32. PTSD.doc

(110 KB) Pobierz
PTSD post- traumatic stress disorder

   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Czynniki predysponujące

 

 

 

 

 

 

Typowe objawy:

- reminiscencje

- odrętwienie uczuciowe

- odizolowanie

- anhedonia

- unikanie ponownego

  urazu

 

 

 

 

- pobudzenie autono-

  micznego układu ner

  wowego

- bezsenność

- wzmożone czuwanie

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pojedyncze wydarzenia traumatyczne mogą dotknąć każdego. Długotrwałe urazy są typowe dla niewoli.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Podobieństwo przeżyć zgwałconych kobiet do innych ofiar traumatycznych przeżyć.

 

 

 

 

 

Istotą PTSD jest przeżycie bezsilności w obliczu przeważającej siły.

 

 

 

 

Rozpraszanie jest to zerwanie normalnych związków pomiędzy pamięcią, wiedza, a uczuciami. Zaburzona została zdolność umysłu do syntezy przez emocje o niezwykłej sile. Osoba taka może doświadczać pobudzenia, ale nie pamięta samego wydarzenia lub pamiętać dokładnie wydarzenie, ale nie przeżywa uczuć!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wtargnięcia jest to przeżywanie urazu nawet po latach. Wspomnienie natrętnie powraca w myślach. Pojawia się na jawie i w czasie snu jako koszmary.

 

 

 

             Przepracowanie urazu następuje kiedy ofiara rozwinie nowy schemat umysłowy, umożliwiający zrozumienie ofierze tego co zaszło!

          

 

 

Zawężenie, ma miejsce kiedy ktoś jest bezsilny i poddaje się. System obronny załamuje się.

 

 

Nadużywanie alkoholu  stanowi próbę redukowania strachu.

 

 

 

 

Następuje ograniczenie codziennej aktywności, planowanie i przewidywanie przyszłości.

 

 

 

 

Doświadczanie „bezczasowości”

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zerwanie związków z innymi- traumatyczne wydarzenia rujnują relacje rodzinne, przyjaźnie, miłość, kontakty społeczne.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Świadkowie przemocy  nie chcą być wikłani w konflikt między ofiarą i sprawcą. Również z tego powodu terapeuci unikają pytań o przemoc.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Sprawca chce uniknąć odpowiedzialności.

 

Manipuluje ofiarą i świadkami.

 

Wpływa na otoczenie

 

Podważa zeznania świadka

 

 

 

Rozumie normy społeczne

 

Ma manię prześladowczą

 

Szukają „niszy”, gdzie przemoc jest tolerowana

 

 

 

 

Istota przemocy – totalna kontrola

Cel sprawcy – zniewolenie ofiary

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cel – rozmiękczanie poprzez wywoływanie przerażenia i bezradności.

 

 

 

 

Częściej stosuje przemoc zimną

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Wzbudza nadzieje w fazie miesiąca miodowego

 

 

 

 

 

 

 

Pozbawia ofiarę relacji ze światem – izolacja

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Społeczeństwo nie stwarza przymierza z ofiarą, a raczej ze sprawcą

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Praca nad odzyskiwaniem poczucia autonomii

 

 

 

 

Wyręczanie bywa powodem ubezwłasnowalnia ofiarę

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Teraputa nie może dominować – ryzyko ponownego wykorzystania pacjenta

 

 

 

 

 

Terapeuta zachowuje:

- bezinteresowność

- neutralność

- solidarność

- empatię

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin