*Nowe zasady zaopatrzenia pacjentów.*
Z dniem 1 stycznia 2004 r. zostały wprowadzone nowe zasady zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze:
1. Zlecenie na zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze musi, przed realizacją, zostać zarejestrowane oraz potwierdzone przez Oddział Funduszu właściwy ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego.
2. Zlecenia comiesięczne na zaopatrzenie w środki pomocnicze ( pieluchomajtki, sprzęt stomijny, cewniki, worki urologiczne ) będą rejestrowane jednorazowo – raz na 12 miesięcy.
*ABC zaopatrzenia ortopedycznego** *
Podstawą do uzyskania refundowanego przedmiotu ortopedycznego lub środka pomocniczego jest zlecenie wystawione przez upoważnionego do wystawiania zleceń lekarza lub felczera ubezpieczenia zdrowotnego. Każde zlecenie na zaopatrzenie w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze, przed realizacją, podlega zaewidencjonowaniu oraz potwierdzeniu przez właściwy ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego oddział Funduszu.
*Zaopatrzenie ortopedyczne*
Wniosek na zaopatrzenie ortopedyczne pacjent otrzymuje od lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Wniosek musi zawierać dokładny opis sprzętu ortopedycznego. Po otrzymaniu wniosku musi go zarejestrować w punkcie zaopatrzenia ortopedycznego. Adresy punktów zaopatrzenia uzyska w siedzibach oddziałów Kasy Chorych.
W wyniku rejestracji otrzyma kartę jednorazowego zaopatrzenia, która upoważni go do nabycia zleconego sprzętu ortopedycznego w wybranym zakładzie, z którym Kasa podpisała stosowną umowę. Wykaz producentów i dystrybutorów, z którymi Kasa zawarła umowę umieszczony jest w każdym punkcie. Karta ważna jest przez 30 dni od daty wystawienia. W tym czasie musi rozpocząć realizację wskazanego w karcie sprzętu ortopedycznego. Zlecenie musi być zrealizowane zgodnie z opisem. Dodatkowo karta zawiera limit płatności i procent jego odpłatności.
*Zlecenie na przedmioty ortopedyczne i pozostałe środki pomocnicze:*
Ponowne przyznanie zaopatrzenia może nastąpić po upływie okresu jego użytkowania,
określonym w *rozporządzeniu ministra zdrowia z dnia 17 grudnia 2004 r*. Zlecenie traci ważność po upływie 90 dni od daty jego wystawienia. W przypadku braku środków finansowych na pełne pokrycie przez oddział Funduszu w/w zaopatrzenia - bieg terminu 90 dni ulega zawieszeniu na czas oczekiwania w kolejce na potwierdzenie zlecenia (ubezpieczony ma prawo do informacji na temat pozycji zajmowanej na liście). Ubezpieczony może zrealizować potwierdzone i zaewidencjonowane zlecenie u świadczeniodawcy, posiadającego umowę z Funduszem.
*Zasady uzyskiwania i potwierdzania wniosków na naprawę: *Podstawą do
naprawy przedmiotu ortopedycznego (podlegającej refundacji) jest potwierdzony do realizacji przez właściwy ze względu na miejsce zamieszkania ubezpieczonego oddział Funduszu wniosek ubezpieczonego na wykonanie naprawy. Wniosek na naprawę traci ważność po upływie 30 dni od czasu jego wystawienia. Ważność wniosku liczona jest do dnia przedstawienia u świadczeniodawcy wniosku do realizacji. Naprawy przedmiotów ortopedycznych są refundowane w okresie użytkowania tych przedmiotów (po upływie gwarancji), do kwoty ustalonego limitu ceny. W ramach gwarancji ubezpieczonemu przysługuje bezpłatna naprawa bądź wymiana przedmiotu ortopedycznego lub środka pomocniczego na wolny od wad, w terminie 14 dni od zgłoszenia reklamacji.
*Krok po kroku*
• pacjent idzie do lekarza,
• lekarz wystawia wniosek na środki pomocnicze przysługujące co miesiąc: np.pieluchomajtki, pieluchy anatomiczne, cewnik,
• z tym wnioskiem pacjent lub osoba upoważniona przychodzi do oddziału NFZ lub któregoś z punktów informacyjnych NFZ,
• NFZ wniosek rejestruje i wydaje pacjentowi Kartę zaopatrzenia miesięcznego. Informuje też gdzie wniosek może zrealizować,
•pacjent z wnioskiem i kartą idzie do apteki lub punktu, gdzie wybiera potrzebne mu środki pomocnicze,
• przez kolejne miesiące pacjent nie musi rejestrować tych wniosków w NFZ, tylko z Kartą zaopatrzenia idzie bezpośrednio do lekarza, który wystawiając kolejny wniosek, wpisuje go w Kartę, z tymi dokumentami pacjent idzie do apteki lub innego punktu.
*Zaopatrzenie ortopedyczne* – dział nauk paramedycznych w ortopedii, zajmujący się wyposażeniem pacjenta w urządzenia, aparaty, które zastępują u niego kończyny i uzupełniają wrodzone lub nabyte niedobory. Mające na celu pomoc w ich funkcjonowaniu, uzupełnienie podstawowego leczenia bezoperacyjnego lub operacyjnego. Może być stosowane tylko na pewnym etapie leczenia lub być stałą składową codziennego życia pacjenta.
*Podział zaopatrzenia ortopedycznego:*
• *protezy* – zastępują daną kończynę, częśc kończyny, narząd lub jego część (dzielimy je na mechaniczne i mioelektryczne)
• *ortezy* – aparaty i inne konstrukcje stosowane na kończynie, tułowiu – pomagają w wykonywaniu jakiejś funkcji, wspomagają czynność kończyny, korygują ją, ukierunkowują, tu należą aparaty ortopedyczne: okulary, łuski, stabilizatory, buty ortopedyczne
• *środki pomocnicze* – przedmioty, które ułatwiają różne czynności, ale nie są mocowane na pacjencie, np. Laski łokciowe, pachowe, dłoniowe, balkoniki, pionizatory, wózi inwalidzkie, różne uchwyty
*1) Protezy:*
*kończyn górnych *– nie ma szans odtworzenia czucia. Podział:
• w obrębie ręki – trudny problem dla techników ortopedycznych, mogą być jednynie kosmetycznymi substytutami części ręki lub też próbować odtwarzać jej czynność, ważne jest zapewnienie chwytu ręki. Są protezy kosmetyczne lub funkcjonalne – wykorzystujące ruchy nadgarstka do czynności chwytnych. Protezy mioelektryczne wymagają zachowania bliższych odcinków mięśni przedramienia i ręki.
• w obrębie przedramienia – możliwe są ruchy obrotowe przedramienia połączone z wzajemnym przemieszczaniem się kości łokciowej i promieniowej. Na kikutach osadzana jest sztuczna ręka protezowa, mechniczna lub mioelektryczna.
• W obrębie ramienia – proteza musi obejmować całą wolną część kończyny, źródłem ruchu jest bark lub przeciwna kończyna. Do zgięcia w stawie łokciowym wykorzystuje się ruch obręczy barkowej, prostowanie odbywa się dzięki sile ciężkości. Ruchy ręki – system linkowo – cięgłowy, a wptotezach mioelektrycznych – dzięki wyuczonym impulsom mięśniowym.
• W obrębie barku i części wolnej kończyny górnej – trudno uzyskać możliwość ruchu protezą przez ciężar, dużym problemem jest źródło zasilania protezy.
*Kończyn dolnych* – spełniają głównie funkcje podporową, często udaje się uzyskać swobodny, zbliżony do natruralnego sposób poruszania się. Kontrola ruchomych elementów zależy od siły ciężkości, oporów podłoża i długości kikuta
• w obrębie stopy – wypełnienie ubytków wrodzonych lub poamputacyjnych, poprawa funkcji odbicia stopy podczas chodu
• w obrębie goleni – proteza musi podpierać masę ciała, składa się ze stopy protezowej i leja kikutowego mocowanego w okolicy kolana lub na poziomie uda. Może być mocowana z wykorzystaniem mechanizmu ujmującego więzadło rzepki (PTB) lub na poziomie uda.
• Na poziomie uda i miednicy – w nowoczesnych protezach możliwe jest wykonanie ruchomych połączeń w stawie kolanowym oraz stopie.
*2) Ortezy i aparaty ortopedyczne:*
W obrębie kręgosłupa:
• kręgosłup szyjny – podparcie masy głowy i ograniczenie Zakresu ruchów, kołnierze ortopedyczne miękkie lub usztywnione, oparcie kołnierza o mostek i okolice podżuchwową i potyliczną głowy
• kręgosłup piersiowo – lędźwiowo – krzyżowy – konstrukcja gorsetu zależy od lokalizacji zmian.
• Odcinek piersiowo – lędźwiowy – oparcie o miednicę z jednej strony i mostek z drugiej i podparcie po przeciwnej stronie na poziomie zmian chorobowych. Tego typu zaopatrzenie stosuje się do wysokości odc Th6 (gorset Jewetta, Taylora)
• powyżej Th6 – gorset musi również obejmować odc C i mieć podparcie w okolicy żuchwowo – potylicznej, do powyższych gorsetów daje się dodatkowe podparcia.
•Dolne segmenty lędźwiowe i połączenie lędźwiowo – krzyżowe – półsztywne pasy ortopedyczne
• Skoliozy – gorsety korekcyjne, stabilizujące – Boston,Cheneau (poniżej Th6 – Th8) i Milwaukee – w tych wyższych skrzywieniach.
W obrębie kończyn górnych:
• pasy i peloty korekcyjne – w okolicy obręczy kończyn górnych –wady o typie odstających łopatek
• w doleczniu pooperacyjnym urazów, napraw i rekonstrukcji ścięgien, schorzniach reumatoidalnych
• ręka porażenna, pourazowa lub wrodzona
• aparaty odwodzące kończynę górną
• stabilizajca łokcia – aparaty na przedramię z przegubem lub bez,mogą mieć postać tutoru
• aparaty stabilizujące i wspomagające czynność kciuka, wskaziciela i palca środkowego
W obrębie kończyn dolnych:
• umożliwiają stanie i chodzenie i poprawienie mechanizmu chodu, czasem są używane do usztywnienia stawu
• w zależności od poziomu występującego schorzenia mogą siegać do pachwiny lub do kolana – aparaty o typie tylnej lub przedniej łuski
•aparaty udowe i goleniowe – doleczanie stanów pourazowych
• lecznie deformacji np. palucha koślawego, zniekształceń i przykurczów
•obuwie ortopedyczne dzieli się na korygujące deformacje stóp i ułatwiające stanie i chodzenie . Wyróżnia się tu trzewiki oraz półbuty ortopedyczne, robione na miarę. W leczeniu stóp końsko – szpotawych, płasko – koślawych, itd i z niedowładami spastycznymi i wiotkimi
*3) Srodki pomocnicze: * baloniki i podpórki, chodziki – ułatwiają poruszanie się pacjentom z dostateczną siłą mięśniową aby mogli stać; wózki inwalidzkie – dla pacjentów z niedowładami kończyn dolnych, są wózki ręczne i elektryczne i sportowe; laski ortopedyczne – lecznie przejściowych i stałych zaburzeń chodu i w razie konieczności odciążania kończyn
dolnych czy kręgosłupa po urazach, dzieli się je na pachowe, łokciowe i dłoniowe;
wkładki lecznicze – do obuwia ortopedycznego i konfekcyjnego, korygują ustwieni stopy w bucie, odciążają bolesne miejsca stopy; pozostałe środki – pionizatory, foteliki do siedzenia, pełzaki, materace i pduszki przeciwodleżynowe, pieluchomajtki i pasy stomijne. Osoby niepełnosprawne i chore mają prawo do *refundacji kosztów* zakupu potrzebnych im urządzeń rehabilitacyjnych w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego.
Refundacją objęte są między innymi:
• przedmioty ortopedyczne: *PODUSZKA I MATERAC PRZECIWODLEŻYNOWY*,
podpórki, wózki, foteliki, sprzęt stomijny i urologiczny.
• lecznicze środki techniczne: pieluchomajtki i pieluchy anatomiczne.
Świadczeniodawca wydaje zaopatrzenie zgodnie ze zleceniem, do wysokości limitu. Przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze przyznawane są uprawnionemu na własność. Ponowne przyznanie zaopatrzenia może nastąpić po upływie okresu jego używalności, zgodnie z obowiązującymi przepisami.
*Narodowy Fundusz Zdrowia refunduje tylko zlecenia wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego (czyli lekarza mającego podpisaną umowę z Oddziałem NFZ lub placówką, w której jest zatrudniony lekarz upoważniony, felczer) *.
W przypadku, gdy cena sprzętu jest wyższa niż limit określony przez rozporządzenie - różnicę pokrywa uprawniony. Dodatkowo można starac się o dofinansowanie z PEFRON, które pokrywa tę kwotę pieniędzy, za która ma płacic pacjent. Czyli bardzo często kwota zaopatrzenia jest pokrywana przez NFZ i PEFRON.
Zaopatrzenie ortopedyczne przyznawane jest na: . dysfunkcje tymczasowe – urazówka, - pacjent pokrywa 30 % kwoty sprzętu zazwyczaj . dysfunkcje stałe – nie rokują poprawy – tu również 30 % To na ile lat przyznawane jest zaopatrzenie ortopedyczne i kiedy można je
wymienic...
ariadna291