010. Roberts Nora - (Rodzina Stanislawskich 02) - Księżniczka.pdf - Harlequin - KOLEKCJA - akinorew12

NORA ROBERTS

KSI Ħņ NICZKA

Tłumaczyła Hanna Wójt

Nie była osob Ģ cierpliw Ģ . Sama nigdy si ħ nie spó Ņ niała i nie lubiła na nikogo czeka ę .

Oczekiwanie wprawiało j Ģ w stan zimnej w Ļ ciekło Ļ ci. A w przypadku Sydney Hayward był to

stan bardziej niebezpieczny ni Ň gwałtowny wybuch zło Ļ ci. Jedno nieostro Ň ne słowo mogło

rozp ħ ta ę burz ħ .

Teraz wła Ļ nie czekała. Drobnymi, energicznymi krokami przemierzała wzdłu Ň i

wszerz swój gabinet, mieszcz Ģ cy si ħ w jednym z wie Ň owców Manhattanu. Pastelowe Ļ ciany,

złocisty parkiet, wszystkie przedmioty na swoim miejscu! Kartki papieru, teczki, kolorowe

długopisy, równo zatemperowane ołówki. L Ļ ni Ģ cy blat mahoniowego biurka. Notes obok

telefonu.

Ona sama idealnie pasowała do tego wn ħ trza. Wytworny szary kostium, podkre Ļ laj Ģ cy

szczupł Ģ lini ħ sylwetki, dyskretny makija Ň , na szyi mały sznur pereł, na przegubie delikatnej

r ħ ki złoty zegarek. Prostota i elegancja, jak przystało na przedstawicielk ħ rodu Haywardów.

Kruczoczarne włosy miała spi ħ te na karku złot Ģ spink Ģ . Porcelanow Ģ buzi ħ o

drobnych arystokratycznych rysach pokrywała lekka warstwa pudru. Sydney miała

dwadzie Ļ cia osiem lat, niezbyt skore do u Ļ miechu, kształtne usta i du Ň e bł ħ kitne oczy o

myl Ģ co niewinnym wyrazie.

Spojrzała na zegarek i zdecydowanym krokiem podeszła do biurka. Telefon

zadzwonił, zanim zd ĢŇ yła wyci Ģ gn Ģę r ħ k ħ .

- Słucham.

- Przyszedł jaki Ļ pan, w sprawie tych budynków na Soho. Chce rozmawia ę z osob Ģ

odpowiedzialn Ģ za remont. A spotkanie o czwartej...

- Jest pi ħ tna Ļ cie minut po czwartej - poprawiła j Ģ lodowatym tonem Sydney. - Prosz ħ

go wpu Ļ ci ę .

- Oczywi Ļ cie, prosz ħ pani, tylko, Ň e to nie jest pan Howington.

A zatem nawet nie raczył pofatygowa ę si ħ osobi Ļ cie. Przysłał jakiego Ļ urz ħ dnika. Usta

Sydney wykrzywił grymas.

- Niech wejdzie - powtórzyła i nacisn ħ ła guzik interkomu.

Je Ļ li s Ģ dz Ģ , Ň e b ħ dzie rozmawiała z jakim Ļ urz ħ dniczyn Ģ , to gł ħ boko si ħ myl Ģ ,

pomy Ļ lała i wzi ħ ła gł ħ boki oddech, zdecydowana da ę ostr Ģ odpraw ħ człowiekowi, który za

chwil ħ miał nawiedzi ę jej gabinet.

Tylko jednak niezwykle starannemu wychowaniu zawdzi ħ czała fakt, Ň e nie krzykn ħ ła

ze zdumienia na widok wchodz Ģ cego m ħŇ czyzny. Wła Ļ ciwie nie wszedł - wpadł, wtargn Ģ ł do

jej gabinetu jak pirat na pokład wrogiego okr ħ tu.

Był niezwykle przystojny. Wysoki, smagły, ciemnowłosy, o dzikim spojrzeniu

czarnych oczu. Włosy miał zebrane na karku i spi ħ te w mały kucyk; kilkudniowy zarost

dopełniał cało Ļ ci obrazu.

W porównaniu z jego pot ħŇ n Ģ sylwetk Ģ jej gabinet wygl Ģ dał jak domek dla lalek.

Na dodatek ów przybysz ubrany był jak zwykły robotnik. Ot, stare d Ň insy, sprany

podkoszulek i długie, zabłocone buty, zostawiaj Ģ ce brudne Ļ lady na l Ļ ni Ģ cym parkiecie.

Sydney zacisn ħ ła usta. A wi ħ c nie wysłali nawet zwykłego urz ħ dnika, tylko jakiego Ļ montera,

który na dodatek nie uznał za stosowne wytrze ę buty przed wej Ļ ciem.

- Dobrze trafiłem?

Obcesowy ton i lekki obcy akcent pogł ħ biły wra Ň enie, Ň e ma przed sob Ģ istot ħ z

innego Ļ wiata.

Nagromadzenie skojarze ı sprawiło, Ň e nie zapanowała nad swoim głosem.

- Tak, i na dodatek spó Ņ nił si ħ pan - powiedziała ostro. Jego oczy zw ħ ziły si ħ . Przez

chwil ħ mierzyli si ħ wzrokiem.

- Naprawd ħ ?

- Tak. Warto od czasu do czasu spojrze ę na zegarek. Mój czas jest cenny, panie...

panie...

- Stanislawski.

Wło Ň ył r ħ ce do kieszeni i podszedł nieco bli Ň ej. Teraz prawie opierał si ħ o biurko.

- Stani,.. slawski? - powtórzyła z trudem. - Chyba zaszła jaka Ļ pomyłka. - Sydney

uniosła ze zdziwieniem brwi.

Spojrzał na ni Ģ z mieszanin Ģ zniecierpliwienia i zainteresowania. Owszem, pomy Ļ lał,

niczego sobie, ładna, nawet bardzo ładna, ale on nie przyszedł tutaj, Ň eby traci ę czas na

rozmowy z jak ĢĻ panieneczk Ģ , która stroi fochy.

- Na to wygl Ģ da - powiedział. - Hayward pewnie musi by ę ju Ň dobrze starszym panem,

łysym, z białymi bokobrodami.

- Ma pan na my Ļ li mojego dziadka.

- To Hayward jest pani dziadkiem? Nie wiedziałem, chc ħ z nim pogada ę .

- Niestety, to niemo Ň liwe, dziadek umarł dwa miesi Ģ ce temu.

Oczy m ħŇ czyzny natychmiast złagodniały, nabrały nowego wyrazu.

- Och, bardzo mi przykro.

Ton jego głosu sprawił, Ň e przez chwil ħ Sydney miała dziwne wra Ň enie, Ň e dopiero

teraz słyszy prawdziwe wyrazy współczucia.

- Dzi ħ kuj ħ . Prosz ħ , niech pan siada, przejd Ņ my do interesów.

Zimna, pełna dystansu, ksi ħŇ ycowa, ocenił szybko jej charakter. Bardzo dobrze, uznał.

B ħ dzie si ħ lepiej rozmawiało. Podobne sprawy najlepiej załatwia si ħ na odległo Ļę ,

bezosobowo.

- Wielokrotnie pisałem do pani dziadka - zacz Ģ ł, siadaj Ģ c na stylowym krze Ļ le

naprzeciw biurka - lecz ostatniego listu widocznie nie zd ĢŇ ył ju Ň dosta ę . Pewnie wiele si ħ

zmieniło...

Tak, wiele si ħ ostatnio zmieniło, pomy Ļ lała. Jej Ň ycie te Ň nagle stało si ħ zupełnie inne

ni Ň kiedy Ļ .

- Korespondencja powinna by ę adresowana do mnie - usiadła za biurkiem i splotła

dłonie - jak pan wie, w naszej firmie s Ģ ró Ň ne działy i...

- Co takiego?

Opanowała si ħ wysiłkiem woli. Nie lubiła, kiedy jej przerywano.

- Słucham, o co panu chodzi?

- Co maj Ģ do tego ró Ň ne działy?

Gdyby była sama, westchn ħ łaby gł ħ boko i znu Ň ona zamkn ħ ła oczy.

- Na jakim stanowisku jest pan zatrudniony?

- Jak to? - zapytał znowu.

- Czym si ħ pan zajmuje?

U Ļ miechn Ģ ł si ħ . Z ħ by miał bardzo białe, u Ļ miech wyj Ģ tkowo miły.

- Co robi ħ ? Pracuj ħ w drewnie.

- Jest pan stolarzem?

- Mo Ň na tak powiedzie ę .

- Mo Ň na tak powiedzie ę - powtórzyła, westchn ħ ła ci ħŇ ko i wyprostowała si ħ w fotelu.

Nad jej głow Ģ na niebieskim niebie rysowały si ħ smukłe wie Ň owce Manhattanu. - Czy mo Ň e

mi pan powiedzie ę , dlaczego pan Howington wysłał wła Ļ nie pana na rozmow ħ ze mn Ģ .

Nie od razu odpowiedział. Zapach i nastrój tego pokoju działały na niego usypiaj Ģ co.

- Nikt mnie nigdzie nie wysyłał - otrz Ģ sn Ģ ł si ħ nagle, jakby wyrwany ze snu.

Sydney zaniepokoiła si ħ .

- Jak to?

- Zwyczajnie. Nazywam si ħ Michael Stanislawski, jestem lokatorem jednego z pani

domów. - Zało Ň ył nog ħ na nog ħ . Mogła teraz podziwia ę jego brudny but w całej okazało Ļ ci. -

A co do Howingtona, to ju Ň kiedy Ļ miałem z nim kontakt, nie byłem zachwycony - dodał

pewnym głosem.

- Przepraszam pana na chwil ħ . - U Ļ miechn ħ ła si ħ do niego nieznacznie i si ħ gn ħ ła po

telefon. - Janine, czy pan Stanislawski mówił, Ň e przychodzi od Howingtona?

- Nie, prosz ħ pani. Po prostu chciał si ħ z pani Ģ zobaczy ę . Pan Howington dzwonił

dziesi ħę minut temu. Przepraszał, Ň e nie mo Ň e przyj Ļę . Je Ļ li pani...

- Dzi ħ kuj ħ . - Nie czekaj Ģ c na dalsze wyja Ļ nienia, Sydney odło Ň yła słuchawk ħ .

Usiadła i ponownie spojrzała w utkwione w niej czarne oczy.

- Widzi pan? Chyba istotnie zaszło jakie Ļ nieporozumienie.

- Dlaczego? To pani si ħ pomyliła. Ja wiem, po co przyszedłem. Jestem tu w sprawie

zaległego remontu nale ŇĢ cych do was budynków mieszkalnych na Soho.

Przesun ħ ła dłoni Ģ po włosach.

- Jak rozumiem, ma pan pewne zastrze Ň enia.

- Mam same zastrze Ň enia - poprawił j Ģ .

- Jak pan wie, w takich sytuacjach obowi Ģ zuje pewien urz ħ dowy tryb, któremu trzeba

si ħ podporz Ģ dkowa ę . To trwa.

M ħŇ czyzna uniósł brwi.

- Te domy nale ŇĢ do pani, prawda?

- Tak, ale...

- No to pani jest za nie odpowiedzialna. Wzi ħ ła gł ħ boki oddech.

- Doskonale wiem, za co jestem odpowiedzialna, a teraz... - Poruszyła si ħ na fotelu,

jakby chciała wsta ę , daj Ģ c mu sygnał, Ň e powinien opu Ļ ci ę jej gabinet. On jednak nawet nie

drgn Ģ ł.

- Pani dziadek zobowi Ģ zał si ħ załatwi ę te sprawy. Nie mo Ň e pani nie dotrzyma ę tego,

co obiecał.

- Wiem, co mog ħ , a czego nie mog ħ - powiedziała lodowatym tonem - po pierwsze

mam prowadzi ę firm ħ . - A to wcale niełatwe, dorzuciła w my Ļ li. Gło Ļ no mówiła dalej: -

Prosz ħ powtórzy ę najemcom, Ň e nasza firma powa Ň nie my Ļ li o przeprowadzeniu generalnego

remontu pomieszcze ı . Zdajemy sobie spraw ħ ze stanu niektórych budynków. Domami na

Soho równie Ň si ħ zajmiemy. W odpowiedniej kolejno Ļ ci.

Michael Stanislawski nie zmienił wyrazu twarzy, w tonie jego głosu zabrzmiała

pogarda.

- Znudziło nam si ħ czeka ę . Macie to załatwi ę zaraz.

010. Roberts Nora - (Rodzina Stanislawskich 02) - Księżniczka.pdf

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: