lekcja S2.doc

(3390 KB) Pobierz

 

Wymagania techniczne i przeznaczenie dróg wewnętrznych.

 

Drogi wewnętrzne są to drogi niezaliczane do żadnej kategorii dróg publicznych. Należą do nich między innymi drogi dojazdowe łączące drogi publiczne z obiektami użytkowanymi przez przedsiębiorców oraz znajdujące się na ich terenie drogi dojazdowe do eksploatowanych obiektów. Wymagania dla tych dróg są takie same jak dla dróg publicznych.

Na terenie przedsiębiorstw, wewnątrz obiektów, eksploatowane są drogi: transportowe, ewakuacyjne, przeciwpożarowe i manewrowe. Wymagania techniczne w odniesieniu do dróg ewakuacyjnych, przeciwpożarowych i manewrowych regulują:

¤   Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. z 2002 r. Nr 75, poz. 690, z późniejszymi zmianami);

¤   Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów (Dz. U. z 2006 r. Nr 80, poz. 563).

Drogi transportowe przeznaczone są dla transportu wewnętrznego. Wymagania techniczne dróg transportowych określono w normie PN-68/M-78010 „Transport wewnętrzny. Drogi i otwory drzwiowe. Wytyczne projektowania”. Norma ta zawiera wymagania ogólne odnośnie nawierzchni, jej podłużnego pochylenia, oświetlenia oraz dróg znajdujących się na galeriach i pomostach. Precyzuje też wytyczne do ustalenia szerokości dróg na odcinkach prostych i zakrętach oraz dróg w magazynach, na których prowadzone są manewry.

Przeznaczenie dróg wewnętrznych jest następujące:

¤   drogi transportowe – dojazd środków transportowych zewnętrznych oraz ruch środków transportu wewnętrznego i ludzi w związku z realizowanymi procesami;

¤   drogi ewakuacyjne – zapewnienie możliwości ewakuacji w bezpieczne miejsce na zewnątrz budynku lub do sąsiedniej strefy pożarowej;

¤   drogi przeciwpożarowe – zapewnienie dostępu upoważnionym służbom do obiektu podczas prowadzenie akcji ratunkowej w przypadku pożaru czy zagrożenia pochodzącego od substancji lub preparatów niebezpiecznych;

¤   drogi manewrowe – umożliwienie dojazdu pojazdów samochodowych do stanowisk postojowych w garażach jednoprzestrzennych (bez ścian wewnętrznych).

 

Pytania:

1.    Omów drogi wewnętrzne i dobór ich parametrów.

2.    Jakie jest przeznaczenie dróg wewnętrznych?

 

Określanie parametrów wewnętrznych dróg transportowych.

 

Parametry dróg dojazdowych określone są na podstawie „Rozporządzenie Ministra Transportu i Gospodarki Morskiej z dnia 2 marca 1999 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać drogi publiczne i ich usytuowanie (Dz. U. z 1999 r. Nr 43, poz. 430).

Drogi transportowe powinny mieć nośność i szerokość dostosowaną do środków transportowych, jakie będą się po nich poruszały oraz przemieszczanych ładunków. Szerokość dróg transportowych ustalić można korzystając ze wzorców:

¤   Szerokość dróg transportowych dla pieszych:

Ø    dla ruchu jednokierunkowego

b = sj + 300 [mm]

                            gdzie:

                            b – szerokość drogi transportowej w milimetrach,

                            sj – szerokość ładunku, który niesie pieszy w milimetrach,

Ø    dla ruchu dwukierunkowego

b = 2sj + 600 [mm]

                            Ostatecznie szerokość drogi b ≥ 1200 mm.

¤   Szerokość dróg transportowych dla ruchu jednokierunkowego wózków ręcznych lub napędzanych – rys. 2.18:

jeżeli               a > sj                            b1 = a + 300 + 300 [mm]

gdzie:

a – szerokość wózka w milimetrach,

sj – szerokość ładunku w milimetrach,

b szerokość drogi transportowej w milimetrach,

jeżeli               a < sj                            b1 = sj + 300 + 300 [mm]

ostatecznie szerokość drogi b ≥ 1200 mm.

¤   Szerokość dróg transportowych dla wózków ręcznych i pieszych przy ruchu jednokierunkowym – rys. 2.19:

jeżeli               a > sj                            b2 = a + 150 + 750 [mm]

gdzie:

b2 – szerokość drogi transportowej [mm],

jeżeli               a < sj                            b2 = sj + 150 + 750 [mm]

¤   Szerokość dróg transportowych dla wózków napędzanych i pieszych przy ruchu jednokierunkowym – rys. 2.20:

jeżeli               a > sj                            b2 = a + 200 + 800 [mm]

gdzie:

b2 – szerokość drogi transportowej [mm],

jeżeli               a < sj                             b2 = sj + 200 + 800 [mm]

¤   Szerokość dróg transportowych dla ruchu dwukierunkowych wózków ręcznych lub napędzanych – rys. 2.21:

jeżeli               a > sj                            b3 = 2a + 300 + 300 + 300 [mm]

gdzie:

b3 – szerokość drogi transportowej [mm],

jeżeli               a < sj                             b3 = 2sj + 300 + 300 + 300 [mm]

¤   Szerokość dróg transportowych dla ruchu dwukierunkowego wózków ręcznych i pieszych – rys. 2.22:

jeżeli               a > sj                            b4 = 2a + 750 + 300 + 750 [mm]

gdzie:

b4 – szerokość drogi transportowej [mm],

jeżeli               a < sj                             b4 = 2sj + 750 + 300 + 750 [mm]

¤   Szerokość dróg transportowych dla ruchu dwukierunkowego wózków napędzanych i pieszych – rys. 2.23:

jeżeli               a > sj                            b4 = 2a + 800 + 400 + 800 [mm]

gdzie:

b4 – szerokość drogi transportowej [mm],

jeżeli               a < sj                             b4 = 2sj + 800 + 400 + 800 [mm]

¤   Szerokość dróg transportowych na zakrętach dla ręcznych i napędzanych wózków – rys. 2.224:

Wpływ na szerokość dróg na zakrętach mają wymiary i kształt wózka oraz ładunku. Szerokość b dróg transportowych w rejonie zakrętów powinna być tak dobrana, aby w skrajnych przypadkach luz manipulacyjny pomiędzy obrysem wózka z ładunkiem a skrajnią drogi nie był mniejszy niż 150 mm.

¤   Szerokość dróg transportowych w magazynach – rys. 2.25:

Na drogach transportowych w magazynach (korytarzy) bardzo często wykonywane są manewry wózków w celu podjęcia lub postawienia jednostki ładunkowej. Wpływ na szerokość tych dróg mają wymiary i kształt wózka oraz ładunku.

Szerokość b dróg transportowych w magazynach, na których wykonywane są manewry powinna być tak dobrana, aby w skrajnych przypadkach luz manipulacyjny pomiędzy obrysem wózka z ładunkiem a skrajnią drogi nie był mniejszy niż 150 mm. W celu ułatwienia dobru szerokości dróg transportowych w magazynach dane techniczne wózków na ogół zawierają informację na temat szerokości wymaganych dla nich dróg.

 

Pytania:

1.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla pieszych?

2.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla ruchu jednokierunkowego wózków ręcznych lub napędzanych?

3.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla ruchu jednokierunkowego wózków ręcznych i pieszych?

4.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla ruchu jednokierunkowego wózków napędzanych i pieszych?

5.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla ruchu dwukierunkowego wózków ręcznych lub napędzanych?

6.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla ruchu dwukierunkowego wózków ręcznych i pieszych?

7.    Jaka powinna być szerokość drogi transportowej dla ruchu dwukierunkowego wózków napędzanych i pieszych?

8.    Omów zasady ustalania szerokości dróg na zakrętach i magazynowych.

 

Literatura uzupełniająca: PN-68/M-78010 Transport wewnętrzny. Drogi i otwory drzwiowe. Wytyczne projektowania, Polski Komitet Normalizacyjny.

 

 

Fronty przeładunkowe.

Teraz poznamy rampowe i bezrampowe fronty przeładunkowe, wymagania techniczne dla frontów przeładunkowych, wyznaczanie parametrów i liczby stanowisk przeładunkowych, wymagania bhp na frontach przeładunkowych.

 

Front przeładunkowy jest to miejsce załadunku lub wyładunku środka transportowego. Wyróżnia się fronty przeładunkowe bezrampowe i rampowe.

Bezrampowe – pozbawione rampy fronty posiadające stanowiska przeładunkowe rozlokowane bezpośrednio przy bramkach budynku magazynowego – rysunek 2.26

Z uwagi na usytuowanie wyróżnia się fronty bezrampowe, w których:

¤   powierzchnia magazynu jest wyniesiona w stosunku do powierzchni dojazdowej;

¤   powierzchnia magazynu leży na równym poziomie z powierzchnią dojazdową;

¤   powierzchnia dojazdowa jest zagłębiona w stosunku do powierzchni magazynu.

Rampowe – fronty posiadające stanowiska przeładunkowe rozlokowane przy rampie, która ułatwia prowadzenie prac.

Rampa jest to konstrukcja budowlana wyniesiona ponad nawierzchnię dojazdową, która umożliwia zbliżenie nawierzchni budowli magazynowej z poziomem podłogi skrzyni ładunkowej środka transportu dalekiego w celu ułatwienia prac przeładunkowych. Z uwagi na rodzaje obsługiwanych środków transportu zewnętrznego wyróżnia się rampy samochodowe i kolejowe – rysunek 2.27.

Ze względu na usytuowanie wyróżnia się rampy samochodowe: wolno stojące, przymagazynowe, zewnętrzne (położone na zewnątrz budowli magazynowej), wewnętrzne (wewnątrz budynku budowli magazynowej), wyniesione oraz w stosunku, do których powierzchnia dojazdowa jest zagłębiona.



Ze względu na sposób użytkowania rozróżnia się rampy samochodowe: czołowe (obsługiwane są pojazdy podstawione tyłem), boczne (obsługiwane są pojazdy podstawione bokiem) i czołowo – boczne (pojazdy mogą być obsługiwane zarówno z tyłu, jak i boku).

Ze względu na kształt wyróżnia się rampy: proste (czołowo – boczna), zębate (czołowo – boczna), schodkowe (czołowo – boczna), grzebieniowe (czołowo – boczna), łukowe (czołowa) i gwiaździste (czołowa) – rysunek 2.28.

Rampy wewnętrzne są zazwyczaj rampami wyniesionymi, bocznymi, prostymi. Rampy samochodowe powinny posiadać: daszek nadrampowy, podjazd, jeden z rodzajów dopuszczalnych wejść na rampę (np. schody wysunięte lub wpuszczone).

Rampy kolejowe są na ogół zewnętrznymi, przymagazynowymi lub wolno stojącymi, prostymi umożliwiającymi realizację prac przeładunkowych z boku.

Niezależnie od tego, czy front przeładunkowy jest rampowy czy bezrampowy, to efektowność jego funkcjonowania i bezpieczeństwo realizowanych prac zależy od zastosowanych na nim urządzeń. Do urządzeń stosowanych na stanowiskach przeładunkowych zalicza się:

¤   mostki ładunkowe – urządzenia, stałe lub ruchome, przeznaczone do przykrycia odstępu pomiędzy krawędzią rampy lub stanowiska przeładunkowego a krawędzią powierzchni ładunkowej środka transportu dalekiego, z równoczesnym wyrównaniem różnicy ich poziomów i umożliwiające bezpieczną realizację prac przeładunkowych przy pomocy wózków jezdniowych. Mostki ładunkowe są budowane jako:

o       obsługiwane ręcznie – przenośnie lub przewoźne – rysunek 2.29;

o       obsługiwane ręcznie zamontowane na krawędzi stanowiska przeładunkowego lub rampy, stałe lub przesuwane – rysunek 2.30;

o       z napędem podnoszenia, montowane na krawędzie stanowiska przeładunkowego lub wbudowane w gniazdo przygotowane w nawierzchni rampowego, bądź bezrampowego frontu przeładunkowego – rysunek 2.31;

¤   platformy przeładunkowe urządzenia umożliwiające przemieszczanie ładunków z poziomu skrzyni ładunkowej pojazdu na ogół do poziomu powierzchni dojazdowej bezrampowego frontu przeładunkowego – rysunek 2.32. Platformy przeładunkowe podlegają standardowej kontroli przeprowadzanej przez Urząd Dozoru Technicznego;

¤   rampy przejezdne – urządzenia przeznaczone do prowadzenia prac przeładunkowych w miejscach, w których powierzchnia magazynu leży na równym poziomie z powierzchnią dojazdową – rysunek 2.33. Konstrukcja ich oparta jest na wyposażonej w układ kołowy platformie zakończonej najazdem, pozwalającym na jej połączenie z podłogą środka transportu;

¤   bramy m...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin