nowoczesne usprawnianie chorych.pdf

(181 KB) Pobierz
Rehabilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
semestr zimowy
Seminarium 21.10.2011
NOWOCZESNE METODY I TECHNIKI
USPRAWNIANIA CHORYCH
METODY TERAPEUTYCZNE STOSOWANE W USPRAWNIANIU CHORYCH
KINEZYTERAPIA
FIZYKOTERAPIA
MASAŻ LECZNICZY
MEDYCYNA MANUALNA
TERAPIA ZAJĘCIOWA
BALNEOTERAPIA
NEUROPSYCHOLOGICZNA TERAPIA ZABURZEŃ JĘZYKOWYCH O
ETIOLOGII ORGANICZNEJ
ZAOPATRZENIE ORTOPEDYCZNE
TERAPIA SZTUKĄ I PRZEZ SZTUKĘ
INTEGRACJA I REINTEGRACJA OSÓB
NIEPEŁNOSPRAWNYCH
KINEZYTERAPIA
kinezis - ruch, therapeia - leczenie (starogrec)
jest podstawą rehabilitacji medycznej i obejmuje całość zagadnień związanych z
leczeniem ruchem
jako środek leczniczy ma zdolność oddziaływania na wszystkie narządy naszego
organizmu
ze względu na sposób wykonania ćwiczenia lecznicze dzielimy na:
1) ćwiczenia bierne – wykonywane przez terapeutę bez współudziału pacjenta
2) ćwiczenia czynne – wykonywane przez pacjenta pod kierunkiem lub przy pomocy
terapeuty
3) ćwiczenia specjalne – do nich zaliczamy ćwiczenia oddechowe, ćwiczenia koordynacji
ruchów, ćwiczenia rozluźniające, ćwiczenia w wodzie itp. zawierają one komponentę
ćwiczeń zarówno biernych jak i czynnych oraz wymagają jeszcze specjalnego
prowadzenia
Rodzaje ćwiczeń
ĆWICZNIA CZYNNE ZESPOŁOWE
ĆWICZENIA CZYNNE WOLNE
SAMOWSPOMAGANE
W ODCIĄŻENIU
ĆWICZENIA BIERNE REDRESYJNE
ĆWICZENIA W WODZIE
PODZIAŁ WYBRANYCH METOD KINEZYTERAPEUTYCZNYCH wg A.ZEMBATY
 
Rehabilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
MECHANICZNE
De Lorme’a
Mac Queena
Mc Kenzie
Klappa
Hettingera & Müller’a
Tradycyjne
NEUROFIZJOLOGICZNE
Bobath NDT
Kenny
PNF
EDUKACYJNE
Petö
Pilatesa
Sherborne
S - E - T
METODY MECHANICZNE
Zasadniczym celem wykorzystania czynnika ruchu w grupie metod mechanicznych jest
bezpośrednia, lokalna zmiana właściwości fizycznych tych tkanek narządu ruchu, które
przyczynowo lub objawowo związane są z zaburzeniem czynności organizmu
METODY NEUROFIZJOLOGICZNE
Do nauki nowych, potrzebnych wzorców ruchowych - kontrolowanych przez ośrodki korowe,
pola czuciowe, pola ruchowe oraz ośrodki scalania i integracyjne wykorzystano ( głównie)
odruchy warunkowe. W efekcie stymulacji dochodzi do hamowania odruchów patologicznych
oraz wyzwalania reakcji fizjologicznych
METODY EDUKACYJNE
Włączenie świadomości, woli i determinacji usprawnianego do mechanicznego i
neurofizjologicznego oddziaływania. Kształtowanie rozwoju intelektualnego i zachowań
społeczno - socjalnych
Metoda mechaniczna De Lorme’a
Wysiłek dynamiczny wykonywany w trzech setach, po 10 powtórzeń w secie
Łącznie 30 powtórzeń
set 1- 10 powtórzeń z obciążeniem 50% ciężaru max.
set 2 -10 powtórzeń z obciążeniem 75% ciężaru max.
set 3 -10 powtórzeń z obciążeniem 100% ciężaru max.
przerwy wypoczynkowe po każdej serii-2 min
trening jest wykonywany 4 razy w tygodniu
Metoda mechaniczna Mac Queena
Wysiłek dynamiczny wykonywany w 4 setach po 10 powtórzeń w secie z obciążeniem
maksymalnym Przerwy wypoczynkowe po każdej serii- 2 min. Trening wykonywany 3 razy w
tygodniu pozwala na optymalny rozwój siły i masy mięśniowej
ćwiczenia czynne z oporem:
2
Rehabilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
techniki oparte na skurczu izotonicznym mięśni
Metoda mechaniczna Mc Kenzie
Efekt terapeutyczny zależy od dokładnej znajomości mechaniki krążka międzykręgowego
Ruch trwałego tyłoprzesunięcia jądra miażdżystego (poza fizjologiczny zakres) jest główną
przyczyną powstawania zespołów bólowych określanych jako: „bóle krzyża”, „lumbago” czy
„ischialgia” Częste zgięcia kręgosłupa, prawie zupełny brak ruchu przeprostu, siedzenie
ustawiające kręgosłup w zgięciu, powoduje dyslokację jądra w kierunku tylnym
Metoda mechaniczna Klappa
Klapp udowodnił, że przyczyną progresji bocznych
skrzywień kręgosłupa jest utrzymywanie stojącej
postawy ciała
Negatywnym następstwom pionizacji można
zapobiegać przez wykorzystanie w ćwiczeniach
pozycji klęku podpartego
Odciążenie kręgosłupa zwiększające zakres
ruchomości i zmniejszające napięcie mięśniowe
ułatwia korekcję i wspomaga układ oddechowy i krwionośny
Metoda mechaniczna Hettinger’a i Müller’a
metoda treningu oporowego oparta o skurcz izometryczny
1. opór- submaksymalny (ok.90% maks. możliwości mięśnia)
2. czas trwania napięcia (pracy) mięśnia od 5 do 6 s.,
3. czas przerwy między napięciami od 5 do 10 s.,
4. liczba powtórzeń dziennie: jedna seria z 10 powtórzeniami
w miarę przyrostu siły liczba serii może być zwiększona do
trzech w ciągu dnia
5. Liczba dni treningowych w tygodniu – 5
6. Każde napięcie ćwiczonych mięśni w serii winno być
poprzedzone pełnym rozciągnięciem ćwiczonego zespołu
Opisana forma ćwiczeń jest często mylona z pojęciem napięć
izometrycznych. Tylko praca mięśnia przeciw oporowi zewnętrznemu (submaksymalnemu),
może być uznana za ćwiczenia izometryczne. Jeżeli cała kończyna znajduje się w opatrunku
gipsowym i nie ma możliwości zastosowania oporu, a poleca się napinanie jakiegoś zespołu
dynamicznego, to wtedy ma się do czynienia z napinaniem izometrycznym. Nie daje ono
przyrostu siły, a tylko opóźnia występowanie zaników, co jest bardzo ważne dla efektów
końcowych terapii
Metody tradycyjne
- Rehabilitacja przyłóżkowa
- Sadzanie pacjenta
- Pionizacja i nauka chodu
- Ćwiczenia bierne i czynne indywidualne oraz grupowe
Metoda neurofizjologiczna NDT Bobath Neurodevelopmental treatment Uspr. zgodne z
wzorcem neurorozwojowym
Usprawnianie metodą Bobathów polega na hamowaniu patologicznych odruchów i
nieprawidłowych wzorców ruchowych oraz rozwijaniu czynności ruchowych u dzieci z m.p.dz.
3
Rehabilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
w kolejności w jakiej pojawiają się one w rozwoju dziecka zdrowego. Rozwój ruchowy dziecka
przebiega w stałej kolejności- od głowy, obręczy barkowej i kkg, przez tułów do kkd. Zanim
dziecko zacznie chodzić najpierw musi kontrolować ułożenie głowy, uzyskać podpór na kkg w
pozycji leżącej, aby przez siad, czworaki i poz. klęczną przejść do poz. stojącej
Metoda neurofizjologiczna Kenny
Elizabeth Kenny-pielęgniarka zajmująca się usprawnianiem
chorych z zapaleniem rogów przednich rdzenia kręgowego
Dla oceny siły mięśniowej korzystała z testu Lovetta.
Elementy Metody Kenny
1. (7-8 dni po gorączce) „kocowania”- gorące i wilgotne zawijania, okłady, oraz
parafinoterapia dla zmniejszenia dolegliwości bólowych i przeczulicy niesprawnych mięśni
2. Stymulacja mięśni (ruchy bierne połączone z drganiem i wibracją)
3. Reedukacja pojedynczych mięśni, objaśnienie choremu rodzaju i przebiegu ruchu, wskazanie
mu odpowiedzialnego za ten ruch mięśnia, ruchy bierne, dotykanie skóry nad mięśniem, ruchy
bierno-czynne i czynne
4.Objaśnianie i angażowanie chorego do wykonania ruchu
5.Ćwiczenia redresyjne („wyciągania”)
6.Nauka chodu
Kenny Nie uznawała ćwiczeń z użyciem sprzętu, ćwiczeń w wodzie, masaży, zaopatrzenia
ortop.- wszystko to obniża wartość metody dlatego jako całość należy do historii
Metoda neurofizjologiczna PNF Proprioceptive Neuromuscular Facilitation Proprioceptywne
nerwowo-mięśniowe ułatwianie
PNF powstała w Kaliforni – dr Herman Kabat. W układzie ćwiczeń stosuje się ruchy naturalne
wykonywane w czynnościach codziennych o charakterze wielopłaszczyznowym,
wieloosiowym z elementami obrotowo-skrętnymi
Podstawowe zasady metody:
- indywidualna praca fizjoterapeuty z pacjentem
- dobry kontakt z chorym podczas ćwiczeń i jego czynny udział
- Przed rozpoczęciem ruchu terapeuta wykonuje rozciągnięcie mięśni i docisk
powierzchni stawowych chorego w celu pobudzenia i nasilenia sygnalizacji
proprioreceptywnej
- Koordynacja ruchu w połączeniu z dawkowanym oporem w poszczególnych fazach
ruchu, umożliwiającym wykonanie izometrycznych i izotonicznych skurczów mięśni,
zwiększających aktywność mięśni
- Chwyt przeciwstawny do kierunku ruchu pobudzający eksteroreceptory przez dotyk i
ucisk
- Techniki mobilizujące agonistyczne mięśnie do skurczów izotonicznych i
izometrycznych zapewniają promieniowanie pobudzenia na różne synergistyczne grupy
mięśniowe, jednocześnie hamując czynność mięśni antagonistycznych
- Techniki mobilizujące mięśnie antagonistyczne na zasadzie zwrotności ciągłej. Po
wykonaniu wzorca ruchowego w jednym kierunku przechodzi się bezpośrednio do
wykonywania ruchu w kierunku przeciwnym
Metoda neurofizjologiczna Vojty
Dotyczy głównie niemowląt z grupy ryzyka jego zadaniem jest zapobieganie rozwojowi
zespołu m.p.dz. Metoda polega na proprioceptywnej stymulacji stref wyzwalania znajdujących
się na ciele niemowlęcia i wywoływaniu odpowiedzi odruchowej. Powtarzanie stymulacji w
przypadkach uszkodzenia OUN prowadzi do powstania nowych połączeń neuronalnych i
kompensacji zaburzeń. Neurostymulacja wg Vojty polega na powstawaniu odruchowego obrotu
4
Rehabilitacja psychospołeczna
Zdrowie Publiczne II rok II stopnia
2011/2012
z pleców na brzuch i odruchowego pełzania. W czasie neurostymulacji następuje rozwój
motoryki dziecka.
Podczas terapii metodą Vojty wywołuje się zablokowany i niedostępny dla pacjenta, ale
istniejący w matrycy ontogenezy wzorzec ruchu.
Metoda edukacyjna Petö
Łączenie usprawniania ruchowego z oddziaływaniem psychopedagogicznym. Ćwiczenia
sprawności ruchowej prowadzone są równolegle z zajęciami szkolnymi, nauką mowy i
samoobsługą. Szczebelkowa budowa mebli w ośrodku prowokuje dzieci do chwytu i ułatwia
samodzielność utrzymania pozycji. Dzieci wykonując każdy ruch mówią głośno chórem,
opisują słowami jego wykonanie i liczą powoli do pięciu, utrzymując daną postawę. Wszystkie
zajęcia prowadzone są przez jedną osobę-wszechstronnie wyszkoloną. (dwuletni cykl
terapeutyczny)
Każde dziecko ma własne krzesełko, proste, drewniane, ze szczebelkowym oparciem, które
służy mu do siedzenia i chodzenia. Oprócz małych, są również krzesła z wyższymi oparciami,
które spełniają rolę drabinki podczas ćwiczeń stania lub ćwiczeń rąk.
Prycza to stół wysokości około 45cm i szerokości 60cm, którego blat wykonany jest ze
szczebelków ułatwiających dziecku chwytanie, co jest konieczne, aby nauczyło się ono wsuwać
na ławę i zsuwać oraz siedzieć samodzielnie. Każde dziecko ma swoją ławę, która w dzień
służy mu do ćwiczeń, posiłków i zajęć szkolnych, a w nocy do spania.
Metoda edukacyjna Pilatesa
Obecnie ćwiczenia te są bardzo popularne w klubach fitness Pierwotnie była to ( i jest do chwili
obecnej ) metoda terapeutyczna. Technika Pilatesa jest określana jako gimnastyka rozumna.
Wymaga ona niezwykłej współpracy umysłu i ciała, co zbliża do całościowania – typowego dla
dalekowschodnich technik medytacji i ruchu. Jedną z zasad jest rozpoczynanie ćwiczenia od
centrum do obwodu. Najpierw pojawia się napięcie lokalnych głębokich mięśni stabilizujących,
a dopiero w drugiej kolejności ruch jest rozpoczynany i prowadzony przez mięśnie
powierzchowne
Metoda ćwiczeń Josepha H. Pilatesa ćwiczenia na przyrządach ze sprężynami
Wyróżnikami metody Pilatesa są
- Koncentracja – skupienie się na wykonywanym zadaniu ruchowym, stałe
uświadamianie zmian zachodzących w organizmie
- Kontrola – utrzymywanie stanu równowagi pomiędzy antagonistycznymi grupami
mięśniowymi gwarantujące poprawność wykonywanego ruchu (pełna koncentracja)
- Ześrodkowanie (centrowanie) – rozpoczynanie każdego zadania ruchowego od napięcia
mięśni stabilizujących odcinek lędźwiowy kręgosłupa (tzw. mięśnie obręczy siły)
- Oddychanie – wykonywanie poszczególnych faz ćwiczenia z odpowiednim rytmem
oddechowym
- Przepływ (promieniowanie) – płynne, stopniowe przechodzenie jednego ćwiczenia w
drugie
- Precyzja – każdy ruch musi być wykonany w możliwie dokładny, poprawny i
ergonomiczny sposób
- Wytrzymałość – nie stosuje się dużej liczby powtórzeń, utrudnienie polega na
wydłużeniu czasu utrzymania pozycji końcowej czy zwiększania dźwigni działania siły.
Te same ćwiczenia w warunkach ułatwienia stosuje się u osób chorych
- Rozluźnienie – nauka relaksacji
5
Zgłoś jeśli naruszono regulamin