historia_aparatów słuchowych.pdf

WWW.SLYSZYMY.PL LIPIEC, 2006

HISTORIA APARATÓW

S Ł UCHOWYCH

PIERWSZE APARATY S Ł UCHOWE

Najprostszym „aparatem słuchowym” była zwykła tuba słuchowa

WSPÓ Ł CZESNE

APARATY S Ł UCHOWE

W i e k X X t o p r a w d z i w a

r e w o l u c j a w d z i e d z i n i e

p r o d u k c j i a p a r a t ó w

s ł u c h o w y c h . R o z w ó j

n a u k i s p o w o d o w a ł

n i e z w y k ł ą

m i n i a t u r y z a c j ę

p r z e d m i o t u , w k t ó r y m

m i e ś c i s i ę

s k o m p l i k o w a n a

t e c h n o l o g i a c y f r o w a

Przez wiele stuleci pełniła funkcję pomostu łączącego świat osób nie-

dosłyszących ze światem ludzi słyszących dobrze. Zasada działania

była niezmiernie prosta – źródło dźwięku było przybliżane poprzez

wąską, zwężającą się, elastyczną tubę do ucha osoby niedosłyszącej.

Osoba niedosłysząca trzymała przy uchu wąską końcówkę tuby, druga

mówiła do jej drugiego końca czyli szerokiego lejka Na początku

trąbki słuchowe (tuby) to często po prostu rogi byków, czy innych

zwierząt. Później wytwarzane były z drewna, na kształt naturalnych

rogów zwierzęcych, potem zaczęto ek-

sperymentować z innymi materiałami typu

srebro, pancerz żółwia, czy na końcu plastik.

Model z ok. 1914 roku. Pierwszy „stołowy” model aparatu

słuchowego. Tuba o średnicy 12 cm.

STRONA 1

WWW.SLYSZYMY.PL LIPIEC, 2006

W ciągu lat tuba słuchowa była poddawana wielu modyfikacjom: w XVII w. mon-

towana była przy stolikach na stałe by zapewnić rozmówcom odrobinę dyskrecji. Kształt

przybierał formę np. wa

zonu na kwiaty, który rezonował i następnie przesyłał sygnał poprzez tubę do

słuchającego. Znane są rozwiązania tronów królewskich, które

były wy-

posażone w przemyślane systemy tub słuchowych montowanych w nich na stałe. W wieku

XIX pojawiło się (w dużym uproszczeniu) pierwsze urządzenie wspomagające słuch na

przewodnictwo kostne – dentafon. Małe okrągłe, metalowe naczynie z membraną w środku

połączone było poprzez drut opasany jedwabną osłoną z kawałkiem drewna. Dźwięki wibru-

jące w naczyniu poprzez membranę były przenoszone na drut, a

stamtąd na kawałek drewna trzymany w zębach i dalej przez kość

do ucha środkowego.

Po tubach słuchowych, które stają się bardzo popularne w

Europie, w wieku XIX następuje przełom za sprawą wynalazku

Aleksandra Grahama Bella.

Ręcznie robiony aparat słuchowy wykonany ok 1850 roku

w Anglii. W całości ze srebra. Wąski wężyk przytykano do

ucha, tuba służyła rozmówcy.

W 1870 roku Bell wyjechał do Kanady na rehabilitację po zapaleniu płuc. W trakcie

tego pobytu zaproponowano mu pozycję profesora fizjologii dźwięku na Uniwersytecie w

Bostonie. Poznał tam swoją

żonę Mabel Hubbard , która była

osobą niedosłyszącą. Ojciec

Mabel był bardzo zamożnym

człowiekiem i gdy dowiedz-

iał się o pomyśle Bella na skon-

struowanie elektrycznego

wzmacniacza dźwięku dla nie-

dosłyszących, postanowił

finansować te badania. Bell za pi-

eniądze teścia wybudował

małe laboratorium, zaprosił do

współpracy Thomasa Watsona i rozpoczął intensywne badania nad znalezieniem sposobu

STRONA 2

WWW.SLYSZYMY.PL LIPIEC, 2006

elektrycznego wzmacniania dźwięku. W ramach tych badań opatentował głośnik i mikrofon .

Były one jednak zbyt duże i wymagały zbyt dużych źródeł zasilania, aby można je było użyć

„...Napoleon ufundował Uniwer-

sytetowi Praskiemu potężne ogniwo

o napięciu przeszło 600V. Podczas

uroczystości przekazania tego daru

cesarz chciał osobiście przekonać

się, czy ogniwo funkcjonuje

prawidłowo przez dotknięcie

końcówek elektrod językiem. Ek-

speryment zakończył się jednak

do budowy aparatu

słuchowego, który nie-

dosłyszący mogliby nosić przy sobie. Jego żona zaproponowała mu jednak, aby połączył

jedno z drugim i uzyskał urządzenie przekazujące dźwięk na odległość. Dwa takie urządzenia

połączone razem w ten sposób, że na każdym końcu znajduje się jeden mikrofon i jeden

głośnik dały w rezultacie urządzenie, któremu teść Bella nadał nazwę telefon .

Od 1902 roku możemy mówić o pierwszej elektronicznej pomocy słuchowej.

Węglowy aparat zasilany 3 lub 6-cio voltową baterią był popularny do lat 40-stych, ale ze

względu na zbyt niską moc mógł być używany tylko do kompensacji średnich ubytków

słuchu.

Elektryczny aparat słuchowy z 1920 roku zasilany 3- i 6-cio vol-

towymi bateriami. Reklamowany wówczas jako bardzo twarzowy

Pierwszy próżniowy aparat słuchowy o rozmiarach 18,4 x 10

x 18,3 cm. wykonany w 1921 roku.

Kolejny etap, to już aparaty tranzystorowe. W 1953 roku po-

jawiają się po raz pierwszy aparaty do głębokich ubytków

STRONA 3

WWW.SLYSZYMY.PL LIPIEC, 2006

słuchu, które używają tylko jednej baterii. Powstają różne kształty i typy przenośnych apa-

ratów: kieszonkowe, okularowe, zauszne i w końcu aparaty wewnątrzuszne w różnych roz-

miarach, począwszy od małżowinowych, skończywszy na miniaturowych schowanych

wewnątrz kanału słuchowego.

W 1977 roku pojawia się pierwsza próba połączenia technologii analogowej i cy-

frowej w aparacie słuchowym i w 1986 roku powstaje aparat analogowy ze zintegrowanym

procesorem cyfrowym, co zasadniczo zwiększa możliwości dopasowania tych urządzeń do

indywidualnych potrzeb użytkowników.

Obecnie większość dostępnych aparatów słuchowych to urządzenia cyfrowe, wypo-

sażone w zaawansowaną technologię przetwarzania sygnału DSP, technikę wielokanałową i

wielo-mikrofonową.

Kolejny etap, to już aparaty tranzystorowe. W 1953 roku pojawiają się po raz pier-

wszy aparaty do głębokich ubytków słuchu, które używają tylko jednej baterii. Powstają

różne kształty i typy przenośnych aparatów: kieszonkowe, okularowe, zauszne i w końcu

aparaty wewnątrzuszne w różnych rozmiarach, począwszy od małżowinowych, skończywszy

na miniaturowych schowanych wewnątrz kanału słuchowego.

Część materiałów z www.hearingcenteronline.com

STRONA 4

Plik z chomika:

Inne pliki z tego folderu:

Inne foldery tego chomika: