Field Sandra - Milioner i tajemnicza nieznajoma.pdf - HARLEQUIN Gorący Romans 2 - s_malutka

Sandra Field

Milioner i tajemnicza

nieznajoma

ROZDZIAŁ PIERWSZY

- Luke! Cieszę się, że cię widzę. Dawno przyjechałeś?

- Witaj, John. - Luke MacRae energicznie potrząsnął ręką

starszego pana. - Przyleciałem przed godziną. Samolot się

spóźnił. A co u ciebie?

- Przyjechałem dzisiaj rano. Jest tu ktoś, z kim

powinieneś się spotkać. Jest właścicielem terenów w Malezji,

które mogą cię zainteresować.

- W której części? - ożywił się Luke. Znużenie prysło.

Znów był właścicielem kopalń na całym świecie. On i John

byli delegatami na międzynarodową konferencję górniczą,

która odbywała się w luksusowym pensjonacie nad jednym z

jezior w Manitobie.

- Sam musisz go o to spytać. - John dał znak kelnerce. -

Na co masz ochotę, Luke?

- Szkocka z lodem - rzucił Luke. Przez chwilę zastanawiał

się, dlaczego kelnerka nosi tak wstrętne okulary. Bez nich

byłaby znacznie przystojniejsza.

Pochłonięty był rozmową z Malezyjczykiem, kiedy

usłyszał za sobą melodyjny głos:

- Pański drink, sir.

Ten głos. Ani trochę nie pasował do obrzydliwych

okularów w czarnych oprawkach i jasnych włosów, upiętych

ciasno pod białym czepeczkiem. Okropna, pomyślał Luke.

Tylko ten głos.

Potrafił błyskawicznie oceniać ludzi. I rzadko się mylił.

Tym razem nie miał wątpliwości. Kelnerka go nie

interesowała.

- Dziękuję - rzucił i natychmiast o niej zapomniał.

Trzy kwadranse później wszyscy udali się do jadalni. Luke

dostał miejsce przy najlepszym stole, ze wspaniałym

widokiem na jezioro. Za sąsiadów miał najważniejsze

osobistości. Wiedział, że jest dobry w swoim zawodzie. Ale

nie miało to dla niego znaczenia. Siła dla samej siły nie

interesowała go.

Siła oznaczała bezpieczeństwo. I ucieczkę od

nieszczęśliwego dzieciństwa.

Usiadł przy stole i przeciągnął palcami po kołnierzyku.

Psiakrew! Po raz pierwszy od dawna wróciły doń

wspomnienia. Może stało się tak dlatego, że Teal Lake, gdzie

się urodził, było tak niedaleko? W północnym Ontario.

Dlatego też tak niechętnie przyjechał na tę konferencję.

Szybko sięgnął po oprawną w skórę kartę. Wybrał dania i

rozejrzał się po współbiesiadnikach.

Tylko jedna osoba była niespodzianką w tym gronie.

Siedzący naprzeciw niego Guy Wharton. Otrzymał dużo

pieniędzy w spadku i nie miał dość rozumu, by nimi

zarządzać, pomyślał Luke, gdy go poznał. Czas pokazał, że się

nie pomylił.

Kelnerka zaczęła roznoszenie zamówionych napojów od

przeciwnego końca stołu. Kelnerka z wstrętnymi okularami i

cudownym głosem. Guy jednym haustem opróżnił

szklaneczkę i zażądał następnej. Oraz butelki wina. Guy

pijany bywał jeszcze gorszy niż Guy trzeźwy. Luke odwrócił

głowę do najbliższego sąsiada. Był to czarujący Anglik, który

zawsze miał doskonałe rozeznanie rynku.

- Sir? - usłyszał za plecami ciepły alt. - Czy mogę przyjąć

zamówienie?

- Poproszę wędzonego łososia i baraninę z rusztu, lekko

wysmażoną - powiedział Luke. Kelnerka kiwnęła uprzejmie

głową i zwróciła się do jego sąsiada. Niczego nie zapisywała.

Za paskudnymi okularami Luke dostrzegł inteligentne błękitne

oczy. I nabrał pewności, że zapamiętała wszystkie zamówienia

bezbłędnie.

Była dobra. Ale hotel z taką klasą musi zatrudniać

najlepszych.

Najpierw Teal Lake, teraz kelnerka, skarcił się w myślach.

Nie rozpraszaj się.

- Rupercie, jak twoim zdaniem będą wyglądać sprawy na

rynku srebra w najbliższym czasie?

Anglik zaczął długi, fachowy wywód. A Luke udawał, że

słucha z zainteresowaniem. W pewnym momencie zauważył,

że Guy poczerwieniał na twarzy i przemawia coraz głośniej.

Nagle Guy kiwnął na kelnerkę. Podeszła błyskawicznie.

Czarny kostiumik z białym fartuszkiem skutecznie zakrywał

jej figurę. Lecz nic nie mogło skryć emanującej z jej postaci

dumy. Widać było, że zna swoją wartość. Czyżbym źle ocenił

ją na początku? - pomyślał Luke.

- Co to za stek?! - krzyczał Guy. - Prosiłem o średnio

wysmażony. A dostałem słabo wysmażony.

- Bardzo przepraszam, sir - powiedziała kelnerka. - Zaraz

go wymienię.

Sięgnęła po talerz. Ale Guy chwycił ją za rękę.

- Dlaczego od razu nie dostałem dobrego? Płacą ci za to,

żebym dostawał, czego żądam. Bez zwłoki!

Jej policzki poczerwieniały. Zacisnęła usta. Ale Guy nie

ustawał. Zacisnął palce na jej nadgarstku.

- Powinnaś zdjąć te idiotyczne okulary - powiedział. -

Żaden mężczyzna przy zdrowych zmysłach nie zechce nawet

spojrzeć na ciebie.

- Proszę mnie puścić.

Tym razem nie powiedziała „sir". Nie namyślając się

wiele, Luke zerwał się z krzesła.

- Guy, słyszałeś, co pani powiedziała. Puść ją.

Natychmiast.

- Tylko żartowałem - powiedział Guy. Pogłaskał dłoń

kelnerki i uwolnił ją. A ta, nie spojrzawszy nawet na Luke'a,

szybko zabrała talerz Guya i oddaliła się.

- To wcale nie było zabawne - powiedział Luke.

- Daj spokój. Przecież to tylko kelnerka. Wszyscy dobrze

wiemy, o co im naprawdę chodzi.

Luke był przekonany, że w tym przypadku tak nie było.

Gdyby było inaczej, nosiłaby szkła kontaktowe i mocniejszy

makijaż. Nie zwracając więcej uwagi na Guya wdał się w

rozmowę z sąsiadem. Po chwili maitre (maitre d'hotel (fr.) -

starszy kelner, kierownik sali.) przyniósł Guyowi drugą

porcję.

- Proszę dać mi znać, jeśli i tym razem nie będzie pan

zadowolony, sir - powiedział.

- Stchórzyła, co? - rzucił Guy.

- Nie rozumiem, sir?

- Słyszałeś. Taaak. Ten jest dobry. - Wymachując nożem,

zaczął opowiadać coś swemu sąsiadowi.

Kiedy kelnerzy sprzątali talerze po przystawkach, Luke

odczytał imię na plakietce kelnerki w okularach. Katrin.

Przeczytał gdzieś, że niedaleko hotelu znajdowała się wioska,

którą przed wiekami zasiedlili przybysze z Islandii. Jasne

włosy, niebieskie oczy. Wszystko pasowało. Kiedy dostrzegł

na jej nadgarstku czerwony ślad, poczuł ukłucie gwałtownego

gniewu. Zawsze nienawidził ludzi, którzy napastowali

słabszych. Ale nie odezwał się. Dziewczyna wyraźnie

pokazała, że nie jest zadowolona z jego interwencji. Zamówił

kawę.

- Napijesz się ze mną brandy? - spytał John.

- Nie, dziękuję. Muszę wstać wcześnie rano.

Była to prawda, ale nie cała. Luke niechętnie sięgał po

alkohol. Jego ojciec pił za pięciu.

Field Sandra - Milioner i tajemnicza nieznajoma.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: