WYKŁAD I
Definicje: impreza turystyczna, wycieczka, wycieczka fakultatywna itp.
LITERATURA:
Kruczek praca zbiorowa: „Obsługa ruchu turystycznego 2004”
Domańska: Biura podróży na rynku turystycznym
Turkiewicz: Organizacja imprez turystycznych
Kruczek: Kompendium pilota wycieczek
T. Kudoba: Marketing w biurach podróży
Działalność touroperatora
Łazarkowie M. i R. Gospodarka turystyczna
CZASOPISMA: Rynek turystyczny
OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO – pojęcie umowne. W dosłownym rozumieniu jest związane z pojęciem ruchu turystycznego jako forma przeniesienia się ludzi z jednego miejsca (stałego zamieszkania) w inne miejsce. Jest to zjawisko społeczno – ekonomiczne, polega na fizycznym, czasowym i przestrzennym przeniesieniu się ludzi z miejsca na miejsce.
Powyższa definicja jest jedną z wielu. Ta jednak jest zalecana przez WTO.
Podmiotem ruchu turystycznego jest człowiek wykazujących różne zainteresowani a i upodobania, która ma różne możliwości żeby się poruszać. Zróżnicowane zasoby , każdy dostosowuje swoją potrzebę do poziomu na który go stać. W turystyce nie możemy dokonać ujednolicenia (dla każdego coś innego).
Podział ruchu:
Ruch jest obsługiwany najczęściej:
· biura podróży
· samodzielnie indywidualnie
W Europie Zach. Dominują wyjazdy organizowane przez Biura Podróży.
BIURO PODRÓŻY – w znaczeniu ogólnym zajmuje się organizacją lub pośrednictwem w ruchu turystycznym. Może organizować i być pośrednikiem jednocześnie, a zarazem pełnić każdą z tych funkcji osobno.
Wielu autorów zaczęło się zastanawiać nad funkcją tych podróży – wyróżnić albo pośrednika albo organizatora.
Def: Eckermana – BIURO PODRÓŻY – to instytucja, która jest prowadzona na zasadach gospodarki zarobkowej. Organizator podróży zajmuje pozycje pośrednika. Pozostałe instytucje, które nie zarabiają nie są Biurem Podróży.
1950 – LEGLER – BIURO PODRÓŻY – stanowi rodzaj przedsiębiorstwa zajmującego sie zawodowym pośrednictwem przy organizowaniu podróży dla osób trzecich.
FUSS – BIURO PODRÓŻY - może być związane z pośrednictwem i organizacją biura turystycznego.
NESTOROWICZ – BIURO PODRÓŻY – musi sprawować przynajmniej jedną z tych funkcji.
Wiąże swoją definicję z ustawą o usługach turystycznych.
SIERPIŃSKI – jeśli chodzi o funkcje:
· pośrednkiem pomiędzy wytwórcami usług turystycznych a konsumentami tychże usług
· BIURO PODRÓŻY – sprzedają turystom różne usługi, dobra materialne, wytworzone przez gospodarkę narododową.
· BIURA PODRÓŻY dają już przygotowane usługi , pakiety lub cząstkowe usługi turystyczne.
Dopiero w latach 90 (od 80-90) – Orbis, Almatur, Juwentur, Gromada potęgi za zakresie turystyki, sportu.
Po przemianach nastąpiło odrodzenie biur podróży. Zaczęły powstawać małe biura podróży.
ETAPY ROZWOJU RYNKU USŁUG TURYSTYCZNYCH POŚREDNICTWA I ORGANIZACJI
Po XIX w – powstanie instytucjonalnych form świadczenia usług pośrednictwa i organizacji.
Powstają armatorzy, maklerzy okrętowi – zaczynają rozwijać dużą sieć agencji. Zajmują się sprzedażą biletów.
II poł XIX w – wiele samodzielnych morskich biur i agencji. Sieć się rozwija. Główną działalnością była sprzedaż biletów. Powstają w Niemczech i Anglii, w miejscu gdzie najwięcej osób wyjeżdża. Tam się rozwija.
Zajmowały się nie tylko wyjazdami ludzi w celach zarobkowych ale i turystycznych.
Prekursorem był 1840 Thomas Cook – zorganizował podróż dla 570 osób specjalnym pociągiem. Później pojawiły się liczne wyjazdy grupowe – pakiety zorganizowanych usług. Nie tylko usługi transportowe, ale i noclegowe. Biura podróży powstają w całej Europie, USA.
Początek XX wieku – kompleksowa organizacja. Funkcje pośrednika i organizatora łączą się. Wyjazdy na polowanie, sprzedaż czeków podróżnych.
W okresie międzynarodowym – środki łączą się ze sobą, zaczynają współpracować z biurami podróży – przewoźnicy, kolej. Kontakty agencyjne rozwijają się.
*** Cechą charakterystyczną tego okresu – jest tendencja koncentracji poziomej między organizatorami biur podróży. Integracja biur podróży. Coraz więcej ludzi chce podróżować, chcą taniej. Dzięki integracji jest taniej. Jeden pociąg wynajmuje kilka biur podróży w związku z tym koszty obniżają się.
Następuje rozszerzenie usług o transport autokarowy, lotniczy, kolejowy. Anglia była państwem preferującym transport lotniczy na dużą skalę. Loty czarterowe lata 40, 50 XX wieku. Krąg odbiorców się poszerzył. Pojawiła się potrzeba przygotowania szerszej bazy noclegowej i żywieniowej.
Lata 40`,50`, 60` - biura podróży zaczynają się specjalizować. W ten sposób wyodrębniają się tour operatorzy (organizatorzy); albo wyłącznie sprzedaż gotowego produktu albo przygotowują cząstkową usługę.
Funkcje w przedsiębiorstwie transportowym:
Ponieważ następuje zmiana podaży w bazie noclegowej – tour operatorzy zaczynają się integrować – przewoźnicy, transport, hotele.
*** Koncentracja pionowa - wyszła poza branże turystyczną. Wielkie markety interesują się sprzedażą turystyczną, domy handlowe, domy sprzedaży wysyłkowej QUELLE – organizuje u siebie dział turystyki specjalizuje się w podróżach lotniczych. W związku z tym, że obserwuje się specjalizację. TOUR OPERATOR – to organizator turystyczny.
AGENT TURYSTYCZNY – to detaliczny agent turystyczny, pośrednik.
TOUR OPERATOR – to wytwórca pakietu usług . Przygotowuje usługę wg upodobań klienta albo według własnych upodobań (trafiają do katalogu).
Analiza materiałów ofertowych na współczesnym rynku turystycznym – wyodrębnia się trzy grupy pakietów:
· wycieczki poznawcze
· pobyt wypoczynek
· inne imprezy
Ze względu na charakter pierwotnej podróży, który jest zasadniczym motywem podróży. Wyszukanie cząstkowych usług, które mogą mieścić się w pakietach wycieczki – przygotowanie usług krajoznawczych.
WYCIECZKI POZNAWCZE – specyficzny rodzaj wyjazdów, zgodnie z zainteresowaniem, w zależności z jakich świadczeń chce skorzystać:
· zwiedzanie
· transport
· wyżywienie
· nocleg
· opieka przewodnika i pilota
· przewodnik
POBYTY WYPOCZYNKOWE – regeneracja sił, wypoczynek:
· usługi noclegowo – wypoczynkowe
· transport musi być też organizowany indywidualnie
· dodatkowo biuro podróży może przygotować np. wyjazdy na polowanie
INNE IMPREZY – wszystko:
· kongresy, sympozja od A do Z w hotelach
Specjalistycznie przygotowane materiały, wysyłanie tłumaczy, kompleksowa organizacja szkoleń, wyjazdy na targi, biuro kupuje bilety.
TOUR OPERATOR- rozpoznać popyt dla jakiego segmentu rynku:
· przygotowanie konkretnej oferty
· kalkulacja kosztów imprezy
· program imprezy
· zabezpieczyć wszystko potrzebne do realizacji imprezy.
· Konkretne usługi
· Kontrakty długo i krótko terminowe
· Podpisanie umów na usługi żywieniowe
· Wycieczki fakultatywne
· Współpraca z innymi
· Decyzja co do sprzedaży swoich usług przez sieć agentów
· Trzeba postarać się o pilota
· Czynności związane z realizacją konkretnej imprezy
· Po realizacji – finansowe rozliczenie zobowiązań wobec dostawców
AGENT, AGENCJA, BIURO – zawiera umowy w imieniu i na rzecz tour operatora.
- sprzedaje jego usługi, jest pośrednikiem – otrzymuje prowizję. Najczęściej sprzedają bilety na środki transportu, imprezy innych touroperatorów.
· wynajmowanie autokarów
· udzielenie informacji
· należy skierować klienta na właściwe tory
· sprzedaje usługi żywieniowe
· sprzedaje usługi noclegowe
· tworzą poszczególne cząstki usług
Kiedyś zajmowali się sprawami wiz, paszportów.
Co powinien zrobić?
· wydzielone miejsce
· nawiązać kontakt z dostawcami usług
· zawrzeć umowę agencyjną na piśmie
· zatrudnić wykwalifikowanych pracowników
4. Znaczny stopień wykorzystanie przez tour operatorów obcej, ni własnej sieci punktów sprzedaży dla zbytu i ich własnego produktu. W Polsce np. neckermann, incentive tour.
PILOTAŻ, PILOTOWANIE WYCIECZEK
Kadra turystyczna – pilot, przewodnik, przodownik (znaczne osiągnięcia w zakresie turystyki).
PILOT – jak sama nazwa wskazuje pilotuje. Jego praca to połączenie jego szerokiej wiedzy i umiejętności. Powinien sprawić by każdy turysta z osobna był zadowolony (grupa 40 osobowa).
W okresie międzywojennym – wykształciła się grupa zawodowych organizatorów turystyki, pewni profesjonaliści.
Po wojnie – w Polsce po roku 1956 - rozwój pilotażu. W szkoleniach pilotów przodował ORBIS – kształcił pilotów dla swoich potrzeb. Alamtur – kształcił pilotów dla studentów. Program w zasadzie był ten sam. ORBIS – był swego rodzaju monopolistą, nie dopuszczali nikogo.
Do lat 80 kurs ten był dwustopniowy, należało zapłacić za wstępną rozmowę. Zmierzano do ujednolicenia systemu kształcenia pilotów. Do lat 80` program był respektowany przez Almatur i Orbis. Po opracowaniu programu w latach 60 GKKF wydał zarządzenie w sprawie pilota i jego pozycji, uprawnienia itd.
Główna Komisja Kwalifikacyjna – Egzaminacyjna.
W latach 60` kluby pilotów. Każdy po ukończeniu musiał przypisać się do jakiegoś klubu. Kształcił się w dalszym ciągu, sprawdzano obecność. Mogli wyłączyć dzielono na klasy. Po zdaniu egzaminu klasa III, po praktyce klasa II, pod odpowiednim czasie klasa I. W Polsce było bardzo trudno uzyskać klasę I. Członkowie tych klubów spotykali się i tak przetrwało to do lat 80`.
W latach 80 nastąpił krach.
W latach 90` pewne odrodzenie – pilotów kształcono dalej w Orbisie. Wraz z wejściem w życie ustawy o usługach turystycznych pojawiły się nowe przepisy.
· ukończone 21, 22 lata
· wykształcenie wyższe
· stan zdrowia – składając dokumentację na kurs musiał złożyć zaświadczenie lekarskie
· nie mógł być karany
· predyspozycje osobowe, stan psychiczny
Szkolenie, kurs trwa:
Organizuje go instytucja która posiada zezwolenie wydane przez Urząd Wojewódzki działu Turystyki. Kształci pilotów masowo więc odebrano uprawnienia wielu instytucjom. Szkolenie nie ważne gdzie, egzamin musi odbyć się przed Wojewódzką Komisją. Skład komisji jest różny, przedstawiciel biura podróży, urzędu wojewódzkiego. Teraz funkcjonuje pilot wycieczek po zdaniu egzaminu pisemnego i ustnego przed Komisją w Urzędzie Wojewódzkim. Praktyczny w czasie rozmowy, prowadzący szkolenie musi grupę wywieźć za granicę. W pracy pilota na początku dużą trudność odgrywa mikrofon. Ważna jest umiejętność kontaktu przekazania wiedzy, szybka decyzja, pilot reprezentuje biuro.
OBOWIĄZKI PILOTA
· zapewnienie realizacji programu odpowiednio zgodnie z programem, co do ilości, jakości terminu
Praca pilota łączy się z funkcją reprezentanta biura. Biuro podróży zaciąga wobec klienta swego rodzaju kredyt zaufania. Musi dostarczyć klientowi cały pakiet świadczeń jaki został zapłacony.
Obecność pilota – musi załatwić wszystkie interwencje. Pilot w imieniu biura podróży sam podejmuje pewne decyzje – odnośnie usług, żąda świadczeń zastępczych.
Np. przyjeżdża z wycieczką do hotelu, okazuje się że nie ma miejsca w hotelu. Jego obowiązkiem jest umieścić turystów w hotelu o wyższym standardzie. Musi sporządzić pisemne oświadczenie, że należy się tej grupie zwrot kosztów; hotel który się nie wywiązał z umowy winien pokryć koszty. Trzeba uwzględnić wielkość grupy.
WYKŁAD II
1906 r - Towarzystwo Tatrzańskie
1875 – przewodnictwo miało charakter bardziej zorganizowany
Przewodnicy oprowadzający turystów w myśl nowych przepisów mają mieć identyfikatory. Na trasie mogą być skontrolowani.
1877 – mówi się o wynagrodzeniu przewodników
Przewodników podzielono na III klasy.
III KLASA – po zdaniu egzaminu
II KLASA – po podniesieniu klasyfikacji staż
I KLASA – prowadzenie turystów po odpowiednich grupach górskich
Funkcjonowali przewodnicy pracujący „na lewo”, nie zdawali egzaminów, nie mieli uprawnień, w XIX wieku wpłynął wniosek o zaprzestanie tego procederu. W efekcie opracowano specjalny program dla przewodników. Administracyjnie zarząd będzie sprawowało starostwo w Nowym Targu, a szkoleniem i kwalifikacją Towarzystwo Tatrzańskie.
...
emka1