solucja Mata Hari.pdf

(2764 KB) Pobierz
solucja Mata Hari
(na podstawie wersji angielskiej)
Mata Hari. Widzę, że też się skusiłeś, żeby poznać jej przygody? :)
Na początek parę wskazówek:
Jeżeli nie przepadasz za minigierkami, to w menu opcji zaznacz opcję: "Show minigame
pannicbutton". Dzięki niemu możesz pominąć wybrany moment.
Gra polega przede wszystkim na zbieraniu "kostek" w ekwipunku, którymi są zarówno linie
dialogowe, jak i przedmioty. Taką kostkę przenosimy na człowieka lub przedmiot, by
wykorzystać opcję.
W kilku miejscach minigierka z tańcem jest potrzebna, a czasem możesz zatańczyć tylko dla
zabawy. Tak czy inaczej, przedstawiam punkty, które zainspirują Matę do nowego kroku
tanecznego (ułożone wg kolejności pojawienia się lokacji):
1.Kataryniarz przed teatrem - Paryż.
2.Kobieta z parasolką, na dworcu – Paryż.
3.Berlin – cyklista.
4.Monako - balon nad plażą.
5.Madryt - fontanna.
834557245.001.png
6.Madryt - grupka ludzi koło żonglera.
Zanim jednak pojawi się opcja obejrzenie takiej scenki, musisz porozmawiać z dyrektorem
teatru, by pojawiła się "nowa kostka".
Żeby uprościć przemieszczanie się pociągiem, zapytaj szpiegów o hasło/rodzaj pociągu, z
którym przemieścisz się do miasta pomijając mapę. Szpiedzy znajdują się (wg kolejności ich
pojawienia się):
1. Na dworcu, po prawej od kas – Berlin.
2. Koło drzwi teatru – Paryż.
3. Dworzec – za kolumną po lewej – Monako.
4. Koło fontanny – Madryt.
Zaczynamy:
Rozdział I:
Ten rozdział ma na celu podbicie serc fanów tancerki oraz znalezenie jej menadżera.
Przed drzwiami prowadzącymi na wielki event jak zwykle stoi strażnik i jak zwykle główna
bohaterka... nie ma zaproszenia. Rozmawiamy więc z grzecznym bramkarzem. Po drodze
pojawi się miły pan, który pomoże nam dostać się na przyjęcie.
Wchodzimy do środka i rozmawiamy z grubszym mężczyzną na środku. Poprosi o coś do
picia. Biegniemy więc do barmana i prosimy o drink. Następnie ze stołu zabieramy kieliszek
szampana i dajemy go dyrektorowi.
Ten jednak nie zgodzi się nawet na krótką rozmowę, jeżeli nie przedstawi mu nas ktoś znany.
Musimy więc przekonać do siebie gości.
Zaczynamy od middle-aged woman (Elsbeth Shragmuller) w rogu. Ta podsunie, by
rozmawiać z ludźmi na temat pierdułek: pogody, mody. Niestety, ona nie załatwi nam
odpowiedniego przedstawienia.
Za to młody dziennikarz rozmawiający z naszym bohaterem-Włochem przy wejściu, już tak.
Wykorzystujemy wszystkie pogaduszki: pogoda itp., aż w końcu pisarczyk zaproponuje
pomoc.
Podchodzimy ponownie do Gabriela Astruca i podrzucamy temat "Przedstawienie". To
jednak nie wystarczy, teraz musimy pozbierać komplementy.
Rozmawiamy z:
• Dżentelmenenem, którym pomógł nam wejść: Oscarem Samsonetem. Zachęci on do
rozmowy z Zollingerem.
• Zollingerem: przystojnym mężczyzną przy drzwiach na taras.
• Ponownie z Oscarem Samsonetem.
• Wychodzimy na taras i poznajemy małżonkę polityka: plotkujemy, a następnie prosimy o
wsparcie.
Teraz podchodzimy do Gabriela i informujemy go o komplementach. Gotowe!
Wychodzimy z sali i rozmawiamy z Oscarem.
Po przyjęciu jego propozycji wracamy na bal i zajmujemy się pierwszą poważną misją.
Wychodzimy na balkon i dajemy Kochance Zollingera list. Ta natychmiast decyduje się na
zdradę, ale potrzebuje długopisu. Pożyczamy go od Zollingera i dajemy Modnisi. Dowód
zdrady pokazujemy Zollingerowi. Kochance przekazujemy pogróżkę, teraz Zollingerowi
dajemy jej odpowiedź.. i już.
Uff. Teraz dalej flirtujemy z Rupertem. Po kolei Mata będzie opisywać sztukę uwodzenia.
Warto zanotować, co na kogo działa :) Nie, nie do zastosowania w życiu: raczej do
późniejszej gry.
1. Pochlebstwa – na mężczyzn niepewnych siebie.
2. Poddanie – na nieśmiałych mężczyzn starej daty, którzy pomagają kobietom w potrzebie.
3. Lekceważenie – na pewnych siebie arogantów.
4. Ośmielenie – na cichych, ale twardych facetów.
Później, w pokoju Ruperta
Po wygibasach Rupert zaśnie. Wtedy, w negliżu, zajmujemy się przeszukaniem pokoju. Z
kufra przy łóżku zabieramy poduchę. Na komodzie przy niej stoi butelka, a zaraz przy niej –
drąg.
Poduchę i butelkę dajemy kochankowi, by zasnął na dobre. Za pomocą drąga zamykamy
otwarte okno. Z szafki w dolnym lewym kącie zabieramy zapalniczkę i mydło. Zapalniczką
podgrzewamy leżącą na stoliku pieczęć i odbijamy ją w mydle. Na koniec reszta igraszek i
przygoda się kończy :)
Rozdział II:
Trzy lata później, po pobudce w hotelu: ktoś puka do drzwi. Otwieramy drzwi Marii
834557245.002.png
Skłodowskiej-Curie i radzimy jej w sprawie uwodzenia :)
Wychodzimy z hotelu i w kawiarni zaczepiamy Elsbeth. Przekazuje ona wiadomość od
Oscara: by spotkać się z nim w Monte Carlo. Łapiemy więc taksówkę i każemy zawieźć się
na Dworzec Kolejowy. W kasie kupujemy bilet do Monaco. Nasza pierwsza minigierka.
Najłatwiej udać się tak, w przypadku takiego ustawienia:
...Jednak każda minigierka będzie trudniejsza: więcej szpiegów, więcej stacji, no i miejsca
początkowe złoczyńców będą różne. Musicie więc zdać się na siebie: na ogół najlepiej
zawsze jechać po zewnętrznej.
Wychodzimy z dworca i w kafejce rozmawiamy z Samsonetem. Po rozmowie wracamy
taksówką na dworzec i do Paryża.
Niestety, złapie nas nieprzyjemny Komisarz.
Jesteśmy w więzieniu. Z pryczy podnosimy kubeczek i uderzamy nim w kraty celi. Oddajemy
mu bransoletę i zgadzamy się na udział w kolejnej misji: Kalle.
Wracamy do centrum Paryża i wchodzimy do teatru, żeby zorganizować występ.
Dowiadujemy się co o nieco o zdobywaniu inspiracji i wychodzimy na ulicę w jej
poszukiwaniu. Pierwszą z nich będzie: grający na placu kataryniarz.
Wchodzimy do teatru. Mówimy o nowym ruchu Gabrielowi i jesteśmy gotowi na taniec!
To minigierka – należy łapać nutki wtedy, kiedy znajdą się one w polu. Są cztery kółka, więc
trzeba się skupić. Można też ją przeskoczyć, stracimy tylko do niczego nie potrzebne punkty
końcowe.
Po tańcu spotkamy naszego wojskowego i otrzymamy niezbędne zaproszenie.
834557245.003.png
Następnego dnia rano wychodzimy na plac i skręcamy w lewo.
Rozmawiamy z Elsbeth i otrzymujemy aparat fotograficzny.
Kiedy mamy już sprzęt, to udajemy się taksówką do ambasady. Oczywiście i tu potrzebna jest
niezbędna przepustka. Dlategóż zaczepiamy lokaja, który kręci się po ogrodzie i używamy
czwartego podrywu: Ośmielenie (Daring).
Wchodzimy do środka pokazując wojskowemu kartę. Nie pozwoli on jednak na wniesienie
aparatu, dlatego chowamy go w szczęśliwych krzaczkach – happy little bush :)
834557245.004.png
Zgłoś jeśli naruszono regulamin