Każda Eucharystia jest cudownym darem dla wierzących w Chrystusa. Oto sam Pan karmi nas swym świętym Ciałem i Krwią. Tajemnica ta jest niepojęta dla tych, którzy zbagatelizowali zaproszenie na Świętą Ucztę. Owszem, chodzą do kościoła, ale „ruchem konika szachowego”. A jeśli już są, to bardzo rzadko w pełni uczestniczą w Eucharystii. Tymczasem Chrystus jest Pokarmem dającym życie wieczne. Ta prawda wciąż powinna rozwijać w nas poczucie odpowiedzialności za cały Kościół.
W niektórych parafiach liczy się, ile rozdano Komunii Świętych. Czasami czyni to ministrant i wtedy śmiesznie to wygląda, bo patrzy na każdego wiernego, który przyjmuje Komunię Świętą i coś sobie tam mruczy pod nosem. A przecież wystarczy znać liczbę nabytych komunikantów. Wszelkie obliczenia są zapewne ważne dla badaczy rozwoju religijnego w parafii, ale nie trzeba owych obliczeń okazywać dosadnie. Skoro zaś już podaje się liczby chrztów, ślubów i innych wydarzeń, to wypada podać hipotezy dotyczące rozwoju życia religijnego i wspólnie z wiernymi zastanowić się nad dalszym rozwojem wspólnoty parafialnej. A może zamiast liczyć wiernych uczestniczących w niedzielnej Eucharystii, lepiej byłoby porozmawiać o ich zaangażowaniu religijnym, ich duchowych potrzebach?
* * *
Eucharystia zapowiadana był już w Starym Testamencie. Przykładem tego jest fragment z Księgi Królewskiej dotyczący Eliasza, któremu usługiwał sam anioł posłany przez Boga. My, którzy uczestniczymy już w pełni w Eucharystii, winniśmy być świadomi wszelkich łask, jakich dostępujemy, abyśmy nie zasmucali Bożego Ducha Świętego. Tak czyniąc naśladujemy samego Boga i stajemy się godni Jego obietnic.
Żydzi nie mogli zrozumieć nauczania Jezusa o tym, że On jest chlebem, który z nieba zstąpił. I chociaż Jezus odwoływał się do doświadczenia historycznego, które znane było Żydom, do proroków i do wydarzeń z manną, którą karmili się Izraelici na pustyni, to jednak nie przekonał swych słuchaczy. Ich umysły i serca pozostały zamknięte.
W czasie rekolekcji wielkopostnych misjonarz rozwijał temat pragnienia Eucharystii. Mówił o tak zwanym „głodzie Eucharystii”. Zastanawiał się jak to się dzieje, że kilka dni po spowiedzi spora liczba wiernych już nie przystępowała do Stołu Pańskiego. A może my, duchowni, popełniamy jakiś błąd? A może zbytnio akcentujemy grzeszność człowieka, a za mało mówimy o jego świętości?
zabsztyl