0411_2nwielk_dzieci.rtf

DRUGA NIEDZIELA WIELKANOCY

CZYLI MIŁOSIERDZIA BOŻEGO              11 kwietnia 2010

MSZA Z UDZIAŁEM DZIECI

WPROWADZENIE: Obchodzimy dziś niedzielę Miłosierdzia Bożego. Wielu ludzi boi się zbliżyć do Pana Boga, kiedy popełnią grzech. Boją się kary, gniewu. Zapominają, że Bóg przede wszystkim kocha i że wybaczy każdy grzech, jeśli człowiek szczerze będzie żałował i prosił o zmiłowanie. Tę prawdę Bóg przypomniał przez świętą siostrę Faustynę Kowalską. Dziś polecajmy Miłosierdziu Bożemu cały świat, nasze rodziny, naszych bliskich i przyjaciół i samych siebie. Razem ze świętym Tomaszem powtórzmy w  naszych sercach w czasie tej Eucharystii „Pan mój i Bóg mój”.

Byśmy mogli to szczerze uczynić, przeprośmy miłosiernego Boga za nasze grzechy:

Panie, Ty jesteś pełen miłości miłosiernej, zmiłuj się nad nami.

Chryste, Ty przebaczasz każdemu, kto o to ufnie prosi, zmiłuj się nad nami.

Panie, Ty jesteś Drogą prowadzącą do Ojca w Niebie, zmiłuj się nad nami

Pan Bóg jest bogaty w miłosierdzie, zatem przedstawmy Mu nasze prośby:

1.      Boże miłosierny, modlimy się za Kościół, aby nie utracił miłości i skarbu świętej wiary. Ciebie prosimy…

2.      Boże miłosierny, modlimy się za kapłanów, aby przykładem swojego świętego życia pokazywali wszystkim, jak naśladować Chrystusa.

3.      Boże miłosierny, modlimy się za rządzących, aby byli sprawiedliwi i troszczyli się o dobro wszystkich.

4.      Boże miłosierny, modlimy się za wątpiących i niewierzących, aby Twoja miłość otworzyła ich serca na spotkanie z Tobą.

5.      Boże miłosierny, modlimy się za zmarłych, aby cieszyli się szczęściem życia w Niebie.

6.      Boże miłosierny, modlimy się za nas samych, abyśmy teraz i zawsze wysławiali Twoje miłosierdzie.

Boże Miłosierny, Ty pragniesz, abyśmy, nawracając się do Ciebie, osiągnęli życie wieczne. Twoja Miłość nie ma żadnych granic. Prosimy, przyjmij nasze modlitwy i obdarz nas pokojem na każdy dzień. Tobie chwała i dziękczynienie przez wszystkie wieki wieków.

ROZESŁANIE: Miłosierdzie Boże nie ma granic, to tylko człowiek stawia przeróżne granice i warunki. A Pan Bóg nas ciągle zaskakuje swoją miłością. Dopiero wtedy, gdy nauczymy się czytać i rozumieć Ewangelię, zmieni się nasze życie. Uczymy się patrzeć na życie tak jak Pan Bóg patrzy ‑ z miłością. Wtedy będziemy potrafili przebaczyć, zapomnieć, wyciągnąć rękę do zgody. Niech Boże błogosławieństwo nam w tym dopomaga.