Spycharka TWP.doc

(173 KB) Pobierz
Spycharka

 

 

 

 

 

Towarzystwo Wiedzy Powszechnej

Technik architektury krajobrazu semestr III

Eksploatacja maszyn i urządzeń

 

 

Omówienie spycharki jako maszyny do robót ziemnych

 

 

 

Rafał Orechwo

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Spycharka

 

 

Spycharka – potocznie nazywana spychaczem – jest jedną z najbardziej powszechnych maszyn do robót ziemnych, służącą do odspajania gruntu od podłoża lemieszem (odspojony grunt nazywamy urobkiem) i przesuwania urobku bezpośrednio po podłożu na nieduże odległości. Stosowana przy wykonywaniu wykopów, hałd, nasypów, profilowaniu i niwelowaniu podłoży, plantowaniu terenu i skrawaniu gruntu warstwami itd. Wynaleziona została w USA
w 1923 przez J. Earl McLeod'a.

Ciężka spycharka gąsienicowa (spychacz) o bardzo dużym lemieszu, silniku o dużej mocy i dużej sile przesuwania (mogąca bez trudności np. zburzyć dom czy holować ciężki czołg) nazywa się potocznie buldożerem.

 

 

Budowa spycharki

Spycharka składa się z:

o       osprzętu spycharkowego

o       układu zawieszenia ze sterowaniem (układ hydrauliczny lub mechaniczny)

o       lemiesza spycharkowego

o       ciągnika

 

 

Podział spycharek

 

Podział spycharek ze względu na zastosowany ciągnik

o       gąsienicowe

o       kołowe

o       z ramą sztywną

o       przegubową

 

 

 

 

Rodzaje spycharek ze względu na lemiesz

o       czołowe (lemiesz ustawiony prostopadle do kierunku ruchu)

o       bocznie przechylne (lemiesz nastawialny w płaszczyźnie prostopadłej do kierunku jazdy)

o       segmentowe (na końcach lemiesza montowane dodatkowe ściany boczne)

o       czołowe skośne (lemiesz nastawialny w płaszczyźnie poziomej)

o       specjalne (z koszem zasypowym, karczowniki, z dodatkowymi układami regulacji,
ze ślimakiem wzdłużnym, układem wibracyjnym lub impulsowym)

o       skośne (lemiesz ustawiony bokiem do kierunku jazdy, umożliwia boczne przemieszczanie urobku)

o       uniwersalne (możliwość ustawienie lemiesza w pozycjach skośnej, czołowej
i przechylonej)

 

Podział spycharek ze względu na sposób sterowania lemieszem

o       hydrauliczne

o       mechaniczne

 

 

Podstawowe parametry spycharek

o       Siła naporu

o       Długość lemiesza (B)

o       wysokość lemiesza (H)

o       kąt skrawania (α)

o       kąt skosu lemiesza (β)

o       kąt przechylenia lemiesza (γ)

o       głębokość opuszczania lemiesza (g)

o       masa robocza spycharki – masa spycharki wraz z osprzętem, narzędziami, paliwem, smarami i operatorem (7,5 kN), bez obciążników

 

 

Praca spycharek

 

W pracy spycharek rozróżnia się 3 fazy:

- Faza odspajania gruntu (nóż lemiesza poniżej płaszczyzny jazdy)

sposobem płaskim – lemiesz przez całą drogę odspajania opuszczony jest na tę samą głębokość

sposobem schodkowym – lemiesz na drodze odspajania dwu- lub trzykrotnie zmienia głębokość (na mniejszą)

- Faza przesuwania urobku (nóż lemiesza w poziomie płaszczyzny jazdy)

przesuwanie czołowe

płaskie – płaszczyzna przesuwania w płaszczyźnie terenu

korytowe – płaszczyzna przesuwanie poniżej płaszczyzny terenu (wydajność większa nawet o 100%)

przesuwanie boczne

- Faza rozładunku (nóż lemiesza powyżej płaszczyzny jazdy)

 

Sposoby zmniejszania strat bocznych:

przesuwanie korytowe

metoda zwałów pośrednich – drogę przesuwu dzieli się na 25-30 m odcinki

zmiana toru przesuwu tak, żeby podczas kolejnego cyklu zgarniać materiał stracony w poprzednim

stosowanie dwóch spycharek jadących w bliskiej odległości

Wydajność spycharki 

Wydajność zależna jest od technologii pracy, wymiarów lemiesza, mocy ciągnika, rodzaju gruntu i pochylenia terenu oraz siły naporu spycharki. Czynnikiem decydującym jest cykl pracy.

 

Cykl pracy spycharki 

Cykl pracy spycharki składa się z czynności stałych i zmiennych, czas jego trwania jest równy: Tc = Tst + Tzm

 

- Czynności stałe [min]

zmiany biegów (t1 – przeciętnie 5s)

zmiany kierunku jazdy (t2 – przeciętnie 10s)

podnoszenie i opuszczanie lemiesza (t3 – przeciętnie 4-5s)

- Czynności zmienne

odspajanie gruntu i nagarnianie urobku

przemieszczanie urobku

jazda powrotna

Ogólny wzór czasu trwania czynności zmiennych:

T_{zm} = \frac{60}{1000}\left(\frac{l_{n}}{v_{j}} + \frac{l-l_{n}}{v_{1}} + \frac{l}{v_{2}}\right)

gdzie:

ln – długość odcinka na którym grunt jest odspajany [m]

l – droga jazdy w jednym kierunku

vj – prędkość jazdy w fazie odspajania [km/h]

v1 – prędkość przy przemieszczaniu urobku

v2 – prędkość podczas powrotu

 

Efektywny czas pracy

Współczynnik efektywnego wykorzystania czasu pracy jest stosunkiem przepracowanych przeciętnie minut w ciągu godziny (Tn) do czasu rzeczywistego: kc = Tn/60 W normalnych warunkach przyjmuje się do kalkulacji kc = 0,80

 

 

Dodatkowy osprzęt 

Spycharki wyposaża się w dodatkowy osprzęt:

o       ładowarkowy (spycharko-ładowarki)

o       zrywarkowy (spycharko-zrywarki)

 

Spycharki mogą być również wykorzystane do nietypowych prac takich jak:

o       odśnieżanie (najczęściej spycharki ciągnikowe kołowe) – często się stosuje pojazdy samochodowe wyposażone w osprzęt spycharkowy

o       karczowanie drzew

o       jako popychacze zgarniarek

o       prace podwodne

o        

Wiele innych maszyn korzysta z osprzętu spycharkowego jako układów uzupełniających:

 

o       walce i kompaktory

o       koparki łyżkowe

o       równiarki

o       pojazdy samochodowe

wyciągarki

 

 

 

Źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Spycharka

...
Zgłoś jeśli naruszono regulamin