Specyfika innych ustrojów politycznych.doc

(38 KB) Pobierz
PYTANIE EGZAMINACYJNE NUMER 18

Specyfika systemów politycznych w Ameryce Północnej, Ameryce Łacińskiej, Azji, Oceanii, Bliskim Wschodzie, Afryce, Europie Zachodniej oraz w Europie Środkowo-Wschodniej

 

Ameryka Północna (w tym podziale to Kanada i USA)

Stany zostały szczegółowo opisane w pytaniu nr 12. Kanadę załączę dodatkowo, gdyż przygotowywałem ją jako referat, choć w zasadzie jest ona mieszanką USA i Wielkiej Brytanii.

·         Państwa demokratyczne, poszanowanie swobód obywatelskich i prywatne telewizje, oba kraje to federacje.

 

Ameryka Łacińska (od Meksyku po Przylądek Horn na Tierra del Fuego)

Absolutna mozaika. Państwa w zasadzie demokratyczne z dziwnymi tendencjami, jak chociażby Wenezuela prezydenta Hugo Chaveza (komunista).

·         Są to narody, które potrzebują silnych wodzów, kosztem swobód obywatelskich.

 

Azja (od Uralu po Singapur)

Istny Bangladesz. Diabli wiedzą, o co chodzi.

·         Japonia, Singapur i może jakiś jeszcze kraj będzie nadawał się do zamieszkania, reszta to Chiny - brak praw człowieka (okupacja Tybetu) i jakieś dziwne oczy.

 

Oceania (Australia, Nowa Zelandia i wyspy Pacyfiku)

Przyjemny klimat.

·         Państwa wzorowane na ustroju Wielkiej Brytanii oraz posiadłości Francji i innych państw kolonialnych, a także USA.

 

Bliski Wschód (Arabia Saudyjska, Bahrajn, Irak, Iran, Izrael z Autonomią Palestyńską, Jemen, Jordania, Katar, Kuwejt, Liban, Oman, Syria i Zjednoczone Emiraty Arabskie)

Bajzel kompletny i dużo takiego cennego surowca.

·         Państwa wzorowane na ustroju piekła, dużą rolę odgrywa religia i siły zbrojne.

 

Afryka (od Tunezji po RPA)

Problem głodu, braku wody pitnej i AIDS, a także Simona Mola.

·         Liczne wojny, bałagan po erze kolonialnej, te państwa które powstały wzorowały ustrój na swoich dawnych okupantach z Europy, stąd takie dziwne języki urzędowe, jak angielski w Nigerii, zazwyczaj mamy do czynienia z prezydentem i parlamentem.

 

Europa Zachodnia (od Portugalii po wschodnie granice RFN)

Chyba najbardziej usystematyzowane ustroje polityczne.

·         Od czasów II wojny światowej panuje względy pokój (wyłączając ataki terrorystyczne), na czele państw prezydent/monarcha, który jest kontrolowany przez parlament i społeczeństwo obywatelskie mające wpływ na wybór swoich przedstawicieli, sprawujących w ich imieniu władzę.

 

Europa Środkowo-Wschodnia (na wschód od Niemiec)

Rządy braci Gęsińskich

·         Potrafią wszystko

 

 

 

 

 

 

 

 

Systemy polityczne wybranych państw niedemokratycznych

 

Są to głównie państwa, w których naruszane są prawa i wolności obywatelskie, także szczególną pozycję zajmują w nich: prezydent, partia rządząca i ośrodki władzy, sprawujące swoją „posługę” bez udziału narodu i wpływu na zmianę takowej sytuacji.

 

 

 

Iran

Islamska republika prezydencka. Prezydent sprawuje jednocześnie funkcję szefa rządu. Jednoizbowy parlament - Zgromadzenie Rady Islamskiej (Madżlis) - liczy 270 członków, wybierane na okres czterech lat. Funkcjonuje dwunastoosobowa Rada Konstytucyjna, kontrolująca zgodność ustaw z prawem islamskim.

 

Korea Północna

Koreńska Republika Ludowo-Demokratyczna to republika komunistyczna z jednoizbowym parlamentem o nazwie Najwyższe Zgromadzenie Ludowe. Liczy on 687 osób, które wybierają spośród siebie najwyższe władze państwowe. Mimo, że oficjalnie prezydentem państwa jest zmarły Kim Ir Sen, a premierem Pak Pong-ju, praktycznie cała władza spoczywa w rękach Kim Dzong Ila, syna Kim Ir Sena. Wszyscy przedstawiciele rządu należą do Koreańskiej Partii Pracy (KPP). KPP aktywnie popiera doktrynę dżucze (samowystarczalność), która wywodzi się ze stalinizmu. Jak w innych krajach komunistycznych, w Korei Północnej mocno rozbudowany jest aparat biurokratyczny, który reprezentuje i realizuje "wolę ludu". Komunistyczni krytycy dominującej partii przekonują, że reprezentuje ona "państwo zdeformowanych robotników", które wytworzyło biurokratyczną elitę, niezgodną z doktryną komunistyczną czy marksistowsko-leninowską. W roku 1997 zmieniono konstytucję, zastępując odwołanie do marksizmu-leninizmu odwołaniem do dżucze. Istnieją mniejsze partie polityczne, ale podporządkowane są KPP i nie stanowią dla niej opozycji. Ustrój państwa jest powszechnie na świecie uważany za dyktaturę totalitarną. Szefem rządu jest premier, ale prawdziwa władza spoczywa w rękach Kim Dzong Ila, który jest przewodniczącym KPP oraz głównodowodzącym wojsk. Wśród ludu Kim Dzong Il znany jest jako "Drogi Przywódca", w odróżnieniu do swojego ojca, Kim Ir Sena, zwanego "Wielkim Przywódcą". Oficjalne tytuły Kim Dzong Ila to m.in. Sekretarz Generalny Koreańskiej Partii Pracy, Przewodniczący Komisji Obrony Narodowej oraz Głównodowodzący Koreańskiej Armii Ludowej.

 

Kuba

Kubańska konstytucja stwierdza, że Kuba jest niezależnym i suwerennym państwem socjalistycznym [Artykuł 1]... nazwa państwa kubańskiego brzmi Republika Kuby [Artykuł 2]. Na określenie ustroju kubańskiego politolodzy powszechnie używają zwrotu "republika socjalistyczna". Rząd zdominowany jest przez kubańską partię komunistyczną Partido Comunista de Cuba (PCC). Obecny przywódca PCC, Fidel Castro, jest zarówno przewodniczącym Rady Państwa (odpowiednik prezydenta), jak i premierem rządu kubańskiego. Przewodniczący Rady Państwa wybierany jest przez Zgromadzenie Narodowe na okres pięcioletni, bez limitu sprawowanych kadencji. Fidel Castro pełni tę funkcję nieprzerwanie od roku 1976. Konstytucja Kuby stwierdza również: Komunistyczna Partia Kuby (...) jest najwyższą siłą przewodnią społeczeństwa i państwa. Jest dozwolone istnienie innych partii politycznych, jednak mają one marginalny wpływ na politykę, częściej ich role spełniają związki zawodowe. Konstytucja gwarantuje wolność słowa i zgromadzeń, jednak artykuł 62 konstytucji kubańskiej stwierdza: żadna z powyższych wolności przyznanych obywatelom nie może być wykorzystywana przeciw (...) istnieniu i celom państwa socjalistycznego, lub przeciw decyzji Ludu Kuby o budowie socjalizmu i komunizmu. Naruszanie tej zasady może być karane prawnie. Najwyższym ustawodawczym organem jest parlament (Asamblea Nacional del Poder Popular), który wybiera m.in. Radę Ministrów, która pełni funkcję rządu.

 

Arabia Saudyjska

System totalitarny, monarchia dziedziczna. Krajem rządzi król i premier Abdullah bin Abdulaziz al Saud (od 1 sierpnia 2005, wcześniej od 1996 jako regent). W państwie nie ma konstytucji. Od 1993 r. istnieje Ustawa Zasadnicza, określająca uprawnienia rządu oraz obowiązki króla. Organem doradczym króla jest Rada Konsultacyjna, a organem władzy wykonawczej jest rząd, na czele którego stoi król. Obowiązuje parę kodeksów cywilnych opartych na prawie szariatu (prawo islamskie). Działalność partii politycznych jest zakazana.

 

Rosja

Demokratyczna tylko z nazwy. Państwo o zabarwieniu wybitnie pejoratywnym «mający odcień ujemny, znaczenie ujemne; o wyrazach, sufiksach: nadający odcień ujemny», a żeby opisać ich prezydenta należałoby użyć wielu kolokwializmów «wyraz lub wyrażenie używane tylko w swobodnej, potocznej mowie», niech wystarczy to, iż cierpi on na bardzo zaawansowaną aberrację umysłową «odchylenie od normalnego stanu umysłowego».

 

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin