Dlaczego ludzie poszukują.doc

(32 KB) Pobierz
6

 

Dlaczego ludzie poszukują Boga?

 

Cele lekcji

Uczeń powinien:

·         wiedzieć, że człowiek pragnie i odczuwa obecność Pana Boga;

·         rozumieć, że Bóg odpowiada na pragnienie człowieka, który Go poszukuje;

·         umieć powiedzieć, co można zrobić, by dzięki nam inni poznali Boga.

 

Metody

rozmowa kierowana, rozmowa pisemna na temat tekstu biblijnego, burza mózgów i skojarzenia

 

Środki dydaktyczne

kontur postaci, podręcznik

 

Przebieg lekcji

1. Modlitwa.

 

2. Przypominając poprzednią lekcję, pytamy:

·         Do czego wzywa nas Bóg?

 

3. Tłumaczymy, że dziś spróbujemy odpowiedzieć na pytanie:

·         Dlaczego ludzie szukają Boga?

Rysujemy na tablicy kontur postaci.

 

4. Prosimy dzieci, aby wymieniły pragnienia ludzi. Wypowiedzi wpisujemy w kontur postaci.

 

5. W podsumowaniu tłumaczymy, że oprócz pragnień związanych z codziennym życiem ludzie mają też pragnienia ukryte, pragnienia serca. Zapowiadamy, że postaramy się odkryć jedno z tych pragnień.

 

6. Dzielimy klasę na grupy dwu- lub trzyosobowe. Uczniowie czytają cytaty z bloku biblijnego.

Na arkuszu papieru zapisują swoje odczucia i wrażenia dotyczące przeczytanego tekstu. Na tej podstawie nadają wspólny tytuł przeczytanym fragmentom Księgi Psalmów.

Następnie przekazują arkusz sąsiedniej grupie do uzupełnienia i ustosunkowania się do wypowiedzi kolegów. Wszystkie grupy dzielą się wynikami swojej pracy.

 

7. Podsumowując, zwracamy uwagę na to, że tekst psalmisty wyraża ogromną tęsknotę za Bogiem, a także przekonanie o Bożej obecności i opiece. Człowiek odczuwał i odczuwa bliskość Boga, pragnie jego obecności. Ludzie szukają Boga, tęsknią za Nim, bo pragną dobra, miłości i prawdy.

Podkreślamy, że dzięki naszej postawie możemy pomóc ludziom odnaleźć Boga.

 

8. Pytamy:

·         Czego oczekuje od nas Bóg?

Pomocą w odpowiedzi na to pytanie może być opowiadanie „Boże ręce"[1].

 

 

 

 

 

 

BOŻE RĘCE

 

Pewien mistrz podróżował kiedyś w towarzystwie swojego ucznia, który opiekował się jego wielbłądem. Pewnego wieczoru, kiedy zajechali do gospody, uczeń był już tak bardzo zmęczony, że zapomniał uwiązać zwierzę.

„Boże mój-modlił się, kładąc się do łóżka- zajmij się dzisiaj moim wielbłądem; powierzam go Tobie". Następnego ranka spostrzegł, że wielbłąda nie ma. „Gdzie wielbłąd?" - zapytał mistrz.

„Nie mam pojęcia - odpowiedział uczeń. – Muszę zapytać o to Boga! Wczoraj, kiedy byłem zmęczony, powierzyłem go opiece Boga. Jeśli uciekł albo został skradziony, to nie moja wina. To ty zawsze mnie uczyłeś, aby mieć we wszystkim wielkie zaufanie do Boga, czyż nie prawda?"

„Masz mieć wielkie zaufanie do Boga, ale na pierw powinieneś uwiązać wielbłąda - odpowiedział mistrz. - Czy nic wiesz głupcze, że Bóg nie ma innych rąk do pracy poza twoimi?"

 

9. Zapraszamy uczniów do ułożenia wezwań do modlitwy, w której poprosimy Boga o pomoc w dawaniu świadectwa o Nim. Pomocą w tym zadaniu może być tekst zawarty w bloku refleksyjnym.

 

10. Modlitwa z zastosowaniem wezwań przygotowanych przez uczniów.

 

 

 

1

 


[1] B. Ferrero, Kotku na wodzie, Warszawa 1997, s. 66,

 

Zgłoś jeśli naruszono regulamin