Patomorfologia 20.04.2010r.
Temat: Krojenie skrawków.
1. Mikrotom histologiczny – do cięcia preparatów zatopionych w parafinie i żywicach akrylowych
mikrotom
saneczkowy
rotacyjny
ręczny
automatyczny
W mikrotomie saneczkowym porusza się nóż, w rotacyjnym – preparat. Mikrotom rotacyjny jest lepszy niż saneczkowy.
Zasada działania:
a) przesuwanie preparatu (np. bloczka parafinowego) względem noża à m. rotacyjny
b) przesuwanie noża względem preparatu à m. saneczkowy
Wyróżniamy też mikrotomy automatyczne, np. mikrotom automatyczny z przystawką mrożącą
* żywice akrylowe są lepsze do zatapiania niż parafina gdyż są twardsze i dzięki temu możemy cieniej kroić preparat.
* z bloczka parafinowego – skrawki 1 – 2 μm
* przy żywicach akrylowych skrawek 0,5 μm to już gruby skrawek, gdyż możliwe jest otrzymanie skrawków rzędu wielkość nm
* kąt noża musi być taki, aby równomiernie ścinać zatopiony materiał
2. Rodzaje noży w mikrotomach:
a) stalowe – tylko dla skrawków z kriostatu oraz materiału zanurzonego w parafinie
b) szklane – dla materiału zatopionego w żywicy – kroi się tym nożem skrawki półcienkie 0,5 μm
c) diamentowe – histologiczne tną materiał zatopiony w parafinie, a także istnieją noże diamentowe do kriostatów (noże te nie tępią się, chyba, że zła prędkość w mikrotomie automatycznym, nieodpowiedni kąt cięcia i grubość)
tkanki:
półcienie à 0,5 μm
ultracienkie à 30nm
trymowanie – wycina się prostokąty lub trapezy wokół materiału tak aby skrawek był mały, podczas ścinania tej samej wielkości; w przypadku materiału świeżego lub parafinowego trymowanie to proces ścinania materiału/bloczku do momentu aż uwidocznimy całą tkankę.
3. Szkiełka podstawowe
· uzyskane skrawki umieszcza się na powierzchni wody, której temperatura jest nieco niższa nić temp. topnienia parafiny.
· do barwienia H&E używa się skrawków grubości 5 – 6 μm
· do barwienia H&E używa się szkiełek oczyszczonych i odtłuszczonych, na których umieszcza się skrawki
Jak odtłuścić szkiełko podstawowe?
Umyć detergentem z wodą à woda destylowana à umieścić na noc w alkoholu 95-96%
· oprócz barwienia H&E na tych szkiełkach podstawowych możemy wykonywać barwienia, które nie wymagają długiego czasu preparatyki
· czasem skrojone skrawki parafinowe naklejane są na szkiełka podstawowe pokryte:
- silanem
- poli – L – lizyną
- biobondem
- rzadziej nabiałkowane (już się niestosuje gdyż wyniki reakcji wychodziły zafałszowane, z powodu łączenia się antygenów nie tylko z materiałem badanym, ale także białkiem użytym do nabiałkowania szkiełka podstawowego)
Wymienione substancje zwiększają adhezyjność szkiełka. Szkiełka o podwyższonej adhezyjności stosuje się do reakcji immunohistochemicznych, barwień specjalnych i reakcji hybrydyzacji.
* trwałe przyklejenie skrawka otrzymuje się przez ogrzewanie gotowych preparatów w temp. 50oC przez kilka godzin (zwykle wystarczy czas od 40min do godziny)
* suszenie skrawków następuje poprzez odparowanie wody
* preparaty parafinowe à maksymalne grubości:
- do barwienia H&E 6μm
- do immunohistochemicznych rekacji 4μm
- do hybrydyzacji in- situ 1-2μm
4. Materiał nieutrwalony – czyli do badania śródoperacyjnego
- mrożony w kriostacie (-30 oC , -40 oC )
- mrożony CO2 – suchy lód ( -60 oC )
- mrożony ciekłym azotem ( - 180 oC , -195 oC )
* im bardziej utrwalony materiał, tym cieńsze skrawki później możemy otrzymać.
* tkankę pobraną do badania śródoperacyjnego należy zamrozić a następnie skrawać przy użyciu mikrotomu zwanego kriostatem à mikrotom rotacyjny z komorą mrożącą
* szkiełka, na które będziemy nakładać skrawki również muszą być zmrożone, w przeciwnym razie z materiału zrobi nam się ‘ciapka’
( w przypadku materiałów zatopionych w żywicach syntetycznych otrzymujemy skrawki półcienie lub ultracienkie, a do cięcia stosujemy noże szklane lub diamentowe)
Temat: Techniki barwienia
1. Przygotowanie do barwienia à usunięcie parafiny i uwodnienie tkanki.
Po wykonaniu preparatów z materiału zatopionego w postaci bloczków parafinowych należy przygotować je do barwienia.
a) Odparafinowanie skrawków
b) Uwodnienie tkanek – konieczne, gdyż barwniki są rozpuszczalne w wodzie i nie mogą przeniknąć przez parafinę przepajając tkankę.
I etap
Odparafinowanie skrawków: skrawki naklejone na szkiełka podstawowe poddajemy:
· wstępnej deparafinizaacji w temp. 60 oC przez noc
· ostatecznej deparafinizacji w:
- ksylen I (30min, 60 oC)
- ksylen II
(2-3min, temp. pokojowa)
- ksylen III
- ksylen IV
II etap
Uwodnienie
· alkohol 99,8% (2-3 min)
· alkohol 96% alkohol 50% (2-3min w każdym)
· woda destylowana (2-5min)
III etap
Barwienie
· barwnik
2. Barwienie podstawowe H&E <hematoksylina & eozyna>
Jest to barwienie przeglądowe pozwalające ocenić całość struktury tkanki, poprzez kontrastowe zabarwienie cytoplazmy i jąder komórkowych.
Hematoksylina – substancja naturalna, zasadowa, barwiąca jądra kom. na kolor fioletowy do niebieskiego
Eozyna – substancja syntetyczna, kwaśna, barwiąca cytoplazmę na różowo – do czerwonego
Barwienie H&E:
* od alkoholi rozpoczyna się proces ‘zamykania’ preparatu
* barwienie kończy się gdy wypłukujemy eozynę wodą destylowaną
* balsam kanadyjski nie rozpuszcza się w wodzie, jedynie w ksylenach, dlatego konieczne jest ponowne odwodnienie tkanki
* gdy preparat zamykamy w glicerynie – zaraz po barwieniu nanosimy kroplę gliceryny, nie musimy odwadniać tkanki, ponieważ gliceryna rozpuszcza się w wodzie
* minusem gliceryny jest to, że taki preparat nie jest trwały, zaletą np. fakt, że w przeciwieństwie do alkoholi nie rozpuszcza tłuszczy, dlatego też, gdy badamy tłuszcze preparat zamykamy gliceryną
Barwienie I
hematoksylina
3min
Płukanie
woda bieżąca
woda destylowana
10 – 15min
2x 1min
Barwienie II
eozyna
5min
1x 1min
Odwodnienie
alkohol 80%
alkohol 90%
alkohol 96%
alkohol 99,8%
aceton
Prześwietlenie
ksylen I
ksylen II
ksylen III
Zamknięcie w medium
balsam kanadyjski
...
Charlize91