Religia, odpowiedzi do pytań na 6:
1. Pismo Święte- chrześcijańska nazwa Biblii. Zbiór ksiąg uznanych za święte przez judaizm, w chrześcijaństwie za natchnione przez Boga. Składa się ze Starego Testamentu i Nowego Testamentu. Obejmują one łącznie 66 (zgodnie z kanonem katolickim - 73) ksiąg kanonicznych (zawierających objawienie Boże) różnych autorów.
http://www.sciaga.pl/tekst/136-1-pismo_wi_te_biblia
2 i 3. Pismo Święte składa się z 45 ksiąg Starego Testamentu i 27 ksiąg Nowego Testamentu.
1. Księga Rodzaju – Bereszit
2. Księga Wyjścia – Welle szemot
3. Księga Kapłańska – Wajjikra
4. Księga Liczb – Wajedabber
5. Księga Powtórzonego Prawa
6. Księga Jozuego
7. Księga Sędziów
8. 1-2 Księgi Samuela
9. 1-2 Księgi Królów
10. Księga Izajasza
· czterech Ewangelii zawierających narracje o życiu, nauczaniu i czynach Jezusa Chrystusa,
· Dziejów Apostolskich opisujących powstanie i rozwój wczesnego chrześcijaństwa oraz działalność apostołów, przede wszystkim Piotra i Pawła,
· czternastu listów przypisywanych tradycyjnie apostołowi Pawłowi, zaadresowanych do pierwszych wspólnot chrześcijan (UWAGA: obecnie Listu do Hebrajczyków nie traktuje się jako pisma autorstwa św. Pawła),
· siedmiu tzw. listów powszechnych oraz
· jednej księgi prorockiej, zwanej Apokalipsą lub Objawieniem św. Jana.
1.
Ewangelia Mateusza
2.
Ewangelia Marka
3.
Ewangelia Łukasza
4.
Ewangelia Jana
5.
Dzieje Apostolskie
6.
List do Rzymian
7.
1 List do Koryntian
8.
2 List do Koryntian
9.
List do Galatów/List do Galacjan
10.
List do Efezjan
4. Kościół Katolicki-Kościół katolicki – chrześcijańska wspólnota wyznaniowa, głosząca zasady wiary i życia określane mianem katolicyzmu, rządzona przez biskupa i patriarchę Rzymu (jako papieża uważanego drogą sukcesji apostolskiej za następcę Świętego Piotra) oraz biskupów pozostających z nim we wspólnocie. Kościół katolicki stanowi jedną z trzech głównych gałęzi chrześcijaństwa, obok Cerkwi prawosławnej i Kościołów protestanckich. W 2002 liczył ok. 1,098 mld wiernych[2], czyli w przybliżeniu 18% populacji świata. Biorąc pod uwagę kryterium liczby wiernych - Kościół katolicki zajmuje pierwszą pozycję na Świecie [3].
Kościół katolicki zachowuje jedność w zakresie doktryny, dopuszcza natomiast różnice w obrzędach (liturgii) i dzieli się na Kościół rzymskokatolicki (tzw. Kościół rytu łacińskiego), który posługuje się dominującym obrządkiem łacińskim (zachodnim), oraz katolickie Kościoły wschodnie (określane mianem Kościołów rytu wschodniego), które używają obrządku wschodniego.
Zgodnie z tradycją Kościoła katolickiego jego początki sięgają I wieku i działalności Jezusa Chrystusa, żydowskiego nauczyciela religijnego uważanego przez wyznawców za mesjasza i Syna Boga[4]. Po śmierci i zmartwychwstaniu Jezusa w 33 r. n.e. jego naukę głosiło dwunastu najbliższych uczniów, zwanych apostołami, wokół których gromadziła się coraz liczniejsza grupa wiernych, początkowo prawie wyłącznie narodowości żydowskiej. Ten pierwotny Kościół nie był jednolity, miał charakter sekty składającej się z wielu grup (Kościołów lokalnych), tzw. gmin chrześcijańskich. Na czele pierwszej z nich, założonej w Jerozolimie ok. 33 r. n.e. stał początkowo Piotr Apostoł a następnie Jakub Sprawiedliwy. Ważna rolę odgrywali także synowie Zebedeusza, Jakub Większy Apostoł[5] i Jan Ewangelista.
5.sakrament w łacinie kościelnej sacramentum — „tajemnica religii”; od późnołacińskiego sacramentum —„przysięga wierności” (np. legionistów) od sacro, sacrare — „poświęcić, ubóstwić”: to w chrześcijaństwie obrządek religijny rozumiany jako znak lub sposób przekazania łaski Bożej, ustanowiony, zgodnie z wiarą, przez Chrystusa.
Sakramenty święte przeznaczone są dla żywych i dla wierzących. W Kościele katolickim istnieje siedem sakramentów. Są to:
· chrzest (łac. baptismum)
· bierzmowanie (s. zstąpienia Ducha Świętego) (confirmatio)
· Eucharystia (eucharistia)
· pokuta (spowiedź, s. pojednania) (paenitentia)
· namaszczenie chorych (unctio infirmorum)
· kapłaństwo (sacri ordines)
· małżeństwo (matrimonium)
6.Msza, Eucharystia – w katolicyzmie podstawowy obrzęd liturgiczny, określany jako Msza Święta. Katolicy wierzą, że podczas mszy uobecniana jest w sposób sakramentalny ofiara krzyżowa Jezusa Chrystusa. Oznacza to, że w Kościele katolickim msza jest przede wszystkim bezkrwawą ofiarą Kościoła składaną Bogu, przez którą udzielane są wiernym zasługi ofiary krzyżowej.
Części mszy
7. Grzech pierworodny - w teologii chrześcijańskiej oznacza stan grzeszności (brak świętości).
Grzech ten według chrześcijan przekazywany jest człowiekowi w momencie poczęcia i przechodzący z pokolenia na pokolenie; mający swą praprzyczynę w grzechu Adama i Ewy w raju. Grzech pierworodny jest niejako przypisany do ludzkiej natury i tłumaczy jej zepsucie (większą skłonność człowieka do zła niż do dobra).
Rozdziały 2 i 3 Księgi Rodzaju opisują sytuację zerwania pierwotnej przyjaźni z Bogiem na skutek wolnej decyzji człowieka (kuszonego przez diabła). Pierwszy grzech, czyli nieposłuszeństwo wobec Bożego zakazu, ma charakter „wspólnotowy”, tzn. jest faktem kolektywnym. Można więc stwierdzić, że według Starego Testamentu od samego początku grzech jest zaraźliwy. Konsekwencją grzechu pierworodnego jest wypędzenie z raju, to znaczy utrata przyjaźni z Bogiem oraz harmonijnej koegzystencji z Bogiem i ze światem. Konsekwencja ta nie jest więc zależna od arbitralnej decyzji Stwórcy, ale jest warunkowana przez fakt grzechu, przez który człowiek znalazł się w nowej sytuacji. W tej sytuacji przychodzi na świat potomstwo. Rozpoczyna się historia naznaczona i uwarunkowana przez grzech.
Grzech pierworodny zmywany jest przez przyjęcie odkupieńczej ofiary Jezusa Chrystusa, czego wyrazem zewnętrznym staje się chrzest.
8.Pycha Chciwość Nieczystość Zazdrość Nieumiarkowanie w jedzeniu i piciu Gniew Lenistwo
10. Namaszczenie chorych - sakrament w Kościele katolickim, starokatolickim i Cerkwi prawosławnej, udzielany wiernym w wypadku poważnej lub grożącej śmiercią choroby. Mogą go również przyjmować osoby w podeszłym wieku wielorazowo.
Namaszczenie chorych jest piątym z katalogu siedmiu sakramentów. Jego materię i formę reguluje w Kościele katolickim Konstytucja Apostolska papieża Pawła VI Sacram Unctionem Infirmorum z 30 listopada 1972 roku.
Namaszczenie chorych obok spowiedzi i komunii świętej (zwanej wtedy wiatykiem) jest nazywane sakramentem chorych. Jeżeli chory nie może się spowiadać, sakrament własną mocą odpuszcza grzechy o ile chory pragnie dostąpić przebaczenia.
Wbrew obiegowym opiniom nie jest to sakrament przeznaczony wyłącznie dla umierających. Używana dawniej nazwa tego sakramentu "Extrema unctio - Ostatnie namaszczenie" wprowadziła wiele niejasności i nieporozumień. Interpretuje się ją jako ostatni sakrament przyjmowany w życiu. Tymczasem określenie "Extrema unctio - Ostatnie namaszczenie" w teologii oznaczało ostatnie z serii namaszczeń sakramentalnych, które wierny może przyjąć i nie kojarzono go z momentem śmierci, gdyż sakrament ten ma przynieść choremu ulgę w cierpieniu lub uzdrowienie.
Namaszczenia chorym udzielają także niektóre kościoły protestanckie - lecz nie ma on tam charakteru sakramentu.
11. wiara, nadzieja, miłość
12. Roztropność jest sprawnością rozumu, który w świetle wiary ocenia życie i ludzi, rzeczy i sprawy. 2. Sprawiedliwość - pomaga oddawać Bogu co Boże, a ludziom to, co im się należy. 3. Wstrzęmięźliwość - umiarkowanie uzdalnia do opanowania siebie i ponoszenia ofiar dla zdobycia wartości wyższych. 4. Męstwo - dodaje sił, aby przezwyciężyć trudności na drodze doskonałości i do zbawienia.
14. Główne prawdy wiary
Jest jeden Bóg.
Bóg jest Sędzią sprawiedliwym, który za dobro wynagradza, a za zło karze.
Są trzy Osoby Boskie : Bóg Ojciec, Syn Boży i Duch Święty.
Syn Boży stał się człowiekiem i umarł na krzyżu dla naszego zbawienia.
Dusza ludzka jest nieśmiertelna.
Łaska Boska jest do zbawienia koniecznie potrzebna.
15. Dziesięć przykazań Bożych.
...
anduuucha