2 Korpus Polski w operacji bolońskiej.pdf

2 KORPUS POLSKI W OPERACJI BOLOŃSKIEJ .

Plan operacyjny 8 armii zakładał rozbicie lewego skrzydła przeciwnika głównym uderzeniem

na prawym skrzydle. Miały tutaj działać dwa korpusy: 5 brytyjski i 2 polski. Dwa inne

korpusy: 13 i 10, otrzymały zadanie osłaniać odcinek górski na południowym krańcu pola dla

bitwy. Warto dodać, że brytyjski 13 korpus - wycofany na okres zimy dla przeprowadzenia

reorganizacji - wracał pod rozkazy dowódcy 8 armii, a 10 korpus powracał z Grecji.

Właściwa bitwa z udziałem Polaków trwała od 9 do 21 kwietnia. Warto przypomnieć szlak

bojowy 2 Korpusu Polskiego, który w tej bitwie nie tylko brał udział, lecz w ramach wojsk 15

Grupy Armii sprzymierzonych we Włoszech odegrał rolę podstawową.

2 Korpus Polski, obok 1 Korpusu w Szkocji i 1 dywizji pancernej walczącej na kontyngencie,

stanowił trzon wojsk lądowych Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, podległych rządowi

polskiemu na emigracji. Na koniec wojny siły te wyrażały się stanem 200-tysięcznej armii, co

wraz z 400-tyś. żołnierzy na froncie wschodnim dawało Polsce bardzo wysoką lokatę wśród

członków koalicji antyhitlerowskiej. 2 Korpus Polski - zbiorowy bohater wysiłku wojennego

Polaków na froncie włoskim - miał długą, interesującą i pełną chwały bojowej historię.

Korpus ten powstał z inicjatywy i na rozkaz Gen. Władysława Sikorskiego przebywającego na

Bliskim i Środkowym Wschodzie od 23 maja do 3 lipca 1943 i 29 czerwca wydał on

wytyczne organizacyjne, które sumowały i akceptowały uprzednie rozkazy szczegółowe.

Wytyczne te ustalały, że „ formacją bojową, która odejdzie od obszaru operacyjnego dla

reprezentowania polskiego wysiłku, zbrojnego, będzie 2 korpus, wyłoniony z Armii Polskiej

na Wschodzie, pod osobistym dowództwem gen. Andersa" .

Całość zatem Wojska Polskiego na Środkowym Wschodzie miała składać się z 2 Korpusu

Polskiego i bazy, które razem tworzyły Armię Polską na Wschodzie. Nie podlegały jej

znajdujące się tam jednostki specjalne, które pracowały na rzecz całości Polskich Sił

Zbrojnych na Zachodzie. Nowa struktura organizacyjna weszła w życie 1943 roku czyli już po

tragicznej śmierci w Giblartarze generała Władysława Sikorskiego. Organizatorem 2 Korpusu

Polskiego był generał Władysław Anders, jednocześnie dowódca APW. Jego zastępcom

został ostatecznie generał Zygmunt Bohusz - Szyszko, szefem sztabu pułkownik dypl.

Kazimierz Wiśniowski, a szefem oddziału operacyjnego pułkownik dypl. Stanisław Sielecki.

Artylerią korpusu dowodził generał dr Roman Odzierzycki. Z tą obsada wyższych stanowisk 2

korpusu przetrwał niemal do końca swych walk we Włoszech.

Zmiana dotyczyła jedynie samego dowódcy, generała Andersa, który z końcem 1944 roku

odszedł do Londynu pełnić obowiązki Naczelnego Wodza w zastępstwie przebywającego w

niewoli niemieckiej generała Tadeusza Bora- Komorowskiego. Przy korpusie polskim we

Włoszech pozostał generał Bohusz-Szyszko, który na statusie zastępcy dowódcy korpusu

kierował przygotowaniami wojsk do walki. Jednostkami wojskowymi na wschodzie dowodził

generał Michał Tokarzewski- Karasiewicz - jako etatowy zastępca dowódcy APW.

Przeznaczeniem 2 Korpusu Polskiego były walki na froncie śródziemnomorskim.

Przewidywano go nawet na kierunku tzw. miękkiego podbrzusza. Tymczasem 2 korpus

znalazł się we Włoszech, gdzie w składzie brytyjskiej 8 armii przeszedł szlak bojowy od

działań obronnych nad rzeką Sangro, poprzez bitwę o Monte Cassino, Ankonę, linię Gotów i

Apenin Emiliański, aż nad rzekę Senio. Tutaj, od 2 stycznia do 8 kwietnia 1945 roku,

przygotowywał się do wiosennej ofensywy 15 Grupy Armii, prowadząc jednocześnie typowe

walki pozycyjne. Bolonia, która stała się pierwszym celem operacji „ Buckland”, leżała też na

końcu szlaku bojowego 2 Korpusu Polskiego. Miasto zdobyły oddziały 3 Dywizji Strzelców

Karpackich i amerykańskiej 34 dywizji. Poprzedzający ten sukces wysiłek był ogromny, a

niemała jego część spadła na barki 2 korpusu. Miał przeciwko sobie kolejno trzy doborowe

dywizje niemieckie, w tym przede wszystkim 26 dywizję pancerną oraz 4 i 1 dywizje

spadochronowe. Co trzy - cztery dni na kierunku 2 Korpusu Polskiego pojawiała się inna

elitarna dywizja niemiecka. Działo się tak dlatego, że pas natarcia 2 Korpusu przecinał

ukośnie odcinki obronne tych dywizji. Ogólnie można powiedzieć, iż owe dywizje były

rozlokowane wzdłuż głównej arterii komunikacyjnej w Nizinie Lombardzkiej - drogi nr 9 /

Via Emilia /, po obu jej stronach. Właśnie ta droga stanowiła południową krawędź pasa

natarcia 2 Korpusu, za którą nacierał brytyjski 10 korpus. Wówczas, kiedy planowano

ofensywę wiosenną 15 Grupy Armii, nie znano zamiarów wykorzystania korpusu

spadochronowego przez dowództwo niemieckie. Przypuszczano jedynie, że będzie on

prowadził walki obronne, wykorzystując dogodne warunki terenowe, liczne przeszkody

wodne, wały ochronne itp. Istotnie, układ terenu sprawił, iż ruch 2 Korpusu Polskiego mógł

być skutecznie hamowany przez umiejętnie zorganizowaną obronę.

Przeciwnik był twardy, dobrze wyszkolony i doskonale znający teren. Wszystko to nie

wróżyło łatwego wykonania zadania. 2 Korpusowi Polskiemu dodatkowych trudności mogło

przysporzyć otwarte południowe skrzydło, stale zagrożone przez nieprzyjaciela. Z

konieczności więc do natarcia wzdłuż południowego skrzydła 2 korpusu wydzielono

zgrupowanie, które od nazwiska dowódcy generała Klemensa Rudnickiego zostało nazwane

zgrupowaniem „Rud”. Bolonia padła w 12 dniu operacji „Buckland”. Od wschodu - jako

pierwsi - weszli do miasta Polacy, od południa - w dwie godziny później - Amerykanie. Po

walkach w dniach 19 i 20 kwietnia nad rzeką Gaiana korpusy amerykańskiej 5 armii i

brytyjskiej 8 armii przeszły do pościgu w kierunku przepraw na Padzie. Oddziały polskie nie

brały już w nim udziału. Nie było takiej potrzeby. Bolonia, miasto w środkowych Włoszech, u

stóp Apeninu Południowego.Bitwa stoczona 9-21 kwiecień przez 2 Korpus Polski w ramach

wiosennej ofensywy 1945 r. sprzymierzonych na froncie włoskim. 2 korpus, który od stycznia

zajmował obronę nad rzeką Senio, otrzymał zadanie przełamania obrony nieprzyjaciela nad tą

rzeką, a następnie nacierania wzdłuż drogi nr 9 na Bolonię. Działanie to rozpoczęło się 9

kwietnia, 2 korpus kolejno forsował i przełamywał obronę nieprzyjaciela nad rzekami Senio,

Gaiana, Idice, a następnie 21 kwietnia zgrupowaniem pościgowym wszedł do Bolonii. Nieco

później do miasta wkroczyły jednostki amerykańskie i włoskie. Wyzwoleniem Bolonii 2

Korpus Polski zakończył działania w kampanii włoskiej.

kpt. Dariusz FORMICKI

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: