fakty i mity 09-2012.pdf

Niesprawiedliwa, zbędna, chybiona

REFORMA EMERYTALNA TUSKA

Â Str. 10-11

INDEKS 356441

ISSN 1509-460X

http://www.faktyimity.pl

Nr 9 (626) 8 MARCA 2012 r. Cena 4,20 zł (w tym 8% VAT)

Ksiądz proboszcz zarabia 800 złotych miesięcznie, parafie ledwo

finansowo zipią, a i cały polski Kościół z trudem wiąże koniec z końcem.

„Finanse Kościoła Katolickiego w Polsce” – satyryczny tekst pod takim

tytułem opublikowała właśnie Katolicka Agencja (dez)Informacyjna.

Przy jego lekturze uśmialiśmy się do łez. Pośmiejcie się z nami.

Â Str. 15

ISSN 1509-460X

Nr 9 (626) 2–8 III 2012 r.

KSIĄDZ NAWRÓCONY

FAKTY

KOMENTARZ NACZELNEGO

5 lat kacetu

Posłowie Kotliński i Kopyciński złożyli w Sejmie wniosek o po-

wołanie Komisji Śledczej do spraw zbadania nieprawidłowo-

ści w kościelnej Komisji Majątkowej. W listach często pyta-

cie, z jakiego powodu Dziwisz jest ostatnio taki trupioblady.

Już wiecie dlaczego?

Anna Grodzka wytoczyła proces fanatykowi z „Frondy” Ter-

likowskiemu, bo ten ostentacyjnie i wielokrotnie ironicznie wy-

powiadał się na temat płci posłanki Ruchu Palikota. Parla-

mentarzystka żąda od katola 30 tys. zł na cele dobroczynne.

To pierwszy z cyklu podobnych procesów, bo z kolei Podha-

lańskie Stowarzyszenie Baranów oraz Związek Osłów chcą sa-

tysfakcji od humanistów za porównywanie ich członków do Ter-

likowskiego.

S taram się nigdy nie pisać na tematy związane z sek-

i przebywają ze sobą niemal bez przerwy. Ale każdy ma-

rzy o odnalezieniu tego jedynego (jedynej), i to nie wy-

łącznie do łóżka. Ksiądz pisze, że małżeństwo to poważ-

na rzecz, związek na całe życie. I ma rację! Tylko jak od-

naleźć swoją drugą połowę? Od pierwszego wejrzenia? To

– jak pokazuje życie – raczej trudne, skoro prawie poło-

wa małżeństw się rozchodzi. Bywa, że dosłownie zjedzą

razem niejedną beczkę soli i jeszcze się nie poznają! W do-

datku najbardziej na rozwodach cierpią niewinne dzieci.

Więc może jednak lepiej chodzić ze sobą przez kilka lat

przed ślubem? Ależ Kościół na to pozwala! Ksiądz

Tadeusz nie byłby jednak naukowcem, gdy-

by nie wiedział, że chodzić to nie znaczy

leżeć. Ale z pewnością zgodzi on się rów-

nież, że skutecznym sposobem na pozna-

nie siebie i najlepszym wstę-

pem do dalszego, sakramen-

talnego, pożycia jest wspól-

ne zamieszkanie. Dwudzie-

stoparolatki mogą razem jeść

i rozmawiać, a nawet cało-

wać się, ale delikatnie – bez

języczka i zamiaru spółko-

wania. Powinni rozsunąć łóż-

ka w dwa oddzielne kąty sy-

pialni i ubierać się osobno

w pidżamki w łazience, że-

by nie wodzić się nawza-

jem na pokuszenie. I tak

przez 4–5 lat bez stosun-

ku i czegoś gorszego

– onanizmu. Grzeszne myśli

można zabijać różańcem odma-

wianym wspólnie na dobranoc

– tę metodę znamy z innych kato-

lickich publikacji. Jeśli po tych kilku latach okaże się, że

to jednak nie to – zawsze można zamieszkać z kimś in-

nym, unosząc nietknięty skarb w postaci błonki dziewi-

czej oraz – co nie mniej ważne – braku jakichkolwiek do-

świadczeń współżycia intymnego, które zrujnowałyby przy-

szłe małżeństwo. Ponieważ „współżycie jest wyjątkowym

darem, dzięki któremu możemy oddać się innej osobie w ra-

mach małżeństwa, i cementuje ono w trwały związek skarb

miłości małżeńskiej”.

Jak widać, wszyscy oddający się sobie poza małżeń-

stwem katolickim nie mogą żyć w związku trwałym, tj. zwią-

zanym cementem. Jeśli tak im się wydaje, to są w błędzie.

Także radość, jaką czerpią ze spółkowania, jest złudna, bo

grzeszna. A jakie są na to dowody? Dowodem jest 100 pro-

cent zawartych przed ołtarzem małżeństw, które się nie

rozwodzą, nie kłócą i nie mają problemów z seksem, gdyż

nie mają siebie z kim porównywać. Po prostu raj na ziemi.

JONASZ

sem. Uważam, że dyskrecja powinna tu iść w parze

z tolerancją. Także jako ksiądz nie wygłaszałem kazań o współ-

życiu, nie „ciągnąłem za język” wiernych w konfesjonale.

Stanowisko Kościoła było dla mnie w tym względzie jasne,

podobnie jak w przypadku innych ludzkich zachowań rozpa-

trywanych w kategoriach moralnych. Na przykład tak zwa-

ną czystość przedślubną odbierałem jako szczytny ideał,

ale katolik miał prawo upadać po drodze na ten szczyt. Po-

za tym grzechy wynikające z natury człowieka, w tym przy-

padku z popędu seksualnego, powinny być dużo łagodniej

traktowane. Natura jest bowiem słaba z natury, ale już

złodziejstwo czy morderstwo to efekt wynaturze-

nia i wyrachowania. W konfesjonale ni-

gdy nawet nie skomentowałem wy-

znania grzechu „nieczystości”. Ta-

ki komentarz byłby dla mnie sa-

mego żenujący. A co dopiero dla

osoby, która musiała się potwor-

nie wstydzić, opowiadając obce-

mu chłopu w sukience o swo-

ich słabościach, namięt-

nościach itp.

Są jednak kapłani, któ-

rzy nie mają w tym wzglę-

dzie żadnych zahamowań.

Co więcej, uważają się

za specjalistów w dziedzi-

nie, która w praktyce jest im

obca, co sami zresztą z dumą

deklarują.

Jednym z nich jest ks. Ta-

deusz Pacholczyk – doktor

w dziedzinie neurologii z Uni-

wersytetu Yale, dyrektor do

spraw nauczania i oświaty w Narodowym Katolickim Ośrod-

ku Bioetycznym w Filadelfii – jeśli wierzyć „Naszemu Dzien-

nikowi”, w którym ta gwiazda publikuje teksty. Tydzień te-

mu w artykule „Dlaczego bez jazdy próbnej” stwierdził: „Po-

nieważ pożycie płciowe wydobywa swoje właściwe zna-

czenie tylko w małżeństwie, nie może być właściwie oce-

niane poza związkiem małżeńskim”. Współżycie przed ka-

tolickim ślubem porównuje do samochodu „zanim zostanie

zmontowany lub zjedzie z linii montażowej”. Jednocześnie

zżyma się na analogie seksu przedmałżeńskiego do „jazdy

próbnej”, „przetestowania” czy „palenia gum”. No cóż, wia-

domo, że to trywialne określenia, na pewno niegodne uszu

kapłańskich. Faktem jest jednak, że 99,5 procent młodych

ludzi „testuje” się, i to wielokrotnie, zanim wypowie sakra-

mentalne lub cywilne TAK. Oczywiście księdza Tadeusza

guzik to obchodzi. On porusza się w sferze ideałów. Ale

idzie też dalej. Nie stawia – jak ja kiedyś – wyłącznie wzo-

ru do naśladowania, lecz stara się przekonać, że napraw-

dę, dla własnego dobra, warto wytrzymać z „tym” do no-

cy poślubnej. Mówi o wielkiej traumie, jaką niosą ze sobą

grzeszne wspomnienia. Według niego „partnerzy mogą czuć

się zagrożeni, jeśli przypuszczają, że ich współmałżonek po-

równuje ich z poprzednimi parterami”. Takie porównanie

narusza „bezpieczeństwo emocjonalne”, które zdaniem księ-

dza kawalera stanowi podstawę udanego małżeństwa. Ksiądz

wie jednak dużo więcej, niż nam się wydaje. Pisze bo-

wiem tak: „Każda kobieta woli wyjść za mąż za człowie-

ka, który żył w czystości. Podobnie każdy mężczyzna w głę-

bi serca chce ożenić się z dziewicą”. Cóż, ja słyszałem tyl-

ko raz w życiu, jak dziewczyna – oazowiczka – wyraziła

podobne pragnienie. Natomiast wielokrotnie, i to od osób

w różnym wieku, dowiadywałem się, że żałują niewyko-

rzystanych okazji, bo te już nigdy nie wrócą… Z pewno-

ścią, jak we wszystkim, potrzebny jest tu umiar, ale prze-

cież chodzi nie tylko o ilość. Ludzie spotykają się, poznają

Millerowi przyśnił się tragicznie zmarły Jerzy Szmajdziński.

Zjawa zapytana o katastrofę smoleńską miała odpowiedzieć:

„No przecież wiesz, kto to wszystko zorganizował”. „Da, ja

znaju!” – odpowiedział szef SLD.

Jestem bezradny, bo dłużnik nie odbiera listownych wezwań

i nie ma czego mu zająć – płacze komornik, który ma ścią-

gnąć nałożoną przez sąd grzywnę 4,5 tys. zł. Chodzi o Jana Ko-

walskiego? Gdzieżby tam! Kowalskiemu toby komornik zdjął

spodnie przez głowę. Chodzi o biedaka Tadeusza Rydzyka,

co to niedawno płakał, że nawet łóżka własnego nie ma. Czy-

li co? Cudzołożnik?

Prawo mówi w takich przypadkach, że na dłużnika można na-

łożyć karę w postaci przymusowych prac społecznych. Spo-

łecznych, ojcze dyrektorze, społecznych, a nie aspołecznych…

Z odsieczą Rydzykowi pospieszyła koleżanka Jonasza z pra-

cy (popatrzcie, jak to brzmi), posłanka Sobecka, i z własnej

kieszeni grzywnę uiściła. A tego w myśl art. 57 Kodeksu wy-

kroczeń robić nie wolno i spikerce Radia Maryja grozić mo-

że nawet areszt. Chyba że spłacająca grzywnę jest dla ukara-

nego osobą bliską – tak stanowi prawo. No i jest. Wszak mó-

wi do niego „ojcze Tadeuszu”.

Minął rok od rozwiązania niesławnej Komisji Majątkowej.I co

to dało? Niewiele. Kościół przeniósł swoje roszczenia do są-

dów, gdzie w 120 nowych sprawach żąda zwrotu „zagrabione-

go” przez PRL majątku szacowanego na kolejne setki milio-

nów złotych (dostał już co najmniej 500 budynków, 70 tys. ha

gruntów, 150 mln w gotówce). W przygotowaniu jest mini-

mum 200 następnych spraw. Co nam zostanie? Może Pałac

Kultury i Nauki? Z tym że nie na pewno…

Po tym jak prezydent Gdańska Adamowicz za 28 tys. zł prze-

kazał Głódziowi działkę wartą prawie 3 mln zł, radni miejscy

się wkurzyli i uchwalili, że więcej takiego rozdawnictwa nie

będzie. Na to z kolei wkurzył się abp Głódź i odpowiedział:

„Jeszcze, k…, zobaczymy!”. No i zobaczyliśmy. Kilka dni te-

mu Rada Miasta Gdańska z zakazu się wycofała.

Liczba kapelanów rosła, choć liczba żołnierzy malała. Ten stan

rzeczy trzeba zmienić i co najmniej połowa wojskowych du-

chownych musi pożegnać się z garnuszkiem armii – powie-

dział Tusk. Kościół potraktował to jako wypowiedzenie woj-

ny. Dojdzie zatem do pierwszej w historii świata bitwy o…

wojsko!

Tydzień temu zrecenzowaliśmy najnowszą wystawę prac Do-

roty Nieznalskiej. Trafności ocen pozazdrościł nam bp Skworc,

który wyartykułował własną egzegezę dzieł artystki: „Są tacy,

którzy pod płaszczykiem pseudokultury i sztuki obrażają wie-

rzących i promują niemoralne zachowania; to jawna promo-

cja grzechu i zła”. Bardzo nas cieszy, że autorka słynnej „Pa-

sji” nie daje o sobie zapomnieć i z Nieznalskiej coraz bardziej

robi się Znalska. Nawet dla Skworca.

Były naczelny „Wprost” został naczelnym „Newsweeka”, a na-

czelny „Newsweeka” – naczelnym „Wprost”. Obie redakcje

wymieniają się też częścią redakcyjnego zespołu. Przeprowadz-

ki zajmą ponad trzy miesiące. Nie łatwiej było zamienić

na okładkach tytuły?

W niedzielę 4 marca przed super- i hipermarketami w naj-

większych polskich miastach związkowcy „Solidarności” będą

domagać się ustanowienia niedziel dniami wolnymi od pracy.

Jeśli parlament przystanie na te postulaty, około 10 tys. pra-

cowników centrów handlowych straci pracę z dnia na dzień.

Po związkowcach mają manifestować karpie, które z kolei

będą postulować, by święta Bożego Narodzenia były co naj-

mniej trzy razy w roku!

Drodzy Czytelnicy. W ostatnim czasie niektórzy z Was

wyrażali swoje zwątpienie i rozżalenie. To moja wi-

na i przepraszam Was za to. Wiecie jednak równie do-

brze jak ja, że polityka, do której wszedłem, wymaga

pewnych kompromisów. Niestety, na drodze do celu

trzeba czasem zagryźć zęby po to, by móc iść dalej.

A naszym wspólnym celem są trwałe zmiany w naszej

ojczyźnie – walka z głupotą i klerykalizmem. Ja chcę

o to walczyć, ale do walki, oprócz walecznego serca,

potrzebne jest też czyste przedpole. Ale najważniejsze

są teraz antyklerykalne postulaty i ustawy w Sejmie.

Polska po tysiącu lat rzymskokatolickiej okupacji mo-

że stać się wreszcie państwem świeckim. To histo-

ryczna szansa! A tylko zgoda i jedność sił postępowych

mogą do tego doprowadzić. Nie lękajcie się!

Roman Kotliński

Nadzwyczajne zjawisko, wobec którego współczesna nauka jest

bezradna – Polacy tracą wiarę, gdy tylko wyjadą na dłużej za gra-

nicę. Szast-prast! – i w jednej chwili z ultrakatolików stają się

ateistami. Złośliwi twierdzą, że to w celu niepłacenia podatku

na Kościół. Po powrocie do kraju chcą wierzyć na powrót,

a tu proboszcz mówi won. Bo już się dowiedział i dzieci nie

ochrzci, ślubu nie da. Kościelne media donoszą, że problem

„gastateistów” dotyczy już kilkunastu tysięcy Polaków.

W Belgii są zaledwie 3 procenty praktykujacych katolików

– podało belgijskie radio RFBT, na zlecenie którego badania

ankietowe przeprowadzono. Odsetek Polaków zamieszkują-

cych Krolestwo Belgii to… 3 procenty. Wszystko jasne?

Nr 9 (626) 2–8 III 2012 r.

GORĄCY TEMAT

Wojna i niepokój

Wychodząc z domu,

chorąży prosił

najbliższych, żeby go

nie szukali, bo jeśli

coś mu się stanie,

to z pewnością

usłyszą. Usłyszała

cała Polska...

jest w porządku, ale powrót do rów-

nowagi psychicznej to jeszcze bardzo

odległa perspektywa. Czasami zacho-

wuje się jak na polu bitwy. „Nie za-

bijajcie ich!” – krzyczał w nocy. Nikt

nie wie, kiedy mojego brata opusz-

czą te wojenne niepokoje.

Jednym z jego sąsiadów w kli-

nice jest 30-letni żołnierz 6. Bryga-

dy Powietrznodesantowej w Krako-

wie. Służył w Afganistanie, a póź-

niej zniknął. Odnalazła go szwedz-

ka policja, badając sygnały tubylców

o błąkającym się po lasach zdzicza-

łym mężczyźnie, uciekającym na wi-

dok ludzi...

Uratowali go przypadkowo pra-

cownicy Tatrzańskiego Parku Naro-

dowego. Podczas patrolu zauważyli

ślady butów w nieodwiedzanej przez

turystów okolicy. Idąc tym tropem,

dotarli do pasterskiego szałasu na Po-

lanie pod Kopieńcem i tam znaleź-

li skrajnie wychłodzonego mężczy-

znę opatulonego w szmaty. Mimo

trzaskającego mrozu był ubrany

w lekkie polarowe spodnie, kurtkę,

sportowe obuwie. Prawdopodobnie

nic nie jadł od kilku (może wielu?)

dni. Nie miał żadnych dokumentów

i choć zachował przytomność,

nie można było nawiązać

z nim werbalnego kontaktu.

„W dniu 10 lutego 2012

roku do Szpitala im. Tytusa

Chałubińskiego w Zakopanem

został przywieziony nieznany

mężczyzna z licznymi odmro-

żeniami. Do chwili obecnej

nie udało się ustalić jego toż-

samości. Rysopis: wiek z wy-

glądu 30–35 lat, wzrost oko-

ło 189 cm, szczupłej budowy

ciała, włosy rude, oczy jasno-

niebieskie, nos średni, uszy

przyległe” – taki komunikat

ogłosiła Komenda Powiatowa

Policji w Zakopanem, prosząc

o kontakt osoby, które mogły-

by pomóc w identyfikacji.

Po tygodniu intensywnych

poszukiwań okazało się, że

mężczyzna z szałasu to 36-

letni Włodzimierz N. (na zdjęciu),

były żołnierz zawodowy i „misjo-

narz” (po Syrii, Libanie oraz Ira-

ku), który przywędrował w Tatry

aż z rodzinnego Węgorzewa (woj.

warmińsko-mazurskie). Rozpozna-

ły go na zdjęciach matka i siostra

oraz dawni towarzysze broni.

Ministerstwo Obrony Narodo-

wej wydało oświadczenie, że N. zre-

zygnował ze służby z powodów zdro-

wotnych. Korzystał z renty, ale kie-

dy nie stawił się w kolejnym wy-

znaczonym terminie przed komisją

lekarską, wypłacanie świadczenia zo-

stało wstrzymane. Jacek Sońta ,

rzecznik prasowy resortu, oświad-

czył, że minister Tomasz Siemo-

niak czuje się „moralnie zobowią-

zany” do udzielenia żołnierzowi po-

mocy poprzez leczenie w szpitalu

wojskowym w Warszawie przy ul.

Szaserów i wsparcie materialne,

a ponadto „dokładnie sprawdzi oko-

liczności zwolnienia Włodzimierza

N. ze służby”. „Jeśli tylko uda się

je wyjaśnić” – zastrzegł rzecznik.

Gwoli ścisłości:

~ Rzekoma „rezygnacja ze służ-

by” nastąpiła w 2006 r., natomiast

świadczenia rentowe cofnięto Wło-

dzimierzowi N. dwa lata później;

~~~

30 marca 2012 r. wejdzie w ży-

cie ustawa o weteranach działań po-

za granicami państwa. Obejmuje ona

„weteranów misji” (żołnierze oraz

funkcjonariusze z wysługą na obczyź-

nie przez sześćdziesiąt lub więcej

dni), ale przede wszystkim „wetera-

nów poszkodowanych”, którzy brali

udział w misji choćby przez jeden

dzień, ale doznali w tym czasie

uszczerbku na zdrowiu. Oprócz le-

gitymacji, odznaki, munduru, bez-

płatnej pomocy psychologicznej i pra-

wa do umieszczenia poza kolejno-

ścią w opiekuńczo-leczniczym Domu

Weterana ustawa przewiduje:

~ dofinansowanie kształcenia

(do czterokrotności najniższej eme-

rytury rocznie);

~ ulgę w wysokości 50 proc.

przy przejazdach środkami komu-

nikacji miejskiej i 37 proc. na kole-

je i autobusy w komunikacji krajo-

wej (tylko dla pobierających rentę

inwalidzką);

~ możliwość uzyskania zapomo-

gi na zaspokojenie potrzeb bytowych

i ochronę zdrowia (tylko dla wete-

ranów powyżej 65 roku życia);

~ pierwszeństwo w zatrudnie-

niu (na stanowiskach odpowiadają-

cych wykształceniu, wiedzy i spraw-

ności psychofizycznej) w jednostkach

podległych tzw. resortom siłowym;

~ dodatek do renty w wysoko-

ści od 10 do 80 proc. najniższej eme-

rytury (zależny od ustalonego pro-

centu uszczerbku na zdrowiu dozna-

nego w związku z działaniami poza

granicami państwa).

Ile osób skorzysta i jakie będą

koszty?

MON nie ma bladego pojęcia

i szacuje orientacyjnie, że o status we-

terana poszkodowanego może ubie-

gać się około 4750 osób. Resort spraw

wewnętrznych i administracji mówi

o „swoich” (Policja, BOR, Państwo-

wa Straż Pożarna) 2977 kandydatach.

Według „możliwych do oszacowania”

liczb przedstawionych przez rząd łącz-

ne koszty ustawy w 2012 r. wynio-

są 7,3 mln zł i będą wzrastać co ro-

ku o circa 300 tys. zł do 9,8 mln zł.

Dobrze, że wiadomo chociaż ty-

le, bo dotychczas o ofiarach toczo-

nych przez Polskę wojen (Irak – 23

zabitych żołnierzy, Afganistan – 36

plus cywilny ratownik medyczny) in-

formowano opinię publiczną tylko

w sytuacjach, gdy wracali do kraju

w trumnach...

ANNA TARCZYŃSKA

(dwie starsze siostry, młodszy brat),

ale tajemnic wojskowych strzegł ni-

czym oka w głowie.

– Wiedzieliśmy jedynie, w jakim

kraju aktualnie przebywa, nic wię-

cej. W domu pojawiał się zazwy-

czaj podczas urlopów. Stąd właśnie

wyjeżdżał dalej do Hiszpanii, Kenii,

Meksyku... – bardzo lubił podróżo-

wać. Biegle posługiwał się językiem

angielskim (miał uprawnienia tłu-

macza), znał arabski, intensywnie

uczył się hiszpańskiego. Do obo-

wiązków służbowych podchodził nie-

słychanie pedantycznie: zawsze stu-

diował obyczaje kraju, do którego

go wysyłano, więc niemal na wyryw-

ki znał już Koran. Nie chciał zakła-

dać rodziny, bo bardzo kochał woj-

sko. Tłumaczył nam, że ma zbyt nie-

bezpieczny zawód i nie może wy-

konywać go z myślą o dzieciach, któ-

re zostaną nagle sierotami – mówi

siostra Włodzimierza N.

Podczas służby w Libanie cho-

rąży rozpoczął pracę nad zamówio-

ną przez armię (prawdopodobnie

wywiad lub kontrwywiad) książką

o kulturze arabskiej.

– Służył akurat w Iraku, gdy oka-

zało się, że został ordynarnie okra-

dziony, bo dowódca skreślił jego na-

zwisko, wpisując siebie jako autora.

Włodek był bardzo rozżalony.

Po powrocie przez pół roku praco-

wał w Bydgoszczy i nagle znowu

skierowali go do Iraku. Tym razem

czuł lęk. Nie chciał tam jechać. Mó-

wił, że chyba wydali na niego w Pol-

sce wyrok śmierci w związku z tą

kradzieżą – dodaje kobieta.

Kiedyś upadł i stracił przytom-

ność. Było to na terenie jednostki.

Po przyjeździe do domu sytuacja

się powtórzyła. Przebywał przez ja-

kiś czas w szpitalu, a tam stwierdzo-

no u niego symptomy padaczki.

Otrzymał okresową rentę. Na 2 lata.

Badania, które mogły ją ewentualnie

przedłużyć, miał przejść w 2008 r.,

ale już się nie zgłosił. Nie wiemy dla-

czego. Żył skromnie z oszczędności,

prowadząc wspólne gospodarstwo

domowe z rodzicami. Nigdy nie zda-

rzyło się, żeby gdzieś uciekał bądź

w jakikolwiek inny sposób objawiał

dolegliwości psychiczne, ale bliscy

widzieli, że dręczy go pozostawienie

samemu sobie. W czerwcu 2011 r.

wyszedł z domu i nie wrócił. To by-

ła niedziela. Wieczorem wyznał ro-

dzicom, że nie może dalej żyć bez

wojska, więc zatrudnił się w prywat-

nym konsorcjum i jedzie na krótkie

przeszkolenie do Warszawy, a stam-

tąd za granicę na trzyletni kontrakt.

10 listopada 2011 r. w 15. Gi-

życkiej Brygadzie Zmechanizowa-

nej wręczono przyznane przez pre-

zydenta Bronisława Komorow-

skiego odznaczenia (Gwiazdy Ira-

ku i Afganistanu) za udział w mi-

sjach. Według oficjalnego komuni-

katu jednym z obecnych na tej uro-

czystości bohaterów był chorąży re-

zerwy Włodzimierz N. Czyżby po-

siadał sobowtóra?

– Wcale się nie pojawił. Ktoś z ro-

dziny odebrał Gwiazdę w jego imie-

niu – przyznaje oficer z Giżycka.

Siostra chorążego wyjaśnia:

– Prosił, żeby go nie szukać, gdyby

nie dawał znaku życia, bo nowa pra-

ca nie jest tak do końca legalna.

Powiedział tylko: „Jak coś się stanie,

to na pewno usłyszycie”. Spakował

plecak oraz walizkę (w szałasie jej

nie było!) i przepadł bez wieści. Zo-

baczyliśmy Włodka dopiero w pro-

gramie telewizyjnym. Teraz przeby-

wa na Szaserów w Klinice Psychia-

trii i Stresu Bojowego. Trzeba pod-

kreślić, że ma świetną opiekę. Jest

już komunikatywny, samodzielnie spo-

żywa posiłki. Uratowano zagrożone

amputacją nogi i na dzisiaj fizycznie

~ Rzecznik nie powiedział, dla-

czego w 2008 r. nikt nie zaintere-

sował się losem żołnierza pozbawio-

nego środków do życia, więc odno-

tujmy fakt, że szefem resortu obro-

ny był Bogdan Klich (obecnie se-

nator PO), sekretarzem stanu MON

do spraw społecznych – gen. Cze-

sław Piątas (odwołany w sierp-

niu 2011 r.), a dyrektorem Depar-

tamentu Spraw Socjalnych – płk

Sławomir Filipczak (piastuje to

stanowisko do dzisiaj).

Jak znamy życie, wszelkie „wy-

jaśnienia” nie przekroczą drzwi ga-

binetów, więc ujawnijmy niektóre

okoliczności już teraz...

~~~

Po ukończeniu szkoły chorążych

w Poznaniu Włodzimierz N. otrzy-

mał przydział do JW 3557 w Byd-

goszczy, pod którą to nazwą kryje

się Centralna Grupa Działań Psy-

chologicznych – wyspecjalizowana

jednostka prowadząca dywersję pro-

pagandową na polu walki bądź osła-

biająca morale przeciwnika w ope-

racjach wsparcia pokoju. W składzie

tej formacji jako analityk-planista

czterokrotnie wyjeżdżał na misje;

ostatnią był Irak. Utrzymywał żywy

kontakt z rodzicami i rodzeństwem

Nr 9 (626) 2–8 III 2012 r.

Z NOTATNIKA HERETYKA

POLKA POTRAFI

Puszczalska z zasadami

Prowincjałki

10 tysięcy złotych w zamian za informa-

cję o tym, w którym miejscu domu pod-

łożył bombę, chciał pewien szantażysta od rodziny z Kasinki Małej. Domow-

nicy przezornie chałupę opuścili, a o zdarzeniu powiadomili policję. Grupa

rozpoznania pirotechnicznego bomby oczywiście nie znalazła. Znaleziono zato

autora alarmu, którym okazał się 10-latek.

KEVIN SAM Z BOMBĄ

W katolickiej Polsce ukazał się

poradnik dla miłośników poliamo-

rii, otwartych związków i innych

przygód.

Zacznę odwyjaśnienia, co to po-

liamoria, bo może nie wszyscy wie-

dzą. Zgrubsza mówiąc, miłosny zwią-

zek międzyludzki, ale wcale nie dwu-

osobowy. Może być trójkąt, może być

czworokąt. Mąż i cztery kochanki!

Albo jeszcze lepiej: żona, mąż, jej

kochanka, jego kochanek, rodzice

kuzynki tej kochanki... Zależy odfan-

tazji i osobistych wyborów. Jedna

wielka seksualna rodzina. Żeby by-

ło jasne, nie chodzi osekretne pusz-

czanie się na delegacjach. Wszyscy

kochankowie wiedzą o sobie, sza-

nują się, każdy jest zadowolony…

Przynajmniej w pięknej teorii.

Trudno oczekiwać, że jedna oso-

ba da nam wszystko. Lepiej pozbyć

się złudzeń i cieszyć życiem! – prze-

konują wielomiłośnicy. Przewodnik

„Puszczalscy z zasadami” – przetłu-

maczony z amerykańskiego – pod-

powiada, jak wieść szczęśliwy los

zwieloma partnerami. Temat nacza-

sie. Ponoć przybywa unas par „swin-

gujących”, czyli jeżdżących na rytu-

alne, imprezowe wymiany partnerów.

Taką wielką orgię, po której ra-

dośnie wraca się do codzienne-

go (nudnego) życia.

Wystarczy, że nie będziemy się

okłamywać, a nikt nie ucierpi

–przekonują autorzy seksualne-

go kompendium. Statystyczna

kobieta, nawet początkująca puszczal-

ska, może mieć problem z zaakcep-

towaniem faktu, że jej najgłówniejszy

partner (powiedzmy, że ojciec dzie-

ci) „kocha” jeszcze inne panie. Za-

zdrość! Jak sobie poradzić ipozostać

tak pięknie nowoczesną iwyzwoloną?

Może nie być łatwo. Wyobraźmy so-

bie hipotetyczną sytuację: mamy chu-

tliwego męża i my same też jesteśmy

chutliwe. On jedzie na miłosne ma-

newry, a nam jest przykro. Nawet ze

świadomością, że następnego dnia

przyjdzie pora nanasze łajdactwo ibę-

dzie sprawiedliwie. Tak się dziwnie

składa, że nawet jeśli sami zdradza-

my, oczekujemy wierności.

Idź do terapeuty, medytuj, za-

cznij nad sobą pracować! – słusz-

nie podpowiada poradnik. –To kul-

tura wmawia nam, że kiedy mąż

uprawia seks z innymi, my coś tra-

cimy. Przecież... wróci zudanej rand-

ki, będzie podniecony, przyniesie

do łóżka kilka nowych pomysłów.

Na początek pozwólmy sobie

na emocje. Trening, trening, trening.

Z czasem powinno być znośnie. Te-

raz przykład konstruktywnej dyskusji,

która pozwoli oczyścić domową at-

mosferę. „Może ci się to wydać głu-

pie!” –uprzedzają autorzy. Trzeba na-

stawić budzik na 2 minuty, stanąć

naprzeciwko siebie i... wyrażać gniew.

Jękami, warknięciami – jak kto woli.

„Jeśli nie do końca wiecie, o co cho-

dzi, wyobraźcie sobie Kaczora Donal-

da podczas ataku furii”. Kiedy part-

ner ma randkę, a my siedzimy w do-

mu, możemy pisać pamiętnik. Możesz

też, dorosła kobieto, sięgnąć po blok

rysunkowy, kredki (najlepiej wjaskra-

wych kolorach) i w ten sposób dać

upust emocjom. Żeby się wypłakać,

warto sięgnąć po sprawdzony wyci-

skacz łez –filmowy lub książkowy. Co

ciekawe, wszystkie strategie ponoć wy-

śmienicie sprawdzają się przed roz-

mowami kwalifikacyjnymi.

Życiowy przykład z poradnika.

„Spotykałam się z tą kobietą od jakie-

goś czasu i uświadomiłam sobie, że

mój stosunek do niej wykroczył po-

za zwykłą przyjaźń na tle seksualnym

i zamienił się w romantyczne uczu-

cie, które mogłabym nazwać miłością .

Kiedy powiedziałam o tym partnero-

wi, poczuł się zazdrosny. Zdobyłam

się na to, żeby mu wyjaśnić, że nie

zamierzam go opuszczać” – opowia-

da jedna z bohaterek . Później był

trening, ale trójkąt i tak długo nie

pociągnął. Kochanki się rozstały.

Para „hetero” –chwilę później.Inie

wiadomo już, co trudniejsze! Uświę-

conamonogamia czy nowoczesność.

JUSTYNA CIEŚLAK

Ośrodek Sportu i Rekreacji w Stargardzie

przez jakiś czas był w centrum zaintereso-

wania mieszkańców. I to wcale nie ze względu na imprezy sportowe, ale

z uwagi na upublicznione zdjęcia dwojga pracowników OSiR-u, namiętnie

uprawiających seks w saunie na terenie obiektu.

TEŻ SPORT

Dochorego zKamienia Pomorskiego jecha-

ła karetka. Ale nie dojechała, bo ugrzęzła

w błocie. Po pacjenta przyleciał śmigłowiec, a karetkę z opresji wybawili

miejscowi strażacy.

POLSKIE DROGI

Zdenerwował się mieszkaniec Świebodzic

ignorancją ludzi natemat kaczek. Toteż na-

pisał pouczenie, które zawisło na drzewach w parku. Tłumaczy tłumokom, że

kaczki nie mają zębów, więc pokarm dla nich trzeba rozdrobnić, umieścić

w sąsiedztwie miejsca, w którym aktualnie kaczki przebywają, bo chleb

szybko marznie, więc z jego kawałków w postaci kromek oraz bochenków

kaczki za żadne skarby nie są w stanie korzystać i pozdychają z głodu.

ORNITOLOG ŁOPATOLOG

WŁebie mieszkańcy organizują referendum

za odwołaniem burmistrza. A podpadł im

Andrzej Strzechmiński tym, że wydał zgodę na to, aby zamiast Biedronki

powstał w mieście Polomarket.

CHLEBA I BIEDRONKI

Opracowała WZ

MYŚLI NIEDOKOŃCZONE

Celem reformy emerytalnej jest sprawienie ludziom przyjemności.

(Donald Tusk)

Kwestia likwidacji Funduszu Kościelnego jest związana z reformą syste-

mu emerytalnego. To nie jest atak na Kościół, ale nie może być „świę-

tych krów”. Nie możemy udawać, że nie ma problemu z finansowaniem

z kieszeni podatnika Kościoła.

(jw.)

Z wolennicy religii wolnorynkowej lubią powta-

Rydzyk obsługuje kadzielnicę kłamstwa – to bluźnierstwo, żeby takie ra-

dio nazywać imieniem Matki Boskiej. To jest antykapłan, parodia kapła-

na. Radio Maryja nie ma nic wspólnego z ewangelią. Rydzyk powinien

zostać pozbawiony kierownictwa i zesłany do klasztoru na pokutę.

(poseł Stefan Niesiołowski)

bardziej równościowego, czy może takiego z głębokimi

przepaściami społecznymi? Czy wolimy więcej bezpie-

czeństwa, czy może gospodarczą jazdę bez trzymanki?

Nikt też nie powiedział, jakie będą skutki takich wybo-

rów. A są rozmaite – więcej lub mniej nędzy, więcej lub

mniej samobójstw, więcej lub mniej nowobogackich pa-

łacyków. Nie dano nam szansy podstawowego wyboru.

Zato elityIIIRP każdy swój

nowy pomysł – prywatyzację,

dziwną reformę emerytur, wyrzu-

canie ludzi na bruk, zaniecha-

nie budownictwa socjalnego

– przedstawiały jak wcielenie

owego „zdrowego rozsądku”.

Rzekomo nie było wyboru. Ale dlaczego wyboru nie

ma tylko w Polsce? Dlaczego na przykład Czesi mogli

pójść bardziej umiarkowaną drogą, bez tylu ofiar, ale

i z mniejszą liczbą bajecznych fortun? Czyżby byli po-

zbawieni „zdrowego rozsądku”?

O tym, jakie są skutki modelu wybranego w Polsce,

mówił ostatnio na konferencji poświęconej zwalczaniu

depresji prof. Janusz Heitzman , prezes Polskiego

Towarzystwa Psychiatrycznego. Wciągu zaledwie15 lat

(1990–2004) liczba osób leczonych psychiatrycznie (am-

bulatoryjnie) wzrosła o 131 proc., a w szpitalach psy-

chiatrycznych – o 45 proc. Jak widać, polskie głowy nie

potrafią pomieścić tej ilości „zdrowego rozsądku”, któ-

ry wtłaczają im rządowe i dziennikarskie elity. Wśród

przyczyn tej psychiatrycznej katastrofy wymienia się –co

nie zaskakuje – biedę, bezrobocie i brak poczucia bez-

pieczeństwa. Także nadmiar pracy u tzw. ludzi sukce-

su lub tzw. pracujących biednych, harujących po kilka-

naście godzin na dobę.

rzać, że „nie ma darmowych obiadów”, czyli że

za każdy towar lub usługę ktoś musi zapłacić. W tym

akurat mają rację. Za realizację ich utopii także się

płaci, m.in. u psychiatry.

Niedawno przeczytałem wynurzenia nowego redak-

tora naczelnego popularnego polskiego tygodnika. Kie-

dy pisał obliskim mu modelu go-

spodarczym, określił go jako „go-

spodarkę rynkową opartą na za-

sadach zdrowego rozsądku”. Po-

nieważ wiadomo, że autor tych

słów jest oddanym uczniem Lesz-

ka Balcerowicza , nietrudno się

domyślić, że ten „zdrowy rozsądek” oznacza wolnoryn-

kowy fundamentalizm. Ale warto się nad tym sformu-

łowaniem dłużej zastanowić.

Pojęcie „zdrowego rozsądku” wgospodarce sugeru-

je, że istnieje jakiś idealny i racjonalny model organi-

zacji życia społecznego i ekonomicznego. Inne są „nie-

zdrowe”, czyli nienormalne. Tylko tu pojawia się pro-

blem – w kapitalistycznym świecie funkcjonuje kilka

podstawowych modeli gospodarki rynkowej i jeszcze

wiele więcej ich pododmian. Inny jest kapitalizm skan-

dynawski, inny japoński; jeszcze inny jest niemiecki, któ-

ry bardzo różni się od amerykańskiego, a system cze-

ski odbiega od polskiego. Każdy ma swoje wady i zale-

ty. Który jest „zdroworozsądkowy”?

Niestety, ani 20 lat temu, ani teraz większość Po-

laków nie ma pojęcia o tym, że istnieje wybór, że mo-

gliśmy i nadal możemy wybrać różne drogi, które za-

prowadzą nas do różnych celów – w zależności od te-

go, jakie chcemy osiągnąć. Czy chcemy społeczeństwa

Albo Kościół i jego nauczanie, albo „Fakty i Mity”!

(Jarosław Kaczyński)

RZECZY POSPOLITE

Jeśli spadnie nam z nieba taki superman, który w dodatku będzie nam

bliski ideowo, to może byłbym skłonny oddać mu przywództwo w partii.

To musiałby być człowiek stosunkowo młody, ale niezbyt młody, bardzo

przystojny.

Głowa mała

(jw.)

Ataki na Kościół, biskupów i wiarę zwykłych ludzi przypominają najgor-

sze czasy PRL z okresu Władysława Gomułki.

(jw.)

Słusznie Kościół jest atakowany. Kościół mąci w głowach Polaków, bo

żyje z kłamstwa. Kościół, zamiast szerzyć miłość, szerzy nienawiść, wspie-

rając jedną z partii politycznych. Kościół jest oderwany od społeczeństwa.

A hierarchowie są zamknięci w swoich pałacach i już zupełnie nie wie-

dzą, co się dzieje wśród zwyczajnych ludzi. Kościół musi się zmienić, bo

inaczej będzie tylko tracić. Najpierw powinien zbiednieć i wrócić do na-

uczania nauki chrystusowej.

(senator Kazimierz Kutz)

Eutanazja nie jest samobójstwem, ale prawem do decydowania o odej-

ściu. Ja pewnego dnia sam nieproszony będę chciał powiedzieć: „Panie

Boże, odchodzę”. Śmierć to sprawa godności. Tak jak życie. Mnie ten te-

mat trapi coraz bardziej. Zasnę na zawsze. Są różne środki. Nie będę się

wieszał ani podcinał. Zostawię list dzieciom i odejdę.

(jw.)

Wybrali: TI i AC

ADAM CIOCH

Nr 9 (626) 2–8 III 2012 r.

NA KLĘCZKACH

misyjną. „Misja Warszawa” ma po-

legać na wyjściu świeckich działaczy

i księży na uczelnie, ulice, a nawet

do akademików i pubów. Najbardziej

intrygującą inicjatywę imprezy sta-

nowi „ewangeliczny bieg na orien-

tację”. Czy chodzi o orientację sek-

sualną proboszczów?

AD ACTA

PIACH DLA SZKOŁY

Komisja Europejska postano-

wiła skierować niechciany już nie-

mal przez wszystkich dokument

ACTA do trybunału unijnego

w Luksemburgu, aby ten zbadał,

czy umowa jest zgodna z prawem

unijnym. To powinno dać politykom

i społeczeństwom jakieś dwa lata

czasu na zastanowienie, czego chcą

w kwestii wolności w internecie.

MaK

Związane z PO władze Elbląga

postanowiły zamknąć w nadmorskich

Piaskach placówkę oświatową, któ-

ra miała charakter „zielonej szkoły”

dla małych elblążan. Powodem są

tradycyjnie oszczędności. Budynek

ma być obecnie wydzierżawiony pry-

watnej firmie. Przeciwko pozbawia-

niu dzieci ekologicznego wypoczyn-

ku protestował m.in. Ruch Paliko-

ta, a poseł Wojciech Penkalski wy-

sypał przed urzędem wywrotkę pia-

sku. Magistrat obarczył posła fak-

turą za jego uprzątnięcie.

Sprawa toczyła się od 2006 r., a za-

wiadomienie o tym, że szef nader

często wędruje rękoma po ich cie-

le i nakłania do uprawiania z nim

seksu, złożyły terapeutki ośrodka.

Ksiądz R. do zarzucanych mu czy-

nów się nie przyznał. Wyrok jest nie-

prawomocny. O niecodziennych me-

todach pracy księdza R. „FiM” pi-

sały już w 2007 r. (por. sKARANie

boskie” 43/2007). Do sprawy wró-

cimy za tydzień.

i lesbijki jako rodzice”, który w cie-

kawy sposób tłumaczy, że pary ho-

moseksualne nie są gorszymi rodzi-

cami od heteryków. Gorliwi kato-

licy ogłosili w tej sytuacji bojkot

„Dziecka”.

MaK

ASz

PIENIĄDZE

OD MAŁEGO

GRZESZNI

CHRZESTNI

Dominikanin o. Jacek Salij

poddał badaniom zjawisko homo-

seksualnego rodzica chrzestnego.

Okazuje się, że „niedopuszczanie

osób homoseksualnych do funkcji

rodzica chrzestnego byłoby dyskry-

minacją niezgodną z duchem kato-

licyzmu”. Z tego zdania wynika nie-

zbicie, że gej albo lesbijka faktycz-

nie mogą zostać chrzestnymi, ale…

Uzupełniając swoją wypowiedź, o.

Salij zastrzega, że osobom homo-

seksualnym nie wolno przyjąć za-

proszenia do pełnienia funkcji ro-

dziców chrzestnych, chyba że świa-

domie przestaną „żyć w grzechu”.

A to przecież nie jest już żadną dys-

kryminacją...

KARTA AKCEPTACJI

MaK

Rząd podpisał Kartę różnorod-

ności – unijne zobowiązanie

do zniesienia wszelkiej dyskrymi-

nacji w miejscu pracy. Kartę mogą

także podpisywać poszczególni pra-

codawcy, deklarując w ten sposób

chęć zapewnienia pracownikom na-

prawdę równych praw.

RADA PARAFIALNA

KŁODZKA

SEKSUALNE

OSTATKI Z JPII

W kłodzkiej Radzie Miejskiej

odbyła się debata godna raczej fo-

rum parafialnego. Radny Marian

Kłusak argumentował, że nieprzy-

znanie przez Krajową Radę Ra-

diofonii i Telewizji miejsca na mul-

tipleksie cyfrowym dla Telewizji

Trwam dyskryminuje mieszkańców

miasta, którzy są „ludźmi o silnej

wierze katolickiej”. Radny Stani-

sław Ferenc natomiast cytował ob-

ficie biskupa świdnickiego Ignace-

go Deca , który podkreślał miej-

sce i rolę mediów katolickich. Tak

wzmocnieni w wierze radni więk-

szością głosów poparli telewizję

Rydzyka.

Przewodniki teologiczne błogo-

sławionego Jana Pawła II zbłądzi-

ły wreszcie do… sex shopu. Nie by-

le jakiego. Pierwszego w Polsce sex

shopu dla katolickich małżonków

(„FiM” 7/2012).

Kto wie, może wreszcie w to-

warzystwie stringów, koszulek i poń-

czoch, tabletek na potencję i lubry-

kantów papieskie rozważania zaczną

schodzić jak świeże bułeczki. W każ-

dym razie na karnawałowe ostatki

internetowy sex shop zaproponował

swoim klientom ubogacenie katolic-

kiego seksu małżeńskiego poprzez

zakup specjalnie przygotowanych ze-

stawów . W ich skład weszły dwie

świecące w ciemności różowe kost-

ki do gry miłosnej z nazwami czę-

ści ciała i różnych pieszczot, mniej

lub bardziej fikuśna i frywolna bie-

lizna, podkreślająca powaby małżon-

ki, podniecający olejek do masażu,

podręcznik teologii ciała według bło-

gosławionego Jana Pawła II oraz ole-

jek eteryczny do odświeżania powie-

trza. Do kompletu można dokupić

atestowany katolicki zestaw do na-

turalnego planowania rodziny.

A jak smakować seks po kato-

licku? „Wymasuj małżonka tym nie-

zwykłym żelem i delektuj się smakiem

kawowego deseru” – tak głosi rekla-

ma jadalnego żelu o smaku caffe lat-

te . Natomiast katolickim mężom sku-

tecznie rozbudzić apetyt powinna

atrakcyjna przekąska w postaci słod-

kiego kolorowego stanika do skon-

sumowania, wykonanego z około 330

owocowych cukierków (jedyne 40

kalorii, rozmiar uniwersalny, pro-

dukt nie podlega zwrotowi), który

kusi: „Zjedz mnie, a potem zabierz

się za moją panią”. Można też za-

kupić stempel do produkcji suchych

grzanek z napisem „Love” .

MaK

PRZECIW MOWIE

NIENAWIŚCI

Agnieszka Kozłowska-Ra-

jewcz , pełnomocnik rządu ds. rów-

nego traktowania, chce rozszerze-

nia zakresu art. 256 Kodeksu kar-

nego o ochronę kolejnej grupy.

Chodzi o to, aby przeciwdziałać

mowie nienawiści nie tylko wobec

grup etnicznych, wyznań i ras, ale

także m.in. z powodu orientacji

seksualnej.

Skarbonka. Ot, takie niewinne

pudełeczko dołączone do „Małego

Gościa Niedzielnego”, czyli kościel-

nego periodyku dla dzieci. Które

to dzieci mają (zgodnie z instruk-

cją redakcji) zbierać doń własne

kieszonkowe albo kwestować w ro-

dzinie lub szkole. A potem… A po-

tem w „porozumieniu z katechetą

lub ks. proboszczem” przekazać pie-

niądze na przykład do diecezjal-

nego oddziału Caritas.

Ale jeszcze łatwiej jest wysłać

SMS-a za jedyne 2,46 zł na poda-

ny na skarbonce numer. Przyjrzyj-

cie się grafice, jakże łudząco po-

dobnej do serduszka WOŚP! Mo-

że i Owsiak jest dla Krk synonimem

diabła, ale gdy chodzi o kasiorę, na-

wet z diabłem im po drodze. Tym

bardziej że o to chodzi, aby diabła

pomylić z księdzem. Co często nie

bywa takie trudne.

ASz

BICIE JEST FAJNE

Nie mijają echa afery związanej

z wydaniem książki „Jak trenować

dziecko” („FiM” 35/2011). Po in-

terwencji prokuratury i oburzonych

rodziców wydawca postanowił wy-

cofać z obiegu feralną pozycję. Te-

raz w obronie „trenowania”, czyli

bicia dzieci, stają katoliccy duchow-

ni oraz ich owieczki. Ksiądz Da-

riusz Kowalczyk oświadczył, że ra-

zy wymierzone w jego tyłek „pomo-

gły w wychowaniu”, a prof. Michał

Wojciechowski stwierdził, że gdy-

by bicie było szkodliwe, „to ludz-

kość dawno by wyginęła”. Jednak

głównym argumentem tych środo-

wisk jest fakt, że przeciwko karce-

niu dzieci są w większości zwolen-

nicy aborcji, a to, według katolic-

kich speców od wychowania, „po-

tworna hipokryzja”.

MaK

GORSZENIE

„DZIECKA”

S-KARAN-IE BOSKIE

Dwa lata w zawieszeniu na czte-

ry i pięć lat zakazu pełnienia funk-

cji kierowniczych zainkasował pal-

lotyn ksiądz Bronisław R. , prezes

Katolickiego Ruchu Antynarkotycz-

nego „Karan”. Za to, że „przez wy-

korzystanie stosunku zależności do-

prowadził podległe sobie pracowni-

ce Stowarzyszenia Karan do podda-

nia się innej czynności seksualnej oraz

kierował wobec nich groźby karalne”.

Skandal w katolickim światku

wywołał miesięcznik dla rodziców

„Dziecko”. Okazało się, że po-

za zwyczajnymi poradami w wycho-

waniu maluchów w czasopiśmie zna-

lazł się tekst o „antykoncepcji na

miarę” dla matek, które dopiero

urodziły i chwilowo nie myślą o ko-

lejnym dziecku. Jakby tego było

mało, w piśmie pojawił się również

artykuł „Nudziarstwo, czyli geje

MarS

SPORT NA ZDROWIE

Władze Janowa Podlaskiego wy-

myśliły sobie szczytną inicjatywę.

Chcą otóż pobudować dla miesz-

kańców boisko sportowe. Szczęśli-

wie znalazł się nawet teren, na któ-

rym można by taki przybytek zor-

ganizować. Problem w tym, że znaj-

duje się on tuż obok zabytkowego

kościoła pw. św. Jana Chrzciciela.

No a na taką profanację to już

prawdziwi Polacy katolicy zgodzić

się nie zamierzają. „To zabytki peł-

ne uroku. Inwestowanie tutaj zmie-

ni bezpowrotnie charakter tego

miejsca” – mówi Marzena Gra-

bowska-Nowicka , prezes lokalne-

go Stowarzyszenia Turystyczno-Kul-

turalnego. O tym, czy działkę prze-

kazać miastu, ma zdecydować pro-

boszcz oraz parafianie w referen-

dum zorganizowanym specjalnie

na tę okoliczność. A to oznacza, że

na nowy stadion w Janowie jeszcze

kibice poczekają.

ASz

RIO PRZECIW

IN VITRO

Katowicka Regionalna Izba Ob-

rachunkowa ostrzegła zarząd Czę-

stochowy, że finansowanie proce-

dury in vitro dla mieszkańców uwa-

ża za sprzeczne z prawem. Zda-

niem RIO nie ma takie przepisu,

który pozwalałby wprost wydawać

pieniądze na dofinansowanie lecze-

nia bezpłodności. Ciekawe, że RIO

zwykle nie protestuje, gdy radni

w całej Polsce robią prezenty Ko-

ściołowi.

EKSPERYMENT

Już wiadomo, ile zarabiają że-

bracy. No, przynajmniej ci w sto-

licy. Żeby to sprawdzić, grupa Py-

ta.pl skonstruowała sztuczną że-

braczkę. Następnie sadzali ją w róż-

nych miejscach miasta, a po ca-

łym dniu policzyli urobek. Okaza-

ło się, że kukła zarobiła śred-

nio 20 zł na godzinę.

MaK

ATAK NA WARSZAWĘ

Kościół postanowił przeciw-

działać laicyzacji, która objęła stoli-

cę, i organizuje wiosną wielką akcję

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: