza z tych
jednostek została skierowana do Ludwikowi, gdzie stoczyła ciężką walkę z żołnierzami niemieckimi
osłaniającymi odwrót garnizonu bydgoskiego na północ. Następnie Polacy uderzyli w stronę
Magdalenki, gdzie przez cała noc trwał zażarty bój. Dopiero nad ranem żołnierze 8. pułku piechoty
ostatecznie opanowali wieś. 27 stycznia 1945 roku 8. i 9. pułk piechoty oczyściły z nieprzyjaciela teren
na północ od Bydgoszczy. W tym czasie poddziały 1. Samodzielnej Brygady kawalerii, 13. pułku
artylerii pancernej i 1. samodzielnego zmotoryzowanego batalionu rozpoznawczego zajęły Koronowo.
Ostatecznie zakończyło do walki polskich żołnierzy w rejonie Bydgoszczy.
W czasie walk w rejonie Bydgoszcz zginęło dziewięciu żołnierzy 1. Brygady Pancernej, a 20 zostało
rannych. Straty 8. pułku piechoty wyniosły 86 zabitych i około 150 rannych. 9. pułk piechoty miał trzech
zabitych, a 1. Samodzielna Brygada Kawalerii jednego zabitego. Na północ od Bydgoszczy zginęło
także 10 żołnierzy z nieustalonej do dziś jednostki 1. Armii Wojska Polskiego. W czasie walk
o Bydgoszcz Polacy, najprawdopodobniej, zabili około 100 żołnierzy niemieckich.
Łukasz Nadolski
Pomorskie Muzeum Wojskowe
3
3
797595540.032.png 797595540.033.png 797595540.034.png 797595540.035.png 797595540.036.png 797595540.037.png 797595540.038.png 797595540.039.png 797595540.040.png 797595540.041.png 797595540.042.png 797595540.043.png 797595540.044.png 797595540.045.png 797595540.046.png 797595540.047.png
Województwo Kujawsko-Pomorskie
www.szklakipamieci.kujawsko-pomorskie.pl
Szlak walki - II wojna światowa
Wybrana bibliografia:
Kaczmarek Kazimierz, Ósmy Bydgoski , Warszawa 1962
Kospath-Pawłowski Edward, Pataj Stefan, Szczurowski Maciej, Hej, hej ułani :
z dziejów 1 Warszawskiej Brygady (Dywizji) Kawalerii, Warszawa 1996.
Kotowski Albert, Walki o Bydgoszcz w styczniu 1945 roku [w:] Kronika Bydgoska nr XXI, s. 54-60.
Kazimierz Przytocki, Warszawska Pancerna, Warszawa 1981
Sobczak Kazimierz, Wyzwolenie Bydgoszczy, Torunia i Grudziądza w ofensywie Armii Radzieckiej
w początkach 1945 r [w:] Zapiski Historyczne, Tom XXX, Zeszyt 1.
4
797595540.048.png 797595540.049.png 797595540.051.png 797595540.052.png 797595540.053.png 797595540.054.png 797595540.055.png 797595540.056.png 797595540.057.png 797595540.058.png 797595540.059.png 797595540.060.png 797595540.062.png 797595540.063.png 797595540.064.png 797595540.065.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin