6 Starożytny Egipt
podręcznik, str. 29-31
1. Egipt „darem Nilu”:
a. regularne wylewy Nilu ( przełom czerwca i lipca)
b. żyzny muł rzeki ( uprawa pół od września po opadnięciu wody, zbiory w marcu/ kwietniu)
c. budowa systemu irygacyjnego ( nawadniającego)
d. podział Egiptu na Górny ( południe Egiptu) i Dolny ( północ kraju, delta rzeki)
2. Struktura społeczna starożytnego Egiptu:
faraon - bóstwo, syn najwyższego boga Re, cała ziemia należała do niego, sędzia, wódz armii
- władca despotyczny ( decydował o wszystkim), najwyższy kapłan,
-
rozbudowana administracja,
urzędnicy - sprawowali rządy w imieniu faraona,
- liczna grupa pisarzy ( rachunki, spisy)
kapłani - wszechstronnie wykształceni ( astronomia, medycyna, matematyka)
- często decydowali o państwie, otrzymywali od faraona ziemie, ofiary świątynne
rzemieślnicy - wytwarzali przedmioty codziennego użytku, budowali świątynie i grobowce
żołnierze - egipscy chłopi i rzemieślnicy, często najemnicy, piechota, łucznicy, rydwany
chłopi - uprawa ziemi dzierżawionej od faraona lub kapłanów, wznosili budowle
niewolnicy nieliczni, brak praw, zwykle jeńcy wojenni
3. Historia starożytnego Egiptu:
a. zjednoczenie Egiptu Górnego i Dolnego- III tys. lat p.n.e.- Narmer
b. trwałość państwa- 30 dynastii faraonów
c. szczyt potęgi- rządy Ramzesa II ( XIII w.p.n.e.)- podbój Palestyny, Syrii, Libii)
d. podboje Egiptu w I tys. p.n.e. przez Asyrię, Babilonię, Persję, Aleksandra Wielkiego, Rzym)
e. 31 r. n.e.- włączenie Egiptu do imperium rzymskiego ( po śmierci Kleopatry)
Schowany