Koszula szczęśliwego człowieka.docx

Koszula szczęśliwego człowieka

KOSZULA SZCZĘŚLIWEGO CZŁOWIEKA

Pewien kalif leżał złożony śmiertelną chorobą na swoim aksamitnym posłaniu. Najlepsi lekarze czuwający przy jego łożu byli zgodni co do tego, że tylko jedna rzecz może uratować chorego: należy podłożyć pod jego głowę koszulę szczęśliwego człowieka.
Natychmiast do wszystkich miast, wsi i osad rozesłano posłańców, aby znaleźli szczęśliwego człowieka. Po długich poszukiwaniach, gdy już prawie stracono nadzieję na powodzenie, posłańcy znaleźli pastucha, który śmiał się i śpiewał doglądając swych owiec.
„Czy jesteś szczęśliwy?” - zapytali.
„Nie mogę sobie nawet wyobrazić kogoś bardziej szczęśliwego ode mnie” - odparł pastuch ze śmiechem.
„Więc daj nam swoją koszulę” - zażądali posłańcy.
„Ale ja nie mam koszuli” - usłyszeli w odpowiedzi.
Wiadomość, że jedyny szczęśliwy człowiek jakiego udało się odnaleźć nie posiada nawet własnej koszuli, dała kalifowi wiele do myślenia. Przez trzy dni i trzy noce nikomu nie wolno było do niego wchodzić. Wreszcie czwartego dnia wyszedł ze swojej komnaty, rozdał ubogim swoje aksamitne poduszki i klejnoty i - jak głosi opowieść - od tego czasu znowu był zdrowy i szczęśliwy.



„Drogocenna perła. Zbiór przypowieści Środkowego Wschodu stosowanych psychoterapii” opracowanie Benedykt Krzysztof Peczko (wydawnictwo M, Kraków 1993).