Jaskier polny
Jaskier polny, jaskier odłogowy (Ranunculus arvensis L.) – gatunek rośliny jednorocznej lub rośliny dwuletniej należący do rodziny jaskrowatych (Ranunculaceae Juss.). W stanie dzikim występuje w Europie. W Polsce jest archeofitem (antropofit zadomowiony[1]).
Łodyga
Pędy wzniesione lub podnoszące się na wysokość 20-60 cm.
Liście
Odziomkowe niepodzielone, stożkowate lub łopatkowate, na wierzchołku grubo ząbkowane. Dolne liście łodygowe zwykle trójdzielne z równowąskimi odcinkami, górne podwójnie trójdzielne, o wrębnych odcinkach.
Kwiaty
Bladożółte, o średnicy do 12 mm, wyrastające na długich, owłosionych szypułkach. W czasie kwitnienia działko kwiatu odgięte. Miodniki z zastawką. Liczne pręciki i słupki.
Owoce
Zebrane w kulisty owocostan. Owocki o długości 3-8 mm z długimi i zakrzywionymi dzióbkami. W jednym kwiatku powstaje ich 4-8.
Kwitnie od maja do czerwca.
Roślina trująca, zawiera ranunkulinę.
Występuje na niżu oraz na pogórzu. Rośnie na polach, miedzach, ugorach. Preferuje gleby gliniaste i wapienne (roślina wapieniolubna). Jest chwastem zbożowym.
W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla All. Caucalidion lappulae[2].
Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006)[3] w grupie gatunków narażonych na wyginięcie (kategoria zagrożenia V).
beatynka1