WODA ZAROBOWA
RODZAJE WODY DO BETONU
- Woda wodociągowa (pitna)
Norma poza tym dopuszcza wodę:
- Odzyskiwaną z procesów produkcji betonu
- Ze źródeł podziemnych
- Naturalną wodę powierzchniową i wodę ze ścieków przemysłowych
- Morską lub zasoloną
- Z kanalizacji
WYMAGANIA OGÓLNE
Dotyczą wg „starej normy”:
- Barwy
- Zapachu
- Zawiesiny
- pH (>4)
Dodatkowo wg „nowej normy” dotyczą:
- Zawartości olejów i tłuszczów
- Zawartości detergentów
- Zawartości substancji humusowych
WYMGANIA SZCZEGÓŁOWE
Dotyczą:
- Zawartości siarkowodoru
- Zawartości siarczanów
- Zawartości cukrów
- Zawartości chlorków
- Twardości ogólnej
- Suchej pozostałości
- Obniżenia wytrzymałości zapraw na zginanie lub ściskanie
WODOŻĄDNOŚĆ
Wodożądnością kruszywa nazywamy ilość wody (w dm3) jaką należy dodać do 1 kg suchego kruszywa danej frakcji by uzyskać żądaną konsystencję.
Wodożądnością cementu nazywamy ilość wody (w dm3) jaką należy dodać do 1 kg cementu by uzyskać żądaną konsystencję.
Wodożądność składników betonu zależy od:
- Kształtu ziaren
- Chropowatości powierzchni
- Wielkości ziaren
- Proporcji ziaren w danym składzie
- Wymaganej konsystencji mieszanki betonowej
WZÓR KONSYSTENCJI
Ilość wody zarobowej, którą należy dodać do betonu można określić wzorem, który ma nazwę „wzór konsystencji”
W = C · wC + K · wK
gdzie: C – masa cementu w 1 m3 betonu,
K – masa kruszywa w 1 m3 betonu,
wC – wodożądność cementu, (dm3 /kg)
wK – wodożądność kruszywa. (dm3 /kg)
WSKAŹNIKI WODOŻĄDNOŚCI CEMENTU I KRUSZYWA
Najbardziej znane to wskaźniki opracowane przez Sterna i Bolomeya. Bolomey przyjął stałą niską wartość wodożądności cementu (wC = 0,23), a w zamian za to odpowiednio większe i bardziej zróżnicowane wskaźniki wodożądności kruszywa. Stern różnicuje wodożądności cementu w zależności od konsystencji:
- wilgotnej – 0,23
- gęstoplastycznej – 0,25
- plastycznej – 0,27
- półciekłej – 0,29
- ciekłej – 0,31
WSKAŹNIKI WODOŻĄDNOŚCI KRUSZYWA
Empiryczne zależności między wielkością ziaren a wodożądnością
Wg Bolomeya:
wK = N / 3’√d1*d2
Wg Sterna:
wK = N * [1 / 0,5 (lgd1 + lgd2)]^3
N – wartość doświadczalna zależna od konsystencji
d1, d2 – średnice oczek sit normowych w mm, ograniczających frakcje kruszywa.
WSKAŹNIKI STERNA
W przypadku stosowania innych kruszyw niż o gęstości pozornej ρp = 2,65kg/dm3 do wzoru należy wprowadzić dodatkowe współczynniki:
- w przypadku kruszyw łamanych należy wskaźniki wodożądności zwiększyć o 10-15 %
- w przypadku kruszyw o gęstości pozornej ρp > 2,65 kg/dm3 wskaźniki wodożądności należy pomnożyć przez współczynnik 2,65/ρp
- w przypadku frakcji 0 –2 mm należy skorygować wskaźniki mnożąc je przez współczynnik s zależny od klasy cementu i wytrzymałości betonu, (tabela),
- w przypadku uzupełniania kruszywa mikrowypełniaczami przyjąć dla nich wskaźniki wodożądności cementu.
WODA W STOSIE KRUSZYWA
Jeżeli na stos kruszywa nalejemy pewną ilość wody to nie wszystka woda wycieknie. Część jej zostanie na powierzchni ziarna, zwilżając je jako woda błonkowa (wb). Część tworzy meniski w punktach styku ziaren kruszywa jako woda meniskowa (wm), wreszcie część zostanie uwięziona jako woda kapilarna (wkap) w wąskich kanalikach, jakie mogą utworzyć między sobą poszczególne ziarna kruszywa.
Woda wolna w stosie kruszywa, to znajdująca się na zewnątrz ziaren
Więźliwość to zdolność do zatrzymywania wody przez kruszywo wyjęte z wody (pomijamy wodę, która może wsiąknąć w kruszywo na skutek jego ewentualnej porowatości).
Wodochłonność = nasiąkliwość + więźliwość
WODA W BETONIE
Całkowita zawartość wody – woda dodana oraz woda już zawarta w kruszywie i znajdująca się na jego powierzchni a także woda w domieszkach i dodatkach zastosowanych w postaci zawiesin jak również woda wynikająca z dodania lodu lub naparzania
Efektywna zawartość wody – różnica między całkowitą ilością wody w mieszance betonowej a ilością wody zaabsorbowaną przez kruszywo
Ilość wody w betonie zależy od:
- konsystencji mieszanki betonowej
- nasiąkliwości kruszywa
- stanu wilgotności powietrza i kruszywa
- rodzaju cementu
- ilości cementu
- uziarnienia i kształtu kruszywa
vvasyl89