Wielkie kłamstwo - mity propagandy antyżydowskiej.pdf

(336 KB) Pobierz
WIELKIE KŁAMSTWA
Obalenie mitów propagandowej wojny
przeciwko Izraelowi
Napisał: David Meir-Levi
Wstępem opatrzył: David Horowitz
Copyright ©2005
Center for the Study of Popular Culture
Tytuł oryginału: Big Lies: Demolishing the Myths of the Propaganda War Against Israel.
Tłumaczenie: Ewa Sidor
Spis Treści:
Noty biograficzne .......................................................................................................................3
O ważności tej książki (David Horowitz) .......................................................................................4
1. Kwestia uchodźców ................................................................................................................5
a) Źródła problemu
b) Uchodźcy żydowscy
c) Problem uchodźców arabskich
d) Podsumowanie cichych faktów
2. Osiem etapów powstawania problemu ................................................................................9
a) Etap pierwszy (1947- exodus najbogatszej klasy)
b) Etap drugi (1947- exodus chłopstwa)
c) Etap trzeci (po 29 XI 1947, strategia Izraelczyków)
d) Etap czwarty (presja przywódców arabskich)
e) Etap piąty (Deir Jassin)
f) Etap szósty (Lidda i Ramle)
g) Etap siódmy (inwazja państw arabskich w 1948)
h) Etap ósmy (po wojnie 1948-1949)
i) Podsumowanie
j) Dodatek: źródła potwierdzające presję wywieraną przez przez arabskich liderów na Arabach
palestyńskich w Izraelu by opuszczali swe domy
3. Kwestia okupacji i osadnictwa .............................................................................................19
a) Tło historyczne:
Wczesny syjonizm
Plan podziału Peel'a
ONZ-owski plan podziału
Terroryzm przeciwko Izraelowi do roku 1967
Spóźniony palestyński nacjonalizm
Wojna Sześciodniowa 1967
b) Prawo międzynarodowe i suwerenność Izraela
c) Osadnictwo: 5 typów osadnictwa
d) Legalność osadnictwa
e) Wpływ żydowskich osiedli na ludność arabską
f) Rola osadnictwa w procesie pokojowym
g) Co z jednostronnym wycofaniem się Izraela?
Konkluzje .................................................................................................................................37
Bibliografia ..............................................................................................................................38
2
Noty Biograficzne
David Meir-Levi - Izraelczyk urodzony w Ameryce, aktualnie mieszka w Palo Alto w Kalifornii.
Ukończył studia na Uniwersytecie Johna Hopkinsa oraz specjalizację w zakresie Studiów
Bliskowschodnich na Uniwersytecie Brandeis. W latach 60tych i 70tych wykładał archeologię i
historię Bliskiego Wschodu na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie i Uniwersytecie w Tel
Awiwie. Wówczas też odbył służbę w izraelskim wojsku. Po powrocie do USA pracuje jako
wykładowca studiów żydowskich, ostatnio w Regionie Zatoki San Francisco. Jest Dyrektorem
ds Badań i Edukacji w instytucie Izraelskiej Inicjatywy na rzecz Pokoju (IPI)- organizacji non-
profit działającej w regionie San Francisco, której celem jest upowszechnianie wiedzy na temat
historii konfliktu arabsko-izraelskiego oraz poszukiwanie i promowanie możliwych do
zrealizowania rozwiązań tego konfliktu.
David Horowitz - mieszkający w USA długoletni działacz - na terenie USA jak i poza granicami-
na rzecz praw cywilnych różnych mniejszości (narodowych i religijnych, w tym zarówno na
rzecz społeczności żydowskich jak i muzułmańskich, oraz Czarnych, także praw kobiet) oraz na
rzecz pokojowego współistnienia mniejszości, narodów i religii. Historyk, dziennikarz,
komentator dla wielu stacji radiowych i telewizyjnych w USA (min. Fox News, C-SPAN,
Nightline ). Znany autor kilkudziesięciu pozycji książkowych i licznych artykułów prasowych
(min: Sztuka Politycznej Wojny, Polityka Złej Wiary, oraz autobiografia: Radykalny Syn); także
aktywista społeczny- min. w latach 70tych założył szkołę dla dzieci kalekich w Oakland.
Założyciel bądź członek kilku innych fundacji i instytucji prospołecznych lub angażujących się w
promowanie i upowszechnianie praw grup mniejszości społecznych, narodowych i religijnych.
3
O WAŻNOŚCI TEJ KSIĄŻKI- David Horowitz
Wojna na Bliskim Wschodzie trwa już blisko 60 lat. Dla większości żyjących dziś ludzi historia i
początki tego konfliktu nie są dokładnie znane i panuje w tym zakresie ogólna nieświadomość
faktów. Ów stan niewiedzy stanowi dla ludzi pozbawionych skrupułów wyśmienity fundament,
na którym budują mity mające usprawiedliwić ich destrukcyjne zamiary. Machina politycznej
propagandy stworzyła już wiele takich mitów, aby rozniecić wojnę przeciwko żydowskiemu
państwu.
Izrael jest jedyną demokracją na Bliskim Wschodzie, która wybiera swoich przywódców w
wolnych wyborach, zapewnia prawa swoim obywatelom i je honoruje. Jednak to Izrael jest celem
ataków tych, którzy uważają się za bojowników praw człowieka. W Izraelu żyje około półtora
miliona Arabów będących obywatelami Izraela, którzy wybierają przedstawicieli do izraelskiego
parlamentu, i którzy posiadają tu więcej praw niż ich arabscy współziomkowie w którymkolwiek
z arabskich państw. Jednak to Izrael jest celem ataków tych, którzy utrzymują, że walczą na rzecz
przestrzegania „społecznej sprawiedliwości”. Powstanie państwa Izrael jego arabscy wrogowie
określają terminem „Nakba” czyli „katastrofa”, przez co w oczywisty sposób komunikują światu,
że państwo Izrael, wedle ich mniemania, nie ma prawa w ogóle istnieć. Jednak to Izrael jest
celem ataków tych, którzy utrzymują, że wspierają ideę prawa narodów do samostanowienia i
obrony oraz sprzeciwiają się ludobójstwu. Izrael, już w momencie swych narodzin, stał się ofiarą
nieuzasadnionej agresji ze strony pięciu arabskich monarchii i dyktatur. Stał się celem arabskiej
wojny, która trwa nieprzerwanie przez niemal 60 lat, ponieważ arabskie państwa odrzucają
pokój. Jednak to Izrael jest celem ataków tych, którzy twierdzą iż pragną „pokoju”. Izrael pada
ofiarą ataków terrorystycznych- samobójczych zamachów bombowych- w których razem z
przeznaczonymi na zagładę Żydami giną również palestyńskie kobiety i dzieci. Jednak to Izrael
jest celem ataków tych, którzy utrzymują, że opowiadają się za humanitaryzmem i „wolną”
przyszłością.
Jak to możliwe? Jak niegodziwość może przebierać się w szaty sprawiedliwości? Jak ludobójcza
wojna dążąca do zniszczenia demokratycznego kraju może uchodzić za bój o „narodowe
wyzwolenie”? Może- dzięki tworzeniu politycznych mitów, które mają uzasadnić agresję i
usprawiedliwić wojnę przeciwko ludności cywilnej.
W futurystycznej noweli Georga Orwella „Rok 1984”, Minister Prawdy totalitarnego państwa
stwierdza: „Wiedza jest niewiedzą, a wolność jest niewolą”. Natura politycznego dwumówstwa
nigdy się nie zmienia a jej cel jest wiecznie taki sam: w służbie przemocy zatrzeć pamięć o
historii. „Walka człowieka przeciwko przemocy”- napisał czeski pisarz Milan Kundera- ”to
walka pamięci przeciwko niepamięci”. Tylko przywrócenie pamięci może zniszczyć totalitarne
mity i uczynić ludzi wolnymi.
David Meir-Levi napisał książkę, która przywraca pamięć o faktach leżących w samym sercu
konfliktu bliskowschodniego. Fakty te to nie tylko klucz do przywrócenia historii, którą politycy
zatarli, ale także klucz do przetrwania narodu, który żyje w cieniu własnej destrukcji. Każdy,
komu bliskie są uczciwość i sprawiedliwość, będzie chciał tę niewielką książkę przeczytać.
4
1. KWESTIA UCHODŹCÓW
Arabska wersja dotycząca tragicznego losu arabskich uchodźców, którzy przed i w czasie wojny
1948 roku uciekli z terenów objętych Mandatem Brytyjskim w Palestynie oraz z Izraela zaraz po
wojnie, tak zdominowała sposób myślenia nawet wykształconych historyków, komentatorów,
dziennikarzy i polityków, że w jej świetle uchodzi już niemal za niezbity fakt, że to powstanie
państwa Izrael spowodowało ucieczkę miliona nieszczęśliwych, bezbronnych i pozbawionych
nadziei arabskich uchodźców. Izrael spowodował ten problem, więc Izrael musi ten problem
rozwiązać.
Ta wersja, chociaż poruszająca do głębi i uświęcona przez antyizraelską propagandę, która
uczyniła z tego rdzeń swojej narracji w kwestii konfliktu bliskowschodniego, jest całkowicie
fałszywa.
Źródła problemu
Państwo Izrael zostało utworzone w drodze pokojowego i legalnego procesu autoryzowanego
przez Narody Zjednoczone (ONZ). I nie z ziem Palestyńczyków, ale z ziem wydzielonych z
tureckiego Imperium Otomańskiego. Turcy rządzili tymi terenami przez setki lat, a utracili je,
kiedy ponieśli klęskę w I Wojnie Światowej. Nie było wówczas żadnych „palestyńskich” ziem,
ponieważ nie było żadnych ludzi twierdzących, że są Palestyńczykami. Byli Arabowie, którzy
zamieszkiwali w tym regionie i którzy uważali się za Syryjczyków. Krótko po I Wojnie
Światowej także obecne państwa- Jordania, Syria, Liban i Irak zostały utworzone z ziem
tureckiego imperium przez zwycięskich Brytyjczyków i Francuzów. Jordania zajęła około 80%
ziem Mandatu Brytyjskiego w Palestynie, które pierwotnie zostały przeznaczone przez Ligę
Narodów na siedzibę narodową Żydów. Od czasu powstania tych państw na ich terenie Żydom
zakazuje się posiadania jakiejkolwiek własności prywatnej. Dwie trzecie mieszkańców Jordanii
to palestyńscy Arabowie, ale rządzi tam monarchia Haszemicka.
Plan podziału uchwalony przez Narody Zjednoczone w roku 1947 przewidywał utworzenie
dwóch państw na pozostałych 20% Mandatu Brytyjskiego w Palestynie: państwa Izrael dla
Żydów i drugiego dla Arabów. Arabowie odrzucili tę rezolucję i wszczęli wojnę przeciwko
Izraelowi. I to jest faktyczna, pierwotna przyczyna problemu arabskich uchodźców.
Szacunkowa liczba tychże uchodźców to 725 tys. ludzi. Uciekli z powodu wojny, którą
rozpętały- nawet nie palestyńscy Arabowie- tylko arabskie państwa ościenne (we wszystkich
panuje system dyktatury), które nie akceptowały istnienia nie-arabskiego państwa na Bliskim
Wschodzie. Rządzący z ośmiu arabskich państw, których populacja znacząco przerastała
populację żydowskich mieszkańców Imperium Tureckiego, dokonały inwazji na nowopowstałe
państwo Izrael, równocześnie na trzech frontach. Podczas gdy ledwo powstały Izrael wezwał do
pokoju i zaoferował swoją przyjaźń i współpracę z państwami ościennymi, arabscy dyktatorzy
odrzucili tę ofertę i odpowiedzieli na nią wojną, która miała w ich zamiarze unicestwić Żydów.
Wojnę tę przegrali. Ale stan wojny wciąż trwa ponieważ państwa arabskie- szczególnie Arabia
Saudyjska i Irak – są niezdolne do podpisania traktatu pokojowego z Izraelem. I aż po dzień
dzisiejszy państwa arabskie i Palestyńczycy klęskę swej inwazji z jednej strony, a przetrwanie
państwa Izrael z drugiej nazywają an-Nakba , katastrofą.
5

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin