0199_Arsen.pdf

(154 KB) Pobierz
# $ K
# $ K
ul. Czerniakowska 16
00-701 Warszawa
tel. 623 36 98
fax 623 36 93
© 1999 - 2007 CENTRALNY INSTYTUT OCHRONY PRACY – PAŃSTWOWY INSTYTUT BADAWCZY
ARSEN As 0199
30.10.1996 r. / 31.05.2007 r.
.....................................................................................................................................................................................
Data sporządzenia/data aktualizacji
1. IDENTYFIKACJA SUBSTANCJI. IDENTYFIKACJA PRODUCENTA,
IMPORTERA LUB DYSTRYBUTORA
1.1. Identyfikacja substancji
Nazwa i synonimy
polskie:
arsen
niemieckie:
arsenic
francuskie:
arsenic
rosyjskie:
мышьяк
Nazwa wg IUPAC:
arsenic
Wzór chemiczny:
As
1.2. Zastosowanie substancji
.....................................................................................................................................................................................
wpisuje użytkownik
1.3. Identyfikacja producenta, importera lub dystrybutora
.....................................................................................................................................................................................
wpisuje użytkownik
1.4. Telefon alarmowy
.....................................................................................................................................................................................
wpisuje użytkownik
2. SKŁAD I INFORMACJA O SKŁADNIKACH
Arsen – substancja podstawowa
# IDH_0199
$ arsen
K arsen;arsenic;Arsen;arsenic;karta;karta,0199;CAS;CAS,7440-38-2;Numer ONZ (UN);Numer ONZ (UN),1558;
Numer ONZ (UN),1562;Numer RTECS;Numer RTECS,CG0525000;Numer indeksowy;Numer indeksowy,033-
001-00-X;Numer WE (EINECS);Numer WE (EINECS),231-148-6
angielskie:
Arsen
301772269.001.png
Klasyfikacja substancji: T; R23/25
N; R50-53
Numer ONZ (UN):
1558 – arsen
1562 – arsen, pył
Numer indeksowy:
033-001-00-X
Numer WE (EINECS):
231-148-6
3. IDENTYFIKACJA ZAGROŻEŃ
Substancja toksyczna, niebezpieczna dla środowiska. Działa toksycznie przez drogi
oddechowe i po połknięciu. Działa bardzo toksycznie na organizmy wodne. Może
powodować długo utrzymujące się niekorzystne zmiany w środowisku wodnym.
4. PIERWSZA POMOC
Odtrutki: nie są znane.
Leczenie: postępowanie objawowe.
ZATRUCIE INHALACYJNE
Pierwsza pomoc przedlekarska
Wyprowadzić zatrutego z miejsca narażenia. Zapewnić spokój w pozycji dowolnej. Jeżeli
wystąpił kaszel lub inne dolegliwości, zapewnić badanie lekarskie.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe.
SKAŻENIE SKÓRY
Pierwsza pomoc przedlekarska
Zdjąć odzież, obmyć skórę dużą ilością ciepłej wody. W razie zmian i/albo dolegliwości –
skierować do lekarza.
Pomoc lekarska
W zależności od charakteru i rozległości zmian może być wskazana konsultacja
dermatologiczna.
SKAŻENIE OCZU
Pierwsza pomoc przedlekarska
Płukać oczy chłodną wodą, najlepiej bieżącą, co najmniej 15 minut.
Uwaga: osoby narażone na skażenie oczu powinny być pouczone o konieczności i
sposobie ich natychmiastowego płukania.
Pomoc lekarska
Jeżeli pomimo płukania utrzymują się dolegliwości ze strony oczu, zapewnić konsultację
Numer CAS:
7440-38-2
Numer RTECS:
CG0525000
301772269.002.png
okulistyczną. Dalsze postępowanie zgodne z zaleceniami lekarza okulisty.
ZATRUCIE DROGĄ POKARMOWĄ
Pierwsza pomoc przedlekarska
Natychmiast po połknięciu poszkodowany powinien wywołać u siebie wymioty. Wezwać
lekarza.
Pomoc lekarska
Postępowanie objawowe w zależności od połkniętej dawki i zgłaszanych dolegliwości.
5. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU POŻARU
Klasa temperaturowa: brak danych
Grupa wybuchowości: brak danych
Kod HAZCHEM: 2Z
Szczególne zagrożenia
Toksyczne ciało stałe. Zagrożenie pożarowe stwarzają pary arsenu powstające w wyniku
jego sublimacji podczas ogrzewania. Spalanie par w atmosferze tlenu może przebiegać
wybuchowo. Podczas ogrzewania do temperatury ok. 200°C arsen utlenia się do silnie
trującego trójtlenku arsenu; w temperaturze 250-300°C reakcji towarzyszy fluorescencja.
Zalecenia ogólne
Zawiadomić otoczenie o awarii.
Usunąć z obszaru zagrożenia wszystkie osoby niebiorące udziału w likwidowaniu awarii.
Wezwać Państwową Straż Pożarną i Policję Państwową.
Pożar
Środki gaśnicze: dwutlenek węgla, proszki gaśnicze.
Mały pożar: gasić gaśnicą śniegową lub proszkową.
Duży pożar: palący się arsen gasić pianą.
Nie dopuścić do przedostania się ścieków po gaszeniu pożaru do kanalizacji i wód.
Specjalne wyposażenie ochronne
Nałożyć odzież ochronną i aparat izolujący drogi oddechowe.
Uwaga: produkty spalania są silnie toksyczne.
6. POSTĘPOWANIE W PRZYPADKU NIEZAMIERZONEGO
UWOLNIENIA DO ŚRODOWISKA
Zalecenia ogólne
Jak podano w punkcie 5.
Wyciek
Usunąć źródła zapłonu (ugasić otwarty ogień, ogłosić zakaz palenia); unikać bezpośredniego
kontaktu z uwalniającą się substancją; nie dopuścić do przedostania się produktu do
kanalizacji i wód; zabezpieczyć kratki i studzienki ściekowe; jeśli to możliwe, zlikwidować
nieszczelność (uszczelnić, uszkodzone opakowanie umieścić w szczelnym opakowaniu
ochronnym); rozsypaną substancję zebrać do zamykanego pojemnika; zanieczyszczoną
powierzchnię spłukać wodą.
7. POSTĘPOWANIE Z SUBSTANCJĄ I JEJ MAGAZYNOWANIE
Wymagania dotyczące wentylacji
Niezbędna wentylacja miejscowa wywiewna z obudową rejonu emisji par do środowiska
powietrznego oraz wentylacja ogólna pomieszczenia. Otwory zasysające wentylacji
miejscowej przy płaszczyźnie roboczej lub poniżej. Wywiewniki wentylacji ogólnej w górnej
części pomieszczenia oraz przy podłodze.
Postępowanie z substancją: podczas stosowania nie jeść, nie pić, unikać kontaktu z
substancją, unikać wdychania pyłu, przestrzegać zasad higieny osobistej, stosować odzież i
sprzęt ochronny (jak podano w punkcie 8), pracować w dobrze wentylowanych
pomieszczeniach; unikać wyładowań elektrostatycznych, unikać działania na substancję
otwartego ognia i wysokiej temperatury.
Magazynowanie: przechowywać w oryginalnych właściwie oznakowanych, szczelnie
zamkniętych opakowaniach, w chłodnym, suchym, dobrze wentylowanym pomieszczeniu
magazynowym, wyposażonym w instalację elektryczną i wentylacyjną.
8. KONTROLA NARAŻENIA I ŚRODKI OCHRONY INDYWIDUALNEJ
Najwyższe dopuszczalne stężenia
NDS – 0,01 mg/m³ (arsen i jego związki nieorganiczne w przeliczeniu na As)
NDSCh – nieustalone
NDSP – nieustalone
Oznaczanie w powietrzu na stanowiskach pracy
PN-75/Z-04011 ark. 02 Ochrona czystości powietrza. Badania zawartości arsenu i jego
związków. Oznaczanie arsenu i jego związków na stanowiskach pracy metodą
kolorymetryczną z AgDDTK.
Dopuszczalne stężenie w materiale biologicznym
DSB – 35 µg/l w przeliczeniu na średnią gęstość moczu wynoszącą 1,024
Wartość prawidłowa < 10 µg/l
Substancja oznaczana – arsen + kwas monometyloarsanowy (MMA) + kwas
dimetyloarsanowy (DMA)
Materiał biologiczny – mocz
Uwagi: próbka moczu pobierana jednorazowo pod koniec ekspozycji dziennej w końcu
tygodnia pracy. Oznaczenia należy wykonywać metodami umożliwiającymi eliminację
wpływu organicznych związków arsenu obecnych w „owocach morza” (jak np.
arsenobetaina).
Wymagania dotyczące środków ochrony indywidualnej
Gdy stężenie substancji jest ustalone i znane, doboru środków ochrony indywidualnej należy
dokonywać z uwzględnieniem stężenia substancji występującego na danym stanowisku
pracy, czasu narażenia, czynności wykonywanych przez pracownika oraz zaleceń podanych
przez producenta środka ochrony indywidualnej.
Stosować odzież wykonaną z materiałów powlekanych lub pyłoochronną; rękawice ochronne
tkaninowe lub powlekane (np. z vitonu, kauczuku poliakrylonitrylowego lub polichlorku
winylu); obuwie ochronne skórzane lub całotworzywowe; gogle chroniące przed drobnymi
pyłami (w przypadku skompletowania z półmaską); sprzęt ochrony układu oddechowego w
postaci półmaski filtrującej klasy P3, półmaski skompletowanej z filtrem P3 lub maski
skompletowanej z filtrem P3.
W razie niedoboru tlenu (stężenie poniżej 17% obj.) stosować autonomiczny lub stacjonarny
sprzęt izolujący.
W strefie zagrożonej wybuchem stosować odzież, rękawice i obuwie w wersji
antyelektrostatycznej.
W sytuacji awaryjnej lub gdy stężenie substancji na stanowisku pracy nie jest znane,
stosować środki ochrony indywidualnej izolujące organizm (kombinezon gazoszczelny
skompletowany z izolującym sprzętem ochrony układu oddechowego).
9. WŁAŚCIWOŚCI FIZYKOCHEMICZNE
Właściwości podstawowe
Masa cząsteczkowa:
74,92
Stan skupienia w temp. 20°C:
ciało stałe
Zapach:
bez zapachu
Temperatura topnienia:
814°C pod ciśnieniem 2,84 MPa
Temperatura wrzenia:
nie charakteryzuje się; sublimuje
w temp. 613°C
Temperatura zapłonu:
brak danych
Granice wybuchowości w mieszaninie
z powietrzem: brak danych
Gęstość w temp. 20°C: 5,72 g/cm³
Gęstość par względem powietrza: brak danych
Prężność par w temp. 362°C: 1,33 hPa
Stężenie pary nasyconej: brak danych
Rozpuszczalność w wodzie: nie rozpuszcza się
Rozpuszczalność w innych rozpuszczalnikach: rozpuszcza się w gorącym kwasie
siarkowym, kwasie azotowym, wodzie
królewskiej, stopionym wodorotlenku
sodu; nie rozpuszcza się w kwasie
solnym.
brak danych
Właściwości dodatkowe
Ciepło właściwe:
0,33 J/(g·K)
Ciepło topnienia w temp. topnienia:
370 J/g
10. STABILNOŚĆ I REAKTYWNOŚĆ
Stabilność: w normalnych warunkach stosowania i magazynowania substancja stabilna.
Warunki, jakich należy unikać: źródła zapłonu, wysoka temperatura, wyładowania
elektrostatyczne.
Materiały, jakich należy unikać: silne utleniacze (chlorany, nadchlorany, bromiany, jodany,
azotany, nadtlenki, chlorowce, interhalogeny, trójtlenek chromu, chlorek nitrozylu,
nadmanganian potasu).
Niebezpieczne produkty spalania/rozkładu: w środowisku pożaru wydzielają się tlenki
arsenu.
11. INFORMACJE TOKSYKOLOGICZNE
Klasa toksyczności
Substancja toksyczna wg wykazu substancji niebezpiecznych.
Barwa:
szara
Temperatura samozapłonu:
Ciepło sublimacji:
427 J/g
Zgłoś jeśli naruszono regulamin