Słowianie we wczesnym średniowieczu i ich pierwsze państwa.doc

(45 KB) Pobierz
Słowianie we wczesnym średniowieczu i ich pierwsze państwa

Słowianie we wczesnym średniowieczu i ich pierwsze państwa.

 

opole – wspólnota terytorialna wczesnośredniowiecznych Słowian, oparta na więziach sąsiedzkich i  

              wspólnym użytkowaniu lasów, pastwisk i wód

głagolica – pierwszy alfabet słowiański, stworzony przez Konstantego - Cyryla na potrzeby liturgii w  

                  państwie wielkomorawskim, nawiązujący kształtem liter do małych liter alfabetu greckiego

cyrylica – alfabet słowiański stworzony przez uczniów Metodego, będący swoistą modyfikacją 

                  głagolicy, nawiązujący kształtem liter do dużych liter alfabetu greckiego

1. Słowianie jako lud indoeuropejski

2. Słowianie w źródłach rzymskich i bizantyjskich (np. Prokopiusz z Cezarei o Słowianach, podr.,s. 37

3. Plemiona słowiańskie we wczesnym średniowieczu i ich podział (podr., s.33)

  • Słowianie Zachodni - plemiona polskie, plemiona czesko – słowackie, Słowianie Połabscy 

                                        Słowianie Połabscy: Wieleci, Obodrzyce, Serbołużyczanie                                                                                                  

  • Słowianie Wschodni (plemiona ruskie),                                                                                                            

  • Słowianie Południowi - Serbowie, Bułgarzy?, Chorwaci, Słoweńcy

4. Religia wczesnośredniowiecznych Słowian

  Perun (personifikacja słońca, ognia, nieba), Swaróg, Swarożyc (opiekun kowali), Dadźbog, Wit (bóg 

  wiatru i urodzaju), Światowid (wyspa Rugia), Trzygław (Pomorze Zachodnie), Wołos (Weles)

5. Ustrój społeczny i polityczny wczesnośredniowiecznych Słowian (podr., s. 33)

    ród, opole (mir, obczina), plemię

6. Gospodarka wczesnośredniowiecznych Słowian

   • rolnictwo wypaleniskowe (jego odzwierciedlenie w nazwach miejscowości – np. Żary, Praga) i 

      jego niska wydajność uniemożliwiająca osiągnięcie większej gęstości zaludnienia na danym 

      obszarze i tym samym stworzenia organizacji państwowej

   • przejście od rolnictwa wypaleniskowego do rolnictwa ornego jako ważny krok w rozwoju 

      cywilizacyjnym wczesnośredniowiecznych Słowian

7. Pierwsze państwa słowiańskie

- państwo Samona w VII w. jako pierwsze państwo słowiańskie (ok. 623 – 660), jego położenie 

    geograficzne, twórca – kupiec frankijski Samon, kronika Fredegara o państwie Samona

- państwo wielkomorawskie w IX w.                                                                                                                  

    • położenie geograficzne i zasięg terytorialny                                                                                                  

    • kolejni władcy z dynastii  Mojmirowiców: Mojmir, Rościsław, Świętopełk, stolica – Velehrad                                 

    • misja Cyryla i Metodego w pańswie wielkomorawskim od 863 r. i jej znaczenie

    • Legenda Panońska (Żywot św. Metodego)                                          

    • rozpad państwa w 906 r. w wyniku najazdów Węgrów

- początki państwa czeskiego (dynastia Przemyślidów)

    Kronika czeska Kosmasa jako ważne źródło do początków państwa czeskiego

• książęta Borzywoj (przyjął chrzest z rąk św.  Metodego w 884 r. , uznawał zwierzchnictwo księcia  

     wielkomorawskiego – Świętopełka),  Wratysław I (905 – 921)  i  Wacław I Święty (921 – 936) jako  

     twórcy państwa czeskiego

• początki uzależnienia księstwa czeskiego od królów niemieckich (hołdy trybutarne Wacława I w 929 r. i  

     Bolesława I Srogiego w 950 r. – jego córka to Dobrawa)

    • zasięg terytorialny monarchii patrymonialnej Przemyślidów  w okresie panowania Bolesława I Srogiego 

        (936 – 967) – Czechy, Morawy, Słowacja, Śląsk, Ziemia Krakowska

- początki i chrystianizacja Rusi Kijowskiej

     • normańska teoria genezy państwa ruskiego i rola rodu Rurykowiczów w organizacji państwa 

        ruskiego (Ruryk, Igor, Oleg, Olga, Światosław, Włodzimierz Wielki)

     • dwa ośrodki polityczne na Rusi w IX w.: Kijów, Nowogród Wielki

     • przyjęcie chrztu przez Włodzimierza Wielkiego i chrystianizacja Rusi Kijowskiej w 988 r.

     • Powieść minionych lat jako ważne źródło do początków Rusi Kijowskiej

- państwa słowiańskie na Bałkanach

    • początki państwa bułgarskiego (przyjęcie chrztu w obrządku wschodnim przez cara Bułgarów w 

      866 r. i misja uczniów św. Metodego)

    • początki państwa serbskiego (przyjęcie chrztu w obrządku wschodnim)

    • początki państwa chorwackiego (przyjęcie chrztu w obrządku łacińskim)

- państwo Wiślan i państwo Polan

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Znaczenie epoki napoleońskiej w dziejach Europy.

 

- Napoleon wykorzystał ideały rewolucji francuskiej („wolność, równość, braterstwo”) do   

  zapewnienia Francji mocarstwowej pozycji w Europie, francuskiej burżuazji dominacji w    

  życiu gospodarczym Europy oraz do realizacji swoich wielkich ambicji politycznych

 

 

- w krajach uzależnionych w okresie napoleońskim od Francji rozpoczął się proces

  ogromnych przemian społecznych i gospodarczych, których źródłem było m.in. 

  wprowadzenie  Kodeksu Napoleona, tj. francuskiego kodeksu cywilnego opartego na 

  ideałach WRF (najistotniejsze przemiany: likwidacja poddaństwa osobistego chłopów – 

  chłopi uzyskują wolność osobistą, likwidacja podziałów stanowych – wprowadzenie                        

  równości wobec prawa, wzrost znaczenia burżuazji w poszczególnych krajach Europy);

 

- wprowadzenie przez Napoleona blokady kontynentalnej Wielkiej Brytanii także miało   

  wpływ na przemiany społeczne i ekonomiczne w Europie kontynentalnej – pobudziło 

  wytwórczość w wyniku zahamowania importu towarów z Anglii, wywołało kryzys w 

  rolnictwie (w wyniku zahamowania eksportu żywności do Anglii), wzrosło znaczenie  

  burżuazji kosztem ziemiaństwa

 

 

- wpływ epoki napoleońskiej na świadomość narodową Włochów, Niemców, Polaków oraz 

  narodziny romantyzmu; przejawy, np.: narodziny nacjonalizmu niemieckiego w epoce 

  napoleońskiej (J. G. Fichte, Mowy do narodu niemieckiego), programu politycznego 

  zjednoczenia Niemiec i Włoch (risorgimento), ożywienia dążeń niepodległościowych 

  Polaków*

  w okresie napoleońskim w krajach Europy kontynentalnej zaczęły się kształtować tendencje 

  rewolucyjne i narodowo – wyzwoleńcze mające ogromne znaczenie dla całej epoki 

  romantyzmu i znajdujące swoje odzwierciedlenie w takich wydarzeniach jak np. powstania 

  narodowe Greków, Belgów, Polaków (powstanie listopadowe), powstanie dekabrystów w 

  Rosji, Wiosna Ludów

 

 

- ukształtowanie się białej (np. Polacy) i czarnej (np. Anglicy, Hiszpanie) legendy

  napoleońskiej i jej oddziaływanie na  świadomość zbiorową mieszkańców poszczególnych  

  krajów Europy (Napoleon – „wyzwoliciel” czy „ciemiężyciel” i „podpalacz Europy”?).

 

*- znaczenie epoki napoleońskiej dla Polski i Polaków, np.

     - wpływ na świadomość narodową Polaków i specyfikę polskiego romantyzmu,

       odzwierciedlenie białej legendy Napoleona w Mazurku Dąbrowskiego oraz  w  twórczości 

       A. Mickiewicza

      - ożywienie dążeń niepodległościowych  Polaków nie tylko w okresie napoleońskim ale także w

        kontekście całej epoki romantyzmu (powstania listopadowe i styczniowe)

     -  ukształtowaniu się białej legendy Napoleona w świadomości zbiorowej Polaków towarzyszyły 

        narodziny mitu Francji jako państwa zawsze przychylnego sprawie polskiej na arenie 

         międzynarodowej

     -  przemiany gospodarcze i społeczne na ziemiach polskich w okresie napoleońskim (nie tylko w 

        Księstwie Warszawskim ale także na ziemiach polskich należących  do Prus),

        przemiany polityczne, prawno – ustrojowe oraz zmiany przynależności państwowej na ziemiach 

      polskich od powstania Księstwa Warszawskiego do utworzenia Królestwa Polskiego (Kongresowego)

 

 

 

 

Przyczyny wojen Francji w dobie rewolucji i w okresie napoleońskim

-          dążenie Francji do rozszerzenia rewolucji oraz towarzyszących jej przemian politycznych i społecznych (np. zniesienie różnic stanowych i wprowadzenie równości wobec prawa,  uzyskanie przez burżuazję dominacji w życiu politycznym, społecznym i gospodarczym) na inne kraje Europy

-          dążenie Francji do ekspansji politycznej i gospodarczej w Europie i w krajach pozaeuropejskich

-          dążenie francuskiej burżuazji do gospodarczego uzależnienia innych krajów (zwł. do uzyskania przez nią nowych rynków zbytu na swoje towary), zwycięskie wojny Napoleona przynoszą zatem francuskiej burżuazji ogromne korzyści

-          dążenie europejskich monarchów absolutnych do przywrócenia we Francji porządku politycznego i społecznego sprzed rewolucji (tzw. ancien regime) i restauracji Burbonów

-          antagonizm francusko – brytyjski jako szczególnie ważna przyczyna wojen w Europie w okresie napoleońskim

       • brytyjsko – francuski konflikt ideologiczny, wynikający m.in. z ogromnej niechęci  

         angielskich konserwatystów - torysów (zob. E. Burke, Rozważania o rewolucji we Francji

         do idei rewolucji i francuskiego republikanizmu

       • rywalizacja o kolonie

       • rywalizacja miedzy francuską i angielską burżuazją o rynki zbytu i ekonomiczne 

          podporządkowanie niektórych krajów Europy (np. Hiszpanii, Portugalii)

-          sprawa polska jako ideowe uzasadnienie przez Napoleona wojny z Rosją w 1812 r.

 

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin