Scenariusz
ślubowania uczniów klasy pierwszej
Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Drugni
data: 2 października 2008r.
hasło: „Wczoraj jeszcze przedszkolaki,
dzisiaj już pierwszaki.”
Cele :
- zna prawa i obowiązki ucznia i przestrzega ich;
- aktywne uczestniczenie w uroczystości;
- ma poczucie dumy z przynależności do społeczności szkolnej;
- okazywanie szacunku symbolom narodowym;
- integracja zespołu klasowego;
- włączenie uczniów klasy pierwszej do społeczności uczniowskiej szkoły podstawowej;
- integracja środowiska: szkolnego i domowego ucznia;
- doskonalenie umiejętności słuchania innych;
Metody:
· słowna: rozmowa, praca z tekstem, inscenizacja;
· oglądowa: obserwacja, pokaz;
· działania praktyczne;
Formy:
§ zbiorowa
§ grupowa zróżnicowana
§ indywidualna zróżnicowana
Środki dydaktyczne:
- odświętna dekoracja sali,
- godło,
- flaga,
- odtwarzacz i płyty CD z hymnem szkoły, oraz piosenki: „Marsz pierwszoklasistów”, „Nasze uszy słyszą świat”, „Ślubowanie”)
- ołówek do pasowania z napisem „Pasuję Cię na ucznia………
- kronika szkoły ,
- dyplomy Pasowania,
- tekst ślubowania,
- rekwizyty do części artystycznej ( żakowskie czapki z biało- czerwonymi kokardkami
1. Wprowadzenie uczniów do sali gimnastycznej odświętnie przybranej, w której widnieje napis „Wczoraj przedszkolaki, dzisiaj pierwszaki”,
2. Powitanie przez wychowawcę dzieci z kl. I - głównych bohaterów wielkiej uroczystości ślubowania i pasowania na ucznia.
Witam serdecznie zebranych tu gości na uroczystości ślubowania i pasowania na pierwszoklasistę. Dzisiaj pragniemy przyjąć pierwszaki do szkolnej rodziny.
3. Powitanie przez dyrektora szkoły: gości, pierwszoklasistów, rodziców nauczycieli, uczniów.
4. Powitanie uczniów kl.I przez przedstawicielkę SU:
„Drodzy, Mali Przyjaciele!
Od 1 września tworzycie razem z nami szkolną rodzinę. Dzisiaj Wasz wielki dzień - ślubowanie i pasowanie na ucznia. Wiecie, że w rodzinie każdy obok praw ma obowiązki, które powinien solidnie wykonywać. Naszym obowiązkiem jest pilna nauka. Do niej wprowadzą Was nauczyciele. W trakcie ślubowania będziecie zobowiązywać się do: pilnej nauki, dbania o dobre imię szkoły, szacunku dla nauczycieli i miłości Ojczyzny. Po złożeniu ślubowania, będziecie pasowani na ucznia. W dawnych czasach dokonywano ceremonii pasowania, czyli przyjęcia do stanu rycerskiego, poprzez trzykrotne uderzenie płazem miecza po ramieniu. Na tę pamiątkę każde z Was zostanie dotknięte ołówkiem w ramię. Na dzisiejszą uroczystość zaprosiłyście rodziców i krewnych. Bardzo dobrze, przecież to Wasze święto. Ja też zaprosiłam gościa: Wchodzi dobra wróżka i kłania się:
5. CZĘŚĆ ARTYSTYCZNA W WYKONANIU UCZNIÓW KLASY I PRZEDSTAWICIELI SU.
Ucz. I:Z wesołym uśmiechemz uśmiechem radościserdecznie witamy zebranych tu gości.Chcemy wam zaśpiewać,wiersz powiedzieć ładnieproszę się nie gniewać, jeśli źle wypadnie,bo my nie aktorzy- tylko małe dzieci,cieszyć się będziemy, gdy klaskać zaczniecie.
Ucz. II:Panią dobrą wróżkęz serca też witamyciesząc się, że dzisiaj zechciała być z nami.
Dobra wróżka:
Jestem dobrą wróżką.
Prowadzący:
Przywitajmy wróżkę oklaskami!
Dobra wróżko jakie dary przyniosłaś dzisiaj dzieciom?
Pomocnicy przybywajcie
(uczniowie klasy trzeciej), którzy wnoszą kolorowe pudełka z napisami:
Chcę Was dzisiaj obdarować:
DAREM PRZYJAŹNI - byście nigdy nie czuły się w szkole samotne,
DAREM UŚMIECHU - byście zawsze były pogodne i radosne,
DAREM ŻYCZLIWOŚCI - żeby wszyscy Was lubili,
DAREM PRACOWITOŚCI - aby każdy z Was był pracowity jak pszczółka,
DAREM OSTROŻNOŚCI - by nigdy nie spotkało Was nic złego
i może jeszcze....
Zła wróżka: Na scenę wchodzi
Hola, hola. A ja? Co ze mną? O mnie znów zapomnieliście! Jestem bardzo zła i oświadczam: Żadnego ślubowania i pasowania nie będzie! Zaraz użyję swej czarodziejskiej mocy i zamienię Was w żółtodzioby!
Zła wróżka zaczyna czary: Czary, mary…
Dobra wróżko pomóż, ratuj, przecież potrafisz!
Może wystarczy przeprosić?
Zła wróżka:
Nic z tego! Czuję się bardzo obrażona!
Dobra wróżka :
Jest tylko jeden sposób, mogę złagodzić czary. Zamiast prawdziwych dziobów dostaniecie tekturowe.
Dobra wróżka rozdaje żółte dzioby przy pomocy pomocników.
A co z pasowaniem, dobra wróżko?
Na to też jest sposób, musicie tylko poprosić o pomoc czarną wróżkę.
Dzieci, poprośmy wróżkę!
Dzieci:
Prosimy wróżko! Prosimy!
Pomagać nie będę, ale ostatecznie mogę nie przeszkadzać. (Siada z boku)
Żeby pozbyć się dziobów musicie odwiedzić różne krainy i wykonać trudne zadania.
Wobec tego nie ma na co czekać. Udajemy się do krainy geograficzno – przyrodniczej. Ciekawe, czy wiecie, jak nazywa się nasza Ojczyzna i jaki jest jej znak?
P:Kto ty jesteś?
D: Polak mały.
P:Jaki znak twój?
D: Orzeł biały.
P:Gdzie ty mieszkasz?
D: Między swymi.
P:W jakim kraju?
D: W polskiej ziemi.
P:Czym twa ziemia?
D: Mą Ojczyzną.
P:Czym zdobyta?
D: Krwią i blizną.
P:Czy ją kochasz?
D: Kocham szczerze.
P:A w co wierzysz?
D: W Polskę wierzę.
A czy wiecie, jak wygląda nasza flaga?
Tak!
Ucz. III :
Powiewa flaga, gdy wiatr się zerwie.
A na tej fladze jest biel i czerwień.
Czerwień to miłość, biel serce czyste.
Piękne są nasze barwy ojczyste.
Znakomicie. Może teraz coś trudniejszego. Sprawdzimy wasze wiadomości przyrodnicze. Oto zagadka :
Ma on nóżkę, nie ma buta.
Ma kapelusz, nie ma głowy.
Czasem gorzki i trujący,
często smaczny jest i zdrowy.
Dzieci: Grzyb!
Tak. A teraz następna:
Ma dwa różki, lecz nie bodzie.
Mieszka w trawie, albo w wodzie.
Domek swój, jak chyba wiecie,
Nosi zawsze na swym grzbiecie.
Dzieci: Ślimak!
Oczywiście i ostatnia zagadka:
Co to za pani w złocie, czerwieni,
sady maluje, lasy przemieni?
A gdy odejdzie gdzieś w obce kraje,
śnieżna zawieja po niej nastaje.
Dzieci: Jesień!
Brawo, poszło wam doskonale. A teraz zabieram Was do krainy muzycznej. Chciałabym się przekonać, czy umiecie zaśpiewać piosenkę.
Dzieci śpiewają piosenki : „Marsz pierwszoklasistów” i
„Nasze uszy słyszą świat”
Egzamin zdany. Potraficie pięknie śpiewać. Przenosimy się teraz do krainy języka polskiego. Ciekawe, czy znacie jakiś ładny wiersz?
Dzieci :
Idą pierwszaki, dawne maluchy.
Jeden w drugiego to same zuchy.
Buzie umyte i ręce czyste,
każdy na plecach dźwiga tornister.
Z bijącym sercem stają przed szkołą.
Jak im tu będzie? Chyba wesoło.
Ucz. IV :
Jeszcze wczoraj miś pluszowy
żegnał nas w przedszkolu.
Dziś z tornistrem pełnym książek
idziemy do szkoły.
Ucz. V :
Jeszcze wczoraj kolorowe klocki
Staś układał.
Dziś ołówkiem w swym zeszycie
pierwsze kreski stawia.
Ucz. I :
Jeszcze wczoraj barwne lale,
sto zabawek różnych.
Dziś już szkoła – pierwsza klasa,
czas naszej nauki.
Wspaniale! Potraficie pięknie recytować. Przekonamy się, czy równie dobrze pójdzie wam w krainie matematyki. Oto zadania dla was. (Dobra wróżka pokazuje figury geometryczne)
P: Co to za figura geometryczna?
D: Trójkąt!
P: Jak nazywamy tę figurę?
D: Koło!
P: Czy rozpoznajecie tę figurę?
D: Kwadrat!
Poszło wam bardzo dobrze. A teraz sprawdzimy znajomość cyferek.
P:Co to za cyfra?
D:sześć
P: Jak nazywamy tę cyfrę? (odwraca 6 i powstaje 9)
D:dziewięć
P: Czy znacie tę cyfrę?
D:trzy
Widzę, że matematyka nie sprawia wam problemu. Przenosimy się teraz do krainy ruchu drogowego. Ciekawe, czy wiecie, jak przechodzi się na drugą stronę jezdni?
Ucz VI:
Gdy zamierzasz przejść ulicę,
musisz poznać tajemnicę.
Na chodniku przystań bokiem,
popatrz w lewo bystrym okiem.
Skieruj w prawo wzrok sokoli,
znów na lewo spójrz powoli.
Jezdnia wolna, więc swobodnie
mogą po niej przejść przechodnie.
...
marzena.br