51 KSIĘGA DRUGA ZŁOTO TANGER I W dwa miesišce póniej wpłynęlimy do portu w Tangerze. Wywiesilimy flagę Q" i czekalimy, aż lekarz da nam prawo swobodnego poruszania się, a celnicy dokonajš odprawy. Z lewej strony mielimy widok na nowe centrum z lnišcymi, nowoczesnymi budynkami, których kontury odcinały się ostro na tle nieba. Po prawej leżało Stare Miasto centrum arabskie gdzie dominowały przysadziste budowle o niskich dachach, tulšcych się do wzgórza. Linię horyzontu przecinała jedynie wymierzona w niebo włócznia minaretu. Po lewej Europa. Po prawej Afryka. Dla Walkera i Coertzego nie było tu nic nowego. Służšc w wojsku, mieli niejednš okazję do hulanek w Kairze i Aleksandrii. Podczas podróży z Cape Town sporo rozmawiali o czasie spędzonym w wojsku po włosku. Postanowilimy jak najwięcej rozmawiać po włosku. Choć oni brali lekcje dla zaawansowanych, nie wlokłem się z tyłu, mimo że musiałem zaczynać od zera. Ułożylimy niezłš historyjkę dla uzasadnienia naszych poczynań na Morzu ródziemnym. Byłem południowoafrykańskim budowniczym łodzi, starajšcym się w trakcie rejsu pogodzić interesy z przyjemnociš. Badałem możliwoć rozszerzenia swojej działalnoci na lukratywny rynek ródziemnomorski oraz kupna stoczni, gdyby cena i warunki spłaty odpowiadały mi. Atutem tej historyjki było bez wštpienia to, że nie odbiegała zbyt daleko od prawdy i mogła okazać się użyteczna w przypadku, gdybymy rzeczywicie musieli kupić stocznię dla odlania złotego kilu. Coertze był górnikiem borykajšcym się z problemami zdrowotnymi. Lekarz doradził mu spokojne wakacje, został więc członkiem załogi Sanforda". To miało tłumaczyć zainteresowanie opuszczonymi kopalniami ołowiu. Walker, który okazał się najlepszym aktorem, został rednio zamożnym playboyem. Miał pienišdze; pracy nie cierpiał i był gotów posunšć się daleko, aby jej uniknšć. Wyruszył na tę ródziemnomorskš wycieczkę, gdyż Afryka Południowa znudziła go i pragnšł odmiany. Jego zadaniem było załatwienie spraw w Tangerze: nabycie odosobnionego domu, gdzie moglibymy spokojnie wszystko dokończyć. Ogólnie rzecz bioršc, byłem zupełnie zadowolony, mimo że Coertze dał mi się niele we znaki podczas podróży na północ. Wyranie nie odpowiadało mu przejęcie przeze mnie kierownictwa. Musiałem wbić mu mocno do głowy, że okręt może mieć tylko jednego kapitana. Zrozumiał dlaczego, gdy za Azorami natrafilimy na burzliwš pogodę. Drażnił go też fakt, że pogardzany przezeń Walker okazał się lepszym żeglarzem. Gdy znalelimy się w Tangerze, poczuł się pewniej i starał się odzyskać nasze poważanie oraz nadszarpnięty autorytet. Zdawałem sobie sprawę, że będę musiał zdusić jego przywódcze zapędy. Walker rozejrzał się po przystani dla jachtów. Niewiele tu łajb skomentował. Była to prawda. Stało tam kilka niezgrabnych łodzi rybackich i elegancki kecz, zmierzajšcy zapewne na Karaiby. Obok cumowało natomiast przynajmniej dwadziecia potężnych motorówek. Siedziały nisko na wodzie i sprawiały wrażenie łodzi niezwykle szybkich. Wiedziałem, do czego służyły. Była to flotylla przemytnicza. Papierosy do Hiszpanii, zapalniczki do Francji, antybiotyki tam, gdzie dało się na nich zarobić (chociaż ten handel podupadł), narkotyki za wszędzie. Zastanawiałem się, ile broni przemycano do Algierii. W końcu zjawili się urzędnicy kapitanatu i odeszli, pozostawiajšc w deskach wgniecenia od podkutych ćwiekami buciorów. Odprowadziłem ich do motorówki. Gdy tylko odpłynęli, Walker dotknšł mego ramienia. Mamy jeszcze jednego gocia powiedział. Odwróciłem się i zobaczyłem łód, płynšcš przez port na wiosłach. Lustrował nas przez lornetkę z tamtej łodzi rzekł Walker. Wskazał na jednš z motorówek. Póniej wyruszył tutaj. Obserwowałem zbliżajšcš się łódkę. Wiosłował bez wštpienia Europejczyk, lecz nie mogłem dostrzec jego twarzy. Kiedy jednak zręcznie odbił wiosłem, odwrócił się do burty Sanforda" i podniósł głowę poznałem go. Był to Metcalfe. Metcalfe należał do międzynarodowej bandy nicponi, których jest na wiecie nie więcej niż setka. Sš najemnikami i, nie zważajšc na niebezpieczeństwo, cišgajš w poszukiwaniu pieniędzy wszędzie, gdzie co się dzieje. Widok Metcalfe'a w Tangerze nie zaskoczył mnie, wszak była to od niepamiętnych czasów twierdza piratów. Był miejscem stworzonym wprost dla ludzi jego pokroju. Zbliżyłem się z nim trochę w Afryce Południowej, lecz wówczas nie miałem pojęcia, czym się zajmuje. Wiedziałem tylko, że był nieprawdopodobnie dobrym żeglarzem. Wygrał wiele wycigów żaglówek w Cape Town i niemal zdobył mistrzostwo Afryki Południowej. Kupił jednego z moich Falconów" i spędził w stoczni wiele czasu, próbujšc go ulepszyć. Lubiłem Metcalfe'a i kilkakrotnie pływałem w jego załodze. W barze jachtklubu wypilimy wiele drinków. Spędził nawet weekend z Jean i ze mnš w Kirstenbosch. Mogło się to przekształcić w trwałš przyjań, lecz nieoczekiwanie opucił Afrykę Południowš, zmykajšc popiesznie przed policjš, cigajšcš go za nielegalny skup diamentów. Nie widziałem go od tego czasu, obijały mi się jednak o uszy jakie wzmianki na jego temat. Czasami też spotykałem jego nazwisko w gazetach. Pojawiało się zazwyczaj w zwišzku z kłopotami w jakich egzotycznych punktach zapalnych. Teraz wspinał się na pokład Sanforda". Od razu pomylałem, że to ty odezwał się. Więc wzišłem lornetkę, żeby się upewnić. Skšd się tu wzišłe? Tak sobie pływam odparłem. Łšczę interesy z przyjemnociš. Przyszło mi do głowy, żeby sprawdzić, jakie sš perspektywy nad Morzem ródziemnym. Umiechnšł się szeroko. Stary, sš znakomite. Ale ty chyba szukasz czego innego. Skinšłem głowš i powiedziałem: Kiedy ostatnio o tobie słyszałem, bawiłe na Kubie. Siedziałem przez jaki czas w Hawanie potwierdził. Jednak kiepsko się tam czułem. To była prawdziwa rewolucja, przynajmniej do czasu, kiedy wtršciły się komuchy. Z nimi nie mogłem konkurować, więc się wymknšłem. Co teraz robisz? Umiechnšł się i spojrzał na Walkera. Póniej ci opowiem. To jest Walker, a to Coertze powiedziałem. Wymieniono uciski dłoni, po czym znów odezwał się Metcalfe. Miło znów słyszeć południowoafrykański akcent. Mielibycie niezły kraj, gdyby nie sprawnoć policji. Gdzie Jean? zwrócił się do mnie. Nie żyje odpowiedziałem. Zginęła w wypadku samochodowym. Jak to się stało? Opowiedziałem mu więc o Chapman's Peak i pijanym kierowcy oraz upadku do morza. W miarę jak mówiłem, rysy jego twarzy tężały. Kiedy skończyłem, powiedział: Więc ten drań dostał tylko pięć lat, a jeli będzie grzecznym chłopcem, to wyjdzie za trzy i pół. Potarł palcem bok nosa. Lubiłem Jean. Jak się ten skurwiel nazywa? Mam przyjaciół w Afryce Południowej, którzy mogš się nim zajšć, gdy wyjdzie. Daj spokój powiedziałem. To nie zwróci mi Jean. Skinšł głowš, po czym klasnšł w ręce. Zamieszkacie wszyscy w moim domu. Mam doć miejsca dla całej armii. A co z łodziš? odparłem z wahaniem. Umiechnšł się. Jak widzę, słyszałe opowieci o tangerskich złodziejach portowych. Trzeba ci wiedzieć, że wszystkie sš prawdziwe. Ale to bez znaczenia. Umieszczę na pokładzie jednego z moich ludzi. Nikt niczego nie kradnie moim ludziom ani mnie. Powiosłował z powrotem i w jaki czas póniej wrócił z Marokańczykiem o poznaczonej bliznami twarzy. Porozumiewał się z nim szybkim, gardłowym arabskim. Wszystko załatwione zwrócił się do mnie. Rozpuszczę po dokach wiadomoć, że jestecie moimi przyjaciółmi. Wasza łód jest tak bezpieczna, jakby stała w twojej stoczni. Ufałem mu. Nie wštpiłem, że w takim miejscu jak Tanger ma spore wpływy. Zejdmy na brzeg zaproponował. Jestem głodny. Ja też odezwał się Coertze. Co za ulga móc skończyć na jaki czas z gotowaniem, prawda? powiedziałem. Człowieku odparł Coertze. Wcale bym się nie obraził, gdybym patelni już nigdy na oczy nie zobaczył. Szkoda rzekł Metcalfe. Miałem nadzieję, że zrobisz mi koeksusters zawsze smakowało mi południowoafrykańskie żarcie wybuchnšł miechem i klepnšł Coertzego po plecach. Metcalfe miał duży apartament na Avenida de Espana. Oddał mi do dyspozycji oddzielny pokój, a Coertze i Walker zamieszkali razem. Został, żeby pogawędzić, podczas gdy ja rozpakowywałem torbę. Za spokojnie dla ciebie w Afryce Południowej? zapytał. Zagłębiłem się w drobiazgowo przygotowanš opowieć o powodach mojego wyjazdu. Nie ufałem Metcalfe'owi bardziej niż komukolwiek innemu, a raczej jeszcze mniej, zważywszy, czym się zajmował. Nie wiem, czy mi uwierzył, czy nie. Zgodził się jednak, że nad Morzem ródziem- nym dobra stocznia jachtowa miała szansę na pomylny rozwój. Może nie dostaniesz zbyt wielu zleceń na budowę powiedział. Z pewnociš jednak potrzebny jest dobry serwis i stocznia remontowa. Na twoim miejscu udałbym się na wschód, w stronę Grecji. Tamtejs...
aniona