Kirysek spiżowy (Corydoras aeneus).pdf

Kirysek spiżowy

Opis

Kirysek spiżowy – Corydoras aeneus. Kirysek spiżowy jest rybą cenioną przez akwarystów

od wielu lat. Osobnik dorosły jest brązawo-żółtawy, z dosyć dużą czarniawą plamą

obejmującą środkowy pas boku. Plama ta połyskuje zielono, a miejscami złoto. Jest to

gatunek stadny o bardzo łagodnym usposobieniu. Bardzo dobrze czuje się w akwarium

wielogatunkowym. Spełnia również bardzo pożyteczną role, ponieważ wyjada resztki

pokarmu z dna akwarium. Specyficzną cechą kiryska spiżowego jest ,, mruganie’’ do

hodowcy, jednakże ze względu na brak powiek mruganie z punktu widzenia biologii jest

niemożliwe. Kiryski ruszają gałką oczną , żeby oczyścić ją z osadu, dlatego możemy odnieść

wrażenie jakby mrugały. Bardzo dobrze nadaje się dla początkujących akwarystów. W

naturze występuje kilka barwnych odmian takich jak: pomarańczowa i złotomiedziana.

Samica jest większa i posiada promienie na płetwach piersiowych. Kirysek spiżowy

większość czasu spędza na dnie akwarium. Zajmuje się głównie przesiewaniem podłoża w

poszukiwaniu drobnych bezkręgowców, tak jak czyni to w naturalnym środowisku. Ze

względu na to że posiada dodatkowe oddychanie jelitowe często podpływa pod powierzchnię,

aby zaczerpnąć powietrza.

Rodzina

Kiryskowate

Pochodzenie

W małych i najmniejszych rzekach i strumieniach w Argentynie Wenezueli oraz Trynidadzie.

Długość

Około 6 cm

Odżywianie

Pokarmy suche i żywe, opadające na dno. Możliwie urozmaicona dieta umożliwia utrzymać

dobrą kondycję oraz piękne zielonkawo-brązowe barwy. Pokarm pobiera niemal wyłącznie z

dna zbiornika.

Temperatura

Od 18 do 24 C.

Warunki hodowlane

Bardzo dobrze czuje się w towarzystwie innych kirysków. Lepiej jest hodować większą liczbę

samców niż samic. Podłoże powinno być drobnoziarniste, ponieważ w nim szuka pokarmu.

Żwir nie powinien mieć ostrych krawędzi, aby ryba się nie skaleczyła. Kiryski potrzebują

licznych kryjówek. Akwarium gęsto obsadzone roślinami z wolna przestrzenią do pływania.

Tolerują różne parametry wody, ale nie może to być woda zbyt kwaśna. Powinien mieć

zapewniony wolny dostęp do powierzchni wody, ponieważ oddycha przez jelito.

Rozmnażanie

W okresie tarła temperatura powinna wynosić około 26 C. Jaja najczęściej składane są o

zmierzchu. Samica dotyka odbyt samca w celu połknięcia nasienia. Następnie wydala je

nienaruszone na własne płetwy odbytowe. Zapłodnioną ikrę przykleja do roślin lub innych

elementów. Młode wylęgają się po około 5 dniach. W początkowym okresie młode kiryski

karmimy larwami solowca i rurecznikami, natomiast później większym pokarmem. Młode

rosną stosunkowo szybko.