Optyka.pdf

(596 KB) Pobierz
http://fizyka.kopernik.mielec.pl/fizyka/Optyka/print
Fizyka w szkole - Optyka - wersja do wydruku
Strona 1 z 31
Optyka
Widmoelektromagnetyczne
Fale elektromagnetyczne, mające zastosowanie w radiofonii, telewizji i radarze stanowią tylko część pełnego
zestawienia,zwanegowidmemelektromagnetycznym.
Podział widma elektromagnetycznego na określone przedziały częstotliwości i odpowiadające im przedziały
długościfali,wynikazesposobuwytwarzaniaizastosowaniaobjętychnimifal.Przedziałyteniesą jednakŜe
ściśleograniczoneiwzajemniezachodząnasiebie,przyczymniektórerodzajefalmoŜnawytwarzaćróŜnymi
sposobami.
Światłomonochromatycznetoświatłościśleokreślonejdługości.
Prędkośćświatła
Światło,takjakikaŜdafalaelektromagnetyczna,rozchodzisięwpróŜnizestałąprędkością,którajestrówna
c=299792km/s,niezaleŜnieodjegobarwy,czylioddługościfali.
Twórcą teorii fal elektromagnetycznych był J. Maxwell, który juŜ w 1864 roku przewidział ich istnienie.
PrzewidziałteŜ,ŜewpróŜniprędkośćrozchodzeniasiętychfalbędziewynosić
Znającstałe
wykonałrachunekiobliczyłc.Wynosiłoonookoło300000km/s.
Maxwellstwierdził,Ŝeświatłojesttakąfaląelektromagnetyczną,którejdługośćleŜywobszarzepomiędzy0,38
0,76*106m.PrędkośćvrozchodzeniasięfalwośrodkuinnymniŜpróŜniajestmniejszaizaleŜyodwłasności
elektrycznychimagnetycznychtegoośrodka.StosunekprędkościświatławpróŜnidoprędkościświatławdanym
ośrodkunosinazwęwspółczynnikazałamaniategoośrodka.
23latapóźniejw1887rokuHeinrichHertzporazpierwszywytworzyłfaleelektromagnetyczneirównocześnie
zademonstrowałurządzeniedoichodbioru,rozpoczynająctymsamym"eręradiaitelewizji".Niecałe10latpo
odkryciu fal radiowych przez Hertza, WłochGuglielmoMarconiskonstruował telegraf "bez drutu". Informacje
przesyłanoalfabetemMorse'a.W1906rokuudałosięzapomocąfalradiowychprzekazaćludzkąmowę,ajuŜ
1914rokuruszyławBelgiipierwszarozgłośniaradiowa.Niecopóźniejrozpoczętopracenadprzekazywaniem
obrazów.Pierwszepróbyzprzesyłaniemobrazówruchomychrozpoczętowlatachdwudziestychubiegłegowieku.
Od1936rokuwAngliirozpoczynasięnadawanieregularnychprogramówtelewizyjnych.
Charakterystyczną cechą fal elektromagnetycznych jest ich moŜliwość przemieszczania się w próŜni, czym w
http://fizyka.kopernik.mielec.pl/fizyka/Optyka/print
2007-05-16
92041403.017.png 92041403.018.png 92041403.019.png 92041403.020.png
Fizyka w szkole - Optyka - wersja do wydruku
Strona 2 z 31
zasadniczysposóbróŜniąsięodfalmechanicznych,któremogąsięrozchodzićjedyniewośrodkachspręŜystych.
RóŜnijeodnichtakŜeolbrzymiaprędkość,zjakąsięporuszają.
Prędkość światła w próŜni w swobodnej przestrzeni jest jedną z podstawowych stałych fizycznych. W próŜni
stanowionamaksymalnąprędkośćrozprzestrzenianiasięoddziaływańfizycznych.Prędkośćświatławośrodku
zaleŜyodczęstotliwości.WtymwypadkunaleŜyrozróŜnićprędkość:
fazową
grupową:wyraŜaonaprędkośćrozprzestrzenianiasięenergiiwfaliquasimonochromatycznej.
METODYPOMIARUPRĘDKOŚCIŚWIATŁA
Metodypomiaruprędkościświatładzieląsięnabezpośrednieipośrednie.JuŜrzymskipoetaifilozofLukrecjusz
przekonywałwIwiekup.n.e.,Ŝeświatłobiegniezogromnąprędkością.
Po raz pierwszy prędkość światła próbował zmierzyć włoski fizyk Galileo Galilei, zwany dziś Galileuszem, na
początkuXVIIwieku.Wybrałsięmianowicienocązamiastozeswympomocnikiemidwomalatarniami.Sam
stanął z jedną na jednym wzgórzu, zaś jego pomocnik, z drugą latarnią, wspiął się na inne wzgórze. Po
zasłonięciu obu latami Galileusz odsłonił swoją. Na ten sygnał jego pomocnik miał równieŜ odsłonić swoją
latarnie.Gdybyświatłobiegłozeskończonąprędkością rozumował Galileusz tozanimdobiegłobyodjego
latarnidopomocnika,anastępnie,poodsłonięciujegolatarni,odjegolatarnidoniego,musiałbyupłynąćpewien
okres czasu. Niestety, za kaŜdym razem Galileusz dostrzegał błysk latarni pomocnika równocześnie z
odsłonięciem swojej latarni. Stąd wypływa wniosek, Ŝe: albo światło biegnie nieskończenie szybko, albo jego
prędkośćjestskończona,aletakwielka,zemetodazastosowanaprzezGalileuszajestzamałodokładna.Od
czasuGalileuszawyznaczaniewartościprędkościświatłabyłopodmiotempracwielufizyków.
SprawęrozstrzygnąłjuŜw1676rokuduńskiastronomOlafRomer,opierającsięnaswychobserwacjachzaćmień
księŜycówJowisza.PlanetaJowisz,największaplanetaUkładuSłonecznego,ma22księŜyce.Czterynajwiększe
spośródnich:
Io
Europa
Ganimedes
Callisto
Zostały one odkryte przez Galileusza w 1610 roku. Obiegają one planetę na płaszczyźnie bardzo bliskiej
płaszczyzny Jowisza w jego ruchu dookoła Słońca. Wskutek tego podczas kaŜdego obiegu dookoła planety
księŜyce wchodzą w cień Jowisza, ulegając tym samym regularnym zaćmieniom. Romer zauwaŜył, Ŝe
obserwowanezZiemiodstępyczasumiedzydwomakolejnymizaćmieniamimaleją,gdyZiemiawswymruchupo
orbiciezbliŜasiędoJowisza,rosnąnatomiast,gdyZiemiasięoddala.ZaćmieniamoŜemyuwaŜaćzasygnały
świetlne wysyłane w róŜnych odstępach czasu, a więc jako wskazania swego rodzaju zegara. I oto z Ziemi
stwierdzamy,Ŝezegartenchodzinieregularnie:śpieszysię,gdyZiemiasiędoniegozbliŜa,opóźnianatomiast,
gdy Ziemia się od niego oddala. W sytuacji, gdy Ziemia zbliŜa się prawie wzdłuŜ linii prostej łączącej ją z
JowiszemobserwowanezZiemiprzyśpieszenienaszego"zegara"wynosiniespełna2s.dlaIoiprawie15s.dla
Callisto.GdyZiemiaoddalasię,tyleŜwynosząopóźnienianaszegozegara.Sątowartościmaksymalne,bowiemw
sytuacjachpośrednich,gdyZiemiabiegnieukośniewzględemprostejłączącejjązJowiszem,róŜnicesąmniejsze.
ObserwującnaszzegarwciągucałegorokuzarejestrowaćmoŜnaglobalneskutkitychefektów.Napodstawie
pierwszychwielomiesięcznychobserwacjiRomeroszacowałwtensposób sumaryczneopóźnienienaokoło22
min.TyleŜpowinnowynosićsumaryczneprzyspieszenie.Ztegowynika,Ŝe:gdybyświatłobiegłoznieskończenie
wielką prędkością, to Ŝadnych opóźnień, ani przyśpieszeń byśmy nie stwierdzili. Skoro, bowiem regularnie
wysyłanesygnałydocierajądonasrazniecozapóźno,razniecozawcześnie,wobectegomusząonestracić
nieco czasu, by nas dogonić. Zatem sygnały biegną ze skończoną prędkością. Jakościowo problem został
rozstrzygnięty: światło biegnie ze skończona prędkością. MoŜna to obliczyć: naleŜy dokładnie znać ów czas
opóźnienia(Romeroszacowałgonaokoło22min.,czyli1320s.)iśrednicęorbityZiemiwjejruchuwokółSłońca.
WedługRomer'aprędkośćświatławynosiła:200000km/s.Napodstawiewspółczesnychpomiarówwiemy,Ŝeów
czas opóźnienia wynosi ok. 1000 s, a średnia odległość Ziemi od Słońca ok.. 150 milionów kilometrów.
Wykorzystując te dane dochodzimy do wniosku, Ŝe prędkość światła wynosi około:c=300 000km/s. Metoda
Romerapomiaruprędkościświatłamaswezalety,aleteŜiwady.Zaletąjestjejprostota.DowadnaleŜyzaliczyć
natomiastŜmudnąproceduręobserwacji,którawymagawielkiejsystematyczności,orazkoniecznośćznajomości
rozmiaróworbityZiemi,cowymagaprzeprowadzeniaodrębnychpomiarów.Nieznającdokładnejśrednicyorbity
Ziemi moŜemy na podstawie obserwacji zaćmień księŜyców Jowisza dojść jedynie do wniosku, Ŝe prędkość
światłajestskończona,choćniesłychaniewielka.
Po raz pierwszy prędkość światła (w powietrzu) w warunkach całkowicie ziemskich zmierzył w 1849 roku
francuskifizykArmandHippolyteFizeau,stosującwłasnąibardzodowcipnąmetodęwirującegokołazębatego.
Światło ze źródłabiegnie kupłytcepółodbijającej(ijednocześnie półprzezroczystej),poczymodbijasię od
płytki(częściowo,boczęśćświatłaprzechodziprzezpłytkę).Przykładempłytkiczęściowoodbijającej,aczęściowo
przepuszczającejjestszybaokienna.Poodbiciusięodpłytkiwiązkabiegniedalej,przechodzącprzezobszar,
gdzie obracające się koło zębate tworzy swego rodzaju bramę dla światła, otwierającą się i zamykającą na
przemian.Jeśliwiązkaprzejdziemiędzyzębami,pobiegniedalejkuzwierciadłu.Poodbiciusięodniegozawróci.I
teraz, jeśli światło musiało przebyć długą drogę, a jednocześnie koło wystarczająco szybko się obracało, to
wracającawiązkatrafijuŜnabramęzamkniętą.Wtejsytuacjiobserwatornicniezobaczy.AlejeśliwiązkazdąŜy
wrócić,zanimbramasięzamknie,toznowuczęśćjejodbijesięodpłytki,częśćnatomiastprzejdzienawylot,ku
obserwatorowi.NaleŜy,więcodpowiednioustawićwszystko,poczymzakręcićkoło.Zpoczątku,kiedykołokręci
http://fizyka.kopernik.mielec.pl/fizyka/Optyka/print
2007-05-16
92041403.001.png
Fizyka w szkole - Optyka - wersja do wydruku
Strona 3 z 31
sięwolno,wiązkazakaŜdymrazemzdąŜypowrócićdoobserwatora.Zwiększającszybkośćruchuobrotowego
kołauzyskamywreszcie,przydostateczniewielkiejszybkościobrotówkoła,pierwszezaciemnieniepolawidzenia.
Oznaczaćtobędzie,ŜewiązkajuŜniezdąŜyłazpowrotemprzedzamknięciembramy.Mierzącodległośćmiędzy
kołem,azwierciadłemodbijającym(światłoprzebywadrogędwarazywiększątamizpowrotem),liczbęzębów
na obwodzie koła oraz mierząc szybkość ruchu obrotowego koła, moŜemy wyznaczyć prędkość światła. W
układzieFizeauodległośćmiędzykołemzębatymazwierciadłemzawracającymwynosiła8630m,kołomiałona
obwodzie 720 zębów (wszystkie zęby miały jednakową szerokość, równą szerokości przerw między nimi).
Pierwszezaciemnieniepolawidzeniazaobserwował,gdykołowykonywało12,6obrotunasekundę.Obliczonaz
tychdanychprędkośćświatła(wpowietrzu)wyniosła:c=315000km/s.
W1862rokuJeanBernardFoucaultopracowałmetodę,wktórejzastosowałwirującezwierciadło,copozwoliłona
zmniejszenieodległościmiędzyzwierciadłempłaskim,akołemdokilkumetrów.Toudoskonaleniepozwoliłona
pomiar prędkości światła nie tylko w powietrzu, ale równieŜ w innych ośrodkach materialnych, na przykład
przeźroczystychcieczach,jakrównieŜiwpróŜni.
AlbertAbrahamMichelsonw1924rokuzmierzyłprędkośćświatła.Wytworzonezapomocąłukuelektrycznego
światłobiegłopomiędzydwomaszczytami,MountWilsoniMountSanAntoniowKalifornii,pokonującodległość
L=35410+/3m.Padającnawirującyukładzwierciadeł,odbijałosięodzwierciadłal,przebywałodrogę2Lipo
odbiciuodzwierciadła2,którewtymczasieznalazłosięwmiejscuzwierciadła3,docierałodoobserwatora.
Znającczęstotliwość,zjakąwirowałukładzwierciadełorazdrogęLmoŜnabyłozduŜądokładnościąwyznaczyć
prędkośćświatła.Wynosiłaona:c=(299796+/0,4)km/s.
We współczesnych metodach bezpośredniego pomiaru prędkości światła zachowana jest zasada klasycznej
metodyFizeau,leczświatłomodulujesiękomórkąKerra,aodbiornikiempromieniowanianiejestoko,leczfoto
komórkalubfotopowielacz.
Dopośrednichmetodpomiaruprędkościświatłazaliczasię:
pomiaraberracjiświatła
wyznaczeniewartościstosunkujednostekelektrycznychdomagnetycznych
wyliczeniaprędkościświatłanapodstawiepomiarówczęstotliwościidługościfali
Ostatnisposóbjestnajdokładniejszy.Polegaonnawyznaczeniurezonansufalcentymetrowychwrezonatorze
wnękowym o dokładnie znanych rozmiarach lub na pomiarze długości fali interferometrem mikrofalowym,
analogicznymdooptycznegointerferometruMichelsona.
Dyfrakcjaiinterferencjaświatła
Potwierdzeniemfalowejnaturypromieniowaniaświetlnegosązjawiskadyfrakcji(ugięcia)iinterferencjiświatła.
Zjawisko dyfrakcji moŜna zaobserwować przy przejściu światła przez wąskie szczeliny lub przeszkody.
Interferencję światła moŜna uzyskać przez rozdwojenie wiązki promieni pochodzących z jednego źródła i
wytworzeniemiędzynimiróŜnicydróg,wskutekczegodookreślonegopunktupowierzchnioświetlonejdocierają
faleświetlneojednakowejdługościiróŜnicyfaz.PorazpierwszyuzyskałtąmetodąinterferencjęświatłaYoung
przezugięciefalnadwóchszczelinach.
WiązkęświatłajednobarwnegorzucamyprzezniewielkąszczelinęQnaprzesłonęPzaopatrzonąwdwiebardzo
wąskieibliskosiebiepołoŜoneszczeliny(1i2).NaekranieEustawionymzaprzesłonąnieotrzymujemyjednak
obrazu szczelin, którego moŜna się było spodziewać, lecz wiele jasnych prąŜków J, zwanych prąŜkami
interferencyjnymioddzielonychodsiebieciemnymiprzerwamiC.Jesttowynikzjawiskainterferencji.
http://fizyka.kopernik.mielec.pl/fizyka/Optyka/print
2007-05-16
92041403.002.png 92041403.003.png
Fizyka w szkole - Optyka - wersja do wydruku
Strona 4 z 31
DodokładnychpomiarówdługościfalświetlnychsłuŜyprostyprzyrząd,zwanysiatkądyfrakcyjną.Jesttopłaska
płytkaszklanaorównejgrubości,mającawielerównoległychrys,któreodgrywająrolęzasłon,aprzerwymiedzy
nimirolęszczelinprzepuszczającychświatło.
dodległośćmiędzyszczelinamiwsiatcedyfrakcyjnej(stałasiatki)
kątpojakimwidaćntyprąŜek
Odczytujemyzrysunku,iŜ:
Korzystajączewarunkunawzmocnienie
,otrzymujemy:
Jeślinasiatkępadawiązkaświatłabiałego,powstajewidmoświatłapadającego.
0widmozerowegorzędu
1widmopierwszegorzędu
Odbicieświatła
Światłoprzyodbiciuzachowujesiętaksamojakfalemechaniczne.
http://fizyka.kopernik.mielec.pl/fizyka/Optyka/print
2007-05-16
92041403.004.png 92041403.005.png 92041403.006.png 92041403.007.png 92041403.008.png 92041403.009.png 92041403.010.png
Fizyka w szkole - Optyka - wersja do wydruku
Strona 5 z 31
Prawoodbicia
Kątpadaniajestrównykątowiodbicia.Promieńfalipadającej,promieńfaliodbitejiprostaprostopadła
(normalna)płaszczyznyodbijającejleŜąwjednejpłaszczyźnie.
Wyprowadzenieprawaodbiciageometrycznie:
OdcinkiBCiADmusząbyćprzebytewtymsamymczasie,więc:
Załamanieświatła
Światłoulegazałamaniu,gdyprzechodzizjednegoośrodkadodrugiego.
ŚwiatłomusipokonaćdrogęBCwjednymośrodkuwtymsamymczasie,codrogęADwdrugimośrodku.
http://fizyka.kopernik.mielec.pl/fizyka/Optyka/print
2007-05-16
92041403.011.png 92041403.012.png 92041403.013.png 92041403.014.png 92041403.015.png 92041403.016.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin